Αριστερή Κίνηση Περιστερίου: Για τη ζωή που μας αξίζει στην πόλη που μας ανήκει! (ανακοίνωση)

Χαλάμε τα σχέδια σε: διοίκηση Παχατουρίδη, κυβέρνηση, κεφάλαιο, τοπικό και κεντρικό κράτος, ΕΕ

Οι δημοτικές εκλογές στις 8 Οκτώβρη είναι μια πολιτική μάχη που πραγματοποιείται στο φόντο μιας νέας έξαρσης της δομικής και πολύπλευρης κρίσης του σύγχρονου καπιταλισμού, σε μια περίοδο στην οποία οι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τεράστιους και εντεινόμενους κινδύνους.

Οξύνονται οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο πηγών και οδών ενέργειας με στόχο την παγκόσμια ηγεμονία, αλλά και η ένταση και η έκταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Με την όξυνση των ανταγωνισμών, με την επικίνδυνη κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία    ‒ακόμα και με πυρηνική εμπλοκή‒ διαμορφώνονται νέοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί συσχετισμοί, ενώ επιδεινώνεται η περιβαλλοντική καταστροφή και η κλιματική κρίση, που, μεταξύ άλλων, πλήττουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Παράλληλα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο αντιδραστικής αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Στην Ελλάδα διαμορφώνεται μια δύσκολη συγκυρία, καθώς οξύνεται το κοινωνικό ζήτημα και κλιμακώνεται η επίθεση στα εργατικά, λαϊκά και νεολαιίστικα δικαιώματα, στον απόηχο ενός δυσμενούς πολιτικού συσχετισμού, όπως αυτός αποτυπώθηκε μετά το αποτέλεσμα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί άμεσα και επιθετικά ένα πρόγραμμα λιτότητας και αυταρχισμού, έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων (νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη), περικοπών, ιδιωτικοποιήσεων, διάλυσης ή υποβάθμισης κάθε δημόσιου αγαθού, αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όλα τα επίπεδα. Επιδιώκει τη βαθύτερη πρόσδεση της χώρας στο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο και την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων της ΕΕ.

Η συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ φανερώνει το αδιέξοδο μιας απόλυτα συναινετικής συστημικής αντιπολίτευσης, εντός του πλαισίου της ΕΕ και των καπιταλιστικών κερδών.

Η άνοδος της ακροδεξιάς και των φασιστών είναι εξαιρετικά ανησυχητική και χρειάζεται να σημάνει συναγερμό για την Αριστερά και το αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό κίνημα. Τα ρεύματα αυτά ενισχύθηκαν από την ακροδεξιά ατζέντα της «Ευρώπης-Φρούριο» απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες, της «εθνικής ομοψυχίας», της «τάξης και της ασφάλειας», από τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τη θρησκοληψία και τον ανορθολογισμό.

Η κρίση του συστήματος είναι λοιπόν εδώ. Τα λαϊκά προβλήματα οξύνονται και η διάχυτη δυσαρέσκεια πλατιών στρωμάτων της κοινωνίας και της νεολαίας είναι παρούσα, δίχως όμως να βρίσκει ανατρεπτική πολιτική έκφραση.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι αναγκαίο να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός σχεδίου ανάπτυξης νέων αγώνων και αντιστάσεων, σε σύγκρουση με την κυβέρνηση της ΝΔ και όλο το αστικό πολιτικό σύστημα, την ΕΕ και το κεφάλαιο, και την έκφρασή τους στο τοπικό κράτος, αλλά και στη συγκρότηση και την προβολή ενός πλαισίου στόχων πάλης που θα αναδεικνύει τις σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα και την έκφρασή τους στα ζητήματα της πόλης, του χώρου και του περιβάλλοντος.

Το Περιστέρι πεδίο βολής των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και των επιχειρηματικών συμφερόντων

Το Περιστέρι την τετραετία που πέρασε βίωσε τόσο την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και την πολιτική της δημοτικής αρχής Παχατουρίδη σε διάφορα επίπεδα της καθημερινής ζωής.

Όσον αφορά τη διαχείριση της πανδημίας, η διοίκηση Παχατουρίδη στήριξε με κάθε τρόπο την κυβέρνηση, επικρότησε τα κατασταλτικά μέτρα και την επιτήρηση και έκλεισε τα μάτια στις ελλείψεις του δημόσιου νοσοκομείου της περιοχής μας, του «Αττικού». Τα στοιχεία έδειξαν ότι 7 στους 10 ασθενείς που κατέληξαν από Covid, πέθαναν εκτός ΜΕΘ. Ουσιαστικά, η χρηματοδότηση των νοσοκομείων μειώθηκε, για να δοθούν τα χρήματα στους φαρμακοβιομήχανους ως αντιστάθμισμα του clawback (επιστροφή χρηματικού ποσού από φαρμακευτικές εταιρείες προς το Δημόσιο).

Από την άλλη, οι ιδιωτικές κλινικές θησαύρισαν αποκομίζοντας τεράστια κέρδη την ώρα που το δημόσιο σύστημα, παρατημένο από την κυβερνητική πολιτική, βρισκόταν στα όριά του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πόλη μας, η ιδιωτική κλινική «Ταξιάρχαι» –την επίβλεψη της οποίας είχε ο αντιδήμαρχος υγείας της διοίκησης Παχατουρίδη, ο καρδιολόγος Μπεκιάρης–, η οποία αποτέλεσε βόμβα μετάδοσης Covid-19 με 15 νεκρούς και περισσότερα από 35 κρούσματα.

Στις 31/12/21 η κυβέρνηση απέλυσε πάνω από 2.500 συμβασιούχους που είχαν προσληφθεί ειδικά για την «αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας». Σημειώνεται ότι στο σύνολο των δήμων υπηρετούν χιλιάδες εργαζόμενοι, οι οποίοι ξεπερνούν το 50% των εργαζομένων, σε πόστα που είναι απαραίτητα, αλλά χωρίς δικαιώματα (ΟΑΕΔ, Ι.Δ. ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου λόγω covid κ.λπ.). Όμως, οι δήμαρχοι δεν ψελλίζουν λέξη για τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου· στο λεξιλόγιό τους δεν υπάρχει η φράση «ΜΟΝΙΜΗ και ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ». Εχθρεύονται την ανάγκη για σταθερή εργασία με δικαιώματα και συμπλέουν με τις κυβερνήσεις στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με κοινό στόχο την παραχώρηση όλο και περισσότερων υπηρεσιών σε εργολάβους-ιδιώτες.

Η μαζική ανακύκλωση ανέργων και η αντικατάσταση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς με την ελαστική, περιπλανώμενη και φθηνότερη δεν αποσκοπούν ούτε στην ανακούφιση των ανέργων ούτε δίνουν λύση στα οξυμένα προβλήματα των υπηρεσιών.

Κανείς δεν μπορεί να ζει με 600 ευρώ και μία-δύο συμβάσεις κατά περιόδους ανά τριετία, αποδεχόμενος τη δουλειά και τη ζωή σαν «δώρο» του δημάρχου. Πραγματικά δεν πάει άλλο· έχει έρθει η ώρα να πάμε αλλιώς!

Η διοίκηση Παχατουρίδη έχει εξαπολύσει επίθεση και στους ελεύθερους δημόσιους χώρους, προωθώντας αναδιαρθρώσεις που εξυπηρετούν το σχέδιο ανάπτυξης του Δήμου με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου. Η ταξική αντιμετώπισή τους έχει παραδώσει τη Δυτική Αττική στη χωματερή, ενώ διάσπαρτοι αυθαίρετοι Σταθμοί Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) έχουν εγκατασταθεί στις πόλεις, όπως στον κεντρικό χώρο του Άλσους στο Περιστέρι.

Το κέντρο του Περιστερίου μετατρέπεται σταθερά σε διασκεδαστήριο με «μπουρναζοποίηση» διαφόρων χώρων που εναλλάσσονται, αφήνοντας πίσω τα αποκαΐδια μιας ανάπτυξης του καφέ, των βαρόνων της νύχτας, των νταήδων-προστατών, με τη νεολαία να βιώνει την ξηρασία της έλλειψης πολιτιστικών εναλλακτικών. Έτσι, μετά τα «πολιτιστικά κέντρα» του Μπουρναζίου είχαμε αυτά της Βεάκη, της Σοφοκλή Βενιζέλου κ.ά.

Την ίδια στιγμή, ο Δήμος Περιστερίου προχωρά σε αναπλάσεις ύψους 12 εκατ. (χωρίς διαγωνισμό) που αφορούν νέες πλακοστρώσεις σε πεζόδρομους και πεζοδρόμια, χωρίς να προβλέπεται καμία νέα παρέμβαση, όπως, π.χ., ποδηλατόδρομοι. Αντίθετα, γίνονται μόνο διαπλατύνσεις πεζοδρομίων, ώστε να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερα τραπεζοκαθίσματα, κάτι που θα εξασφαλίσει επιχειρηματικό κέρδος στον Δήμο, κόντρα στις ανάγκες των κατοίκων για φροντίδα και επέκταση του πρασίνου – επιλογή που απαιτεί έξοδα και προσωπικό, ενώ το εμπόριο και η εστίαση όχι!

Πολλές γειτονιές του κέντρου «εξευγενίζονται», η φυσιογνωμία τους αλλάζει βίαια, τα ενοίκια αυξάνονται, οι κάτοικοι εκτοπίζονται, η πόλη προσαρμόζεται στις ανάγκες των επισκεπτών – πελατών της. Οι κάτοικοι πέριξ του Άλσους βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο αυτής της «ανάπτυξης», καθώς, εκτός από την περιβαλλοντική ρύπανση και το καρκινογόνο αποτύπωμα από τον ΣΜΑ, αντιμετωπίζουν την ηχορύπανση από τις δεκάδες εκδηλώσεις που γίνονται στο Άλσος.Με τα ντεσιμπέλ στο τέρμα, περιφρονώντας την επιτακτική ανάγκη των κατοίκων για κάποιες έστω ώρες ησυχίας στην πολύβουη πόλη! Κάτι τέτοιο ωστόσο μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός, αφού, κατά τη διοίκηση, το κέντρο της πόλης δίνει τον τόνο σε μια πολιτική πλούσια σε «άρτον και θεάματα»!

Επίσης, η τσιμεντοποίηση περιοχών, όπως συμβαίνει στο ίδιο το Άλσος, με την αυθαίρετη (και κακόγουστη) έκθεση εμποροβιοτεχνών, αλλά και με τα κτίσματα εντός του γκαράζ και της ίδιας της τοπικής χωματερής-ΣΜΑ, υποβαθμίζει την πόλη εξαλείφοντας και τα τελευταία σημεία αστικού πρασίνου.

Ταυτόχρονα, το πρόβλημα της καταπάτησης του Ποικίλου Όρους, αλλά και περιοχών εντός σχεδίου της περιοχής Περιστερίου, από τη Μονή Λαμίαςκαλά κρατεί. Γι’ αυτό απαιτούμε τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, ώστε να απαλλαγεί το βουνό και η πόλη από τα σχέδια του Μητροπολίτη Λαμίας και των επιτηδείων που συγκεντρώνονται γύρω από αυτόν.

Σοβαρό θέμα αποτελεί και το ζήτημα του νεκροταφείου. Οι νεκροί συμβιώνουν αρμονικά με τους ζώντες δίπλα στις αυλές των σπιτιών των κατοίκων, αφού το νεκροταφείο εξαιτίας των συμφερόντων γύρω από αυτό δεν έχει απομακρυνθεί από τον κεντρικό ιστό της πόλης, παρά τα εκατομμύρια που έχουν σπαταληθεί γι’ αυτόν τον σχεδιασμό.

Η απομάκρυνση του νεκροταφείου, των σκουπιδιών της χαβούζας του Άλσους, του Εκθεσιακού Κέντρου, η ενοποίησή τους με το εναπομείναν κυρίως Άλσος (υπέργεια ή υπόγεια) και η φύτευσή τους με υψηλό πράσινο θα αποτελούσαν έναν πραγματικό πράσινο πνεύμονα στην καρδιά της πόλης.

Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι καταστροφική. Το έγκλημα στη Φυλή συνεχίζεται και με την ψήφιση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) επιδεινώνεται, καθώς ο περιφερειακός σχεδιασμός για τη διαχείρηση απορριμμάτων ανοίγει την προοπτική της καύσης τους, σχεδιασμός τον οποίο αποδέχεται ο Δήμος Περιστερίου. Η διοίκηση Παχατουρίδη έχει αποφύγει σχετικά με αυτό το πρόβλημα οποιαδήποτε συνολική και δημόσια συζήτηση ενώπιον των πολιτών 20 χρόνια τώρα, ενώ κάθε τετραετία υπόσχεται ψευδώς την απομάκρυνση του ΣΜΑ.

Αλλά και το ζήτημα των μετακινήσεων. Η πόλη διαθέτει λίγα μέσα μαζικής μεταφοράς που να συνδέουν τους τρεις σταθμούς μετρό με τις συνοικίες αλλά και τους γύρω δήμους, η δημοτική συγκοινωνία δεν καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων, το ιδιαίτερα έντονο πρόβλημα των πάρκινγκ γίνεται εντονότερο.

Τελικά, παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες έργα και υποδομές που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν λαϊκές ανάγκες και να προστατεύσουν τον λαό, τη ζωή και την περιουσία του, όπως τα ολοκληρωμένα (και όχι αποσπασματικά) έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής προστασίας, που μπορεί να μην είναι επιλέξιμα από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ούτε από το ΕΣΠΑ, η αναγκαιότητά τους όμως αποδεικνύεται αδήριτη και η έλλειψή τους τραγική, όπως φάνηκε από τον φονικό απολογισμό των πυρκαγιών με τη μισή Ελλάδα να καίγεται.

Στα σχολεία οι συγχωνεύσεις συνεχίζονται. Οι 40.000 αποκλεισμένοι μαθητές/τριες από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η τράπεζα θεμάτων και οι εξετάσεις στο δημοτικό(!) φανερώνουν το μένος των κυβερνήσεων ενάντια στα λαϊκά στρώματα και στο δικαίωμα των παιδιών στη μόρφωση. Συνολικά, οι προωθούμενες πολιτικές και παρεμβάσεις διαμορφώνουν μια νέα εικόνα στο Περιστέρι, πιο δυσλειτουργική, πιο άνιση και πιο πολωμένη ταξικά. Μια ματιά στη σημερινή κατάσταση στα σχολεία αρκεί για να δει κανείς ότι απέχουμε πολύ από μια κατάσταση που εγγυάται την ασφάλεια των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των άλλων εργαζομένων στην εκπαίδευση. Οι αποκαλύψεις των συλλόγων γονέων πολλών σχολείων για την απαράδεκτη κτιριακή κατάσταση των σχολείων στο Περιστέρι επιβάλλουν να παρθούν άμεσα μέτρα. Ο «υπερβάλλων ζήλος» της διοίκησης του Δήμου για κάμερες στις αυλές των σχολείων (σε αντίθεση με τις αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων των σχολείων και των εκπαιδευτικών σωματείων), αντί για επαρκή φωτισμό και πρόσληψη σχολικών φυλάκων, δείχνει την αντίληψή τους για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα σχολεία.

Την ίδια στιγμή, και παρά τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις για την περάτωση του Ειδικού Εργαστηρίου Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ) Περιστερίου (ύστερα από χρόνια αναμονής), οι σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής του Περιστερίου (ειδικό νηπιαγωγείο και ειδικό σχολείο) προσπαθούν αγκομαχώντας να ανταποκριθούν στις ανάγκες των μαθητών/τριών σε ελάχιστους χώρους, χωρίζοντας τις αίθουσες με κουρτίνες(!) ή κάνοντας συνδιδασκαλία σε αίθουσες-κλουβιά ή σε κοινές αίθουσες που χωρίζονται για να μπορούν οι εργαζόμενοι να συνυπάρξουν τον ίδιο χρόνο για διαφορετικό έργο. Την ίδια στιγμή ακόμη και η υπάρχουσα νομοθεσία (υγεία και ασφάλεια εργαζομένων, κανονισμοί πυροπροστασίας, αντισεισμικής προστασίας, ειδικές προβλέψεις για σχολικές μονάδες κ.λπ.) δεν εφαρμόζεται ουσιαστικά και ο έλεγχος εφαρμογής τους από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους είναι ελλιπής. Κενά στην ίδια τη νομοθεσία συμβάλλουν στην ελλιπή εφαρμογή της. Εδώ και μια 20ετία τουλάχιστον γίνονται συνεχείς προσπάθειες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και επιχειρηματικούς-κατασκευαστικούς ομίλους για την πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της μελέτης, της κατασκευής αλλά και της χρήσης των σχολείων και άλλων δημόσιων κτιρίων. Ταυτόχρονα, υποβαθμίστηκε η παρέμβαση του κράτους (την περίοδο του 2ου μνημονίου) στην κατασκευή σχολικών κτιρίων, καθώς συγχωνεύτηκε ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) με άλλους οργανισμούς που αφορούν όλα τα δημόσια κτίρια (δημιουργία του οργανισμού Κτιριακές Υποδομές – ΚΤΥΠ). 

Στοιχεία όπως:

• η δραματική περικοπή ‒πάνω από 70% τα τελευταία χρόνια‒ των κρατικών κονδυλίων που δίνονται στην ΚΤΥΠ για τη σχολική στέγη,
• η μεθοδευμένη αποψίλωση του φορέα από μηχανικούς (μετατάχθηκαν τα 2/3) αμέσως μετά την απένταξη από το Υπερταμείο στις αρχές του 2018,
• η απόφαση του Υπουργείου Υποδομών να διαθέτει πάνω από 50 εκατ. ευρώ από το 2017 και μετά για αναθέσεις δεκάδων μελετών σχολείων σε ιδιώτες
• είναι αποκαλυπτικά της τραγικής κατάστασης που επικρατεί.

Φτάνει πια! Δεν θα αφήσουμε τις ζωές μας υποψήφια θύματα μιας επόμενης τραγωδίας!

Διεκδικούμε:

• Σημαντική αύξηση των κρατικών κονδυλίων για τη σχολική στέγη, προκειμένου να καλυφθούν και οι δραματικές περικοπές της περιόδου των μνημονίων που ξεπέρασαν το 70% !
• Ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου, επιστροφή του ΟΣΚ που θα αποτελέσει τον κατεξοχήν αρμόδιο ενιαίο τεχνικό κατασκευαστικό φορέα αποκλειστικά του Δημοσίου και θα υλοποιεί με επάρκεια την ευθύνη του κράτους για καθολική παροχή δημόσιων δωρεάν σύγχρονων και ασφαλών σχολείων.
• ΑΜΕΣΗ ενίσχυση του ΟΣΚ με μηχανικούς διαφόρων ειδικοτήτων, ώστε ο έλεγχος καταλληλότητας και η απαλλοτρίωση οικοπέδων, η μελέτη, η δημοπράτηση, η επίβλεψη κατασκευής, ο εξοπλισμός και οι έλεγχοι να γίνονται εξολοκλήρου από τον φορέα.
• Δευτεροβάθμιο έλεγχο από αρμόδιο επιστημονικό προσωπικό των ΚΤΥΠ, το οποίο θα βεβαιώνει την καταλληλότητα των σχολικών μονάδων.
• Μόνιμη αντισεισμική θωράκιση των σχολείων μας και μέτρα ετοιμότητας εκπαιδευτικών και μαθητών, καθώς και σταθερούς περιοδικούς προσεισμικούς ελέγχους σε όλα τα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.
• Κατάργηση των συμβάσεων μέσω Συμπράξεων Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Αποκλειστικά δημόσιες υποδομές και κατασκευές κτιρίων από αποκλειστικά δημόσιο φορέα.
• Χαρακτηριστική για τις προτεραιότητες της διοίκησης του Δήμου είναι η συστηματική παρακράτηση ποσοστού της επιχορήγησης των σχολείων και η μη απόδοση των εσόδων από τα κυλικεία, με αποτέλεσμα αρκετά σχολεία να μην μπορούν να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη έξοδά τους. Αρκετά σχολεία αδυνατούν να πληρώσουν λογαριασμούς ΔΕΚΟ ή να αγοράσουν τα απαραίτητα για τη λειτουργία τους.

Ολοκληρώνεται το μοντέλο του τοπικού κράτους-εργαλείου για την προώθηση των στρατηγικών κατευθύνσεων του κεφαλαίου και για την υπηρέτηση των πολιτικών που τις επιβάλλουν. Οι αντιδραστικοί νόμοι Θεοδωρικάκου-Βορίδη ‒συνεχίζοντας τις αντιδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που επέβαλαν οι νόμοι «Καλλικράτης» (ΠΑΣΟΚ) και «Κλεισθένης Ι και ΙΙ» (ΣΥΡΙΖΑ)‒ διευκολύνουν την πρόσδεση σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, διαμορφώνουν μοντέλα μεταβίβασης δημόσιων πόρων στο κεφάλαιο (μισθώσεις για 99 χρόνια, παραχώρηση ακάλυπτων εκτάσεων, προώθηση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας – ΑΠΕ), στρέφουν τις τοπικές διοικήσεις σε μεγαλύτερους φόρους για τους δημότες και γενικεύουν τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε κρίσιμες λειτουργίες (διαχείριση αποβλήτων, αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας, εμπλοκή με ιδιώτες σε παραγωγή και διανομή ενέργειας). Το Δημόσιο αναλαμβάνει να «επενδύσει», χρηματοδοτώντας τη δημιουργία των “αναπτυξιακών” ευκαιριών και στη συνέχεια παραχωρεί τους χώρους έναντι μικρού ενοικίου για να κερδοσκοπήσουν οι ιδιώτες (όσον αφορά το Περιστέρι, βλ. 1η παιδική χαρά, Άλσος) κ.λπ. Επιπλέον, η εξάρτηση της δημιουργίας περιφερειακών υποδομών από τα χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ και τις προτεραιότητες που θέτει ο δανειοδοτικός Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας επιταχύνει τις παραπάνω τάσεις και διαμορφώνει το έδαφος για την επόμενη δημοσιονομική επιτροπεία.

Ειδικότερα, ο περιορισμός της δημοκρατικής λειτουργίας των συλλογικών οργάνων στο όνομα της «κυβερνησιμότητας», η ενίσχυση λήψης των κρίσιμων αποφάσεων από κλειστά κέντρα (επιτροπές) και η αλλαγή του εκλογικού νόμου με στόχο τον αποκλεισμό των ενοχλητικών φωνών από τα συμβούλια ολοκληρώνουν το συγκεντρωτικό μοντέλο, βαθαίνουν τη διασύνδεση του κεντρικού με το τοπικό κράτος και ενισχύουν τον ρόλο του δημάρχου-μάνατζερ.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, μοιάζουν όλο και πιο ξεθωριασμένες και μη ρεαλιστικές οι αντιλήψεις όσων βλέπουν αυτοτελή λειτουργία των δήμων και των περιφερειών σε σχέση με το κεντρικό κράτος, οραματιζόμενοι πεδία φιλολαϊκής διαχείρισης των πόρων και της «καθημερινότητας του πολίτη» και λειτουργία τοπικών αυτοδιοικητικών θεσμών. Στην πραγματικότητα, οι περιφέρειες και οι δήμοι συμμετέχουν όλο και πιο δραστήρια στον επιτελικό σχεδιασμό του κεντρικού κράτους, οργανώνοντας τον συνασπισμό εξουσίας σε τοπικό επίπεδο.

Σε αυτό το τοπίο, η αναβάθμιση της δικής μας παρέμβασης, o συντονισμός μας με τις κινήσεις της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς σε δήμους και περιφέρειες, αλλά και η συλλογική αντίσταση των κατοίκων στα παραπάνω σχέδια, σε κάθε γειτονιά, επιβάλλεται ως η μόνη αναγκαία απάντηση στην υλοποίηση αυτών των τοπικών σχεδιασμών.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΑΧΑΤΟΥΡΙΔΗ: Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΣΤΑ ΛΑΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

Οι κυβερνητικές επιλογές έχουν βρει τον καλύτερο εκφραστή τους στο πρόσωπο του Παχατουρίδη. Η δημοτική αρχή πλασάρεται ως ανεξάρτητη και υπερκομματική, την ίδια στιγμή που ενισχύεται από σύσσωμη τη Νέα Δημοκρατία, τον ΣΥΡΙΖΑ, τα συστημικά ΜΜΕ και διαχρονικά από όλους τους μνημονιακούς περιφερειάρχες και κυβερνητικούς εκπροσώπους.

Συνεργάζεται και διαπλέκεται με το τοπικό κεφάλαιο και το ενισχύει ‒φυσικά με το αζημίωτο!‒, όπως έκανε στην πρώην 1η παιδική χαρά, την οποία νοίκιασε (το  αναψυκτήριο μαζί με 4,5 στρέμματα) για 1.000 ευρώ τον μήνα(!) σε «ημέτερο» επιχειρηματία.

Η υποτιθέμενη κοινωνική του αλληλεγγύη αποτυπώνεται στα χιλιάδες περιστεριώτικα νοικοκυριά που στερούνται το ηλεκτρικό ρεύμα, την ίδια ώρα που η διοίκηση του Δήμου περηφανεύεται για τα πλεονάσματα στα ταμεία! Ή ακόμα στις σακούλες της ντροπής που περιφέρονται στις ουρές του κοινωνικού παντοπωλείου, αλλά δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες των φτωχών συμπολιτών μας.

Από την άλλη, είναι ο καλύτερος εφαρμοστής της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής στο Περιστέρι, με την ελαστική εργασία στον Δήμο μας να είναι ο κανόνας. Επιπλέον, πρωταγωνιστεί στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο της μαθητείας, το οποίο στήνει η κυβέρνηση μαζί με τον ΟΑΕΔ, ενώ προβάλλει ως πρότυπο ανάπτυξης και δουλειάς, ειδικά για τη νεολαία, την παράδοση ολόκληρων περιοχών στη μαφία της νύχτας, τη μαύρη εργασία και την εργοδοτική βία (βλ. Βεάκη, Βενιζέλου).

Οι ρυθμίσεις για την πανδημία άνοιξαν έναν νέο κύκλο υποβάθμισης του Δημοτικού Συμβουλίου. Μέχρι και σήμερα η συνεδρίαση γίνεται μία φορά τον μήνα μέσω τηλεδιάσκεψης με εικονικά παρόντες συμβούλους. Έτσι, εκτός των άλλων, οι σύμβουλοι δεν εκτίθενται στις πιέσεις που μπορεί να υπάρξουν από κινητοποιούμενους πολίτες στο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο έχει χάσει κάθε πολιτική λειτουργία.

Απαλλαγμένη από οποιαδήποτε λογοδοσία εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, η διοίκηση Παχατουρίδη βασίζεται στο να οργανώνονται φιέστες που προβάλλουν τον Δήμαρχο (χριστουγεννιάτικες κ.λπ.) την ίδια στιγμή που προωθεί με αδιαφανείς τρόπους την αναδιάρθρωση του Περιστερίου προς όφελος του κεφαλαίου.

Ούτε συμπολίτευση ούτε αγωνιστική διαχείριση εντός του πλαισίου

Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ, διάφοροι δήθεν ανεξάρτητοι, ενσωματώθηκαν πλήρως στην παράταξη Παχατουρίδη, αναλαμβάνοντας αρκετοί από αυτούς διάφορες έμμισθες θέσεις αποδεικνύοντας στην πράξη πως υπερασπίζονται την ίδια βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική.

H Λαϊκή Συσπείρωση επικεντρώνεται στην παρέμβαση μόνο εντός των Δημοτικών Συμβουλίων, Δεν επιδιώκει την παρουσία των κινημάτων σε αυτό και αρνείται την ανατρεπτική κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της πόλης για να κερδίσουν οι αγώνες στο σήμερα. Δεν προβάλλει τις αναγκαίες πολιτικές ρήξειςστο σήμερα, όπως, για παράδειγμα, την άρση των ιδιωτικοποιήσεων (αφού σύμφωνα με τη λογική του «τι δημόσιο, τι ιδιωτικό, το ίδιο είναι στο καπιταλισμό») και το σπάσιμο του πλαισίου των εργασιακών σχέσεων στους δήμους, καταλήγοντας σε λογικές «αγωνιστικής διαχείρισης» των δήμων, που, παρά τις όποιες καλές προθέσεις, είναι αδύνατες στο υπάρχον πλαίσιο.

• Με την αριστερά της ανατροπής και των αγώνων μέχρι τη νίκη
• Την τετραετία που πέρασε η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου προσπάθησε, όχι δίχως ελλείμματα και ανεπάρκειες, να συμμετάσχει σε όσα κινήματα αναπτύχθηκαν στο Περιστέρι και να είναι η φωνή τους μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
• Για την υγεία, με τη συμμετοχή μας, σπάζοντας τα lockdown, στους αγώνες των γιατρών του νοσοκομείου «Αττικόν» και με τη συμπαράσταση στα δίκαια αιτήματά τους. Με παρεμβάσεις στην πλατεία με πανό και προκηρύξεις, με εκδήλωση μαζί με τους μαζικούς φορείς και πορεία τον Φλεβάρη του 2023, καθώς και με κινητοποίηση διαμαρτυρίας έξω από την ιδιωτική κλινική «Ταξιάρχαι» τον Ιούνη του 2021, εν μέσω lockdown.
• Στο κίνημα ενάντια στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας, με κινητοποίηση και μπλοκάρισμα πλειστηριασμών, φυσικών ή ηλεκτρονικών, σταθερά κάθε εβδομάδα έξω από το Ειρηνοδικείο Περιστερίου κι έπειτα σε συμβολαιογραφεία και γραφεία funds στην Αττική.
• Για την παιδεία,με εκδηλώσεις και παρεμβάσεις ενάντια στις συγχωνεύσεις γενικά και στη μεταστέγαση του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου – Λυκείου (ΕΝΕΕΓΥΛ) από το 3^ο ΕΠΑΛ στο 14^ο ειδικά, που πραγματοποιήθηκε με αγαστή συνεργασία της διευθύντριας και της δημοτικής αρχής(!) και είχε ως αποτέλεσμα τη συγχώνευση του 14^ου με το 11^ο Γυμνάσιο, με τα παιδιά να στοιβάζονται εν μέσω πανδημίας σε απαράδεκτες συνθήκες! Με εκδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως και με συμμετοχή των μελών μας στις κινητοποιήσεις ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία.
• Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Πορεία με την Ένωση Γονέων στην πόλη με αφορμή την δολοφονία στα Τέμπη, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, με παρεμβάσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού.
• Μαζική κινητοποίηση-διαδήλωση τον Δεκέμβρη του 2020 στο κέντρο του Περιστερίου για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, παρά την απαγόρευση της διαδήλωσης και του lockdown.
• Κινητοποίηση έξω από το Υπ. Εσωτερικών τον Απρίλη του 2022 ενάντια στον ν. Βορίδη σε συντονισμό με άλλες κινήσεις πόλης.

Διοργάνωση και μαζική διαδήλωση άνω των 1.500 αγωνιστών/τριών ενάντια στην καταστολή, μετά τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης, όπου η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο.

• Ενάντια στον πόλεμο, τη φτώχεια και την καταστολή, με διοργάνωση εκδηλώσεων και διαδηλώσεων.
• Προσπάθεια συντονισμού με άλλες κινήσεις πόλης και περιφέρειας για σημαντικά κοινά τοπικά, λαϊκά και πολιτικά ζητήματα (πρώην 1η παιδική χαρά, Σοφοκλή Βενιζέλου, πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνος κ.ά.).
• Για την αλληλεγγύη στους μετανάστες και στους πρόσφυγες, με κινητοποιήσεις για την υποδοχή τους στα σχολεία της πόλης μας.
• Σταθερή δύναμη αντιπαράθεσης μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, ενάντια στην εγκατάσταση και τη λειτουργία της χαβούζας και του ΣΜΑ μέσα στο Άλσος Περιστερίου, από την πρώτη μέρα της παράνομης εγκατάστασής του το 2009 μέχρι την οριστική απομάκρυνσή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κίνημα της γειτονιάς είχε καταφέρει το κλείσιμό του, ο οποίος όμως άνοιξε πάλι με την ψήφο όλων των δημοτικών παρατάξεων εκτός της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου.
• Οργάνωση του κόσμου μέσα από συγκρότηση επιτροπών κατοίκων για να πάρουμε εμείς την τύχη μας στα χέρια μας, σε κάθε γειτονιά: στο Ρουπάκι, στην Αιμ. Βεάκη, στη Σοφοκλή Βενιζέλου, στο Άλσος.

Η συγκυρία του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας και η μετατροπή του Δημοτικού Συμβουλίου σε όργανο που παίρνει αποφάσεις διαδικτυακά, όπως και τα εγγενή προβλήματα στον ζωντανό συντονισμό, ήταν αιτίες για πολλές αδυναμίες που έχουν παρουσιαστεί, ενώ δεν βοήθησαν και τη λειτουργία μας.

Για ένα μαχόμενο Περιστέρι που θα συμβάλλει αποφασιστικά στον αγώνα για την ανατροπή

Εκτός από τα ανοιχτά μέτωπα που περιγράφηκαν, η ένταση της οικονομικής κρίσης και της προσπάθειας του κεφαλαίου να εμπορευματοποιήσει κάθε σπιθαμή γης στο Περιστέρι συνεχώς ανοίγει και νέα.

Παρ’ ότι ο εγκλεισμός της πανδημίας είχε επιπτώσεις στις γειτονιές, προκαλώντας αποδιάρθρωση ή πισωγύρισμα συλλογικών διαδικασιών και αντιστάσεων τη στιγμή που τα συμφέροντα του κεφαλαίου συνεχίζουν να επελαύνουν, εντούτοις αναπτύχθηκαν νέες εστίες αντίστασης και κινητοποιήσεων, όπως το μεγάλο κίνημα με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη και στην Πύλο.

Οι προσεχείς εκλογές θα γίνουν με διαφορετικό εκλογικό σύστημα (ν. Βορίδη), με το αντιδημοκρατικό όριο του 3%. Η παρουσία του χώρου μας σε δήμους και περιφέρειες έχει μπει στο στόχαστρο και είναι προφανές ότι επιδιώκουν να την εξαλείψουν.

Η κίνησή μας δεν είναι μια δημοτική παράταξη του αστικού κομματικού κοινοβουλευτισμού, αλλά μια πολύμορφη αυτενεργή συλλογικότητα της αντισυστημικής – ριζοσπαστικής – αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, στην οποία συσπειρώνονται αγωνίστριες και αγωνιστές των κοινωνικών και των τοπικών κινημάτων των εργαζομένων και της νεολαίας. Μια αγωνιστική – πολιτική – πολιτιστική συλλογικότητα των Περιστεριωτισσών και των Περιστεριωτών που δεν αναθέτουν σε κοινοβουλευτικούς και σε δημοτικούς πολιτικάντηδες το παρόν και το μέλλον, αλλά παίρνουν οι ίδιες και οι ίδιοι στα δικά τους χέρια τον αγώνα για τη ζωή τους και για τις γειτονιές τους. Γι’ αυτόν τον λόγο συντονιζόμαστε και με τις αντικαπιταλιστικές ριζοσπαστικές κινήσεις σε δήμους και περιφέρειες.

Η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου ‒ εκλογική συνεργασία με Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Περιστερίου και ανένταχτους αγωνιστές απευθύνει ευρύ κάλεσμα σε όλο τον κόσμο των κινημάτων και το πολιτικό δυναμικό της ριζοσπαστικής Αριστεράς που καταλαβαίνουν ότι οι αντιστάσεις δεν μπορούν να βγουν νικηφόρες αν δεν συγκρουστούν με την ανάγκη κερδοφορίας του κεφαλαίου και δεν αμφισβητήσουν την πολιτική που εκπορεύεται από την ΕΕ και τους μηχανισμούς της. Που δεν βλέπουν ως «ουδέτερους» τους μηχανισμούς του τοπικού κράτους, αλλά κατανοούν το πλέγμα με το οποίο οι δήθεν ουδέτεροι μηχανισμοί αναπαράγουν την επίθεση του κεφαλαίου και σε τοπικό επίπεδο, που έχουν τις ελπίδες τους στις κινητοποιήσεις των ίδιων των κατοίκων, προκειμένου όλο αυτό το ρεύμα να συντονιστεί και να εκφραστεί από κοινού στις προσεχείς δημοτικές εκλογές και ύστερα από αυτές. Που δεν έχουν αυταπάτες για «αγωνιστές δημάρχους» οι οποίοι θα λύσουν τα προβλήματα, αλλά προβάλλουν τη μαζική μαχητική οργάνωση και πάλη των κατοίκων για ρήξεις στην αντιλαϊκή πολιτική και ανατροπή της, καθώς και για κατακτήσεις στο σήμερα.

Απέναντι στην αντιδραστική πολιτική τους… διαλέγουμε τον δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης

Η αντίθεσή μας σε όλα τα παραπάνω διατυπώνεται από τη σκοπιά ενός άλλου, συνολικά διαφορετικού τρόπου οργάνωσης της ζωής μας, ως εργαζομένων και ως κατοίκων. Ενός τρόπου που αντιπαραθέτει στον πολιτικό λόγο των «δημοσιονομικών ελλειμμάτων», του χρέους, της ορθολογικής διαχείρισης στο πλαίσιο του δήθεν εφικτού τη θαρρετή διεκδίκηση των σύγχρονων κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων, τη λαϊκή απαιτητικότητα να ικανοποιηθούν εδώ και τώρα οι ανάγκες μας.

Αγωνιζόμαστε για έναν άλλο τρόπο αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας: Με λαϊκές συνελεύσεις, με κατοχύρωση του λαϊκού και εργατικού ελέγχου στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση των αποφάσεων, με ανακλητότητα των οργάνων της τοπικής διοίκησης από το μαζικό κίνημα και τους συλλογικούς φορείς του. Πρώτα απ’ όλα το κάνουμε πράξη μέσα στις ίδιες τις δημοκρατικές διαδικασίες της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου: Με τη λειτουργία μέσω συνελεύσεων, με την εναλλαγή στην εκπροσώπηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, με υποψηφίους/ες που είναι ενεργά μέλη των κινημάτων και όχι «επαγγελματίες» της πολιτικής.

Απευθυνόμαστε πρώτα απ’ όλα σε όλες τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές του εργατικού και του νεολαιίστικου κινήματος και των κινημάτων πόλης-γειτονιάς με τους οποίους βρεθήκαμε μαζί στους αγώνες.

• Απευθυνόμαστε σε όλους τους κατοίκους του Περιστερίου που πλήττονταιαπό την κυρίαρχη πολιτική και καταλαβαίνουν ότι μια άλλη «διαχείριση» της ίδιας φτώχειας δεν τους χωράει, σε εκείνους κι εκείνες που αντιλαμβάνονται ότι είναι ανάγκη να πάρουμε την κατάσταση στα δικά μας χέρια, σε όλους όσοι δεν αρκούνται στα ψίχουλα των επιδομάτων, των προνοιακών παροχών για την ανακούφιση της ακραίας φτώχειας ή τη μετατροπή των εργαζομένων σε «ωφελούμενους».
• Απευθυνόμαστε σε όλους όσοι συνειδητοποιούν την ανάγκη για μια Αριστερά πραγματική δύναμη αυτοοργάνωσης, ρήξης και ανατροπής, αντίπαλο δέος στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
• Σε όλους και όλες τους παραπάνω απευθύνουμε κάλεσμα ενότητας, συστράτευσης και ένταξης στη συλλογική προσπάθεια.Τους καλούμε να συνδιαμορφώσουμε τη δράση και την παρουσία της μαχόμενης αντιδιαχειριστικής Αριστεράς στο Περιστέρι, πριν και μετά τις δημοτικές εκλογές.
• Γιατί δεν μπορούμε να αφήσουμε να κυριαρχήσει η απελπισία, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, ο «ρεαλισμός» της πολιτικής τους, που πετάει στο περιθώριο της φτώχειας και της έλλειψης προοπτικής το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας και τη νεολαία. Γιατί χρωστάμε σ’ εμάς και στις μέλλουσες γενιές, αλλά και σε όσους αγωνίστηκαν πριν από εμάς, έναν κόσμο ελπίδας.
• Μοναδικός δρόμος για τη ζωή που μας αξίζει στην πόλη που μας ανήκει είναι η λαϊκή οργάνωση και ο αγώνας για την ικανοποίηση των εργατικών λαϊκών αναγκών σε σύγκρουση με την κυβέρνηση, το τοπικό και το κεντρικό κράτος, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις πολιτικές της ΕΕ.
• Ο αγώνας αυτός ‒κομμάτι του συνολικού εργατικού και λαϊκού κινήματος‒ είναι ανάγκη να αναπτυχθεί με βάση ένα πρόγραμμα πάλης που θα έχει τους ακόλουθους βασικούς άξονες:

1. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην αντιδραστική-ανταποδοτική πολιτική δήμων και περιφερειών στην υπηρεσία του κέρδους και του κεφαλαίου. Για να μπουν μπροστά οι κοινωνικές ανάγκες. Για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν, υψηλού επιπέδου, κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά.

• Αναβαθμισμένες δημόσιες δωρεάν για όλους/όλες κοινωνικές, αθλητικές, πολιτιστικές λειτουργίες των δήμων και των περιφερειών.Είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση και στην «ανταποδοτική» λειτουργία όσον αφορά τη διαχείριση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών που ακολουθούν δήμοι και περιφέρειες. Να επιστραφούν σε δήμους και περιφέρειες όσες λειτουργίες έχουν ιδιωτικοποιηθεί με ενίσχυση των δημόσιων υποδομών, της χρηματοδότησης και του προσωπικού. Η εκπαίδευση, η υγεία, οι συγκοινωνίες, οι δημόσιες υποδομές, η ενέργεια, το νερό, η κοινωνική προστασία και μέριμνα (παιδικοί σταθμοί, ενίσχυση της τρίτης ηλικίας, δομές για ευάλωτα άτομα κ.λπ.), η διαχείριση των απορριμμάτων, οι δημόσιοι χώροι και το περιβάλλον δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Ανήκουν στον λαό και πρέπει όλοι/όλες να έχουν δικαίωμα σε αυτά.
• Αύξηση των δημόσιων δαπανών για τις κοινωνικές ανάγκες ενάντια στις κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, στις προτεραιότητες και στα αντιδραστικά προαπαιτούμενα του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψηςπου υλοποιούν οι δήμοι και οι περιφέρειες. Κανένα αντιδραστικό μέτρο (ΣΔΙΤ, ιδιωτικοποιήσεις, λιτότητα κ.λπ.) στο όνομα της εξασφάλισης των «χρηματοδοτήσεων». Απειθαρχία στις πολιτικές και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
• Παλεύουμε ενάντια στην καταστροφική για τη φύση και τον άνθρωπο «καπιταλιστική ανάπτυξη»,που βαθαίνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, την καταστροφή της φύσης, το χάσμα ανάμεσα στην πόλη και την ύπαιθρο, και στις περιφέρειες μεταξύ τους.

2. Παλεύουμε για το δικαίωμα στην πόλη και στο περιβάλλον, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του χώρου και την καπιταλιστική λεηλασία της φύσης.

• Για την απόλυτη προστασία της φύσης, των δασών, της θάλασσας και των ακτών, του υπέργειου και του υπόγειου υδατικού πλούτου από τους «επενδυτές» και τη λογική του κέρδους, που οδηγούν στην καταστροφή της φύσης, στην κλιματική αλλαγή, στην ερημοποίηση. Οι πολιτικές του κεφαλαίου και της ΕΕ («πράσινη συμφωνία») δεν λύνουν τα προβλήματα. Αντίθετα, αξιοποιούν την κλιματική κρίση για να επιβάλουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ενέργεια, στηγη, στα τρόφιμα, στη διαχείριση των δασών παντού.
• Ενάντια στις εξορύξεις, στην αύξηση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων και στην καταστροφική επέλαση της «πράσινης βιομηχανίας».Ορθολογική αξιοποίηση των εναλλακτικών πηγών ενέργειας, με σεβασμό στο οικοσύστημα, μακριά από τη λογική του κέρδους. Ενάντια στην απελευθέρωση των αγορών, στις ιδιωτικοποιήσεις και στα χρηματιστήρια ενέργειας που προωθεί η ΕΕ.
• Για το δικαίωμα στην πόλη και τον χώρο, με κατοχύρωση ελεύθερων δημόσιων χώρων προσβάσιμων για όλο τον λαό και τη νεολαία. Ενάντια σε δόμηση, περιορισμούς, περιφράξεις, ιδιωτικοποιήσεις, εμπορικές και άλλες «ανταποδοτικές» χρήσεις. Καμιά εμπορευματοποίηση των παραλιών, ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτές. Απαλλοτριώσεις χώρων (μεγάλων εταιρειών, μεγαλοϊδιοκτητών, τραπεζών, εκκλησίαςκ.ά.) χωρίς αποζημίωση και δωρεάν διάθεσή τους στον λαό και στη νεολαία για αναψυχή, αθλητισμό, πολιτισμό.
• Έξω η χαβούζα από το Άλσος. Ολοκληρωμένη διαχείριση-ανακύκλωση των απορριμμάτων. Να απομακρυνθούν τώρα το γκαράζ, το Εκθεσιακό Κέντρο και το νεκροταφείο. Ενοποίηση του χώρου του Άλσους. Αναδάσωση των αποψιλωμένων εκτάσεων και επέκτασή τους σε παραπλήσιους χώρους. Προστασία και αναδάσωση του Ποικίλου Όρους ως χώρου πρασίνου και περιπάτου. Καμία συναλλαγή με καταπατητές από τη διοίκηση του Δήμου.

3. Μέτρα κοινωνικής προστασίας ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία, τη στεγαστική και περιβαλλοντική κρίση.

• Μείωση των δημοτικών τελών και κατάργησή τους για ανέργους και φτωχά λαϊκά στρώματα. Μεγάλη αύξηση των τελών για τις μεγάλες επιχειρήσεις σε κάθε δήμο.Μέτρα κοινωνικής προστασίας από τους δήμους για κάθε ευάλωτο πολίτη.
• Αυξημένα μέτρα πολιτικής προστασίας (δασοπυρόσβεση, αντισεισμική, αντιπλημμυρική προστασίακ.ά.), ενάντια στην εγκατάλειψη και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υποδομών.
• Δικαίωμα στη στέγαση για όλους, ντόπιους και μετανάστες-πρόσφυγες, με μεγάλο δημόσιο πρόγραμμα κοινωνικής και εργατικής κατοικίας, με δεσμεύσεις διαθέσιμων ακινήτων και ανέγερση νέων, με αξιοποίηση όλων των ακινήτων υπουργείων, τραπεζών, εκκλησίας. Απαγόρευση πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και των εξώσεων ντόπιων και προσφύγων. Όχι στις πολιτικές της «χρηματιστικοποίησης» της στέγης.Όχι στην εκδίωξη των κατοίκων για τα Airbnb. Διατίμηση και έλεγχος στις αυξήσεις των ενοικίων.

4. Παλεύουμε ενάντια στην αντιδραστική-αυταρχική μετάλλαξη του τοπικού κράτους.

• Κατάργησητου «Καλλικράτη», του «Κλεισθένη», των ν. Βορίδη-Θεοδωρικάκου και όλων των ρυθμίσεων που ενισχύουν την αδιαφάνεια, την ανεξέλεγκτη δράση του τοπικού πολιτικού συστήματος και τη θωράκιση απέναντι στις διεκδικήσεις των κατοίκων, με την υπερσυγκέντρωση σε τεράστιους δήμους. Απλή ανόθευτη αναλογική στις εκλογές, ισότιμο δικαίωμα ψήφου σε όλους. Να καταργηθεί το αντιδημοκρατικό όριο του 3%. Λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές με αποφασιστικό ρόλο και αρμοδιότητες.
• Όχι στον Δήμο-εργασιακό κάτεργο. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν οι ανάγκες των δημοτών. Να καταργηθούν τα προγράμματα ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ και κάθε μορφή ελαστικής εργασίας ορισμένου χρόνου και των μισθών πείνας.

5. Παλεύουμε για δημόσια δωρεάν υγεία για όλους.

• Να επαναλειτουργήσει το νοσοκομείο «Λοιμωδών» πλήρως στελεχωμένο και εξοπλισμένο.
• Να ενισχυθεί με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού το «Αττικόν» και να εξασφαλιστεί πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση για τη λειτουργία του.
• Δημόσια κέντρα υγείας στον Δήμο, στελεχωμένα με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, οι οποίοι να παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες όλο το 24ωρο και όλο τον χρόνο, προσανατολισμένα στην πρόληψη, με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, διαγνωστικά εργαστήρια, οδοντιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια και φαρμακεία. Μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που να διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία, τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους χώρους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία.
• Κατάργηση κάθε πληρωμής, «συμμετοχής» για εξετάσεις κάθε είδους, φάρμακα, θεραπείες, υγειονομικό υλικό, τεχνικά βοηθήματα. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με κρατική ευθύνη, χωρίς προϋποθέσεις, για όλους τους ανασφάλιστους, τους ανέργους και τις οικογένειές τους.

6. Παλεύουμε συνολικά για τη βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στις πολιτικές κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ. Για ψωμί ‒ ειρήνη ‒ κοινωνικά αγαθά ‒ ελευθερίες.

• Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στο επίδομα ανεργίας που να υπερκαλύπτουν το σημερινό κόστος ζωής και τις απώλειες εισοδήματος των μνημονιακών χρόνων.
• Δραστικές μειώσεις των τιμών των βασικών και λαϊκών αγαθών.Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής. Κατάργηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα.
• Ειρήνη των λαών ενάντια στους ανταγωνισμούς και τους πολέμους του κεφαλαίου. Έξοδο από το ΝΑΤΟ και τον Ευρωστρατό. Όχι στον άδικο και αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό των αστικών τάξεων.
• Λαϊκές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα σε αντιπαράθεση με το μόνιμο καθεστώς αναστολής τους.
• Ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από φυλή, καταγωγή, χρώμα, θρησκεία, φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό.

——————–

• Για ένα μαχόμενο Περιστέρι σε σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική που προωθείται από τους δήμους και τις περιφέρειες, την κυβέρνηση της ΝΔ,  την ΕΕ, όλο το αστικό πολιτικό σύστημα και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
• Με τον ρεαλισμό των αναγκών μας ενάντια στην πολιτική του Δήμου ΑΕ – κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου.

Αριστερή Κίνηση Περιστερίου / εκλογική συνεργασία με Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Περιστερίου και ανένταχτους αγωνιστές/τριες