ΗΠΑ: Η αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς Ερντογάν και οι 100 πρώτες ημέρες του Μπάιντεν

Τουρκία
Μοιραστείτε το:

Ας μην το αποκλείσουμε… άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς Ερντογάν;

Μήπως με τον Μπάιντεν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς Ερντογάν; Ας μην το αποκλείσουμε… Ο φόβος του …Τούρκου τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι! Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την αγωνία που διακατέχει την φιλο-Ερντογανική μερίδα της Τουρκίας, μετά την έλευση του Τζο Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο.

του Μιχάλη Ψύλλου

Μια ματιά στον Τουρκικό Τύπο την επομένη της ορκωμοσίας του νέου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι αρκετή: «Ο Μπάιντεν ξεκίνησε με ένα δυσάρεστο μήνυμα» προειδοποιεί η Karar, εκτιμώντας ότι «μετά τους ρωσικούς πυραύλους S-400 , η Ουάσινγκτον θα προχωρήσει σε περισσότερες κυρώσεις κατά της Άγκυρας καθιερώνοντας ένα νέο μοντέλο διπλωματίας» γράφει η τουρκική εφημερίδα, που δεν απηχεί τις απόψεις του Ταγίπ Ερντογάν.

Οι φιλο-ερντογανικές εφημερίδες όμως, είναι αδύνατο να χωνέψουν ότι ο νέος επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ, Αντονι Μπλίνκεν αποκάλεσε την Τουρκία «αποκαλούμενο σύμμαχο», καθώς -όπως εξήγησε – «είναι απαράδεκτο να ευθυγραμμίζεται με τη Ρωσία, τον στρατηγικό μας αντίπαλο».

Ο σχολιαστής της Sabah, Μαχμούτ Εβούρ διαβλέπει μάλιστα …συνωμοσία ανάμεσα στον Αμερικανό νέο υπουργό Εξωτερικών και τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ο λόγος;

Όπως ο Μπλίνκεν ονόμασε «αποκαλούμενο σύμμαχο» την Τουρκία, έτσι και ο Κιλιτσντάρογλου πριν λίγες ημέρες χαρακτήρισε τον Ερντογάν «αποκαλούμενο Πρόεδρο». Διερωτάται η Sabah:

«Δεν είναι ουσιαστικά παράλληλες οι δύο περιγραφές; Θα μπορούσε να είναι τυχαίο ότι ξεκίνησε μια συζήτηση «νομιμότητας» με τον παραλληλισμό αυτόν και για τα 70 χρόνια διμερούς σχέσης ΗΠΑ-Τουρκίας;».

Η τουρκική εφημερίδα υπενθυμίζει μάλιστα ότι ο Μπάιντεν πριν δύο χρόνια είχε χαρακτηρίσει «αυτοκράτορα», προσθέτοντας ότι «προκειμένου η αντιπολίτευση να είναι σε θέση να νικήσει τον Ερντογάν, πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματική, να την ενισχύσουμε, ώστε να επικρατήσει, όχι μέσω πραξικοπήματος, αλλά με την εκλογική διαδικασία».

Αυτός είναι και ο φόβος της φιλο-ερντογανικής Τουρκίας σήμερα. Μήπως με τον Μπάιντεν στην αμερικανική προεδρία ,αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την ήττα του Ερντογάν στις εκλογές. Οποτε κι αν διεξαχθούν…

Χολή εναντίον της ομάδας Μπάιντεν

«Τι είναι αυτά με την λεγόμενη εταιρική σχέση;» διερωτάται η Turkiye σε άρθρο του βασικού της σχολιαστή, Ισμαήλ Κάπαν. Η τουρκική εφημερίδα προβλέπει ότι «ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν φαίνεται τόσο θετικός για την πιθανή πορεία των σχέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών-Τουρκίας. Προφανώς, ο Μπάιντεν, ο Μπλίνκεν και οι “άλλοι”, θα διατηρήσουν το θέμα των S-400 στο σβέρκο μας».

Ποιοι είναι οι «άλλοι», εκτός των Μπάιντεν και Μπλίνκεν; Κατ` αρχήν- σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα- ο νέος υπουργός Αμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών και στρατηγός εν αποστρατεία, Λόιντ Οστιν.

«Ως πρώην διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία» γράφει, «ο έγχρωμος στρατηγός Οστιν επαίνεσε ξανά και ξανά τη στρατιωτική υποστήριξη που παρείχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην οργάνωση PKK / PYD και προσπαθούσε να βάλει τα θεμέλια ενός τρομοκρατικού κράτους στη βόρεια Συρία».

Ο μεγάλος φόβος της Τουρκίας, δηλαδή! Μήπως και η διοίκηση Μπάιντεν επαναφέρει το παλιότερο σχέδιο για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία. Γι` αυτό άλλωστε ο Ερντογάν έχει αρχίσει και ρίχνει τους τόνους για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, σκεφτόμενος ότι κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για τον διαμελισμό της Τουρκίας!

Η Turkiye δεν διστάζει επίσης να ρίξει χολή κατά του Μπάιντεν επειδή διόρισε νέο συντονιστή στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική τον Μπρετ Μακ Γκουρκ.

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα , ο «Μακ Γκουρκ είναι από το παρελθόν φίλος του ΡΚΚ και των Κούρδων ανταρτών της Συρίας (YPG)». Υπενθυμίζει μάλιστα ότι εκπροσωπούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην ομάδα που συντόνιζε τον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους από την εποχή του Ομπάμα. Παραιτήθηκε όμως το 2019, όταν ο Τραμπ πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από τη Συρία.

Αντιτάχθηκε σε αυτήν την απόφαση, προειδοποιώντας ότι η απειλή των τζιχαντιστών δεν είχε τελειώσει. «Και τώρα, ο Μπάιντεν φέρνει αυτόν τον άνδρα πίσω στη δουλειά» γράφει η Turkiye και τονίζει με φανερή οργή: «Σαν να μην μπορούσε να βρει κανέναν άλλο» …

Κατά των δυο κρατών στην Κύπρο ο Μπλίνκεν

Οι τουρκικές εφημερίδες φοβούνται επίσης ότι η νέα ηγεσία του Στέητ Ντηπάρτμεντ θα αντιταχθεί στη «λύση» των δύο κρατών στην Κύπρο, που προωθεί ο Ερντογάν. Υπενθυμίζουν μάλιστα ότι ο Αντονι Μπλίνκεν είχε επικρίνει τον Ερντογάν στις 27 Οκτωβρίου πέρυσι, όταν ο Τούρκος πρόεδρος είχε επισκεφθεί την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο και είχε ταχθεί υπέρ των δύο κρατών:

Ο Μπλίνκεν, που τότε ήταν στέλεχος της προεκλογικής εκστρατείας του Μπάιντεν είχε γράψει χαρακτηριστικά στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter: «Παρακολουθούμε με λύπη την ανακοίνωση της λύσης δύο κρατών στην Κύπρο από τον Πρόεδρο Ερντογάν και τον Τατάρ. Ο Τζο Μπάιντεν από καιρό έχει πει ότι υποστηρίζει μια διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία ειρήνης και γαλήνης”.

Ο σχολιαστής Μπατουχάν Γιασάρ κρούει μάλιστα με άρθρο του στην Turkiye τον κώδωνα του κινδύνου για την Τουρκία, λέγοντας ότι με την προεδρία Μπάιντεν «φυσάει ένας ολισθηρός άνεμος διπλωματίας στο Αιγαίο».

Όπως λέει ο Τούρκος σχολιαστής «ενώ η Γερμανία απέδειξε ότι είναι το αφεντικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν άφησε να περάσουν τα αρνητικά μέτρα εναντίον της Τουρκίας, ο Αμερικανός νέος υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλινκεν εξακολουθεί να κρατά …ραβδί».

Ο Γιασάρ υπενθυμίζει μάλιστα στον Μπλίνκεν ότι «το ημερολόγιο δείχνει 2021 και όχι 2016 …Πολύ νερό πέρασε από τότε από τη γέφυρα. Δεν υπάρχει πλέον η “Παλιά Τουρκία» …

Παρά τους λεονταρισμούς βέβαια, το καθεστώς Ερντογάν έχει κάθε λόγο να φοβάται ότι όσο συνεχίζει τις προκλήσεις στο εξωτερικό και τον αυταρχισμό στο εσωτερικό «ο Μπάιντεν μπορεί να προκαλέσει παλιρροϊκά κύματα στην Τουρκική οικονομία» γράφει ο Ερντάλ Σαγκλάμ στην Cumhuriyet .

«Αν η Τουρκία θέλει να προσελκύσει άμεσες ξένες επενδύσεις, θα πρέπει να γίνουν πολύ πιο ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις. Για να υπάρξει συνεργασία με τις ΗΠΑ αλλά και την Ε.Ε. είναι ανάγκη να ληφθούν μέτρα για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης. Γιατί δεν θα ήταν προφητεία να πούμε ότι εάν ο Ερντογάν δεν πραγματοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις η εισροή ζεστού χρήματος μέσω δανείων θα σταματήσει μετά από λίγο – παρά τα υψηλά επιτόκια- λόγω των αυξημένων κινδύνων» προειδοποιεί ο Τούρκος δημοσιογράφος.

Η απάντηση για τις …δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα ,ήρθε αμέσως από το καθεστώς Ερντογάν:

Η Ρόζιντα Ναζλιέρ, δήμαρχος στην πόλη Κοτσάκοϊ, κοντά στο Ντιγιάρμπακιρ, καταδικάστηκε σε εννιά χρόνια κάθειρξη γιατί κάποιος χαφιές της αστυνομίας κατήγγειλε ότι …δείπνησε στο σπίτι της μαζί με δύο Κούρδους, καταζητούμενους ως μέλη του ΡΚΚ! Η «Δημοκρατία» αλά Ερντογάν σε πλήρη άνθιση …

Οι πρώτες 100 ημέρες της εξωτερικής πολιτικής του Τζο Μπάιντεν: Τι θα κάνει με την ανυπάκουη Τουρκία;

Η εξάλειψη της πανδημίας και των τεράστιων οικονομικο-κοινωνικών συνεπειών της μπορεί να είναι αναμφίβολα η πρώτη προτεραιότητα του επισήμως από χθες νέου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, αλλά η ανθρωπότητα περιμένει και τα πρώτα δείγματα γραφής στην εξωτερική του πολιτική. Και κυρίως να αντιστρέψει την …στροφή από την πολιτική του προκατόχου του, Ντόναλντ Τραμπ.

Όπως γράφει χαρακτηριστικά το αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy «o Τραμπ, τις πρώτες 100 ημέρες στο αξίωμά του, είχε δώσει εκτεταμένες εντολές για την αναστροφή και αποσυναρμολόγηση των βασικών στοιχείων της εξωτερικής πολιτικής Ομπάμα και την προώθηση της πλατφόρμας «America First» (Πρώτα η Αμερική), που υπονόμευσε δεκαετίες προσπαθειών για Δυτική συναίνεση στην εξωτερική πολιτική».

Τώρα ο Μπάιντεν και κυρίως η ομάδα που έχει επιλέξει να κατευθύνει την εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης, έχουν αναλάβει τη δέσμευση να αντικαταστήσουν το «America First» με το «America’s back» (Η Αμερική επιστρέφει).

Σύμφωνα με τον Μέλ Γκούρτοφ, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο δημόσιο Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ, η δέσμευση του Μπάιντεν είναι να «επιστρέψει η Αμερική στην πολυμερή διπλωματία και στους διεθνείς οργανισμούς, όπως η συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και τα Ηνωμένα Έθνη.

Επιστρέφει στις σχέσεις συμμαχίας με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στο να δίνει σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα όταν καθορίζει την εξωτερική της πολιτική».

Τα πρώτα δείγματα γραφής του νέου Προέδρου θα φανούν φυσικά στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις 17 Φεβρουαρίου στις Βρυξελλες. Ο Μπάιντεν αναμένεται να καταστήσει σαφές οτι στόχος του ειναι η ενίσχυση της Συμμαχίας, αλλά και των σχέσεων Ηνωμένων Πολιτειών – Ευρώπης ,που είχαν διαρραγεί από τον προκάτοχό του.

Οπως λέει πάντως Ο Τσακ Χάγκελ, υπουργός Αμυνας του Ομπάμα και συνάδελφος του Μπάιντεν στη Γερουσία για 12 χρόνια, «αυτό που πρέπει να κάνει ο Μπάιντεν ξεπερνά τις πρώτες 100 ημέρες. Θα πρέπει να κινηθεί αμέσως για να ξαναχτίσει, να αποκαταστήσει τις συμμαχίες μας, να τους διαβεβαιώσει ότι η Αμερική επέστρεψε στο παιχνίδι για να ηγηθεί».

Όλα αυτά ακούγονται βέβαια πολύ ρόδινα και ευχάριστα στα αυτιά μας και μένει να αποδειχτούν καθώς- όπως λέει ο σοφός λαός «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις». Μακριά από εμάς βέβαια η δίκη προθέσεων.

Οι γνωρίζοντες επιμένουν πάντως ότι ο Τζο Μπάιντεν θα είναι «εσωτερικός» Πρόεδρος. Η ημερήσια εγχώρια ατζέντα είναι τόσο μεγάλη και πολιτικά φορτισμένη – μετανάστευση, υγειονομική κρίση, οικονομία, φυλετική δικαιοσύνη, ενίσχυση της συνεργασίας με τους παραδοσιακούς Ρεπουμπλικάνους-που δύσκολα θα επιτρέψει στον νέο Πρόδρι να ασχοληθεί τις πρώτες 100 ημέρες τουλάχιστον,με τα σοβαρά θέματα της εξωτερικής πολιτικής.

Η ομάδα της εξωτερικής πολιτικής

Ο Μπάιντεν έχει συγκροτήσει άλλωστε μια σοβαρή και οργανωμένη ομάδα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής υπό τον νέο επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ, Αντονι Μπλίνκεν.

Όπως γράφει το Newsweek «ο Μπάιντεν επέλεξε άτομα που ξέρει καλά και είναι γνωστά στο εξωτερικό, που είναι ανεξάρτητοι στοχαστές και όχι πιστοί οπαδοί του, και που εκτιμούν την ομαδική εργασία. Ολοι είναι στελέχη που υπηρέτησαν τα χρόνια της διοίκησης Ομπάμα-Μπάιντεν. Επομένως, η μαθησιακή τους περίοδος θα πρέπει να είναι σύντομη και η εμπιστοσύνη του προέδρου σε αυτά τα στελέχη είναι υψηλή» τονίζει το αμερικανικό περιοδικό.

Η ομάδα αυτή σίγουρα απέχει πολύ από την τυχαία οργανωμένη «μάζωξη» φίλων του,που είχε ο Ντόναλντ Τραμπ στην εξωτερικη πολιτική. Το ερώτημα βέβαια είναι -όπως λέει ο καθηγητής Γκούρτοφ- «αν η ομάδα αυτή των σοβαρών επαγγελματιών θα θελήσουν να επιστρέψει απλώς η Αμερική στα παραδοσιακά της συμφέροντα και στόχους ή αν θα επαναπροσδιορίσει τη θέση της χώρας στον κόσμο;»

Ο νέος υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν ,μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Γερουσίας που αξιολόγησε τον διορισμό του, διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν θα αντιμετωπίσει το Κογκρέσο ως έναν πλήρη εταίρο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.

«Τα τελευταία χρόνια, σε όλες τις διοικήσεις, η φωνή του Κογκρέσου στην εξωτερική πολιτική είχε μειωθεί» τόνισε ο Μπλίνκεν και πρόσθεσε:

«Ο Πρόεδρος Μπάιντεν πιστεύει – και συμμερίζομαι την πεποίθησή του – ότι καμία εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς τη συναίνεση του αμερικανικού λαού». Μια δέσμευση πολύ σοβαρή αν αναλογιστεί κανείς ότι από την εποχή του προέδρου Ρέιγκαν, ουδέποτε συζήτησε ή ψήφισε για μια σειρά εξωτερικών παρεμβάσεων της υπερδύναμης.

«Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά για να απαριθμηθούν» γράφει το Foreign Policy, αλλά υπενθυμίζει μια σειρά επεμβάσεων εν αγνοία του Κογκρέσου: στη Γρενάδα το 1983, στον Παναμά 1989, στο Ιράκ το 1993, 1996 και 1998, στη Βοσνία το 1995, στο Κόσοβο το 1999, στη Λιβύη το 2011, στην Υεμένη το 2015 και τη Συρία το 2017 και το 2018.

«Σε καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις, ο εκάστοτε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ελάμβανε μονομερώς την απόφαση για χρήση αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης των ΗΠΑ χωρίς να πάρει έγκριση από το Κογκρέσο» γράφει το αμερικανικό περιοδικό.

Ο καθηγητής Γκούρτωφ εκτιμά μάλιστα ότι οι βασικές εντολές Μπάιντεν στην ομάδα του θα είναι: κοινό έδαφος με την Κίνα (όπως για την κλιματική αλλαγή) και τη Ρωσία (για τον έλεγχο των όπλων), αλλά ταυτόχρονα στιβαρή πολιτική στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και στην Ουκρανία.

Ως προς τις αναπτυσσόμενες χώρες επίσης, η Ουάσιγκτον έχει καταστήσει ήδη σαφές ότι επιστρέφουν στην νέα αμερικανική ατζέντα η εξωτερική βοήθεια και οι επενδύσεις .

«Η στρατηγική Μπάιντεν είναι: προχωρήστε γρήγορα, να είστε τολμηροί », τονίζει ο νέος Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν. “Δεν σκεφτόμαστε σε χρονικό ορίζοντα δύο ετών, αλλά σε ένα πλαίσιο πρώτων μηνών» προσθέτει.

Ο Τσακ Χάγκελ που συνεργάστηκε το τελευταίο διάστημα με τον Μπάιντεν για την μεταβίβαση των εξουσιών από την προηγούμενη διοίκηση Τραμπ, εκτιμά ότι « η Αμερική δεν ήταν ποτέ σε αυτήν την κατάσταση στο παρελθόν, εσωτερικά και διεθνώς».

Τι θα γίνει με την Τουρκία;

Ολοι οι αναλυτές συγκλίνουν στην άποψη ότι η ομάδα Μπάιντεν στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής θα αλλάξει έτσι κι αλλιώς την «φιλική» πολιτική του Τραμπ έναντι του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, υιοθετώντας ποιο σκληρή γλώσσα, αλλά και πρακτική.

Στο βαθμό μάλιστα που ο Ερντογάν δεν θα περιορίσει τις σχέσεις του με την Ρωσία και την Κίνα και θα συνεχίζει να λειτουργεί μονομερώς στη διεθνή σκηνή, θα βρίσκει συνεχώς απέναντί του την Ουάσιγκτον.

Οπως σημειώνει το Bloomberg η Τουρκία ανησυχεί σοβαρά για τις προθέσεις της διοίκησης Μπάιντεν όχι μόνο γιατί ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών είχε αποκαλέσει «αυτοκράτορα» πριν δύο χρόνια τον Ερντογάν τονίζοντας την ανάγκη της εκλογικής του ήττας. «Η μακροχρόνια συμπάθεια του Μπάιντεν για τους Κούρδους στο Ιράκ και τη Συρία είναι πιθανώς αυτό που προκαλεί το μεγαλύτερο άγχος στην Άγκυρα» γράφει το Bloomberg.

Η Αγκυρα φοβάται το ενδεχόμενο η νέα διοίκηση να προωθήσει τη συγκρότηση «ενός κουρδικού κράτους στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας – ένα ανάθεμα για την Άγκυρα, η οποία έχει εχθρικές σχέσεις με τον δικό της κουρδικό πληθυσμό» γράφει το Bloomberg.

Συνεπώς, στο εξής πρέπει να σκέφτεται πολύ σοβαρά ο Ερντογάν κάθε φορά που θα ζητάει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, γιατί κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εμπνεύσει τον Μπάιντεν να ζητήσει τη δημιουργία Κουρδικού κράτους. Θανάσιμη μαχαιριά, δηλαδή, για την Αγκυρα…

Πηγή: hellasjournal.com

Μοιραστείτε το:
Tagged