Πρόκειται για μία ιδιαίτερη κατηγορία πολιτών που μάλλον πιστεύουν στην μετενσάρκωση (πολιτική), ποιού άλλου του ινδάλματος της νιότης τους, του Ανδρέα. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς βολεύθηκαν ως “αριστεροί” με τους διορισμούς στο δημόσιο την δεκαετία του ’80, καλλιέργησαν το κοινωνικό μίσος τους για κάθε τι του ιδιωτικού τομέα και σύμφωνα με τον λόγο που εκφέρουν, πιστεύουν σε μία ιδιότυπη μορφή δουλείας, στην οποία σύμφωνα με τα πιστεύω τους θα πρέπει να οδηγηθούν όλοι όσοι επενδύουν τα λίγα ή πολλά χρήματά τους, αποσκοπώντας σε τι άλλο στο κέρδος, όπως όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο.
Κι όλα αυτά, γιατί κατά την ιδεοληπτική πολιτική κοσμοθεωρία τους, όλοι όσοι ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να παράγουν προκειμένου να συντηρείται η δική της “αριστοκρατική” τάξη, η τάξη των δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα με υψηλούς μισθούς, γιατί κατά τους ισχυρισμούς τους είναι οι μόνοι που εργάζονται πραγματικά.
Ζώντας στα συνεφάκια τους, έχουν “πάθει” άρνηση για κάθε πραγματικό και στο μπλοκαρισμένο ιδεοληπτικά μυαλό τους, αντιστρέφουν κάθε πράξη της σημερινής αριστεράς, όπως αυτή προβάλετε από τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, προβάλλοντας τα υποτιθέμενα καλά της κυβερνητικής πολιτικής και φορτώνοντας στην επάρατη δεξιά και τους εξωτερικούς παράγοντες κάθε τραγικό λάθος του.
Είναι οι λεγόμενοι “προσύλητοι” του ΣΥΡΙΖΑ. Οι περισσότεροι αποτελούν παλαιούς δεινόσαυρους του ΠΑΣΟΚ, απ’ αυτούς που περπατούσαν στις ρούγες, θεωρόντας ότι είναι σημαντικοί παράγοντες αλλαγής του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος, όντας, όμως, στην πράξη τίποτα περισσότερο από φτωχοδιάβολους που είχαν αναλάβει ρόλλους Μαυρογυαλούρου σε νέα κοπή.
Με την κατάρρευση και εξαήλωση του ΠΑΣΟΚ, λόγω των πολιτικών του ανόητου ΓΑΠ, πέρασαν στον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι το παλιό κόμμα-μήτρα τους δεν είχε αναγνωρίσει τις ικανότητες που διέθεταν και την προσφορά τους.
Σήμερα, ομνήουν στον όνομα του Αλέξη, έχοντας αντικαταστήσει στην πολιτική καρδιά τους τον “Αντρέα” τους με αυτόν. Άκρατα ιδεοληπτικοί, έχουν τον ίδιο φανατισμό με τους γεννήσταρους της Τουρκοκρατίας,κρατούν, όμως και μία πισινή για την επόμενη ημέρα, αν τυχόν καταρρεύση το αφήγημα “Αλέκσης”, λέγοντας, -και το πιστεύουν αυτό-, ότι “το ΠΑΣΟΚ τους δεν το χαρίζουν σε κανένα”.
Τελικά το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι το “βόλεμά” τους , σε θέσεις καλά αμειβόμενες, αν και τα χρόνια τους πέρασαν και ο βιολογικόςπαράγοντάς τους διαρκώς φθίνει. Σε κάθε περίπτωση, ως προσύλητοι, μιμούνται σε αυξημένο μάλιστα βαθμό τους παραδοσιακούς συριζαίους, στην χειρότερη έκφρασή τους. Κατασκευάζουν εχθρούς, όντας μεμψίμεροι και απόλυτα εχθρικοί σε ότους δεν συμφωνούν με τις ιδεοληψίες και την δική τους πολιτική οπτική.
Αυτοί είναι πλέον και οι ποιό σταθεροί υποστηρικτές του “Αλέκση”, προσοχή όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Ας πρόσεχαν οι ΚΙΝΑΛΙΣΤΕΣ και οι ΠΑΣΟΚΟΙ που είχαν μαζέψει κάθε σαβούρα προκειμένου να αποκτήσουν πολιτικό έρμα.
Τελικά, η πολιτική πάντα εκδικEίται τους μιμητές. Στον ΣΥΡΙΖΑ, έμειναν μόνο τα βρωμόνερα που μαζεύονται στις σεντίνες των σαπιοκάραβών. Κι αυτά είναι που τα οδηγούν στο ναυάγιό τους…
“Δημογέροντας”…
