Οι εκλογές της πρώτης εβδομάδας του Ιουλίου, που μόλις προκηρύχθηκαν, δεν θα είναι σαν τις προηγούμενες σε ότι αφορά τα κόμματα και κυρίως τους υποψηφίους Βουλευτές, παλιούς και νεοεισερχόμενους, στις εκλογικές Περιφέρειες της Αττικής και ειδικότερα αυτές που αντικατέστησαν την πάλαι ποτέ θηριώδη Β΄Αθήνας.
Όσο η τελευταία ήταν ενιαία, όλοι οι υποψήφιοι σ’ αυτή, είχαν αναπτύξει «δίκτυα υποστήριξης», σχεδόν σε όλους τους δήμους της, δίκτυα που στηρίζονταν τόσο στις τοπικές κομματικές οργανώσεις, όσο και στους μηχανισμούς των τοπικών δημάρχων και δημοτικών παρατάξεων.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση, πρώην υπουργού, από τους θεωρούμενους ως πολύ σοβαρούς, που έχοντας ως φυσική έδρα τα Μελίσσια της Βόρειας Αθήνας, είχε κτίσει μηχανισμούς στήριξης, τόσο στον σημερινό Βόρειο Τομέα Αθήνας, όσο και σε επιλεγμένους, -τους μεγαλύτερους-, δήμους του δυτικού και του νότιου Τομέα. Από τους μηχανισμούς αυτούς, ειδικά του Βόρειου Τομέα αντλούσε τα στελέχη που τοποθετούσε δίπλα του στις κυβερνητικές υπηρεσίες που διαφέντευε, στους δεν μηχανισμούς των άλλων Τομέων, οι οποίοι στηρίζονταν από ισχυρούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες, έκανε «χάρες» κυβερνητικών αποφάσεων, όχι στον λαό, αλλά στους πολιτικούς αιμοδότες του, δημοτικούς συνήθως άρχοντες, καλύπτοντας ενίοτε και όταν υπήρχε «ανάγκη», είτε νομοθετικά, είτε πυροσβεστικά διοικητικά και άλλα ατοπήματά τους.
Το «σύστημα» δούλευε σχεδόν ιδανικά, ο συγκεκριμένος πολιτικός κατάφερνε να απολαμβάνει σε κάθε εκλογή τον «πλούτο» των ψηφοφόρων προς το πρόσωπό του, οι δεν «συντρέχοντες αυτοβούλως» στην εκλογική στήριξή του, απολάμβαναν την αμέριστη συμπαράστασή του, όταν και όποτε αυτό ήταν το ζητούμενο, στις δικές του ς δυσκολίες…
Μην νομίσετε ότι αυτή η συνεργασία είχε κάτι κραυγαλέο, που να εξέθετε αλλήλους στις βασάνους της δημοσιότητας και της πολιτικής αντιπαράθεσης για μεροληπτικές και ρουσφετολογικές «εξυπηρετήσεις» φίλων και πολιτικών ακολούθων. Συνήθως αρκούσε μία μικρή παράγραφος λίγων σειρών σε οιοδήποτε νομοσχέδιο που να ανάφερε: « Η περίπτωση του εδαφίου… του άρθρου… του νόμου… τροποποιείται και οι ισχύουσες ημερομηνίες παρατείνονται για πέντε έτη…» ή «Τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα (ή μέχρι την ημερομηνία….) που εμπίπτουν στις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς των διατάξεων του εδαφίου… του άρθρου… του νόμου…» θεωρούνται ότι καλώς έγιναν και τυχόν ασκηθείσες διώξεις σε βάρος όσων θεωρούνται υπεύθυνοι παύουν από την δημοσίευση του παρόντος και τίθενται στο αρχείο».
Αλήθεια, ποιος, εκτός των «ενδιαφερόμενων» έπαιρνε είδηση τις σχετικές νομοθετικές πράξεις του ρέκτη πολιτικού; Συνήθως κανείς. Έτσι το σύστημα συνέχιζε την λειτουργία του, προς όφελος πάντα των συμμετεχόντων σ’ αυτό.
Για να είμαστε ειλικρινείς, το συγκεκριμένο «πολιτικό σύστημα» εκλογικής στήριξης πολιτικών, χρησιμοποιήθηκε αμφίδρομα, τόσο από τους πολιτικούς της κεντρικής πολιτικής σκηνής, όσο και από τους αυτοδιοικητικούς άρχοντες, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην δημιουργία και διαχρονική καθιέρωση «πολιτικών βαρόνων» και διαχρονικών ακόμη και ισόβιων δημάρχων, έχοντας ξεκινήσει σαν «πρότυπο» πολιτικής επιβίωσης και καθιέρωσης, από το τέλος της δεκαετίας του ’70. Στην απλή αλλά πολύ αποτελεσματική αυτή μέθοδο, στηρίχθηκαν και τα λεγόμενα οικογενειακά πολιτικά τζάκια που βρήκαν την πολιτική διαδοχή των γόνων τους, ως το καλύτερο σύστημα επαγγελματικής αποκατάστασής τους.
Η κατάτμηση, όμως της αχανούς Β’ Αθήνας σε τρείς Τομείς, Βόρειο, Νότιο και Δυτικό, άλλαξε τα δεδομένα εισάγοντας νέους προβληματισμούς για τον τρόπο προσέγγισης των πολύτιμων εκλογικά ψηφοφόρων. Αν σ’ αυτό προστεθούν και οι αλλαγές που έχουν επέλθει στο εκλογικό σώμα, μαζί με το ιδιαίτερο κοινωνικό χρώμα κάθε μίας απ’ αυτές τις νέες εκλογικές περιφέρειες περιοχές, γίνεται κατανοητό ότι το παλιό σύστημα δεν επαρκεί πλέον για τους υποψηφίους, αφού πρακτικά έπαψε να υπάρχει. Οι επιβήτορες της εξουσίας ή άλλως «πολιτικοί Βαρώνοι», εξ ανάγκης θα στηριχθούν σε λιγότερους «πόρους» του εκλογικού συστήματος που είχαν δομήσει, οι δε νέοι υποψήφιοι, βαδίζοντας σε αχαρτογράφητα πολιτικά χωράφια, δεν μπορούν καν να στηριχθούν στην «αύρα» των πρώτων παίζοντας τον επικουρικό ρόλο της «ουράς» τους και ελπίζοντας ότι θα «τσιμπήσουν» ψηφαλάκια, από την μάζα που στηρίζει τους αρχηγούς της ομάδας τους. Με απλά λόγια και λαμβανομένου υπόψη του μεγάλου ανταγωνισμού που θα προκύψει, ισχύει πλέον «ο καθένας για το κεφάλι του».
Πως, όμως, διαμορφώνεται σήμερα η κατάσταση στους τρεις Τομείς της πρώην Β΄Αθήνας;
Αν ακολουθήσει κανείς τη ρύση «όποιος έχει μάτια …βλέπει», μπορεί να βγάλει σε πρώτη φάση αρκετά συμπεράσματα. Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα έχουν δει μέχρι σήμερα τα φώτα της δημοσιότητας και σε αναμονή των επίσημων ανακοινώσεων, τα βαριά και επώνυμα πολιτικά στελέχη επέλεξαν να εκτεθούν εκλογικά στον Βόρειο και Νότιο Τομέα.
Αυτό, τους δίνει κατά μία άποψη, το πλεονέκτημα μα εμφανίσουν ένα σοβαρό πολιτικό προφίλ, μακριά από λαϊκισμούς και υποσχέσεις που γνωρίζουν ότι δεν θα τηρήσουν. Ταυτόχρονα, έχοντας απέναντί τους ένα εκλογικό κοινό που συνήθως ψηφίζει όχι με συναισθηματικά πολιτ6ικού χαρακτήρα αλλά οικονομικά κριτήρια, εκτιμάται ότι έχουν την ευκαιρία τους να κτίσουν μία συμπαγή και σταθερή εκλογική βάση που θα γίνει πολύ σημαντική για την πολιτική διαδρομή τους στο μέλλον.
Στον Δυτικό Τομέα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Αν κανείς εξαιρέσει την μερίδα των σοβαρών πολιτικών που επέλεξαν να είναι υποψήφιοι σ’ αυτόν, φαίνεται ότι θα αποτελέσει πεδίο αντιπαράθεσης «λαϊκιστών» που θα προσπαθήσουν να «γητεύσουν» το εκλογικό σώμα επενδύοντας σε παλαιοκομματικά παίγνια, αναπαλαιώνοντας και επανεργοποιώντας τοπικούς κομματικούς μηχανισμούς.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση υποψηφίου που ανήκει στο «σύστημα ΓΑΠ»
Εδώ και ένα περίπου χρόνο προσπαθεί να αυξήσει την αναγνωρισημότητά του, «παίζοντας» πατριωτικούς και αυτοδιοικητικούς ηρωικούς ρόλους, σε περιθωριακή τηλεοπτική εκπομπή, συγκροτώντας ταυτόχρονα και με την στήριξη του εκπομπάρχη εκλογικούς μηχανισμούς στους δήμους του Δυτικού Τομέα, που υποτίθεται ότι θα συμβάλλουν στην επανεκλογή του.
Παραλείπεται δε ότι αυτός ο συγκεκριμένος «δανεικός» εκλογικός μηχανισμός, απέτυχε να στηρίξει τον «εκπομπάρχη» στην προσπάθεια που κατέβαλε στις τοπικές αυτοδιοικητικές εκλογές, σε σημείο που παραλίγο να μην βρει ο ίδιος την ψήφο του, παρά τις προεκλογικές πομπώδεις και υπερμεγέθεις φιλοδοξίες του.
Ο ίδιος, ο υποψήφιος, «λαϊκιστής του κ….», κατά την λαϊκή έκφραση, ευελπιστεί ότι θα γοητεύσει το εκλογικό κοινό, σε βάρος των πολύ σοβαρών κομματικών ανταγωνιστών του που κατέρχονται στην ίδια εκλογική περιφέρεια. Ζητά, μάλιστα από όσους έχουν μπει στον εκλογικό μηχανισμό του «πόλεμο» αποκλεισμού σε κάθε εσωκομματικό αντίπαλό του, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να αυξήσει τις πιθανότητες εκλογής του.
Το ιδιαίτερο του πολιτικού αγώνα του, δεν είναι η αύξηση της εκλογικής επιρροή του κόμματός τους, αλλά το υπέρ του «μπετονιάρισμα» των υποτιθέμενων κομματικών ψηφοφόρων που έχουν απομείνει στον Δυτικό Τομέα.
Μία δεύτερη χαρακτηριστική περίπτωση είναι και ο «πολιτικός επίγονος»
Παιδί του «μπαμπά», κατάφερε να εκμεταλλευθεί τον οικογενειακό εκλογικό μηχανισμό στην Β΄Αθήνας και να έχει παρουσίες στην Βουλή, φθάνοντας μέχρι το αξίωμα του υπουργού, ενώ δεν πήγε πίσω και στα κομματικά αξιώματα.
Η πρόσβασή του, λόγο αυτών των κομματικών αξιωμάτων, στου τοπικούς μηχανισμούς του κόμματός του, φαίνεται ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του να είναι υποψήφιος στον Δυτικό Τομέα, όπως και η επιφαινόμενη στενή σχέση του με ισχυρούς τοπικούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες, στους οποίους έχει στρέψει το βλέμμα του για πολιτική αφανή μεν αλλά ουσιαστική στήριξη.
Το τι θα καταφέρει, αν και κουβαλάει βαρύ πολιτικό όνομα είναι άγνωστο. Μεγάλο μειονέκτημά του, ότι μόλις πρόσφατα γνώρισε τον Δυτικό Τομέα και τους Δήμους του, όπως και το παντελώς άγνωστο έργο του για όλη αυτή την περιοχή κατά την διάρκεια της μέχρι τώρα πολιτικής θητείας του.
Το μεγάλο λάθος που πιθανόν θα κάνει, σε ότι αφορά τον εκλογικό αγώνα του, είναι η διαφαινόμενη μονοσήμαντη απόφασή του να στηριχθεί αποκλειστικά σε πρόσωπα του τοπικού κομματικού μηχανισμού, των οποίων η κομματική επιρροή, ανεξάρτητα από την θέση τους, δεν ξεπερνά τα όρια των κομματικών γραφείων.
Υπάρχουν βέβαια και οι υποψήφιοι του μέχρι σήμερα κυβερνώντος κόμματος.
Η μοίρα τους, θεωρείται προδιαγεγραμμένη, αν ακολουθήσουν εκλογική τακτική βασισμένη στα πρότυπα που ακολούθησαν όλοι οι αυτοδιοικητικοί σχηματισμοί στους τοπικούς δήμους που πρόσκεινται στο κόμμα τους. Οι τελευταίοι, ως γνωστόν γνώρισαν τον καταποντισμό σε όλους τους δήμους της Δυτικής Αθήνας. Το βασικό αίτιο, η τεχνική και ο τρόπος που επέλεξαν για την διάδοση του μηνύματός τους και την επικοινωνία με τους ψηφοφόρους. Να μην ξεχνά κανείς, ότι οι τελευταίοι είναι πάντα ευγενείς προς τους πολιτικούς στις προσωπικές επαφές τους, συνήθως όμως, το μήνυμα όταν στέλνεται σ’ αυτούς με τους παραδοσιακούς πολιτικούς τρόπους καταλήγει στα σκουπίδια.
Αν οι υποψήφιοι αυτοί δεν επιλέξουν τις μεθόδους που πλέον είναι αναγκαίοι για την επικοινωνία τους με το εκλογικό κοινό και παραμείνουν στους κλειστούς κύκλους, όπως ο αυτοδιοικητικός βραχίονάς τους, είναι νομοτέλεια ότι θα ακολουθήσουν την τύχη του.
Το Vukentra Media Group και οι υποψήφιοι
Το Vukentra Media Group με τις πέντε ιστοσελίδες του, -Vukentra com, Peristeri.org, Dytikapotami.com, Sporgilos.com & Peristerioka.com-, αποτελεί σήμερα και με βάση τα πραγματικά στοιχεία στατιστικής του διαδικτύου, τον βασικό παίκτη στα ψηφιακά επικοινωνιακά του Δυτικού Τομέα, έχοντας σε ημερήσια βάση περισσότερους από 100.000 επισκέπτες-αναγνώστες.
Στις εκλογές που έρχονται, προτίθεται να στηρίξει, μέσα από τις σελίδες του, ενημερώνοντας τους αναγνώστες του, κάθε σοβαρή πολιτική προσπάθεια κόμματος και υποψηφίων. Το ίδιο έπραξε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με τελικό αποτέλεσμα, όσοι επέλεξαν να κοινωνήσουν στο εκλογικό κοινό το πολιτικό μήνυμά τους, να βρεθούν μέσα στα δημοτικά συμβούλια και μάλιστα στις πρώτες θέσεις.
Όσοι δεν, για δικούς τους και απόλυτα σεβαστούς λόγους, επέλεξαν να μην συνεργασθούν επικοινωνιακά με το Vukentra Media Group, είδαν το «τρένο τους» να περνά χωρίς αυτούς, κι αυτό είναι πλέον γεγονός και μάλιστα πιστοποιημένο.
Εμείς παραμένουμε στις επάλξεις. Οι πόρτες μας είναι ανοιχτές και ο καθένας μπορεί με τα δικά του αποκλειστικά κριτήρια να λάβει τις αποφάσεις του…
Όλοι οι ενδιαφερόμενοι, όμως, θα πρέπει να θυμούνται το ρητό «Συν Αθηνά και Χείρα… κίνει».
Vukentra Media Group
