Η μοίρα της Αριστεράς είναι να την προδίδουν πάντα από μέσα…
Δεν τους νοιάζει, όμως, … από την Σοφία, τον Θανάση και τον Ανδρέα, έως και τις «αδελφές Καραμαζώφ»…, το μόνο, -όπως εκ των πραγμάτων πιστοποιείται-, που τους ενδιαφέρει είναι οι καρέκλες στο δημοτικό συμβούλιο της Πόλης και τα οφέλη που προσδοκούν από αυτή, νόμιμα ή και παράνομα ως προς την υλοποίησή τους…
————————-
Ήταν λειψός ο «βίκος»… τον έφαγε και ο γάιδαρος… Η αγωνία των «ανιδιοτελών» για την ιδιοτέλεια των… «καρεκλαδόρων»…
Τα πάνω κάτω έρχονται σε μία ιστορική για τους πολιτικούς αγώνες της αριστεράς και κεντροαριστερεάς πόλη, την Πόλη του Περιστερίου… Η πολιτική αποσύνθεση, -λαϊκά το σάπισμα-, που επέβαλε ο μέγας Τσίπρας και ακολουθούν με πάθος τα μειράκια της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ, για ιδιόφελος και εξασφάλιση για άλλη μία φορά καρέκλας, για τον αγωνιστικό ή μήπως τον «εξαγωνιστικό κώλ@» τους ανεξάρτητα από το αν αυτή προέρχεται από την αυλή ενός γνήσιου αρχοντικού ή ενός τοπικού «μπορντέλου» που μοιράζει μπόνους στις τσατσάδες του, γνήσιες ή προσωρινά προσκολλούμενες, λειτουργεί πλέον σαν εκρηκτικός μηχανισμός στα θεμέλια της τοπικής κεντραριστεράς… που τείνει σε εξαΰλωση αν εξαιρέσει κανείς το «παραδοσιακόν» ΚΚΕ
Δεν τους νοιάζει, όμως, … από την Σοφία, τον Θανάση και τον Ανδρέα, έως και τις «αδελφές Καραμαζώφ»…, το μόνο, -όπως εκ των πραγμάτων πιστοποιείται-, που τους ενδιαφέρει είναι οι καρέκλες στο δημοτικό συμβούλιο της Πόλης και τα οφέλη που προσδοκούν από αυτή, νόμιμα ή και παράνομα ως προς την υλοποίησή τους…
Αυτό το χαρακτηριστικό τους, είναι και το αίτιο της καταδίκης τους, στην αφάνεια και την ανυποληψία, όχι μόνο πολιτική, όπως θα περίμενε κάποιος, αλλά και της κοινωνικής, κυρίως δε της διαπροσωπικής… Κι αυτό γιατί ο καθένας, από όλους αυτούς τους αφανείς και ανιδιοτελείς πολίτες, -ναι αυτούς που πίστευαν από ψυχής ότι το ηθικό πλεονέκτημα ανήκει στην «αριστερά» τους-, αντιλαμβάνεται πλέον ότι τα «αργύρια της επιχειρούμενης χειραγώγησής τους, τους αγγίζουν, ως μερίδιο προδοσίας των πολιτικών και προσωπικών τους αρχών ζωής» κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το φορτωθούν στις πλάτες τους…
Τρανό και επεξηγηματικό δείγμα των ποιο πάνω, από το οποίο πήραμε και το ερέθισμα για την παρούσα ανάρτηση, είναι το κείμενο της αγαπημένης μου φίλης Μαρίας Π…. από τον προσωπικό της τοίχο στο Facebook, που ακολουθεί, ενώ εντύπωση κάνει απαντητικό κείμενο στελέχους της τοπικής αριστεράς που ναι με φαινομενικά, κινείται επικουρικά και ενισχυτικά στις γραφές της «Μαρίας Π…..», πράξη και ουσία όμως, παραπέμπει για κριτική και επιμερισμό ευθυνών στο απώτερο ιστορικό μέλλον της πόλης, οπότε κάποιος μπορεί να ανακράξει με απόλυτη βεβαιότητα… «πιάσε το αυγό και κούρεψέ το…»
——————
Μαρία Π…..
Εικόνες ντροπής στη συγκέντρωση φιέστα του κ. Παχατουριδη… στελέχη ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να αναρτούν με πολλά θαυμαστικά και να συνωστίζονται για μια φωτογραφία… τα στέρνα τιμούν τα πρώτα… οι πολίτες θέλουν να έχουν τις πολιτικές τους εκφράσεις και στο δήμο τους… οι πολίτες δεν είναι αντιπαροχή για τις κεντρικές ηγεσίες κομμάτων όπως νομίζουν με τις ανιστόρητες επιλογές τους… και ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω… η κατρακύλα είναι η αυτονόητη ανάδραση των επιλογών τους… κοντός ψαλμός….
————–
Andreas P….. (σ.σ. σχόλιο στην προηγούμενη ενότητα)
Για την ιστορία καταγράφω ότι η γραμματεία της δημοτικής παράταξης “Ανοιχτοί Ορίζοντες για το Περιστέρι” στη συντριπτική της πλειοψηφία απεφάνθη εδώ και καιρό αρνητικά στην οποιαδήποτε σύμπλευση με την παρούσα δημοτική διοίκηση του Δήμου… και ετάχθη υπέρ προγραμματικών προοδευτικών συνεργασιών για ένα άλλο δρόμο στο Περιστέρι! Και η ιστορία της πόλης σίγουρα θα καταγράψει ευθύνες, συμπλεύσεις, πολιτικές ακροβασίες, πρόσωπα και πράγματα!
———————
Υ.Γ.: Είναι κρίμα για την «αριστερά» στο Περιστέρι, ιστορική πάλαι ποτέ εργατούπολη, να οδεύει στον αφανισμό και στην εκλογική ταπείνωση, γιατί τα στελέχη της δίνουν πλέον μεγαλύτερη σημασία στις καρέκλες από τις «αρχές» της…
Νίκος Παρίκος
