Μια νέα πλειοψηφία “σιωπηλή”, οδηγεί σε δομική αλλαγή, παραίτηση Τσίπρα και τριγμοί ΣΥΡΙΖΑ;
Οι εκτιμήσεις εκλογικού αποτελέσματος με βάση τα τελικά exit polls που διενήργησαν οι εταιρίες δημοσκοπήσεων,-σ.σ. τελικά επιβεβαιώθηκαν από τα πραγματικά στοιχεία-, δίνουν εικόνα θριάμβου της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη και ουσιαστικά πολιτικού Βατερλό για τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Αυτή η εικόνα προσφέρει την ευκαιρία για τις πρώτες παρατηρήσεις που μπορούν να διατυπωθούν με σημαντικό βαθμό ασφάλειας. Όλα δείχνουν πως θα διαμορφωθούν συνθήκες πολιτικής ηγεμονίας για την Νέα Δημοκρατία και πολιτικής συντριβής για τον ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαιης αυτοδυναμίας στις επαναληπτικές εκλογές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και προβληματικό πολιτικό μέλλον για τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να αποκλείεται και να τεθεί ζήτημα… αποστρατείας. Ενδεχομένως από τον ίδιο, ενδεχομένως άμεσα. Οι επόμενες ημέρες θα είναι πολιτικά συναρπαστικές…
Παρότι το πρώτο με το τρίτο κόμμα θα μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση, είναι προφανές αλλά και θεμιτό να θελήσει η Νέα Δημοκρατία να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να εφαρμόσει ακώλυτα το πρόγραμμά της, σε έναν δεύτερο εκλογικό γύρο που θα διεξαχθεί με άλλο εκλογικό σύστημα (ενισχυμένη αναλογική). Πολλώ δε μάλλον τη στιγμή που η δυναμική που διαμορφώνεται ευνοεί ξεκάθαρα τη Νέα Δημοκρατία. Η διαφορά ανάμεσα στα δυο πρώτα κόμματα, διαμορφώνει συνθήκες βεβαιότητας επίτευξης του στόχου, με τη ΝΔ να μην μπορεί να κατηγορηθεί αξιόπιστα από την αντιπολίτευση για “πολιτικά παιχνίδια” με στόχο τον πάση θυσία σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης. Αν και το ΠΑΣΟΚ, λογικά, δεν θα πρέπει να έχει το παραμικρό ενδιαφέρον να συγκυβερνήσει. Άλλες είναι οι ευκαιρίες που ανοίγονται…
Μοναδικό σημείο αβεβαιότητας για τον σχεδιασμό της επόμενης ημέρας, είναι το ποσοστό της αποχής και το σε ποια κατεύθυνση μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα, ενδεχόμενη επάνοδος στις κάλπες στις δεύτερες εκλογές. Όμως, παράλληλα, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, που απέτυχε ως αντιπολίτευση να πείσει και η κατάρρευση του ηθικού των οπαδών της, καθιστά σχεδόν αδύνατη την ουσιώδη προσέλκυση ψηφοφόρων από αυτή τη δεξαμενή της αποχής. Η προοπτική περαιτέρω ενίσχυσης του ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας και πιθανότατα του ανοίγματος της ψαλίδας, μοιάζει πολύ πιο πιθανή.
Στρατηγική ήττα ΣΥΡΙΖΑ με συνέπειες
Το αποτέλεσμα που διαφαίνεται δεν θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ απλά σε εσωστρέφεια και αμφισβήτηση ηγεσίας, εάν ο Αέξης Τσίπρας διστάσει να παραιτηθεί, αλλά αποτελεί πρόκριμα και για τις δεύτερες εκλογές, όπου το κόμμα θα δώσει, χωρίς ηθικό και με εσωτερική μουρμούρα, αγώνα επιβίωσης. Το ζήτημα είναι εάν θα πρέπει ο αρχηγός του να κάνει ανακοινώσεις για το δικό του πολιτικό μέλλον άμεσα. Ο ρόλος του πάντως στα πολιτικά πράγματα της χώρας, δείχνει να είναι εξόχως προβληματικός, με βάση πάντα τις εντυπώσεις της στιγμής.
Η μεγάλη απειλή είναι πλέον το να σημειωθούν εκ νέου μαζικές απώλειες. Η πιθανή είσοδος της Πλεύσης Ελευθερίας στη Βουλή, είναι πιθανότατα προοίμιο μιας ακόμα πιο προβληματικής κατάστασης. Πέραν της περαιτέρω ενίσχυσης της Ζωής Κωνσταντοπούλου που φαίνεται πως τραβάει την προσοχή των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ως μια πιο συνεπής πολιτική φωνή που επέμεινε στις θέσεις της, πληρώνοντας το τίμημα του να μείνει εκτός του Κοινοβουλίου. Ή απλούστερα, το πιάτο της εκδίκησης -πολιτικής εν προκειμένω- τρώγεται κρύο…
Ο πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει χρεοκοπήσει στην ελληνική κοινωνία. Οι πολλαπλές πολιτικές γκάφες της τελικής ευθείας πριν τις εκλογές φαίνεται πως όχι μόνο απαξίωσαν επιμέρους πολιτικά στελέχη, αλλά χρεώθηκαν αυτόματα στο κόμμα, το οποίο επί της ουσίας φάνηκε να μην ξέρει τι σκοπεύει να κάνει εάν καλούνταν να αναλάβει εκ νέου θέσεις εξουσίας. Αυτή η εντύπωση λειτούργησε ακόμα πιο απειλητικά προς την κοινωνία, εάν θεωρηθεί πως η δήλωση Κατρούγκαλου για τη φορολόγηση της μεσαίας τάξης, θα είχε κάθε λόγο να τρομοκρατήσει περί το 1,5 εκατομμύριο επαγγελματίες…
Κατά συνέπεια, μόλις κάτσει η “σκόνη” και δούμε το τελικό αποτέλεσμα, θα φανεί το πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε την προσπάθεια επανεκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το θετικό είναι, ότι ανοησίες “αντιστασιακού τύπου” περί σκισίματος ή κατάργησης Μνημονίων και άλλων εύπεπτων συνθημάτων, δεν έχουν πλέον πέραση στην ελληνική κοινωνία. Με βάση αυτό, πολύ απλά, το πέρασμα του -πάλαι ποτέ αριστερού έως ακροαριστερού- ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία, ήταν το αναγκαίο τίμημα για να πάψει η ελληνική κοινωνία να πιστεύει οποιαδήποτε προεκλογική μπαρούφα ακουστεί. Το τίμημα για να αρχίσει να σκέπτεται με βάση το εφικτό, όχι το ευκταίο.
Έφερε στο προσκήνιο διάφορα παρανοϊκά ιδεολογήματα της δεκαετίας του 1990 και έπαιξε εμμέσως ρόλο στην εμφάνιση του φαινομένου της Χρυσής Αυγής με βάση το… η δράση φέρνει αντίδραση και τη “θεωρία του εκκρεμούς“, δηλαδή, πριν ισορροπήσει το εκκρεμές, περνά από τα δυο άκρα για αρκετό διάστημα… Φαίνεται, ότι βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο που ξεκαθαρίζονται οι ιδεολογικοί λογαριασμοί με το παρανοϊκό μας παρελθόν. Έπρεπε να καταβληθεί βαρύτατο κόστος, οικονομικό και κοινωνικό, ενώ η σημερινή κατάσταση δεν διασφαλίζει ότι δεν θα συμβάλλει στην εμφάνιση άλλων παθογενειών που θα οδηγήσουν σε έναν νέο, πιο “μοντέρνο” λαϊκισμό…
Μεγιστοποίηση της απειλής από το ΠΑΣΟΚ
Επιστρέφοντας στην εξέταση των δυνητικών συνεπειών από το εκλογικό αποτέλεσμα, εξαιρετικής σημασίας είναι ότι οι διαρροές πιθανότατα δεν θα περιοριστούν εκεί. Ο κίνδυνος μαζικού “επαναπατρισμού” των ψηφοφόρων που πέρασαν στον ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας αντίστροφη πορεία είναι ορατός. Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι οι απώλειες έχουν ήδη ξεκινήσει από την πρώτη Κυριακή. Το ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως θα καταφέρει την ανάσχεση, διότι η εξαφάνιση του φαινομένου είναι απλώς αδύνατη. Ο απλός λαός και… η φυσική, υποστηρίζουν πως άπαξ και σε πάρει η κατηφόρα, το “φρενάρισμα” γίνεται πολύ πιο δύσκολο, ενώ σε πρώτη τουλάχιστον φάση, ο πραγματικός κίνδυνος είναι το φαινόμενο της επιτάχυνσης.
Αυτή η κατάσταση, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι θα διαβαστεί ως τεράστια ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη που θα κάνει τα πάντα για να το εκμεταλλευτεί. Δηλαδή, πολύ απλά, αυτό που θα κάνει είναι να μεγιστοποιήσει τα οφέλη αυτής της δυναμικής που διαμορφώνεται και να “κοντύνει” όσο περισσότερο μπορεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή τη λογική, ο Ανδρουλάκης θα έχει κάθε λόγο να επιθυμεί αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Εάν και όταν χρειαστεί να συνδιαλλαχτεί με τη Νέα Δημοκρατία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια, να το πράξει από εντελώς διαφορετική θέση σε σχέση με τη σημερινή, έχοντας επαναπατρίσει ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν είναι δυνατόν “λεηλατώντας” τον και διεκδικώντας τη δεύτερη θέση.
Το προσωπικό στοίχημα υψηλού ρίσκου του Κυριάκου Μητσοτάκη
Ας περάσουμε όμως και στον διαφαινόμενο μεγάλο νικητή των εκλογών. Τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει, ότι αποφάσισε να παίξει ένα προσωπικό στοίχημα υψηλού ρίσκου. Αυτό δεν ήταν άλλο από το να προσωποποιήσει τον εκλογικό αγώνα της Νέας Δημοκρατίας, με τον ίδιον να αναλαμβάνει όλο το βάρος. Το ρίσκο που αναλάμβανε ήταν σε περίπτωση αποτυχίας να την χρεωθεί προσωπικά. Είναι ηλίου φαεινότερο όμως, εκ του αποτελέσματος, ότι η πολιτική που άσκησε ο Μητσοτάκης, εντός κι εκτός της χώρας, σε συνδυασμό με την επικοινωνιακή εικόνα που εξέπεμπε, προσέλκυσε στη Νέα Δημοκρατία νέους ψηφοφόρους που προέρχονταν και από άλλους χώρους.
Αυτό, αναμφισβήτητα, αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον, παρότι το επίθετο του πρωθυπουργού είναι ιστορικά, ένα πολιτικά φορτισμένο όνομα, που παραδοσιακά προσέλκυε φανατικούς φίλους και φανατικούς εχθρούς. Η αίσθηση είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε σε αυτές τις εκλογές ένα τεράστιο βήμα ενίσχυσης του σκέλους που αφορά τους φίλους. Αυτή η στρατηγική φαίνεται πως ευνόησε τη διείσδυση του κόμματος στον αποκαλούμενο ως μεσαίο χώρο, χωρίς παράλληλα να κλιμακώσει τις απώλειες από τα δεξιά. Το αποτέλεσμα που φαίνεται να φέρνει στην Κρήτη είναι χαρακτηριστικό.
Εν κατακλείδι, δίνεται η εντύπωση ότι οι σημερινές εκλογές αλλάζουν τον πολιτικό χάρτη της χώρας, σε έκταση πολύ μεγαλύτερη αυτής που αρχικά φαίνεται. Όπως σε κάποιες άλλες εκλογικές αναμετρήσεις του παρελθόντος υπήρχε μια “σιωπηλή πλειοψηφία” που καθόρισε το αποτέλεσμα, κάτι παρόμοιο συνέβη και σήμερα. Με τρόπο μάλιστα που δίνει την αίσθηση σεισμικών – δομικών πολιτικών ανακατατάξεων στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Πηγή: defence-point.gr
