Αλέξης (ο μικρός): Το καλύτερο “χαρτί” του Κυριάκου…

Άρθρα Πολιτικοί
Μοιραστείτε το:

1) Το καλύτερο “χαρτί” του Κυριάκου…

Προκειμένου να γίνει ξανά κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κυριαρχήσει στην Κεντροαριστερά και να καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών Κεντροδεξιών που θα εγκαταλείψουν τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη. Από την πρώτη μέρα που βρέθηκε στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ η βασική προτεραιότητα του κ. Τσίπρα ήταν η δημιουργία των προϋποθέσεων για αυτήν τη διεύρυνση προς το Κέντρο.

του Κώστα Στούπα

Το τελευταίο δίμηνο ο κ. Τσίπρας κατάφερε να αποδομήσει πλήρως το όποιο προφίλ του ηγέτη της Κεντροαριστεράς είχε καταφέρει να φιλοτεχνήσει.

Η  ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τα εκβιαστικά αιτήματα των υποστηρικτών του “μακελάρη” της “17 Ν”, τις συμμορίες που λυμαίνονται το πανεπιστημιακό άσυλο, τις μαζικές κινητοποιήσεις εν μέσω πανδημίας, την “αλλεργία” απέναντι στον εθνικό ύμνο και τις εκδηλώσεις για την επέτειο της επανάστασης του ’21  κατέδειξαν πως ο κομματικός μηχανισμός εκπροσωπεί ένα  κόμμα του 3% και όχι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Χαρακτηρίζω την προσπάθεια προσέγγισης της Κεντροαριστεράς ανεπιτυχή γιατί με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ καταγράφεται να βρίσκονται εγγύτερα στις θέσεις της κυβέρνησης παρά της αντιπολίτευσης.

Η πέραν του ΚΙΝΑΛ κεντροαριστερά, αν παρακολουθήσει κάποιος τις δηλώσεις στελεχών της όπως οι κ. Βενιζέλος, Διαμαντοπούλου, Φλωρίδης κλπ, απέχει ακόμη περισσότερο.

Για τους Κεντροδεξιούς, οι μετακινήσεις των οποίων κατά τη μεταπολίτευση αποτέλεσαν τις περισσότερες φορές τον κρίσιμο παράγοντα ανάδειξης του πόλου εξουσίας, δεν μπορεί να γίνει  λόγος δημιουργίας ερεισμάτων.

Η αποστροφή της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς παραμείνει στα υψηλά επίπεδα της περασμένης δεκαετίας όταν ο κ. Τσίπρας ηγούνταν του ετερόκλητου λαϊκίστικου συνασπισμού των άκρων που κατάφερε να συμπεριλάβει στην ίδια κυβέρνηση τον κ. Λαφαζάνη και τον κ. Καμμένο.

Η μοναδική ελπίδα αποκαθήλωσης της Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη από την εξουσία ήταν η απόσχιση των δεξιών ψηφοφόρων που δυσανασχετούν από την ήπια κεντρώα διακυβέρνηση ή την προστασία που απολαμβάνουν το δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο σε βάρος της κοινωνίας.

Το ενδεχόμενο όμως της επιστροφής του κ. Τσίπρα και των “εθνομηδενιστών” του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τρομοκρατεί τους Δεξιούς περισσότερο από τους Κεντρώους και ως εκ τούτου ο κ. Τσίπρας αποδεικνύεται το καλύτερο χαρτί της μακροημέρευσης της διακυβέρνησης Μητσοτάκη.

Όποιος θέλει να δει τα πράγματα κάτω από τα σχήματα της επιφάνειας,  μπορεί να καταλάβει πως ο λόγος που η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη ενάμισι χρόνο μετά τις εκλογές επιτυγχάνει στις δημοσκοπήσεις διαφορές από τον ΣΥΡΙΖΑ μεγαλύτερες από αυτές των τελευταίων εκλογών, είναι γιατί ακολουθεί ένα Κεντροαριστερό μοντέλο διακυβέρνησης που δεν αφήνει περιθώρια στις προσπάθειες του κ. Τσίπρα να μετακινηθεί στο χώρο αυτό.

Η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, το ελληνικό δημόσιο, δεν υπέστη κανένα πλήγμα από την φερόμενη ως νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, ενώ τα δειλά μέτρα αξιολόγησης είναι κάτι που θα μπορούσε να είχε κάνει εδώ και χρόνια οποιαδήποτε αξιοπρεπής κυβέρνηση με κεντροαριστερό πρόσημο.

Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν αποτελούν πλέον σημείο διαφοροποίησης αφού τέτοιες έκαναν στο παρελθόν  και  το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ…

Στην ανάδειξη και κατοχύρωση ατομικών δικαιωμάτων διάφορων μειονοτήτων η ΝΔ δεν υστερεί πλέον του Κέντρου και της Αριστεράς ενώ στο ακανθώδες πρόβλημα των συντάξεων δεν προτίθεται να δώσει κάποια μακροπρόθεσμη λύση. Αντιθέτως σχεδιάζει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων…

Μοιραία τα περιθώρια προσδιορισμού του ΣΥΡΙΖΑ ως κεντροαριστερού πόλου έχουν περιοριστεί δραματικά και αυτός κινείται όλο αριστερότερα προκειμένου να διαφοροποιηθεί, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στους “Κουφοντίνες” και τους “Μπαχαλάκηδες”, γεγονός που τον κατέστησε υπαίτιο της διασποράς της επιδημίας με τις 600 διαδηλώσεις σε ένα μήνα…

Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν σημάδια κάμψης της επιρροής της ΝΔ έστω και χωρίς να καταγράφονται μετακινήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ ή άλλο κόμμα. Η κόπωση λόγω της πανδημίας δημιουργεί ένα “νέφος” δυσαρέσκειας που αναζητεί πολιτική έκφραση.

Πέρυσι τον Απρίλη το 68% της κοινής γνώμης αξιολογούσε θετικά το έργο της κυβέρνησης. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο 40%. Πέρυσι τον Απρίλιο το ποσοστό που αξιολογούσε θετικά το έργο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν στο 27% και φέτος έχει πέσει στο 16%.

Οι μετακινήσεις αυτές προς το παρόν δεν υποδηλώνουν ανατροπές. Ιδίως αν τα της επιδημίας εξελιχθούν ομαλά τους επόμενους μήνες και προκάνουμε να βιώσουμε το “πάρτι” της εξόδου από την επιδημία στο β’ εξάμηνο, πριν προκύψει το επόμενο κραχ στις διεθνείς αγορές που ήδη έχουν εξαντλήσει κάθε όριο διάρκειας του μακροχρόνιου ανοδικού κύκλου.

——————–

2) Αύξηση Κεφαλαίου της Πειραιώς…

Αγαπητέ κε Στούπα, καλημέρα σας,

Είμαι αναγνώστης του  Καπιταλ αλλά ειδικά και δικός σας για χρόνια !!

Επειδή δεν είμαι βαθύς γνώστης των αυξήσεων κεφαλαίου εταιρειών, των δικαιωμάτων των παλαιών μετόχων και της πιθανής κατάργησης αυτών, του Dilution κλπ, έχω μπερδευτεί πραγματικά με την περίπτωση της Τράπεζας Πειραιώς.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω με ένα απλό παράδειγμα, έστω και θεωρητικό, να με βοηθήσετε να καταλάβω την εξέλιξη του θέματος έως την έναρξη της διαπραγμάτευσης της  νέας μετοχής  μετά  την αύξηση κεφαλαίου  έχοντας μπει στην αύξηση κεφαλαίου.

Έστω λοιπόν πως ένας επενδυτής έχει  1.000 μετοχές Πειραιώς σήμερα  με τιμή διαπραγμάτευσης στο χρηματιστήριο 0,40 ευρώ.  Ποια θα είναι η εξέλιξη με βάση αυτά που γνωρίζουμε σήμερα;

Εν πάσει περιπτώσει δώστε μου έστω και σε ένα υποθετικό σενάριο να καταλάβω όλη τη διακίνηση και τις φάσεις της εξέλιξης μέχρι του σημείου της διαπραγμάτευσης της νέας μετοχής.

Αναμένοντας  τη βοήθειά σας.

ΥΓ:  Σημειώστε ότι σε όλα αυτά τα χρόνια που σας διαβάζω είναι η πρώτη φορά που ζητώ κάτι από εσάς  και το καπιταλ. (Γ.Τ.)

Απάντηση: Δεν έχουν αποφασιστεί ακόμη οι όροι της αύξησης κεφαλαίου αλλά έχουν δημοσιοποιηθεί κάποιες γενικές διατυπώσεις που δείχνουν πως θα επιτραπεί και στους παλαιούς μετόχους να συμμετάσχουν στην αύξηση εν αντιθέσει με το 2015 που δεν επετράπη. Περισσότερα θα μάθουμε μετά την Γενική Συνέλευση της 7ης Απριλίου.

Αυτό που θα προηγηθεί είναι ένα reverse split, 16,5 τωρινές μετοχές προς 1 καινούργια. Αυτό σημαίνει πως αν έχετε 1.000 μετοχές, όπως με ρωτάτε, μετά την αύξηση θα έχετε 60,60 μετοχές περίπου. Η αξία των νέων μετοχών υποτίθεται πως θα είναι η ίδια, αφού με το reverse split δεν αλλάζει η κεφαλαιοποίηση της τράπεζας.

Κατά τα άλλα η μεθόδευση της αύξησης θυμίζει εκείνη του 2015 όταν το ΤΧΣ για λίγα “φρέσκα” κεφάλαια μείωσε τη θέση του από 66,9% σε 29%.

Κατά πληροφορίες που κυκλοφορούν το 90% της ύψους 1 δισ. Ευρώ αύξησης κεφαλαίου που θα ακολουθήσει θα διατεθεί στο εξωτερικό με book building σε τιμή που θα διαμορφωθεί κατά την προσφορά. Η τιμή θα διαμορφώσει και dilution που θα προκύψει με βάση τις μετοχές που θα χρειαστεί να εκδοθούν για να καλυφτούν τα 900 εκατ.

Το 10% περίπου εικάζεται πως θα διατεθεί στην εσωτερική αγορά στους παλιούς μετόχους. Η τιμή είναι δύσκολο να προσδιοριστεί.

Καθώς διανύουμε μια περίοδο μείωσης των “κόκκινων” δανείων είναι πιθανό μετά την αύξηση κεφαλαίου  η μετοχή να καλύψει μέρος των απωλειών ή ακόμη καλύτερα…

Από τη συμπεριφορά της μετοχής όμως τις τελευταίες δυο εβδομάδες είναι φανερό πως κάποιοι γνωρίζουν περισσότερα και κερδοσκοπούν επ’ αυτής.  Στη συνεδρίαση της 16ης Μαρτίου π.χ. η μετοχή πρωταγωνίστησε ανοδικά με αυξημένο όγκο συναλλαγών που ξεπέρασε τα 8 εκατ. από τα χαμηλά των 0,72 ευρώ την προηγούμενη κινήθηκε έως και τα 0,94 ευρώ. Από την επομένη κατέρρευσε μέχρι τα 0,40  ευρώ…

Αυτό που μπορεί να εικάσει κάποιος είναι πως κάποια ισχυρά χαρτοφυλάκια που γνωρίζουν ή έστω μαντεύουν τους όρους της αύξησης κεφαλαίου δημιούργησαν τις προϋποθέσεις να πουλήσουν ψηλά… Τούτο χρήζει έρευνας των αρμόδιων αρχών.

Η αγορά βοά πως εισηγμένη με δυνατότητα πρόσβασης σε εσωτερική πληροφόρηση πούλησε περί τις 700 χιλ. μετοχές πριν την κατάρρευση.

Όπως είχα απαντήσει και σε ανάλογη ερώτηση προ ημερών πρόκειται για φαινόμενα που θυμίζουν χειραγώγηση και κερδοσκοπία: Όταν κερδοσκοπείς πρέπει να γνωρίζει ποιος, εκτός από το Δημόσιο στη περίπτωση των τραπεζών την τελευταία δεκαετία, θα είναι το κορόιδο που θα πληρώσει τα κέρδη των άλλων…

Αν δεν μπορεί να προσδιορίσεις το “κορόιδο, τότε αυτό μπορεί να είσαι εσύ…

Επιπλέον θα σας θυμίσω και μια παλιά φράση του Μπάφετ που λέει πως “Ποτέ δεν αγοράζω μια μετοχή αν δεν είμαι βέβαιος πως μπορώ να την κρατήσω για δέκα χρόνια. Γιατί μπορεί να χρειαστεί να την κρατήσω…”.

Όπως έδειξε η τελευταία δεκαετία για  λίγες ελληνικές μετοχές ισχύει αυτό και μεταξύ αυτών για καμία τραπεζική.

Η άποψή μου γενικότερα είναι πως οι διεθνείς αγορές είναι πολύ υψηλά, τα χρέη τεράστια και τα τελευταία χρόνια στις αγορές οι “άσχετοι” κερδίζουν περισσότερα από τους σχετικούς.  Για αυτό αν και όταν προκύψει μια διόρθωση διεθνώς αυτή  θα είναι μεγάλη και θα δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων στην πραγματική οικονομία και ίσως και τις πολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις.

Πηγή: capital.gr

Μοιραστείτε το:
Tagged