Περί τραπεζών και οπλαρχηγών…
1) Περί τραπεζών και οπλαρχηγών…
Αρκετοί αναγνώστες εξανέστησαν τις τελευταίες μέρες γιατί μια οικονομική, ως επί το πλείστον, στήλη αρθρογραφίας, όπως αυτή, ασχολείται με θέματα όπως η επέτειος της επανάστασης του ’21 και όχι με ζητήματα όπως π.χ. η συντριβή της μετοχής της Πειραιώς…
Η απάντηση είναι απλή. Γιατί θεωρεί πως η επέτειος και ο τρόπος που την αξιολογούμε 200 χρόνια αργότερα, θα έχει μεγαλύτερη σημασία στις οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις που θα κληθούμε να πάρουμε τα επόμενα χρόνια από τη νιοστή αποτυχημένη προσπάθεια διάσωσης του μεταπολεμικού κρατικοδίαιτου τραπεζικού μοντέλου.
του Κώστα Στούπα
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταρρέει μια τραπεζική μετοχή τα τελευταία 10-15 χρόνια και φοβάμαι πως δεν θα είναι ούτε η τελευταία.
Όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει, ασχέτως από το βουνό των “κόκκινων δανείων” (το παλαιό αλλά και αυτό που θα αφήσει η επιδημία…) ο τραπεζικός κλάδος παγκοσμίως βρίσκεται σε αναδιαμόρφωση με την τεχνολογία να εξασφαλίζει σε πλήθος ελληνικών και ξένων μη τραπεζικών επιχειρήσεων την δυνατότητα να προσφέρουν τραπεζικές υπηρεσίες…
Βεβαίως οι μετοχές του κλάδου πραγματοποιούν απότομες και μεγάλες διακυμάνσεις προσφέροντας ευκαιρίες για κερδοσκοπία.
Κερδοσκοπία όμως σημαίνει αγοράζω σε μια χαμηλή τιμή με σκοπό να βρω κάποιον να φορτώσω τα “χαρτιά” σε μια υψηλότερη τιμή και να κερδίσω. Συνήθως σε ρηχές αγορές που χειραγωγούνται εύκολα, αν δεν είσαι αυτός που χειραγωγεί τις τιμές θα είσαι αυτός που θα αγοράζει στα ψηλά και θα πουλά στα χαμηλά…
Στο ελληνικό χρηματιστήριο υπάρχουν περί τις 20-25 εταιρείες που πληρούν τα στοιχειώδη κριτήρια να ασχοληθεί κάποιος μαζί τους και αυτές δεν είναι τράπεζες και δεν είναι πλέον φθηνές. Όποιος θέλει να δει ποιες είναι ας ερευνήσει να διαπιστώσει ποιες πληρώνουν σχεδόν αδιάλειπτα μερίσματα και οι τιμές τους την περασμένη δεκαετία (2010-2020) τερμάτισαν κατά μέσο όρο ψηλότερα από την προηγούμενη (2000-2010).
Αλλαγή υποδείγματος
Το υπόδειγμα των τελευταίων δεκαετιών, μετά την κατάρρευση της “σοβιετίας” όπου κυριάρχησαν η παγκοσμιοποίηση και το ελεύθερο εμπόριο αλλάζει. Κατά συνέπεια το “μέρισμα” της ειρήνης λόγω μείωσης των αμυντικών δαπανών, του υψηλού δανεισμού και των φθηνών εισαγωγών που εκτόξευσαν την αγοραστική δύναμη των δυτικών, θα ανακοπεί…
Μαζί θα περιοριστούν και τα κέρδη των πολυεθνικών που προσφέρουν στήριξη στους χρηματιστηριακούς δείκτες.
Η γεωπολιτική ένταση μεταξύ Δύσης με Κίνα και Ρωσία θα ενταθεί και μοιραία οι οικονομικές εξελίξεις θα επηρεάζονται περισσότερο από γεωπολιτικές αναταράξεις και λιγότερο από τις επιτοκιακές “αλχημείες” των Κεντρικών Τραπεζών και τη ρευστότητα των διεθνών αγορών.
Οι επενδύσεις σε μια χώρα του εξωτερικού δεν θα λαμβάνουν μόνο υπόψη το επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και τη γεωπολιτική σημασία της χώρας υποδοχής. Τούτο θα μειώσει τα περιθώρια απόδοσης των επενδύσεων άρα ευημερίας των οικονομιών και κοινωνιών.
Μετά τη δεκαετία του ’80, με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου επαγγέλματα όπως αυτά των στρατιωτικών ή των στελεχών των μυστικών υπηρεσιών πέρασαν στα αζήτητα. Στο προσκήνιο πέρασαν τα επαγγέλματα των χρηματιστών, των τραπεζικών στελεχών και των μηχανικών πληροφορικής.
Στην περίοδο που ξεκινάει τα πράγματα δείχνουν πως θα αλλάξουν και πάλι.
Η Ελλάδα όπως έχουμε όλοι αντιληφθεί βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτών των μεταβολών καθώς ως χώρα στα όρια τριών ηπείρων και δυο-τριών πολιτισμών βιώνει από πρώτο χέρι το κλίμα των αλλαγών.
Οι κύκλοι της Τουρκίας…
Η Τουρκία ως μια μεγάλη δύναμη της περιοχής κάθε εκατό περίπου χρόνια βιώνει μια πολιτική, οικονομική και πολιτισμική μετάβαση.
Πριν 100 χρόνια η παρηκμασμένη οθωμανική αυτοκρατορία διαλύθηκε και υποκαταστάθηκε από το δυτικόστροφο κράτος των νεοτούρκων. Αυτό είχε σαν παράπλευρη συνέπεια τον διπλασιασμό της ελληνικής επικράτειας αλλά και τη Μικρασιατική Καταστροφή με τις ανταλλαγές πληθυσμών.
Περί τα 100 χρόνια νωρίτερα οι εσωτερικές μεταβολές στην Οθωμανική αυτοκρατορία που έφεραν την Υψηλή Πύλη σε ρήξη με διάφορους περιφερειακούς ηγεμόνες όπως ο Αλή Πασάς κλπ δημιούργησαν τα περιθώρια και τις προϋποθέσεις για την ελληνική εξέγερση και την ίδρυση του πρώτου ελληνικού κράτους.
Η Τουρκία του Ερντογάν βρίσκεται πάλι σε μια μεταβατική φάση που την απομακρύνει από τους “Κεμαλικούς” προσανατολισμούς. Είναι προφανές πως αυτό θα έχει επιπτώσεις για τη Δύση και πολύ περισσότερο για την Ελλάδα που βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με τον… “ελέφαντα”.
Αν δεν γνωρίζουμε σε τι οφείλουμε την επιτυχία της επανάστασης του ’21 υπάρχει ο κίνδυνος να χειριστούμε λάθος τις καταστάσεις που καλούμαστε σήμερα να αντιμετωπίσουμε. Αν δεν γνωρίζουμε τα λάθη και ελαττώματά μας μπορεί να τα επαναλάβουμε.
2) Η αφαίμαξη των μετόχων…
κ. Στούπα, αφιερώσατε ένα μακροσκελές άρθρο στο 1821 και δεν βλέπω να ασχολείσθε με τη δεύτερη (2015 η πρώτη) αφαίμαξη των παλαιών μετόχων της Τράπεζας Πειραιώς. Επειδή είμαι παλαιός επενδυτής μετοχών και σας γνωρίζω από παλαιά άρθρα σας περίμενα να ευαισθητοποιηθείτε σαν ένας βαθύς γνώστης των αγορών (Κων. Γιαννακής)
Απ: Νομίζω πως έχουμε επισημάνει πολλάκις πως οι ελληνικές τράπεζες και η ελληνική αγορά συνολικότερα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) μοιάζει με “τρύπια σαμπρέλα”. Είναι μια εγκεφαλικά νεκρή αγορά μετά το 2010…
Πηγή: capital.gr
