Οι δικηγόροι είναι μία ειδική κατηγορία επαγγελματιών που θεωρούνται, όπως και οι δικαστικοί, λειτουργοί της Δικαιοσύνης. Το σύνολό τους με ελάχιστες εξαιρέσεις κάνουν πολύ καλά την δουλείά τους μέσα στα όρια που ορίζουν η ηθική τους επαγγέλματός τους και η δεοντολογία που διέπει το λειτούργημά τους.
Ενίοτε, ορισμένοι απ’ αυτούς χρησιμοποιούν τα όρια του συστήματος για την υπεράσπιση των ιδίων συμφερόντων τους, συνήθως εν αγνοία των εντολοδόχων τους.
Μία τέτοια περίπτωση παρουσιάζεται στην συνέχεια, σύμφωνα με όσα αναφέρουν λεπρομερώς και κατατοπιστικά δημοσιεύματα των ιστοσελίδων pelop.gr και το protothema.gr. με τον δικηγόρο να αρνείται κάθε παράβαση των κανόνων και των νόμων, επικαλούμενος το αναφέρετο δικαίωμά του να υπερασπίζεταοι τα συμφέροντά του.
Κλάτι αντίστοιχο έχει βιώσει στρην πλα΄τη της η στήλη, με δικηγόρο των Αθηνών που ως νομικός παραστάτης μεγάλου Δήμου, αγωνίσθηκε να μην κοινοποιήσει αυτός δημοτικά έγγραφα που αφορούσαν υπάλληλό του, σε πολίτη και δημοσιογράφο τον οποίο ο πρώτος είχε μηνύσει. Αφού πέτυχε τον στόχο του, στην συνέχεια ανέλαβε νομικός παραστάτης του μηνυτή. Τόσο καλά… Είναι κι αυτό δείγμα της κοινωνίας που πλέον βιώνουμε…
Διαβάστε στην συνέχεια για τον δικηγόρο της Πάτρας, που μήνυε τον εργοδότη του, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πάτρας, και όλως τυχαίως κέρδιζε πάντα τις δικές του υποθέσεις…
Τι ανάφεραν το pelop.gr και το protothema.gr. για το θέμα…
Αναταράξεις προκάλεσε στις τάξεις του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών και του δικηγορικού κόσμου της περιοχής, η δημοσιοποίηση πορίσματος του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), το οποίο φέρει τον δικηγόρο του νοσοκομείου να διεκδικεί συνεχώς με προσφυγές κατά του νοσοκομείου-και να λαμβάνει- επιδόματα και αποζημιώσεις χιλιάδων ευρώ.
Οι εκάστοτε δε διοικήσεις, διότι αυτό συνέβαινε σε βάθος δεκαετίας, κατέβαλλαν τα ποσά που διεκδικούσε ο δικηγόρος του νοσοκομείου χωρίς να ασκεί τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα.
Ενδεχομένως η τακτική αυτή να συνεχίζονταν μέχρι σήμερα εάν μία διοικητική υπάλληλος του νοσοκομείου, η οποία μάλιστα σήμερα είναι κατηγορούμενη μετά από μήνυση του δικηγόρου του νοσοκομείου, δεν έστελνε το θέμα στο ΣΕΥΥΠ.
Το θέμα αποκάλυψε χθες με σχετικό δημοσίευμά του το protothema.gr.
Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι το πολυσέλιδο πόρισμα (88 σελίδων), έχει παραδοθεί στις τοπικές διοικήσεις της υγείας, στο υπουργείο Υγείας, στον εισαγγελέα και στον Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών από τον περασμένο Ιούλιο. Επτά μήνες μετά και καμία διαδικασία δεν είχε κινηθεί από κανέναν εμπλεκόμενο φορέα. Πιθανόν δε να έμενε κλεισμένο στα συρτάρια εάν δεν έπαιρνε τον δρόμο της δημοσιοποίησης.
Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Οπως προκύπτει από το πόρισμα η πηγή του κακού βρίσκεται σε ομόφωνη μάλιστα απόφαση της 29ης Ιουλίου 2009 του ΔΣ του νοσοκομείου και του τότε διοικητή με την οποία έγινε αποδεκτή η αίτηση του δικηγόρου του νοσοκομείου να οριστεί προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου». Οπως προκύπτει πάλι από το πόρισμα του ΣΕΥΥΠ τέτοια θέση δεν προβλέπονταν για το ΠΓΝΠ.
Συγκεκριμένα το πόρισμα αναφέρει: «Το ΔΣ είχε λάβει αποφάσεις κατόπιν αποκλειστικής εισήγησης – αίτησης του εμμίσθου και μοναδικού δικηγόρου του νοσοκομείου ενδιαφερομένου για την ανάληψη θέσης ευθύνης στη μη υφισταμένη Νομική Υπηρεσία, κατά παράκαμψη των υπηρεσιών που δεν εισηγήθηκαν και του υπουργείου Υγείας» και προσθέτει:
«Ο διοικητής και τα μέλη του ΔΣ ρύθμισαν, καθ’ υπέρβαση αρμοδιοτήτων, θέμα του οποίου η ρύθμιση εκφεύγει της αρμοδιότητάς του καθώς δεν πρότειναν στον διοικητή της ΥΠΕ προς έγκριση τη σύσταση Νομικής Υπηρεσίας ούτε υπέβαλαν τροποποίηση του οργανισμού του νοσοκομείου προς έγκριση κατά τα προβλεπόμενα κατ’ εκείνο τον χρόνο».
ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ
Μετά από την απόφαση αυτή του ΔΣ, ο δικηγόρος του νοσοκομείου άρχισε να λαμβάνει το επίδομα του προϊσταμένου Νομικής Υπηρεσίας και συγκεκριμένα από την 1η.11.2009 έως 1η.10.2011. Η χορήγηση του επιδόματος θέσης ευθύνης διεκόπη δυνάμει του ισχύοντος οργανισμού του νοσοκομείου. Ο δικηγόρος επανέρχεται όμως με έγγραφό του προς τον διοικητή επικαλείται τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας της Νομικής Υπηρεσίας όπως είχε ψηφίσει το ΔΣ.
Ετσι ξεκίνησε ένας κύκλος αγωγών.
Η διοίκηση του νοσοκομείου, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα παρ’ ότι η 6η ΥΠΕ διέθετε Ενιαία Νομική Υπηρεσία (ΕΥΝΥ) μέσω της οποίας η παροχή νομικών υπηρεσιών προσφερόταν δωρεάν. «Εκ του συνόλου των περιπτώσεων του καταγράφηκαν μόνον δύο ευρέθησαν να έχουν ανατεθεί στην ΕΝΥ» αναφέρεται στο πόρισμα με την επισήμανση ότι «Ο διοικητής και το ΔΣ του νοσοκομείου επανέρχονται συστηματικά στον ορισμό ιδίως ενός εντολοδόχου δικηγόρου, παρά τη δυσκολία που σημειώνεται κατά την παροχή ενημέρωσης για τις υποθέσεις που του έχουν ανατεθεί και παρά την απουσία ενημέρωσης εκ μέρους του πράγμα που δεν συνάδει με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του φορέα με τον πλέον λυσιτελή τρόπο». Επίσης παρότι το ΔΣ όριζε εντολοδόχο δικηγόρο – ο οποίος, σύμφωνα με τους επιθεωρητές οριζόταν εκτός ημερήσιας διάταξης, απόντων τακτικών μελών του ΔΣ και παρόντων αναπληρωματικών- «αποδέχεται και συντηρεί πρακτική υποκατάστασης αυτού από τον ενάγοντα καθόσον δεν υφίσταται σαφής ενέργεια ”αποξένωσης” του από τις δικαστικές υποθέσεις που τον αφορούν προσωπικά». Οπως προκύπτει ο ίδιος ο έμμισθος δικηγόρος, ως αντίδικος του ΠΓΝΠ χειριζόταν την πορεία των αγωγών του μετά την εκδίκασή τους και εισηγούνταν τη μη άσκηση ένδικων μέσων που προβλέπονται για την υπεράσπιση των συμφερόντων του νοσοκομείου.
Ολες οι δικαστικές υποθέσεις συζητούνταν στο ΔΣ με προφορική εισήγηση του εκάστοτε προέδρου του ΔΣ και με χαρακτηρισμό ως Οικονομικό θέμα – εκτός Ημερήσιας Διάταξης.
Η ΖΗΜΙΑ
Οπως καταλήγουν οι επιθεωρητές «με τους χειρισμούς του νοσοκομείου δεσμεύθηκαν και διατέθηκαν ποσά τα οποία ανέρχονται σε 132.549 ευρώ, μη υπολογιζομένων των τόκων ενώ δεν έχουν κριθεί ακόμη στο σύνολό τους όλες οι αξιώσεις που εξετάστηκαν στο πλαίσιο του ελέγχου του ΣΕΥΥΠ».
Η διοικητική υπάλληλος του νοσοκομείου, στην οποία οφείλεται και ο σχετικός έλεγχος, παρατήρησε πως κάθε φορά που ο δικηγόρος του νοσοκομείου προσέφευγε δικαστικώς εναντίον του νοσοκομείου, δεν ασκούνταν κανένα ένδικο μέσο κατά της πρωτόδικης απόφασης, που ήταν σε βάρος του νοσοκομείου. Μάλιστα η ίδια διαπίστωσε ότι μόνον για το έτος 2015 ο δικηγόρος είχε καταθέσει τέσσερις αγωγές κατά του νοσοκομείου. Ετσι το 2016 απηύθυνε εμπιστευτικό έγγραφο- ερώτημα στον διοικητή του Νοσοκομείου και στον γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, αν η συγκριμένη πρακτική είναι νόμιμη και ηθική αλλά και αν συνάδει με τον κώδικα δικηγόρων.
Η ενέργειά της αυτή είχε ως αποτέλεσμα να βρεθεί αντιμέτωπη με τη μήνυση και αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση, παράβαση καθήκοντος, έκδοση ψευδούς βεβαίωσης και δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων που κατέθεσε εις βάρος ο δικηγόρος του νοσοκομείου.
Τον Φεβρουάριο του 2018 κλιμάκιο του ΣΕΥΥΠ διενήργησε επιτόπιο έλεγχο και τον περασμένο Ιούλιο παρέδωσε το σχετικό πόρισμα ζητώντας την πειθαρχική διερεύνησή του.
Η διοίκηση τι έκανε; Απ’ όλο το μηχανισμό του νοσοκομείου κάλεσε αρχικά σε προφορική απολογία και προχθές σε έγγραφη, την υπάλληλο που αποκάλυψε το θέμα με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος.
——————-
Τι απαντά οδικηγόρος Πάτρας κος Α. Νικολετάτος
Την απάντηση του έστειλε σήμερα το πρωί ο Α. Νικολετάτος στο ρεπορτάζ της εφημερίδας ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ για το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), το οποίο φέρει τον δικηγόρο του νοσοκομείου να διεκδικεί συνεχώς με προσφυγές κατά του νοσοκομείου-και να λαμβάνει- επιδόματα και αποζημιώσεις χιλιάδων ευρώ.
για την καταχρηστική συμπεριφορά έναντι του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών.
Η απάντηση του αναφέρει:
Αξιότιμοι κύριοι, στο σημερινό (22-2-2020) πρωτοσέλιδο δημοσίευμα σας με τον τίτλο «Καυτό πόρισμα κατά δικηγόρου» κάνοντας δυσμενείς κρίσεις σε βάρος μου «για καταχρηστική συμπεριφορά έναντι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου» ή αναφέροντας στο άρθρο σας ανακριβή στοιχεία και γεγονότα όπως «κάθε φορά που ο δικηγόρος του νοσοκομείου προσέφευγε δικαστικώς εναντίον του νοσοκομείου, δεν ασκούνταν κανένα ένδικο μέσο κατά της πρωτόδικης απόφασης που ήταν σε βάρος του νοσοκομείου» ή ότι: «ο ίδιος ο έμμισθος δικηγόρος ως αντίδικος του ΠΓΝΠ χειριζόταν την πορεία των αγωγών του μετά την εκδίκασή τους και εισηγούνταν τη μη άσκηση ενδίκων μέσων που προβλέπονται για την υπεράσπιση των συμφερόντων του νοσοκομείου»
Σας ενημερώνω ότι σε διάρκεια 32 ετών υπηρεσίας του δικηγόρου έχουν συζητηθεί 14 αγωγές του και έχουν εκδοθεί οι παρακάτω αποφάσεις:
1) Υπ’ αριθ. 66/2007 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών, κατά της οποίας το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκε η υπ΄ αριθ. 861/2007 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ως δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου (Αφορά την παροχή του άρθρου 14 του Ν.3016/2002).
2) Υπ’ αριθ. 701/2007 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών και κατόπιν εφέσεως του Νοσοκομείου εκδόθηκε η υπ΄ αριθ. 608/2008 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ως δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου.
3) Υπ΄ αριθ. 371/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, επί της οποίας υπήρξε εισήγηση του εντολοδόχου δικηγόρου του Νοσοκομείου κ. Θ. Γ. περί μη άσκησης ενδίκου μέσου λόγω δ-ε-δ-ι-κ-α-σ-μ-έ-ν-ο-υ που απέρρεε από τις ως άνω τελεσίδικες αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών με αριθμούς 861/2007 και 608/2008.
4) Υπ΄ αριθ. 674/2008 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών (αφορά την ειδική αμοιβή του άρθρου 2 παράγρ. 3 του Ν. 201/1975). Επ΄ αυτής υπήρξε η από 04-02-2009 εισήγηση της εντολοδόχου δικηγόρου του Νοσοκομείου κας Α. Λ. για την μη άσκηση έφεσης κατ΄ αυτής «Επειδή σύμφωνα με το υπ΄ αριθ. πρωτ. 2/54630/0022/02-10-2006 έγγραφο της 22ας Διεύθυνσης Μισθολογίου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους τα Ν.Π.Δ.Δ. οφείλουν να ασκούν ένδικά μέσα κατά αποφάσεων που αφορούν μισθολογικά θέματα, εκτός των περιπτώσεων που έχουν επιλυθεί με απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.), οπότε και δικαιολογείται η μη άσκηση ενδίκων μέσων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση για το θέμα της ειδικής αμοιβής του άρθρου 2 παρ. 3 του Ν. 201/1975 έχει εκδοθεί η υπ΄ αριθ. 10/2005 απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.) που έχει επιλύσει οριστικά και τελεσίδικα το θέμα υπέρ των εργαζομένων στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα. Επί πλέον η αμοιβή αυτή καταργήθηκε ρητά δυνάμει του άρθρου 9 παράγρ. 6 του Ν. 3670/2008 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 117/20-6-2008) και δεν ισχύει πλέον. Αλλά τούτο ισχύει για το χρονικό διάστημα από 20-6-2008 και μεταγενέστερα».
5) Υπ’ αριθ. 505/2009 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών (αφορά ομοίως την ειδική αμοιβή του άρθρου 2 παράγρ. 3 του Ν. 201/1975). Επ΄ αυτής υπήρξε η με αριθ. πρωτ. 20182/28-7-2009 εισήγηση της εντολοδόχου δικηγόρου του Νοσοκομείου κας Α. Λ. για την μη άσκηση έφεσης κατ΄ αυτής «Επειδή σύμφωνα με το υπ΄ αριθ. πρωτ. 2/54630/0022/02-10-2006 έγγραφο της 22ας Διεύθυνσης Μισθολογίου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους τα Ν.Π.Δ.Δ. οφείλουν να ασκούν ένδικά μέσα κατά αποφάσεων που αφορούν μισθολογικά θέματα, εκτός των περιπτώσεων που έχουν επιλυθεί με απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.), οπότε και δικαιολογείται η μη άσκηση ενδίκων μέσων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση για το θέμα της ειδικής αμοιβής του άρθρου 2 παρ. 3 του Ν. 201/1975 έχει εκδοθεί η υπ΄ αριθ. 10/2005 απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.) που έχει επιλύσει οριστικά και τελεσίδικα το θέμα υπέρ των εργαζομένων στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα. Επί πλέον η αμοιβή αυτή καταργήθηκε ρητά δυνάμει του άρθρου 9 παράγρ. 6 του Ν. 3670/2008 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 117/20-6-2008) και δεν ισχύει πλέον. Αλλά τούτο ισχύει για το χρονικό διάστημα από 20-6-2008 και μεταγενέστερα».
6) Υπ’ αριθ. 551/2009 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών (αφορά ομοίως την ειδική αμοιβή του άρθρου 2 παράγρ. 3 του Ν. 201/1975). Επ΄ αυτής υπήρξε η με αριθ. πρωτ. 24742/17-9-2009 εισήγηση της εντολοδόχου δικηγόρου του Νοσοκομείου κας Α. Λ. για την μη άσκηση έφεσης κατ΄ αυτής «Επειδή σύμφωνα με το υπ΄ αριθ. πρωτ. 2/54630/0022/02-10-2006 έγγραφο της 22ας Διεύθυνσης Μισθολογίου του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους τα Ν.Π.Δ.Δ. οφείλουν να ασκούν ένδικά μέσα κατά αποφάσεων που αφορούν μισθολογικά θέματα, εκτός των περιπτώσεων που έχουν επιλυθεί με απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.), οπότε και δικαιολογείται η μη άσκηση ενδίκων μέσων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση για το θέμα της ειδικής αμοιβής του άρθρου 2 παρ. 3 του Ν. 201/1975 έχει εκδοθεί η υπ΄ αριθ. 10/2005 απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου (Α.Ε.Δ.) που έχει επιλύσει οριστικά και τελεσίδικα το θέμα υπέρ των εργαζομένων στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα. Επί πλέον η αμοιβή αυτή καταργήθηκε ρητά δυνάμει του άρθρου 9 παράγρ. 6 του Ν. 3670/2008 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 117/20-6-2008) και δεν ισχύει πλέον. Αλλά τούτο ισχύει για το χρονικό διάστημα από 20-6-2008 και μεταγενέστερα».
7) Υπ’ αριθ. 539/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (αφορούσε διαφορά αποδοχών σύμφωνα με το άρθρο 21 του Ν. 3274/2004) και κατά της οποίας το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκε η τελεσίδικη υπ΄ αριθ. 740/2010 απόφαση του Εφετείου Πατρών.
8) Υπ’ αριθ. 638/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (αφορούσε ομοίως διαφορά αποδοχών σύμφωνα με το άρθρο 21 του Ν. 3274/2004). Επ΄ αυτής ο εντολοδόχος δικηγόρος του Νοσοκομείου κ. Κ.Λ. με την υπ΄ αριθ. πρωτ. 714/11-01-2013 έγγραφό του εισηγήθηκε την μη άσκηση έφεσης λόγω δεδικασμένου που απέρρεε από την υπ΄ αριθ. 740/2010 τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου Πατρών.
9) Υπ΄ αριθ. 229/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών ( αφορά επίδομα θέσης). Κατά της απόφασης αυτής το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκαν οι υπ΄ αριθ. 442/2018 και 416/2019 αποφάσεις του Μονομελούς Εφετείου Πατρών και κατ΄ αυτών το Νοσοκομείο άσκησε αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου που συζητείται την 22-9-2020.
10) Υπ΄ αριθ. 113/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (αφορά επίδομα θέσης). Κατά της απόφασης αυτής το Νοσοκομείο άσκησε έφεση ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Πατρών που συζητήθηκε την 09-01-2020 και αναμένεται η έκδοση απόφασης.
11) Υπ΄ αριθ. 427/2015 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών (αφορά διαφορά αποδοχών σύμφωνα με το μισθολόγιο των δικηγόρων των Ανεξαρτήτων Αρχών). Κατά της απόφασης αυτής το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκε η υπ΄ αριθ. 738/2017 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ως Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου.
12) Υπ΄ αριθ. 18/2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών ( αφορά ομοίως διαφορά αποδοχών σύμφωνα με το μισθολόγιο των δικηγόρων των Ανεξαρτήτων Αρχών). Κατά της απόφασης αυτής το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκε η υπ΄ αριθ. 113/2019 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ως Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου.
13) Υπ΄ αριθ. 70/2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών ( αφορά ομοίως διαφορά αποδοχών σύμφωνα με το μισθολόγιο των δικηγόρων των Ανεξαρτήτων Αρχών). Κατά της απόφασης αυτής το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκε η τελεσίδικη υπ΄ αριθ. 114/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, ως Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου.
14) Υπ΄ αριθ. 71/2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πατρών ( αφορά ομοίως διαφορά αποδοχών σύμφωνα με το μισθολόγιο των Ανεξαρτήτων Αρχών). Κατά της απόφασης το Νοσοκομείο άσκησε έφεση και εκδόθηκε η υπ΄ αριθ. 115/2019 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο).
Ουδέποτε εισηγήθηκα την μη άσκηση ενδίκου μέσου κατά πρωτόδικης απόφασης, το αντίθετο μάλιστα συνέβη τουλάχιστον δις, όταν ο ίδιος εισηγήθηκα την άσκηση έφεσης σε βάρος μου κατά πρωτόδικων αποφάσεων, όπως προκύπτει και από τις σχετικές συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου.
Ο ισχυρισμός λοιπόν περί δήθεν μη άσκησης ενδίκων μέσων από το Νοσοκομείο κατά πρωτόδικων αποφάσεων είναι αναληθής και δεν ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα. Είναι βέβαιο ότι οι επιθεωρήτριες του ΣΕΥΥΠ στην έκθεση ελέγχου τους πλανημένα εξέλαβαν ότι δεν ασκήθηκαν ένδικα μέσα, ύστερα προφανώς από αναληθείς διαβεβαιώσεις της καταγγέλουσας υπαλλήλου του Νοσοκομείου.
Όσον αφορά το θέμα της νομιμότητας της Νομικής Υπηρεσίας παραπέμπω στον ισχύοντα τότε Οργανισμό του Νοσοκομείου (Φ.Ε.Κ. Β΄ 767/31-12-1987) στο άρθρο 9 (Αρμοδιότητες Υπηρεσιών) παράγρ. 5 του οποίου ορίζεται ότι: « 5. Οι αρμοδιότητες των υπηρεσιών, όπως καθορίζονται με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, ασκούνται σύμφωνα με όσα λεπτομερώς ορίζονται με τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του νοσοκομείου και εφόσον δεν έχει εκδοθεί εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και τις γενικότερες κατευθύνσεις και υποδείξεις του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων».
Την ίδια ακριβώς καταγγελία – αναφορά που έκανε η υπάλληλος του Νοσοκομείου προς την Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης και διενεργήθηκε η έκθεση του ΣΕΥΥΠ, απέστειλε επίσης σε βάρος μου ως μηνυτήρια αναφορά για απιστία δικηγόρου, προς τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος την διαβίβασε προς τον κ. Εισαγγελέα Εφετών Πατρών, που διέταξε Προκαταρκτική Εξέταση, και αυτή διενεργήθηκε από την κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών η οποία με την υπ΄αριθ. Κ17/2879/23-3-2018 αναφορά της την έθεσε στο Αρχείο κατ΄ άρθρο 43 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και η οποία εγκρίθηκε με την υπ΄ αριθ. πρωτ. 724/03-4-2018 σύμφωνη γνώμη της κυρίας Εισαγγελέως Εφετών Πατρών.
Τις ως προαναφερόμενες δικαστικές υποθέσεις χειρίσθηκαν για λογαριασμό του Νοσοκομείου κατά διάφορες χρονικές περιόδους οκτώ (8) δικηγόροι και επιλήφθηκαν αυτών είκοσι εννέα (29) δικαστές όλων των βαθμών.
Ως δικηγόρος του Νοσοκομείου όπως κάθε Έλληνας πολίτης, άσκησα το δικαίωμά μου για παροχή έννομης προστασίας για τα συμφέροντά του, που απορρέει από το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος.
Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας, και προσβλέποντας στην ευθυκρισία και αντικειμενικότητά σας, πιστεύω να δημοσιεύσετε στο αυριανό φύλλο της εφημερίδας σας και στο σχετικό site pelop.gr τις απόψεις μου.
Μαρίνα Ριζογιάννη / [email protected]
Πηγή: pelop.gr
