Η πόλη, φαινομενικά «κοιμάται» ευτυχισμένη για όσα ζει σήμερα, κάτω από την ηγεσία του κ. Παχατουρίδη, με την αντιπολίτευση να προσπαθεί να βρει τα βήματά της. Η «θύελλα», όμως, έρχεται αφού καυτά θέματα που έχουν σχέση με τα πεπραγμένα της διοίκησης του Δήμου, ακόμη κι αν αυτά απλώς ξέφυγαν από τα ραντάρ των διοικούντων, αναμένεται σύντομα να ξεσπάσει… με την αντιπολίτευση να πιαστεί για άλλη μία φορά «ξεβράκωτη» σε ότι αφορά τα επιχειρήματά της, γιατί όπως είναι γνωστό κανείς δεν υπήρξε μετά Χρηστό «προφήτης» ή «καθαρτής» ναών…
Είναι έτσι τα πράγματα ή πρόκειται … για μία επανάληψη των γνωστών αιρετικών απόψεων της στήλης, όπως θα ανάφερε γνωστός κοινωνιστής της πόλης…; Η συνέχεια επί του κειμένου…
Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές, ανέδειξαν ως γνωστό στο Περιστέρι Αττικής για άλλη μία φορά την παντοδυναμία του Ανδρέα Παχατουρίδη με το αυτοκρατορικό 74…% και την αντιπολίτευση να βυθίζεται ακόμη περισσότερο στην «ανυπαρξία».
Ανυπαρξία που πλέον είναι ορατή, έργο και πράξη, για όσους παρακολουθούν ανελλιπώς τα δρώμενα των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου της πόλης των «σποργίλων».
Για όσους δεν το γνωρίζουν η περιοχή που σήμερα ορίζεται ως Δήμος Περιστερίου ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως «Σποργίλος», λόγο της τεράστιας κοινότητας φτερωτών καλόγιαννων που διαβιούσαν στον τόπο της, αυτών που είναι γνωστοί και ως σπουργίτια.
Οι ειδικοί ορνιθολόγοι, αναφέρουν ότι οι κατά την αρχαιοελληνική «σποργίλοι» ή «σπουργίτια» κατά την νεοελληνική, συγκροτούν τεράστιες σε αριθμό κοινότητες, ως σύστημα προστασίας από τα αρπακτικά, που στην πράξη μπερδεύονται ποιον απ’ όλους να κατασπαράξουν… Συνήθως δε τα «θύματά» τους είναι οι αδύνατοι και «γέροντες» που δυσκολεύονται να αντιδράσουν κατά την εφόρμηση των αρπακτικών, όντας θύματα και προσφορά του συστήματος στους ισχυρούς δυνάστες τους.
Το ερώτημα που προκύπτει, σε μεταφορά σήμερα, είναι το εξής: Είναι ή όχι η αντιπολίτευση του δήμου Περιστερίου οι αδύναμοι πολιτικά «σποργίλοι» στην διάθεση των «αρπακτικών» της διοίκησης Παχατουρίδη;
Η απάντηση δεν είναι απλή, αλλά με βάση τη πολιτική οπτική μπορεί να ειπωθεί με διφορούμενο τρόπο. Η ποιό εύκολη απάντηση είναι «Οι ισχυροί, -εν προκειμένω η ομάδα Παχατουρίδη-, περπατούν ανοίγοντας δρόμους και οι φτωχοί, -δηλαδή η αντιπολίτευση-, ακολουθούν την μοίρα που τους καθόρισαν». Υπάρχει, όμως και μία δεύτερη θεώρηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, που δεν στέκεται στο «όπου φτωχός και η μοίρα του», αλλά στέκεται στο δυναμικό «ο καθένας φτιάχνει τους δρόμους του και καθορίζει την δική του μοίρα».
Για να επανέλθουμε, όμως στο σήμερα, στο πολιτικό τραπέζι της τοπικής κοινωνίας τίθεται πλέον και ένα άλλο πολύ ουσιαστικό ερώτημα: «Η ούτως ή άλλως αδύναμη αριθμητικά και κατακερματισμένη αντιπολίτευση μπροστά στη θηρειώδη πλειοψηφία Παχατουρίδη, έχει την ικανότητα να κάνει και εκδηλώσει αυτά που επιτάσσει ο ρόλος της ή όχι;».
Αν κάποιος ανατρέξει στο «λαό» της πόλης, θα ακούσει διθυραμβικά σχόλια για την διοίκηση Παχατουρίδη από την μία πλευρά, ενώ από την άλλη, η άποψη που θα ακούσει για την αντιπολίτευση συμπυκνώνεται στο «ποιοι είναι, δεν τους γνωρίζουμε, είναι άγνωστοι σ’εμάς». Κι όλο αυτό, λίγο μετά την έναρξη της νέας αυτοδιοικητικής περιόδου.
Αν, όμως, κάποιος ανατρέξει σ’ αυτούς που παρακολουθούν με προσοχή τα τοπικά πολιτικά δρώμενα, ζητώντας μία αποτύπωση των πολιτικών που τεκμένονται και ταυτόχρονα πληροφόρηση για την πολιτική και όχι μόνο ανθρωπογεωγραφία της πόλης, καθώς και τις συμπεριφορές και πράξεις της, θα κατανοήσει ότι η πόλη βαδίζει ουσιαστικά στον αυτόματο και χωρίς καμία κριτική αντίδραση ή αν θέλεται αντίσταση από την αντιπολίτευση, προς το μέλλον που έχει προδιαγράψει και ορίσει η διοίκηση Παχατουρίδη.
Ας τα δούμε, όμως, με την σειρά…
Διοίκηση Παχατουρίδη: Πρόκειται για μία πολύ συμπαγή πολιτική ομάδα, με καθαρό στην πράξη πολιτικό και όχι μόνο λόγο, που εφαρμόζει χωρίς πισωγυρίσματα, όσα έχει κατά νου η ηγετική ομάδα της και κυρίως ο επικεφαλής της και δήμαρχος της Πόλης Ανδρέας Παχατουρίδης.
Η σύνθεσή της είναι διττή. Από την μία πλευρά βρίσκεται η ηγετική ομάδα των αντιδημάρχων που εκδηλώνει, εμφανίζει, αποκαλύπτει και υλοποιεί έργο και πράξη πολιτικές και έργα για την πόλη και από την άλλη όλα τα υπόλοιπα μέλη της, -δημοτικοί και διαμερισματικοί σύμβουλοι-, που «τις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, απλώς επιτελούν με απόλυτη συνέπεια τους ρόλους που τους έχει ανατεθεί, α) της πλήρους αφωνίας, έστω και επαινετικής προς τη διοίκηση μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, β) της σχεδόν σιωπηλής συναίνεσης για όλες τις εισηγήσεις της διοίκησης και γ) της παράστασης σε κάθε επίσημη η ανεπίσημη επικοινωνιακή εκδήλωση που πραγματοποιείται στην πόλη.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ακόμη και για τα θέματα που θέτει η αντιπολίτευση, κυρίως ανώδυνα πολιτικά ψηφίσματα, κανένας από αυτούς δεν εκδηλώνεται θετικά ή αρνητικά, αλλά αναμένουν το θετικό ή αρνητικό νεύμα της ηγετικής ομάδας προκειμένου να συναινέσουν ή αρνηθούν με την ψήφο τους στην αποδοχή τους. Με απλά λόγια δείχνουν ακόμη και με τις εκφράσεις και κινήσεις του σώματός τους ότι τους αρκεί ο τίτλος του «δημοτικού συμβούλου».
Αντιπολίτευση Δήμου: Όπως αναφέρθηκε είναι πολυκερματισμένη, με την σημείωση ότι οι λεγόμενες «πολιτικές διαχωριστικές γραμμές» των επιμέρους ομάδων-παρατάξεων, δεν επιτρέπουν ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται προς το παρόν να επιτευχθούν συγκλίσεις ενιαίου αντιπολιτευτικού λόγου.
Το βασικό, όμως, πολιτικό στίγμα που εκπέμπουν μέχρι στιγμής, είναι ότι πλιν μίας και μοναδικής εξαίρεσης, ακολουθούν ξεχωριστές πολιτικές ατζέντες που συνήθως είτε δεν έχουν καμία σχέση με τα δρώμενα της πόλης, είτε αφορούν μικρο-αιτήματα μεμονωμένων πολιτών, είτε αιτήματα πολιτικών ομοϊδεατών που εκφεύγουν ακόμη και της ιδιότητας του δημότη Περιστερίου, είτε τέλος αιτήματα για την σωτηρία, -καθ’ υπερβολή αναφορά της στήλης-, για τη σωτηρία της καρέτα-καρέτα και των πουλιών «μάνγκο» της Μαδαγασκάρης.
Τα περισσότερα μέλη της αντιπολίτευσης, ανεξάρτητα από τη δημοτική παράταξη στην οποία ανήκουν, είτε παρουσιάζονται «αδιάβαστα» για τα θέματα που εισηγούνται οι της Διοίκησης, είτε σιωπούν εκκωφαντικά κατά την συζήτησή τους, αρκούμενοι απλώς στο όχι ή το παρόν ή το απέχω σε ότι αφορά την ψήφιση και έγκρισή τους. Εκεί που όλοι παρουσιάζονται λαλίστατοι, είναι όταν τίθεται θέμα εργαζόμενων και μάλιστα εργαζόμενων του Δήμου, στο οποίο κατά κανόνα υπερθεματίζουν.
Φωτεινή εξαίρεση, τουλάχιστον προς το παρόν, ο μοναδικός εκπρόσωπος της Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας κος Ζούτσος, που και θέτει προς την διοίκηση καίρια θέματα, κυρίως για τους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς τομείς της πόλης και τα υποστηρίζει αναλυτικά με στοιχεία, ανεξάρτητα από το εάν η διοίκηση του δήμου ακολουθεί τις δικές της προδιαγεγραμένες πολιτικές. Μειονέκτημά του, η σωστή χρήση λέξεων και όρων που αν και δεν γίνονται κατανοητοί ως προς το τι δηλώνουν και επεξηγούν, από τους καθ’ ύλη αρμόδιους της διοίκησης, επαναλαμβάνονται ως «ηχώ» από αυτούς ως τμήμα της απάντησής τους.
Τελευταία «επεισόδια» στη σειρά της πολιτικής συμπεριφοράς της αντιπολίτευσης μέσα στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης αυτά που έλαβαν χώρα στο δημοτικό συμβούλιο της Πέμπτης 7.11.2019 και αφορούσαν το τοπικό γιοφύρι της Άρτας που αφορά τα παιδιά-μαθητές της ευαίσθητης κατηγορίας των ΑΜΕΑ, το ΕΕΕΚ Περιστερίου και το πολύ σοβαρό θέμα των διεκδικήσεων από ναό της Λαμίας εκτάσεων στην βορειοδυτική πλευρά του Περιστερίου.
Αν εξαιρέσει κανείς τον θέσαντα αυτά τα θέματα κο Ζούτσο, οι υπόλοιποι ήταν απλοί παρατηρητές. Από τη άλλη βέβαια, οι εξωδημοτικές πολιτικές δραστηριότητές τους βαίνουν διαρκώς αυξανόμενες, για θέματα που δεν άπτονται των τεκτενόμενων στο δήμο, αλλά έχουν σχέση με τις πολιτικές στοχεύσεις του καθενός ή της κάθε μίας δημοτικής παράταξης, με ποιο χαρακτηριστική, αυτή πολύ φιλόδοξου επικεφαλής δημοτικής ομάδας που «ξεναγεί» πρώην βουλευτή και ατυχήσαντα στις τελευταίες εθνικές εκλογές πολιτευτή στις ρούγες και τα καφενεία της πόλης, αυτο-παρουσιαζόμενος ο ίδιος μάλιστα ως ο κύριος πολιτικός εκφραστής και τοπικός ηγέτης-εκπρόσωπος πάλαι ποτέ παντοδύναμου πολιτικά κόμματος που τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται να παραμείνει στην επιφάνεια.
Αν και το παρόν άρθρο, αποτελεί την απαρχή μίας σειράς τακτικών αναφορών για τα πολιτικά πράγματα της πόλης, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα μέχρι τώρα δείγματα πολιτικής συμπεριφοράς διοίκησης και αντιπολίτευσης στο Δήμο Περιστερίου δεν είναι τα αναμενόμενα και δεν έχουν καμία σχέση με προηγούμενες αυτοδιοικητικές περιόδους.
Από την μία η συμπολίτευση, δηλαδή η διοίκηση Παχατουρίδη, επιδεικνύει μία «συμπονετική» θα έλεγε κάποιος συμπεριφορά προς την αντιπολίτευση, χωρίς την αλαζονεία που πιθανόν θα τις έδινε η θηριώδης πλειοψηφία της, όπως συνέβη στο παρελθόν, με διάθεση επεξηγήσεων των πολιτικών της και επίτευξης συναινέσεων, ειδικά στα ψηφίσματα που καταθέτονται από την αντιπολίτευση και από την άλλη η τελευταία δείχνει όλο και ποιο εμφανώς ότι είναι «λίγη» πολιτικά ή τουλάχιστον έτσι παρουσιάζεται μέχρι σήμερα.
Βέβαια, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έχουν έλθει στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης, «καυτά» θέματα, που θα αναγκάσουν την αντιπολίτευση «μετρούμενη» να δείξει το πραγματικό πρόσωπό της και όχι αυτό της διαχείρισης μίας ασήμαντης καθημερινότητας και πολιτικής ρουτίνας.
Από την άλλη, όμως, «καυτά» θέματα για την διοίκηση Παχατουρίδη, ήδη έχουν εμφανισθεί στον τοπικό πολιτικό και αυτοδιοικητικό ορίζοντα, μόνο που η αντιπολίτευση στο σύνολό της φαίνεται ότι τα αγνοεί. Εκτός αν τα «αγνοεί» ηθελημένα ή επιδεικνύει αυτή την συμπεριφορά γιατί δεν θέλει για πολλούς και διαφόρους λόγους να τα βάλει με το «θηρίο», όποιο κι αν είναι αυτό.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έλεγαν «συν Αθηνά και χείρα …κίνει…», ο θυμόσοφος λαός αναφέρει «αν θες να φας ψάρι … πρέπει να βρέξεις κ@λο…», στην σημερινή αντιπολίτευση του Δήμου Περιστερίου, εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι ισχύει «σιγανά…σιγανά… η «κυρία» κοιμάται…».
————————-
Υ.Γ.: Για όποιον δεν συμφωνεί με τα ποιο πάνω, εδώ είμαστε να δώσουμε βήμα να εκφράσει τις διαφωνίες του και να παρουσιάσει τις δικές του απόψεις…
«Αιρετικός»
