Οι “γλύπτες” του Περιστερίου & τα αγάλματα

Περιστέρι
Μοιραστείτε το:
Καραθοδωρής

Το Περιστέρι έως τη δεκαετία του ‘60 διέθετε ένα μεγάλο τμήμα δίπλα από το ποτάμι με ωραίες κατοικίες μεγαλοαστών και αρκετές καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Μετά το 1965 άρχισε σταδιακά η εγκατάσταση βιομηχανιών και βιοτεχνιών στα όριά του και ταυτόχρονα σταδιακά ανοικοδομήθηκε, άναρχα κατά κανόνα, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι μία πυκνοδομημένη και πυκνοκατοικημένη πόλη με 260.000 περίπου κατοίκους, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΕΗ.

Παρότι, όμως, έως τη δεκαετία του ’80 είχε πληθώρα κινηματογράφων  και ανοικτό θέατρο (ποιος δεν θυμάται τον «Ορφέα» στην οδό Παρακευοπούλου), σταδιακά αφέθηκαν όλα τα αρχιτεκτονικά της στοιχεία να κατεδαφιστούν εκτός από το «Πέτρινο Σχολείο» που σήμερα αποτελεί τη Δημοτική Βιβλιοθήκη. Δε διέθετε εικαστικά μνημεία (αγάλματα) όπως όλοι οι άλλοι δήμοι, εκτός από το «Ηρώο» της πλατείας Δημαρχείου που απεικονίζει τη «Μάνα του στρατιώτη».

Βέβαια, η κατάσταση του μνημείου κάποια στιγμή ήταν ε τραγική αφού αυτοδίδακτοι καλλιτέχνες είχαν κάνει σ’ αυτό εικαστικές χρωματικές παρεμβάσεις που απλώς τόνιζαντην ασέβειά τους στο συμβολισμό που εκπέμπει.

Σημαντική εξέλιξη, όμως, για τον εμπλουτισμό του Περιστερίου με εικαστικά έργα  και κυρίως γλυπτά παρατηρήθηκε με την ανάδειξη στη δημαρχία του Δήμου του κ. Ανδρέα Παχατουρίδη.

Επιδεικνύοντας θέληση και χαρακτήρα ξεκίνησε το στολισμό της πόλης κάνοντας την αρχή από τον «Ολυμπιονίκη πυγμάχο» στην πλατεία Μπουρναζίου. Οι κάτοικοι της περιοχής ακόμη θυμούνται τον κ. Δήμαρχο να θαυμάζει το έργο.

Κούρος Ισορροπιστής

Ακολούθησε σειρά αγαλμάτων σε διάφορα σημεία της πόλης, είτε με δική του πρωτοβουλία, όπως η «Πόντια Μάνα», είτε τοπικών συλλόγων, όπως η προτομή του Παλαμά, είτε σαν αντισταθμιστικά έργα, όπως η σύνθεση εμπρός στο νέο Δημαρχείο.

Το σημαντικότερο,   όμως, όλων φαίνεται ότι θα αποτελέσει το φαραωνικών διαστάσεων άγαλμα «Η Αρπαγή της Ευρώπης» που ήδη τοποθετήθηκε στο αναμορφωμένο Άλσος Περιστερίου, για χάρη του οποίου «εξαφανίσθηκαν» δένδρα  πολλών χρόνων.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η τοποθέτηση των αγαλμάτων δεν είναι σωστή ενέργεια, αφού πέραν των άλλων αλλάζει και τη μορφή των ελεύθερων χώρων, όπως π.χ.  η εγκατάσταση του «Κούρου Ισορροπιστή» στη γωνία Εθνάρχου Μακαρίου και Σαρανταπόρου, για την οποία αποψηλώθηκε η βλάστηση στον αύλειο – ακάλυπτο χώρο της παρακείμενης εργατικής πολυκατοικίας.

Φαίνεται ότι το Περιστέρι έχει πολύ πράσινο, οπότε το να καταργηθούν μερικά τετραγωνικά μέτρα από αυτό (περίπου μισό στρέμμα) δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία.

Πόντια Μάνα

Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα γλυπτά δεν έχουν ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία. Το πώς επιλέγονται οι δημιουργοί τους δεν είναι γνωστό, αν και είναι πάγια πρακτική στο δημόσιο να επιλέγονται από ειδική καλλιτεχνική επιτροπή με βάση τις προτάσεις και τα «προπλάσματα» που υποβάλλουν στις σχετικές δημόσιες προσκλήσεις που απευθύνουν οι ενδιαφερόμενοι φορείς, όπως ο Δήμος Περιστερίου.

Όπως φαίνεται από τα στοιχεία κάθε αγάλματος δύο είναι οι βασικοί  δημιουργοί -γλύπτες που έως σήμερα τα έχουν φιλοτεχνήσει και κατασκευάσει.

Ο κ. Ε. Ι. Μουστάκας που φιλοτέχνησε τον «Ολυμπιονίκη πυγμάχο» και τη νέα σύνθεση στη πλατεία Δημαρχείου και ο κ. Ι. Ν. Μπαρδής που φιλοτέχνησε όλα τα άλλα, εκτός από την προτομή του Παλαμά, με τελευταίο το νέο άγαλμα   «Η Αρπαγή της Ευρώπης».

Για να μην αδικήσουμε όμως κανένα και οι δύο σε ορισμένα από τα έργα τους είχαν και συνεργάτες ή βοηθούς.

Σε κάθε περίπτωση, είναι γεγονός ότι επί δημαρχίας Ανδρέα Παχατουρίδη, το Περιστέρι εξελίσσεται σταδιακά σε πόλη των αγαλμάτων. Δεν έχει καμία σημασία αν οι δημιουργοί τους είναι μόνο δύο, σημασία έχει ότι οι απλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι έχουν καλλιτεχνική αξία.

Μοιραστείτε το:
Tagged