Ο τίτλος φιλόδοξος. Αλλά και πραγματικός. Από τη μια καυχάται αναλυτική ικανότητα. Από την άλλη δεν είναι περισσότερο από αυτό που δηλώνει ότι είναι. Μια πρώτη χρονικά παράθεση σκέψεων. Θα ακολουθήσουν, πρώτα ο Θεός και άλλες.
Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε. Η νίκη ήταν περιφανή και σε πραγματικά μεγέθη χάρισε την αυτοδυναμία. Ένα επίτευγμα μετά από δέκα χρόνια. Πολλά μπορούν βέβαια να ειπωθούν. Για τις συνθήκες, τις χαμένες ευκαιρίες, τα λάθη, τις συμπεριφορές. Δεν είναι το πρωτεύον. Όχι ότι δεν προσφέρονται εν καιρώ για την άντληση συμπερασμάτων.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε μια έξυπνη κίνηση. Έδωσε ευκαιρίες και αξιώματα σε πρόσωπα, που προφανώς εμπιστεύεται. Ονομάστηκαν τεχνοκράτες. Τίτλος και δικαιολογία. Πολλά μπορούνε επίσης να ειπωθούν για το κατά πόσον καθένας εξ αυτών, ανήκει στην κατηγορία. Μικρός ο τόπος και λίγο πολύ όλοι γνωριζόμαστε. Είναι γενναιότητα ψυχής και πολιτική ευφυΐα να δίνεις στους συνεργάτες σου, θώκο υπουργικό, για αρμοδιότητες ακόμα, που πικρόχολα η αντιπολίτευση ισχυρίστηκε ότι υλοποιούνταν από Γενικούς Γραμματείς. Λες και αυτό μειώνει τη σπουδαιότητά τους. Ας μην ξεχνούμε ότι ο αείμνηστος Καραμανλής επέλεγε τους καλύτερους γιατί ήξερε ότι η επιτυχία τους πιστώνονταν στον ίδιο.
Τα αποτελέσματα επίσης πρέπει να προβληματίσουν και σε ειδικές περιπτώσεις. Στη Θεσσαλονίκη είναι εξωφρενικά μικρή η διαφορά των 4,5 μονάδων με το δεύτερο κόμμα. Μετά τα όσα προηγήθηκαν και ενώ στο σύνολο της Μακεδονίας η διαφορά υπερέβαινε τις 20 μονάδες. Προφανώς και υπήρχαν ατυχείς επιλογές και εμμονές σε αντιδημοφιλή και φθαρμένα πρόσωπα. Σίγουρα όμως βαριά πέφτει η σκιά του Ιβάν Σαββίδη και της επιρροής του. Μια κατάσταση που φαίνεται να θορυβεί. Και να τραβά τα φώτα της δημοσιότητας και το ενδιαφέρον Δυτικών φίλων και συμμάχων. Με άδηλη την προοπτική του.
Αλλά αυτό δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση πλέον, από την υποχρέωσή της να δει τι έχει φταίξει και ποιοι είναι τα πρόσωπα ή συνθήκες που περιορίζουν την απήχησή της, ειδικά μέσα σε τόσο ευνοϊκές συνθήκες.
Το αποτέλεσμα όμως κρούει τον κώδωνα της επαγρύπνησης και στη Φλώρινα. Όπου ουσιαστικά υπήρχε ‘ισοπαλία’. Επιτακτική είναι η ανάγκη για ιστορική, πολιτισμική και εκπαιδευτική διπλωματία. Να γίνει προτεραιότητα η διάδοση και η εκμάθηση των Ελληνικών στη Βαλκανική ενδοχώρα. Να προσεταιριστούμε τους όποιους σλαβόφωνους και να τους κάνουμε σημαιοφόρους του Ελληνισμού. Με μέθοδο και σύστημα να αναδείξουμε την Ιστορία της Μακεδονίας.
Ήδη ακούγεται ότι ο νέος Πρωθυπουργός έχει κατά νου μια ‘εκστρατεία’, που ενδεχομένως θα πάρει τη μορφή Οργανισμού για το rebranding της χώρας με τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 21’. Αφού πρώτα τονίσουμε ότι ήταν πόλεμος Απελευθέρωσης και όχι Ανεξαρτησίας, θα είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε το όχημα αυτό για το εθνικό θέμα της Μακεδονίας μας. Θα είναι ασυγχώρητη ολιγωρία να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο για τσαρλατάνους και πανηγυρτζήδες που αναζητούν ρόλους. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου πως οι εορτασμοί του ιστορικού 21’ απέχουν ένα μόλις έτος από την αποφράδα χρονιά του 22’ και της συμπλήρωσης εκατό χρόνων από την καταστροφή. Είναι ολέθριο να πάθουμε βέρτιγκο στόχων και προτεραιοτήτων.
Ο ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
ΥΓ. Σε αντιδιαστολή με τους Ειδικούς. Το έκτακτος μπορεί να εκληφθεί είτε ως εμβόλιμος, είτε ως εξαιρετικός. Κατά τα αναγνώσματα και τις σκέψεις σας.
Πηγή: antinews.gr
