Το Ισπανικό σοκ του Αλέξη Τσίπρα από τον Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos – Είναι η αρχή του τέλους…;

Διεθνείς Σχέσεις Πολιτικοί
Μοιραστείτε το:

Η Ισπανία προβάρει τα μελλούμενα στο πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης, με την ανατροπή της τάσης  να ενισχύονται   διαρκώς οι αριστερές πολιτικές ομάδες. Η ήτα ή μάλλον η πολιτική και εκλογική κατάρρευση  στις εκλογές της Μαδρίτης, Σοσιαλιστών και Podemos, όπως και η παντελής εκλογική εξαφάνιση των κεντροδεξιών Ciudadanos (Ισπανοί Φιλελεύθεροι) που συνεργάστηκαν κοινοβουλευτικά με  τα δύο προαναφερθέντα πολιτικά ισπανικά κόμματα, ήτα που οδήγησε τον Πάμπλο Ιγκλέσιας να ανακοινώσει την παραίτησή του από την ενεργό πολιτική, παρότι η θέση του στην Ισπανική Κυβέρνηση (αντιπρόεδρος) δεν επηρεάζεται, με την γεμάτη νοήματα φράση: ««Αποτύχαμε», είπε λέγοντας ότι αισθάνεται σαν «αποδιοπομπαίος τράγος που κινητοποιεί τα πιο σκοτεινά, τα πιο αντιδημοκρατικά συναισθήματα». «Νομίζω ότι είναι προφανές ότι σήμερα (…) δεν βοηθάω να ενώσω τους ανθρώπους».

Όπως αναφέρει ο Τάσος Ευαγγελίου σε άρθρο γνώμης στο liberal.gr (το άρθρο παρουσιάζεται ολόκληρο στο τέλος του παρόντος), «Η ήττα του Πάμπλο Ιγκλέσιας ο οποίος το 2015 μετά τις διθυραμβικές δηλώσεις για τη νίκη του Αλέξη Τσίπρα και τις κοινές εμφανίσεις σε προεκλογικές ομιλίες του δεύτερου, ήταν εκκωφαντική. Όχι τόσο για το αποτέλεσμα σε επίπεδο ποσοστών όσο για τη διαπίστωση που ο ίδιος φέρεται να έκανε ως προς την ανταπόκριση της ιδεολογίας που πρεσβεύει και της απόφασής του να αποσυρθεί από τον πολιτικό βίο της χώρας του.

Ο επικεφαλής των Podemos, είχε κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα ότι ως πρωθυπουργός έπραξε τα αντίθετα και συμβιβάστηκε με όσα κατήγγειλε και κατηγορούσε. Είχε φθάσει στο σημείο να αφαιρέσει προσωρινά μεν, ακόμη και κοινές φωτογραφίες, έφτασε όμως να υποστηρίζει την προεκλογική του εκστρατεία το 2019 και την ανάγκη να εκλεγεί εκ νέου πρωθυπουργός της χώρας. Ο ίδιος άλλωστε την περίοδο εκείνη είχε βρεθεί στο κυβερνητικό σχήματα του σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Ισπανίας και μάλιστα ως αντιπρόεδρος έχοντας καταφέρει να πάρει αρκετά υπουργεία της συγκυβέρνησης.

Η φρασεολογία και των δύο… άσπονδων φίλων κοινή. Μια μορφή λαϊκισμού με αριστερές απολήξεις και την… αντισυστημικότητα να κυριαρχεί όπως και το χάιδεμα των αυτιών προς όλους όσοι αντιδρούσαν στις κυβερνήσεις τους. Μια φρασεολογία που όμως πλέον δεν έχει αντίκρυσμα και δεν μαζεύει θεατές όπως στο παρελθόν ειδικά την περίοδο που τα κόμματά τους αναδείχθηκαν και θα έλεγε κανείς ανδρώθηκαν αν και ο Αλέξης Τσίπρας διέθετε κόμμα ιστορικών καταβολών που όμως απομακρύνθηκε από τους ιδρυτές και τους οραματιστές της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Στην Ισπανία, οι Μαδριλένοι έδειξαν την πόρτα της εξόδου στο πρόσωπο που ακολουθώντας του δρόμους της Γένοβα, αυτού που ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του «περπάτησαν», βρέθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και την ισπανική Βουλή φθάνοντας στη θέση του κυβερνητικού αντιπροέδρου ελέω συγκυβέρνησης. Όπως φέρεται να είπε σε υποστηρικτές του κόμματός του, «Νομίζω ότι είναι προφανές ότι σήμερα (…) δεν βοηθάω να ενώσω τους ανθρώπους».

Στην Ελλάδα ο Αλέξης Τσίπρας κλείνει τα αυτιά στις εσωκομματικές φωνές και κυρίως στα μηνύματα των ψηφοφόρων ακόμη και του κόμματός του που περιγράφουν επί της ουσίας αυτό που η Μελίνα Μερκούρη φέρεται να είχε πει στον Ανδρέα Παπανδρέου: «πρόεδρε δεν αρέσουμε πια».

Με μια τακτική διχασμού που θυμίζει την ατάκα του ιδίου «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και με διάθεση πόλωσης και δημιουργίας συνθηκών έντασης στο πολιτικό σκηνικό αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας επιδιώκει για μικροκομματικούς λόγους να επανέλθει στο προσκήνιο μέσα από τα… πεζοδρόμια και τα… πολεμικά προσκλητήρια.

Και εμμένει σε αυτή τη λογική παρά τα περί αντιθέτου μηνύματα των πολιτών και μιας σημαντικής μερίδας ανθρώπων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και το 2019. Βέβαια, εν αντιθέσει με τον Πάμπλο Ιγλέσιας δεν είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει σε επίπεδο κάλπης το αποτέλεσμα της πολιτικής τακτικής που έχει επιλέξει.

Και στις δύο περιπτώσεις η ουσία είναι πως αυτού του είδους η αριστερά δεν αρέσει πια. Οι προσβάσεις της στο ευρύ κοινωνικό σύνολό έκλεισαν με την πάροδο της προηγούμενης δεκαετίας και την ανυπαρξία διλημμάτων που δημιουργήθηκαν με την οικονομική κρίση. (το γιατί  στην συνέχεια του άρθρου)

Σε κάθε περίπτωση οι τύχες αναλόγων φαινομένων στην πολιτική, εγχώρια και διεθνή, δείχνουν να έχουν ίδια πορεία. Ίσως, στο τέλος της ημέρας αυτός να είναι και ο ενδόμυχος φόβος της σημερινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που επιλέγει να διαμορφώσει εκ νέου συνθήκες έντασης προκειμένου να αποφευχθεί ένα πολιτικό τέλος ανάλογο με αυτό των συνοδοιπόρων της αριστεράς…»

Διαβάστε στην συνέχεια  τις δημοσιεύσεις για την τελευταία περιπέτεια του Πάμπλο Ιγκλέσιας και των Podemos (οι Ισπανοί έχουν τουλάχιστον ευθικρισία, «λόγο τιμής» και σεβασμό στις εκπεφρασμένες εκτιμήσεις των ψηφοφόρων τους «λόγο τιμής», σε αντίθεση με τους εδώ ομοϊδεάτες τους), και κρίντε μόνοι σας για τον δρόμο που προδιαγράφεται  ως πορεία του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, απ’ εδώ και εμπρός…

———————–

Εκλογές Μαδρίτης: Κατέρρευσαν Σοσιαλιστές-Podemos, αποχωρεί από την πολιτική ο Πάμπλο Ιγκλέσιας

Την αποχώρησή του από την πολιτική ανακοίνωσε ο ηγέτης των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας, μετά την ήττα των κομμάτων της Αριστεράς στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης. «Όταν δεν μπορείς να είσαι χρήσιμος, πρέπει να ξέρεις να αποσύρεσαι», είπε χαρακτηριστικά.

Με καταμετρημένο το 99.9% των ψήφων το Δεξιό Λαϊκό Κόμμα συγκέντρωσε 65 έδρες, Más Madrid-Greens/EFA 24 έδρες, όσες και το PSOE-S&D. Τέλος, το VOX συγκέντρωσε 13 έδρες και οι Podemos 10.

Oι Podemos «κατέρρευσαν» στις πρόωρες τοπικές εκλογές της Μαδρίτης, με το ποσοστό τους να μην ξεπερνά το 7%. Οσο για τον μεγάλο νικητή των εκλογών είναι το Δεξιό Λαϊκό Κόμμα, που σάρωσε με επικεφαλής την Ιζαμπέλ Ντιαθ Αγιουζο και κέρδισε περισσότερες έδρες από όλη την Αριστερά μαζί.

Ο θρίαμβος της Αγιούζο δρομολογεί ήδη εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή της Μαδρίτης αφού ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ αισθάνεται πλέον ισχυρή πίεση τόσο από την αντιπολίτευση, όσο και από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. «Ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ιστορία της Ισπανίας ανοίγει σήμερα», δήλωσε η 42χρονη Αγιούζο, νέο αστέρι της Δεξιάς μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος οπαδών της που είχαν συγκεντρωθεί στην έδρα του Λαϊκού κόμματος στην ισπανική πρωτεύουσα.

«Διότι σήμερα ξεκινώντας από τη Μαδρίτη θα ξαναδώσουμε στον ισπανικό λαό την αυτοεκτίμηση του, την ενότητα και την ελευθεριά που έχει ανάγκη». «Οι ώρες για την κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ είναι μετρημένες», πρόσθεσε, δηλώνοντας ότι πολύ σύντομα θα απευθυνθεί στον ισπανικό λαό.

Η ήττα της σοσιαλιστικής κυβέρνησης στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης αποτελεί και μια προσωπική ήττα για τον Σάντσεθ καθώς ενεπλάκη και ο ίδιος πολιτικά στην καμπάνια των περιφερειακών εκλογών.

Την ίδια ώρα το καταστροφικό αυτό αποτέλεσμα για τους σοσιαλιστές και τους Podemos προκάλεσε ήδη την αποχώρηση του ηγέτη τους, Πάμπλο Ιγκλέσιας.

Η απόφαση του Ιγκλέσιας να αποχωρήσει από την πολιτική σηματοδοτεί ταυτοχρόνως ένα μεγάλο σημείο καμπής για τους Podemos, αφού απειλεί ακόμα και με εξαφάνιση το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς που εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή της Ισπανίας το 2014, όταν εφαρμόζονταν στη χώρα πολιτικές λιτότητας και υπήρχε ο φόβος η χώρα να μπει σε Μνημόνιο.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που είναι σχεδόν τελικά η Ντίαζ Αγιούζο διπλασίασε τα ποσοστά του Λαϊκού Κόμματος, πετυχαίνοντας ένα ποσοστό πάνω από 44%, καταλαμβάνοντας 65 από τις 136 έδρες στο περιφερειακό κοινοβούλιο της Μαδρίτης.

Το Λαϊκό Κόμμα που κυβερνά εδώ και 26 χρόνια την Περιφέρεια της Μαδρίτης δεν διαθέτει ωστόσο απόλυτη πλειοψηφία και αναμένεται να στηριχθεί στις ψήφους του ακροδεξιού VOX για να μπορέσει να διοικήσει την περιφέρεια της Μαδρίτης. Αυτό ενδεχομένως να σηματοδοτεί μία επερχόμενη συνεργασία Λαϊκού Κόμματος και VΟΧ στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Ήδη η ηγεσία του VOX έχει διαμηνύσει ότι η Ντίαζ μπορεί να βασίζεται στις ψήφους του κόμματος για να κυβερνήσει τη Μαδρίτη.

Οι Ισπανοί σοσιαλιστές που είχαν έρθει πρώτοι το 2019 στην Περιφέρεια της Μαδρίτης με 24 έδρες έχασαν ήδη τις 13, ενώ η Αριστερά στο σύνολο της δεν ξεπερνά τις 58 έδρες. Παρά την πανδημία οι ψηφοφόροι προσήλθαν μαζικά στις κάλπες με τη συμμετοχή να ξεπερνά το 75%, δέκα ποσοστιαίες μονάδες περισσότερες από τις τελευταίες εκλογές.

Οι εκλογές αυτές έγιναν σε ένα περιβάλλον μεγάλης πόλωσης αφού υποψήφιοι περιφερειακοί βουλευτές και από τις δύο πλευρές έλαβαν απειλητικές επιστολές με σφαίρες μέσα σε φακέλους. Το Λαϊκό κόμμα είχε εξαρχής ξεκαθαρίσει ότι οι εκλογές της Μαδρίτης θα ήταν το πρώτο στάδιο για την επιστροφή του κόμματος στην εξουσία. «Σήμερα η Μαδρίτη έστειλε μια πρόταση μομφής στην κυβέρνηση των Πέδρο Σάντσεθ και Πάμπλο Ιγκλέσιας», δήλωσε ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, Πάμπλο Κασάδο.

Η κυβέρνηση του Πάμπλο Κασάδο παραιτήθηκε το 2018 με πρόταση μομφής του Σάντσεθ, η οποία οδήγησε στο σχηματισμό κυβέρνησης Σοσιαλιστών-Podemos.

Ωστόσο η νίκη αυτή της Μαδρίτης αποτελεί έναν προσωπικό θρίαμβο για το ανερχόμενο αστέρι της Δεξιάς, Ιζαμπέλ Ντίαζ Αγιούζο η οποία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είχε διαμορφώσει μια στρατηγική κατεδάφισης του Πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ, έχοντας ως κεντρικό σλόγκαν την λέξη «Ελευθερία».

Η Αγιούζο κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές στη Μαδρίτη με μια στρατηγική έντασης και ανυπακοής στην καραντίνα που είχε επιβάλει στην ισπανική πρωτεύουσα τους προηγούμενους μήνες η κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Podemos.

Οι εκλογές αυτές έδωσαν τέλος στην άτυπη συμμαχία του Λαϊκού κόμματος με το κεντροδεξιό Κόμμα των Πολιτών (Ciudadanos) το οποίο υπέστη μια συντριπτική ήττα μένοντας έξω από το περιφερειακό κοινοβούλιο της Μαδρίτης.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα με καταμετρημένο το 99.9%

  • PP-EPP: 65 έδρες
  • Más Madrid-Greens/EFA: 24 έδρες
  • PSOE-S&D: 24 έδρες
  • VOX-ECR: 13 έδρες
  • UP-LEFT: 10 έδρες

Ο Ιγκλέσιας ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την πολιτική μετά την ήττα της αριστεράς

Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο ηγέτης του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος Podemos, εταίρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στον κυβερνώντα συνασπισμό στην Ισπανία, ανακοίνωσε αργά χθες βράδυ την αποχώρησή του από την πολιτική μετά την ήττα της αριστεράς στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης.

«Αποτύχαμε», είπε σε μια ομάδα υποστηρικτών του κόμματός του, λέγοντας ότι αισθάνεται σαν «αποδιοπομπαίος τράγος που κινητοποιεί τα πιο σκοτεινά, τα πιο αντιδημοκρατικά συναισθήματα».

«Νομίζω ότι είναι προφανές ότι σήμερα (…) δεν βοηθάω να ενώσω τους ανθρώπους», συνέχισε ο 42χρονος Ιγκλέσιας, ιδρυτής και ως σήμερα ηγέτης των Podemos.

Για το λόγο αυτό, πρόσθεσε, «παραιτούμαι από όλα τα καθήκοντά μου, εγκαταλείπω την πολιτική με την έννοια της κομματικής πολιτικής, της θεσμικής πολιτικής», ώστε να μην σταθώ «εμπόδιο στην ανανέωση της ηγεσίας που χρειάζεται η πολιτική μας δύναμη».

Ο Ιγκλέσιας χαρακτήρισε επίσης «τραγωδία» τον θρίαμβο του Λαϊκού Κόμματος (PP, συντηρητική δεξιά), το οποίο περιέγραψε ως «την Τραμπική δεξιά», από το όνομα του τέως προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, καθώς και τα καλά ποσοστά που κέρδισε το ακροδεξιό κόμμα Vox.

——————–

Ισαβέλ Ντίας Αγιούσο: Θρίαμβος για την Ισπανίδα «Τραμπ» – Κατέρρευσαν Σοσιαλιστές και Podemos – Παραιτήθηκε ο Ιγκλέσιας

Η ισπανική δεξιά και η ανερχόμενη προσωπικότητά της, Ισαμπέλ Ντίας Αγιούσο, θριάμβευσαν στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης που διεξήχθησαν χθες Τρίτη.

Όπως τόνισε αυτή η νίκη αποτελεί ένα βήμα για την ανάκτηση της εξουσίας σε εθνικό επίπεδο από τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ.

Εκατοντάδες υποστηρικτές κυματίζοντας σημαίες συγκεντρώθηκαν έξω από τα κεντρικά γραφεία του Λαϊκού Κόμματος (PP), φωνάζοντας «Ελευθερία! Ελευθερία!», καθώς τα αρχικά αποτελέσματα έδειξαν ότι η περιφερειάρχισα της ισπανικής πρωτεύουσας διπλασίασε τα ποσοστά της από τις προηγούμενες εκλογές του 2019.

«Ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Ισπανίας ξεκινά σήμερα», δήλωσε η 42χρονη Ντίας Αγιούσο, μπροστά στο πλήθος που συγκεντρώθηκε μπροστά από την έδρα του κόμματός της, το Λαϊκό Κόμμα, στο κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας.

«Επειδή σήμερα, ξεκινώντας από τη Μαδρίτη, από το σημείο 0, θα βρούμε την υπερηφάνεια (…) την ενότητα και την ελευθερία που χρειάζεται η Ισπανία», «οι μέρες είναι μετρημένες» για την αριστερή κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ, πρόσθεσε, λέγοντας ότι απευθύνεται σε όλους τους Ισπανούς.

 «Ελευθερία» ήταν το κεντρικό σύνθημα της εκστρατείας της Ντίας Αγιούσο, καθώς ακολούθησε μια χαλαρή στρατηγική αντιμετώπιση της Covid-19 για να προσελκύσει ψηφοφόρους που είχαν κουραστεί από τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλονται για την καταπολέμηση της πανδημίας, αγνοώντας τα μέτρα της ισπανικής κυβέρνησης.

«Η Ελευθερία νίκησε», είπε περιχαρής ο ηγέτης του PP, Πάμπλο Κασάντο, στους υποστηρικτές. Οι ψηφοφόροι «εμπιστεύτηκαν τη διαχείριση της πανδημίας από την Αγιούσο».

Επικριτές κατηγορούν την επικεφαλής της περιφερειακής κυβέρνησης της Μαδρίτης ότι αμέλησε τις υπηρεσίες υγείας, φροντίζοντας τις επιχειρήσεις. Εντούτοις, η ίδια κέρδισε την υποστήριξη πολλών κατοίκων της Μαδρίτης αρνούμενη να κλείσει μπαρ και εστιατόρια για τον περιορισμό εξάπλωσης της πανδημίας.

Η περιφέρεια της Μαδρίτης, που φιλοξενεί επτά από τα 47 εκατομμύρια κατοίκους της Ισπανίας, καταγράφει 343 κρούσματα του νέου κορωναϊού ανά 100.000 κατοίκους τις τελευταίες 14 ημέρες έναντι ενός εθνικού μέσου όρου των 213. Η πληρότητα των μονάδων εντατικής θεραπείας είναι η υψηλότερη στην Ισπανία, στο 44 %.

Στήριξη από την ακροδεξιά;

Η Αγιούσο δεν κατάφερε να εξασφαλίσει επαρκή αριθμό εδρών για να κυβερνήσει την περιοχή χωρίς την υποστήριξη κάποιου άλλου κόμματος, σύμφωνα με τα αρχικά αποτελέσματα με το 74% των ψήφων καταμετρημένο, και την εμφανίζουν να λαμβάνει 64 έδρες, από 30 που κέρδισε το 2019.

Το PP ελέγχει την περιφέρεια της πρωτεύουσας τα τελευταία 26 χρόνια και η πειστική χθεσινή εκλογική νίκη ενδέχεται να του δώσει ώθηση σε εθνικό επίπεδο. Στο εθνικό κοινοβούλιο, το PP είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα μετά τους κυβερνώντες Σοσιαλιστές.

Το ακροδεξιό κόμμα Vox, το οποίο έφτασε από 12 έδρες σε 13, σύμφωνα με τα αρχικά αποτελέσματα, εμφανίζεται ως πιθανός υποψήφιος για να στηρίξει την Αγιούσο στην περιφερειακή Βουλή των 136 εδρών.

Ο περιφερειάρχης της Μούρθια, ο συντηρητικός Φερνάνδο Λόπεθ Μίρας είπε ότι το Vox αποδείχθηκε στην εκεί περιφέρεια ένας αξιόπιστος εταίρος. Οι εκλογές στη Μαδρίτη θα έχουν εθνικές επιπτώσεις, δήλωσε ο Λόπεθ Μίρας στο τηλεοπτικό δίκτυο TVE. «Το σχέδιο επανένωσης της δεξιάς και της κεντροδεξιάς θα αρχίσει να πραγματοποιείται», συμπλήρωσε.

Το κεντροδεξιό Ciudadanos, που κυβερνούσε μαζί με το PP την περιφέρεια της Μαδρίτης, καταποντίστηκε, χωρίς να κερδίσει καμία έδρα, σε σύγκριση με τις 26 που κέρδισε στις προηγούμενες εκλογές πριν από δύο χρόνια, σύμφωνα με το exit-poll της GAD3 και τα προκαταρκτικά αποτελέσματα.

Το Vox υποστήριζε ήδη τον συνασπισμό PP/Ciudadanos και το ερώτημα είναι τώρα αν θα ζητήσει να γίνει μέλος της περιφερειακής κυβέρνησης.

Οι κυβερνώντες Σοσιαλιστές από 37 έδρες έπεσαν στις 25, χωρίς να είναι αρκετές για να επιτρέψουν σε αυτούς μαζί με άλλα αριστερά κόμματα να αμφισβητήσουν την Αγιούσο .

Σε αντίθεση με άλλες εκλογές στην Covid εποχή τους τελευταίους μήνες, η συμμετοχή ήταν υψηλή, περίπου στο 74%, αυξημένη από 64% το 2019.

Ο επικεφαλής των Podemos εγκαταλείπει την πολιτική

Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, ο ηγέτης του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος Podemos, εταίρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στον κυβερνώντα συνασπισμό στην Ισπανία, ανακοίνωσε αργά χθες βράδυ την αποχώρησή του από την πολιτική μετά την ήττα της αριστεράς στις χθεσινές περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης.

«Αποτύχαμε», είπε σε μια ομάδα υποστηρικτών του κόμματός του, λέγοντας ότι αισθάνεται σαν «αποδιοπομπαίος τράγος που κινητοποιεί τα πιο σκοτεινά, τα πιο αντιδημοκρατικά συναισθήματα».

«Νομίζω ότι είναι προφανές ότι σήμερα (…) δεν βοηθάω να ενώσω τους ανθρώπους», συνέχισε ο 42χρονος Ιγκλέσιας, ιδρυτής και ως σήμερα ηγέτης των Podemos.

Για το λόγο αυτό, πρόσθεσε, «παραιτούμε από όλα τα καθήκοντά μου, εγκαταλείπω την πολιτική με την έννοια της κομματικής πολιτικής, της θεσμικής πολιτικής», ώστε να μην σταθώ «εμπόδιο στην ανανέωση της ηγεσίας που χρειάζεται η πολιτική μας δύναμη».

Ο Ιγκλέσιας χαρακτήρισε επίσης «τραγωδία» τον θρίαμβο του Λαϊκού Κόμματος (PP, συντηρητική δεξιά), που οποίο περιέγραψε ως «την Τραμπική δεξιά», από το όνομα του τέως προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, καθώς και τα καλά ποσοστά που κέρδισε το ακροδεξιό κόμμα Vox.

Πηγή:  Reuters-AFP-dpa /ΑΠΕ-ΜΠΕ /iskra.gr

————–

Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας και η αντίστροφη μέτρηση του Αλέξη Τσίπρα (του Τάσου Ευαγγελίου / liberal.gr)

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας συνυπέγραφε από κοινού με τον Πάμπλο Ιγκλέσιας και άλλους ηγέτες κομμάτων της αριστεράς της Ευρώπης, κυρίως δε της Λατινική Αμερικής, την Διακήρυξη της Λας Πας, δεν είχε προβλέψει την παταγώδη ήττα του Ισπανού συντρόφου στις εκλογές της Μαδρίτης. Ούτε και όταν χαιρέτιζε την «επικράτηση των προοδευτικών δυνάμεων στην Ισπανία και την κατάρρευση του δεξιού PP ως «μήνυμα ελπίδας» το 2019.

Το Ισπανικό σοκ του Αλέξη Τσίπρα από τον Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos – Είναι η αρχή του τέλους…;

Οι σχέσεις των δύο προσώπων, που αναδείχθηκαν μέσα από τα κινήματα των αγανακτισμένων και τις αντιδράσεις στα μνημόνια και την οικονομική κρίση έτυχαν διακυμάνσεων, η πορεία τους εν μέρει κοινή φτάνοντας όμως πλέον στο ίδιο αποτέλεσμα. Εκπροσωπούν μια αριστερά που δεν αρέσει πια.

Η ήττα του Πάμπλο Ιγκλέσιας ο οποίος το 2015 μετά τις διθυραμβικές δηλώσεις για τη νίκη του Αλέξη Τσίπρα και τις κοινές εμφανίσεις σε προεκλογικές ομιλίες του δεύτερου, ήταν εκκωφαντική. Όχι τόσο για το αποτέλεσμα σε επίπεδο ποσοστών όσο για τη διαπίστωση που ο ίδιος φέρεται να έκανε ως προς την ανταπόκριση της ιδεολογίας που πρεσβεύει και της απόφασής του να αποσυρθεί από τον πολιτικό βίο της χώρας του.

Ο επικεφαλής των Podemos, είχε κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα ότι ως πρωθυπουργός έπραξε τα αντίθετα και συμβιβάστηκε με όσα κατήγγειλε και κατηγορούσε. Είχε φθάσει στο σημείο να αφαιρέσει προσωρινά μεν, ακόμη και κοινές φωτογραφίες, έφτασε όμως να υποστηρίζει την προεκλογική του εκστρατεία το 2019 και την ανάγκη να εκλεγεί εκ νέου πρωθυπουργός της χώρας.

Ο ίδιος άλλωστε την περίοδο εκείνη είχε βρεθεί στο κυβερνητικό σχήματα του σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Ισπανίας και μάλιστα ως αντιπρόεδρος έχοντας καταφέρει να πάρει αρκετά υπουργεία της συγκυβέρνησης.

Η φρασεολογία και των δύο… άσπονδων φίλων κοινή. Μια μορφή λαϊκισμού με αριστερές απολήξεις και την… αντισυστημικότητα να κυριαρχεί όπως και το χάιδεμα των αυτιών προς όλους όσοι αντιδρούσαν στις κυβερνήσεις τους. Μια φρασεολογία που όμως πλέον δεν έχει αντίκρυσμα και δεν μαζεύει θεατές όπως στο παρελθόν ειδικά την περίοδο που τα κόμματά τους αναδείχθηκαν και θα έλεγε κανείς ανδρώθηκαν αν και ο Αλέξης Τσίπρας διέθετε κόμμα ιστορικών καταβολών που όμως απομακρύνθηκε από τους ιδρυτές και τους οραματιστές της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Στην Ισπανία, οι Μαδριλένοι έδειξαν την πόρτα της εξόδου στο πρόσωπο που ακολουθώντας του δρόμους της Γένοβα, αυτού που ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του «περπάτησαν», βρέθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο και την ισπανική Βουλή φθάνοντας στη θέση του κυβερνητικού αντιπροέδρου ελέω συγκυβέρνησης. Όπως φέρεται να είπε σε υποστηρικτές του κόμματός του, «Νομίζω ότι είναι προφανές ότι σήμερα (…) δεν βοηθάω να ενώσω τους ανθρώπους»,

Στην Ελλάδα ο Αλέξης Τσίπρας κλείνει τα αυτιά στις εσωκομματικές φωνές και κυρίως στα μηνύματα των ψηφοφόρων ακόμη και του κόμματός του που περιγράφουν επί της ουσίας αυτό που η Μελίνα Μερκούρη φέρεται να είχε πει στον Ανδρέα Παπανδρέου: «πρόεδρε δεν αρέσουμε πια».

Με μια τακτική διχασμού που θυμίζει την ατάκα του ιδίου «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και με διάθεση πόλωσης και δημιουργίας συνθηκών έντασης στο πολιτικό σκηνικό αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας επιδιώκει για μικροκομματικούς λόγους να επανέλθει στο προσκήνιο μέσα από τα… πεζοδρόμια και τα… πολεμικά προσκλητήρια.

Και εμμένει σε αυτή τη λογική παρά τα περί αντιθέτου μηνύματα των πολιτών και μιας σημαντικής μερίδας ανθρώπων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και το 2019. Βέβαια, εν αντιθέσει με τον Πάμπλο Ιγλέσιας δεν είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει σε επίπεδο κάλπης το αποτέλεσμα της πολιτικής τακτικής που έχει επιλέξει.

Και στις δύο περιπτώσεις η ουσία είναι πως αυτού του είδους η αριστερά δεν αρέσει πια. Οι προσβάσεις της στο ευρύ κοινωνικό σύνολό έκλεισαν με την πάροδο της προηγούμενης δεκαετίας και την ανυπαρξία διλημμάτων που δημιουργήθηκαν με την οικονομική κρίση.

Στηρίχθηκαν σε λογικές Λατινικής Αμερικής ως θιασώτες μπολιβοριανών και άλλων επαναστάσεων με τη Βενεζουέλα να πρωτοστατεί στις θέσεις του και τα ινδάλματα που όριζαν για τους ακολούθους τους αν και το 2016 ο Πάμπλο Ιγκλέσιας είχε εμφανιστεί να δηλώνει ότι «πολύ καθαρά, χωρίς καμιά αμφιβολία, δεν δεχόμαστε το να υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι πουθενά, ούτε στη Βενεζουέλα, ούτε οπουδήποτε αλλού.

Η κατάσταση σε αυτή τη χώρα, εξ όσων γνωρίζουμε, είναι φρικτή, με τη σύγκρουση ανάμεσα στην εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία».

Βέβαια, ο ίδιος αντιμετώπισε και νομικά προβλήματα για τις σχέσεις με τη Βενεζουέλα του Τσάβεζ και μετέπειτα του Μαδούρο με τις καταγγελίες για χρηματοδότηση των Podemos να παραμένουν στο προσκήνιο αν και ο ίδιος το έχει διαψεύσεις παρά τις αναφορές που έχουν γίνει και επωνύμως.

Νωρίτερα όμως, το 2014, σε συνέντευξή του στην Αυγή τόνιζε πως «Ίσως η ευρωπαϊκή Αριστερά θα έπρεπε να σταματήσει να ομφαλοσκοπείται και να καταλάβει μερικά από τα πράγματα που συνέβησαν στη Λατινική Αμερική»

Μια Λατινική Αμερική που και για τον Αλέξη Τσιπρα αποτέλεσε προπύργιο της αριστεροσύνης. Ακόμη και σήμερα όμως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καταγγείλει το καθεστώς Μαδούρο.

Αντιθέτως, παραμένει υποστηρικτής των κινημάτων της Λατινικής Αμερικής με έμφασή σε αυτό της Βενεζουέλας, θιασώτης του τσαβισμού και του καθεστώτος Μαδούρο όπως αυτό ακολούθησε.

Δεν ξεχνά άλλωστε ουδείς το γεγονός πως εκεί είχε σπεύσει το 2013 ο Νίκος Παππάς ούτε και ότι το 2015 είχε βρεθεί ο πρωθυπουργικός τότε εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας για να κάνει συμφωνίες για… φθηνό πετρέλαιο τον Αύγουστο του 2015, την επίμαχη περίοδο της περήφανης διαπραγμάτευσης.

Σε κάθε περίπτωση οι τύχες αναλόγων φαινομένων στην πολιτική, εγχώρια και διεθνή, δείχνουν να έχουν ίδια πορεία. Ίσως, στο τέλος της ημέρας αυτός να είναι και ο ενδόμυχος φόβος της σημερινής ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που επιλέγει να διαμορφώσει εκ νέου συνθήκες έντασης προκειμένου να αποφευχθεί ένα πολιτικό τέλος ανάλογο με αυτό των συνοδοιπόρων της αριστεράς…

Μοιραστείτε το:
Tagged