Συμμορίες «μαθητών» τρομοκρατούν μαθητές άλλων σχολείων
Το επεισόδιο είναι πραγματικό, πολύ πρόσφατο (Δευτέρα 7/9/2020 5:00 π.μ.), και πέραν των άλλων δείχνει ότι η σύγχρονη ελληνική κοινωνία έχει αρχίσει να ξεφεύγει, κατά την εφηβική αργκό.
14/15χρονη νεαρά, μαθήτρια σίγουρα, βρισκόμενη μετά της αρσενικής παρέας της, -όχι ότι αυτό είναι κακό-, στον ανοικτό χώρο στάθμευσης του νέου Κολυμβητηρίου Περιστερίου, στον Λόφο Αξιωματικών, ξεκινά σε πολύ άγρια και ξεπεσμένα «γαλλικά» επίθεση προς τον σύντροφο της παρέας της. Η φρασεολογία της είναι τόσο προχωρημένη και σεξουαλικού λεκτικού περιεχομένου, που ακόμη και οι τοίχοι των πολυκατοικιών που περιβάλλουν τον χώρο στάθμευσης και λειτουργούν ως ταμπλώ ενίσχυσης του ήχου, έχουν κοκκινήσει από ντροπή, αφού ακόμη και η ποιό ακραία σεμνοτυφία δεν μπορούσε να κάνει αποδεκτό τον άγνωστο για ποιό λόγο οργισμένο λόγο της νεαράς.
Οι κραυγές και όχι μόνο της νεαρής κοπέλας ξύπνησαν αρκετούς από τους περιοίκους, που βγήκαν στα μπαλκόνια τους, προκειμένου να δούν τον θυελλώδη καυγά δύο ενηλίκων, όπως φαντάσθηκαν από την ποιότητα και σύνθεση του λόγου που έφτανε στα αυτιά τους.
Ανάμεσα σ’ αυτούς και γυναίκα, ηλικίας που θα μπορούσε να την κάνει συνομήλικη με την μητέρα της νεαρής κοπέλας ή ακόμη και μεγαλύτερη. Η κυρία αυτή, από ενδιαφέρον μάλλον, παρενέβη στον «καυγά» των δύο νεαρών, και απευθυνόμενη στην νεαρή κοπέλα της σύστησε να ηρεμήσει και να αποχωρήσει από τον χώρο στάθμευσης του Κολυμβητηρίου, προκειμένου τα παιδιά των γύρω κατοικιών να μην γίνουν κοινωνοί της άγριου σεξουαλικού προσανατολισμού φρασεολογίας της….
Τι ήθελε και το έκανε… Η μικρή, αλλά κατά τα φαινόμενα «ατρόμητη» νεαρά, άφησε κατά μέρος τον καυγά με το σύντροφό της και απευθυνόμενη στην ενήλικη κυρία που της έκανε την σύσταση, επιχείρησε να την βάλει στην θέση της με: «Μωρή μαλακισμένη… ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μου μιλήσεις… Δεν πας να γα… θείς, μην σε γαμ…ω εγώ, μωρή αρχίδ…»
Η συζήτηση έλαβε άγρια ομορφιά, όπω θα έλεγε και ο κουλτουριάρης κοινωνικός λειτουργός, έληξε δε ξαφνικά με τη ν αποχώρηση της μικρής από τον χώρο, αμέσως μετά τον λόγο της γυναίκας του μπαλκονιού που: «Αν κατέβω κάτω τσουλάκι θα σου βγάλω το μαλλί τρίχα – τρίχα και θα στο δώσω να το φάς…».
Αν πιστεύεται ότι το επεισόδιο έληξε, στο σημείο αυτό απατάσθε… 40 λεπτά της ώρας περίπου μετά, η μικρή επανήλθε στο σημείο, αυτή την φορά συνοδευόμενη από την «Μπαμπά» και την «Μαμά» της που κραυγάζοντες με άγριες διαθέσεις «ποιός έβρισε την κόρη μας» και «κατέβα μωρή τσόφλι κάτω να εξηγηθούμε, ζήτησαν το λόγο από την γυναίκα του μπαλκονιού προκειμένου να υπερασπισθούν την τιμή και υπόληψη τους «άξιου τέκνου» τους… Άξιοι γονείς δεν νομίζεται…
Όσο για την σημερινή κοινωνία και ειδικά το τμήμα της που έχει παιδιά στην προεφηβική ακι εφηβική ηλικία, το μόνο που μπορεί πλέον να ανακράξει κάποιος αιθεροβάμων είναι το λαϊκό «πιάσε το αυγό και κούρεψέ το»…
Το σημείωμα αυτό αποτελεί αφιέρωμα, στο πρόσφατο συμβάν του Γαλατσίου, στο οποίο ομάδα εφήβων, επιτέθηκε ως «αγγέλη λύκων» σε νεαρό που προσπάθησε να υπερασπισθεί άλλο έφηβο από την μανία τους να τον υποβάλλουν σε άγριο εκφοβισμό καιι κατά τον νεοελληνικό πλέον όρο σε άγριο «Μπούλινγκ»…, γεγονός που προκάλεσε ακόμη και την εμπλοκή και επέμβαση της Εισαγγελίας Ανηλίκων Αθηνών…
Είναι, όμως έτσι ή για άλλη μία φορά, οι επίσημες αρχές απλώς κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, μαζί με όλα τα άλλα σκ@τ@ της σημερινής κοινωνίας…;
Το σίγουρο είναι ότι οι διωκτικές αρχές, οι δημοτικές αρχές, και κυρίως οι εκπαιδευτικές αρχές, γνωρίζουν τα όσα μύρια συμβαίνουν γύρω και μέσα στα σχολεία, ιδιαίτερα δε γνωρίζουν για εγκληματικής μορφής παραβατικές συμπεριφορές, που σχετίζονται με την διακίνηση ναρκωτικών και εξαρτησιογόνων ουσιών στις σχολικές μονάδες, από αλλοδαπούς κυρίως μαθητές, αλλά ως συνήθως ποιούν την νήσσα, μη αναλαμβάνοντας καμία ευθύνη εξυγίανσης της κατάστασης, είτε γιατί θεωρούν ότι δεν τους πέφτει λόγος, είτε λόγο φόβου, είτε τέλος γιατί «κάποιοι κερδίζουν»…
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση νεαρού μαθητή, αλλοδαπής καταγωγής που επί τρία χρόνια προσπαθεί να εγγραφεί στην Α τάξη συγκεκριμένου σχολείου της δυτικής Αθήνας, κάτι που το κατάφερε κατά το τρέχον σχολικό έτος. Για να έχει δε το δικαίωμα της εγγραφής στο συγκεκριμένο σχολείο (ΕΠΑΛ) και μάλιστα στην α’ τάξη του, στα δύο προηγούμενα σχολικά έτη έμεινε στην ίδια τάξη, στα Λύκεια που είχε εγγραφεί λόγο απουσιών… Για την περίπτωσή του, θα επανέλθουμε σύντομα, αν και ο «τοπικός θρύλος» αναφέρει ότι ήδη κουβαλάει, αν και 16χρονος, μία σειρά συλλήψεων και παραπομπών για διακίνηση ναρκωτικών και εκφοβισμούς άλλων ανηλίκων…
Για να εμβαθύνετε αν έχετε διάθεση στο πρόβλημα, που δεν είναι αμελητέο, διαβάστε στην συνέχεια το πως οργανώνεται το σύστημα των εφηβικών συμμοριών και πως αμείβονται οι συμμετέχοντες…
Η στήλη, το μόνο που μπορεί να αναφέρει προς τους αναγνώστες είναι «να μην τύχουν της εμπειρίας σε παιδιά και εφήβους δικής τους επιρροής ή συναισθηματικής και ακόμη χειρότερα οικογενειακής σχέσης και φροντίδας…
Εφηβικές συμμορίες, Ναρκωτικά και Εκφοβισμοί…
Τα επεισόδια ή αν θέλετε τα «συμβάντα» είναι σχεδόν καθημερινά. «Συμμορίες» μαθητών τρομοκρατούν μαθητές άλλων σχολείων, φθάνοντας στο σημείο οι επιθέσεις τους να γίνονται έξω από τις σχολικές εγκαταστάσεις.
Η ιστορία δεν είναι σημερινή και έχει τις ρίζες της, πίσω στον χρόνο, σχεδόν μία δεκαετία. Ξεκίνησε με την δημιουργία ή αλλιώς συγκρότηση μικρών ολιγομελών ομάδων μαθητών, γύρο από έναν και μοναδικό «αρχηγό» που συνήθως ήταν ενήλικας μαθητής, εντεταλμένος από άλλα δίκτυα για την διακίνηση εξαρτησιογόνων ουσιών, -πρώτα μικροποσοτήτων χασίς και στην συνέχεια των λεγόμενων ενισχυμένων, δηλαδή κοινών τσιγάρων εμποτισμένων με χασισέλαιο.
Στην αρχική φάση εμφάνισης αυτού του φαινομένου, στρατηγικός στόχος αυτών των μικρών και συνήθως αυτόνομων ομάδων ήταν η διεκδίκηση χώρου και η κυριαρχία στις έξω από την σχολική ζωή κοινωνικές δραστηριότητες των μελών της σε συνδυασμό με την συντήρηση και λειτουργία του ενσωματωμένου δικτύου λιανικής πώλησης χασίς κυρίως, με τα μέλη της, -ανήλικοι μαθητές κατά κανόνα-, να έχουν τον ρόλο του μεταφορέα (βαποράκια), εξασφαλίζοντας το χαρτζιλίκι τους, πέρα απ’ αυτό της οικογένειας και τον «αρχηγό» να καρπώνεται το συνολικό κέρδος.
Οι ομάδες αυτές, ήταν και σε ορισμένες περιπτώσεις συνεχίζουν να ειναι οι καλλιεργητές και ουσιαστικά γεννήτορες της νέας γενιάς χρηστών, που δυστυχώς κάτω από την αδιαφορία γονέων, εκπαιδευτικής κοινότητας και πολιτείας, -η τελευταία τους βλέπει ως χαμηλής όχλησης περιπτώσεις-, ξεκινούν από την τρυφερή ηλικία της πρώτης τάξης Λυκείου ή ενίοτε και από το Γυμνάσιο.
Το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των παιδιών είναι η έλλειψη γονεϊκού ή άλλου προτύπου, γεγονός που τα στρέφει στον κοινωνικό συγχρωτισμό με άλλους συνομηλίκους τους ή ακόμη και ελαφρώς μεγαλύτερούς τους, τόσο για «προστασία», όσο και για το πέρασμά τους σε κυριαρχικούς ρόλους.
Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο παιδιά φτωχών ή διαλυμένων οικογενειών ή οικογενειών με πολύ φιλελεύθερο κοινωνικά ή και παντελώς αδιάφορο οικογενειακό χώρο, αλλά παιδιά όλων των κοινωνικών κατηγοριών, με ποιο «σκληρά» αυτά που προέρχονται από τις υψηλότερες τάξεις των τοπικών κοινωνιών, με ποιο χαρακτηριστικές δε τις περιπτώσεις αυτές των εκπαιδευτικών και των επαγγελματικά επιτυχημένων γονέων, παιδιά που εμφανίζονται μάλιστα με ιδιαίτερα σκληρή συμπεριφορά.
Τσιγάρο και Ναρκωτικά στα σχολεία: Ας μιλήσουμε αλήθειες και έξω από τα δόντια (upd)
Το τραγικό είναι ότι οι ίδιοι οι γονείς, συμβάλλουν ουσιαστικά εν αγνοία τους, στην συντήρηση αυτών των συμπεριφορών, αφού στα πλαίσια τις γονεϊκής προστασίας και φροντίδας των τέκνων τους, απαιτούν από την εκπαιδευτική κοινότητα των σχολείων που φοιτούν την κατ’ εξαίρεση και πέρα από τις προβλέψεις του νόμου ευνοϊκή μεταχείρισή τους, ανεξάρτητα από την βαρύτητα της παραβατικής συμπεριφοράς τους, επικαλούμενοι κατά κανόνα την κοινωνική θέση τους και την επαγγελματική ιδιότητά τους, ενίοτε δε κινητοποιώντας και τις σχέσεις και γνωριμίες τους στο «σύστημα»…
Τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις μπορούν να αναφερθούν εδώ ως απλά παραδείγματα λάθους γονεϊκής αλλά και σχολικής συμπεριφοράς και αντιμετώπισης παραβατικών συμπεριφορών μαθητών, που ούτως ή άλλως είχαν ή έχουν χάσει το «τρένο» της ομαλής και ελπιδοφόρας ανέλιξής τους στη ζωή…
Οι αρνητές της κατάστασης
- Στην πρώτη περίπτωση, γονείς μαθητή που «συνελήφθη» από εκπαιδευτικούς «φτιαγμένος» κατά την λαϊκή αργκό, μέσα στο σχολείο από την χρήση χασίς, αντί να δεχθούν το γεγονός και να ακολουθήσουν τις παιδαγωγικές και άλλες συμβουλές των εκπαιδευτικών, ζήτησαν την συνδρομή του Ιεράρχη της πόλης τους, προκειμένου ο γιος τους να μην δεχθεί ούτε επίπληξη, πράγμα που προς γονεϊκή υπερηφάνειά τους τελικά κατόρθωσαν. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν το συγκεκριμένο παιδί μετά από περιήγηση σε τοπικές σκληρές ομάδες μαθητών και «χούλιγκαν» να καταλήξει μόλις στα 18 του, από υπερβολική δόση εξαρτησιογόνων ουσιών, με τους γονείς να ρίχνουν τα βάρη στην ανάλγητη κοινωνία και στην πολιτεία που δεν φρόντισε να εξαφανίσει το πρόβλημα.
Ο υπερπροστατευτικός γονέας…
Η δεύτερη περίπτωση είναι απλώς διαφορετική, αφού το παιδί είναι ευτυχώς ακόμη εν ζωή με την κατάσταση να κρίνεται αναστρέψιμη. Εκπαιδευτικός, γονέας μαθητή λυκείου, «επιδράμει» σε τακτά χρονικά διαστήματα στα σχολεία του γιού του, ζητώντας την διακριτή μεταχείρισή του, -στην βαριά παραβατική συμπεριφορά που αυτός επιδεικνύει-, από Διευθυντές και εκπαιδευτικούς, προβάλλοντας τόσο την εκαπιδευτική ιδιότητά του, όσο και την αδυναμία του να επιβάλλει στο παιδί την γονεϊκή φροντίδα και παιδαγωγική εξουσία του. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο συγκεκριμένος μαθητής, έχοντας περάσει στο στάδιο του «χουλιγκανισμού» και της χρήσης εξαρτισιογόνων ουσιών, αποτελεί σήμερα σημαίνον στέλεχος «συμμορίας» μαθητών που τρομοκρατεί μαθητές άλλων σχολείων.
Ο εξειδικευμένος στο σύστημα γονέας
Η τρίτη περίπτωση, αφορά πάλι μαθητή με γονέα εκπαιδευτικό, με τον πρώτο να επιδεικνύει έντονα αντισυμβατική συμπεριφορά έναντι των εκπαιδευτικών του και τον δεύτερο να τον υπερπροστατεύει κάνοντας επίκληση και χρήση των γνωριμιών του στο εκπαιδευτικό σύστημα και ενίοτε επίσημες καταγγελίες, ακόμη και στο υπουργείο Παιδείας για τυπικές «αβλεψίες» στην σχολική διαχείριση του μαθητή-γιού του. Σήμερα, ο συγκεκριμένος μαθητής, ή μάλλον ο γονέας του, προσπαθεί με νύχια και δόντια να πετύχει την ολοκλήρωση των σπουδών του γιού του στο Λύκειο, -έχει ήδη χάσει δύο σχολικές χρονιές-, με τον τελευταίο να συνεχίζει την έντονη παραβατική μαθητική και όχι μόνο συμπεριφορά του, έχοντας μάλιστα εξελιχθεί σε άτυπο αρχηγό σκληρής «μαθητικής συμμορίας».
Δεν είναι του παρόντος σημειώματος, η ανάλυση των αιτίων που προκαλούν αυτό το φαινόμενο. Συνοπτικά μόνο θα αναφέρουμε ότι μερίδιο ευθύνης έχουν, -αν και όχι ισόποσα-, οι Διευθυντές των σχολικών μονάδων που δεν επιλαμβάνονται άμεσα και παιδαγωγικά σκληρά, άμμα τι εμφανίσει τέτοιων καταστάσεων, οι εκπαιδευτικοί που δεν αναλώνονται στην εξέταση των μαθητικών παραβατικών συμπεριφορών στις τάξεις τους και στην παιδαγωγική αντιμετώπισή τους, οι γονείς που επιδεικνύουν λάθος συμπεριφορές γονεϊκής στήριξης των τέκνων τους και οι παροικούντες στην εκπαιδευτική Ιερουσαλήμ, διοικητικοί προϊστάμενοι ή κοινωνικοί και πολιτικοί προύχοντες που λαϊκίζοντας επεμβαίνουν άκριτα, δείνοντας την εντύπωση στους μαθητές και γονείς ότι όλα επιτρέπονται «αρκεί να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη».
Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας, που αντί να ενσκύψει στο πρόβλημα, συνεχώς μετατοπίζει το κέντρο βάρους του παιδαγωγικού έργου των σχολείων, απαξιώνοντας το ουσιαστικά με την μείωση της παιδαγωγικής και πειθαρχικής εξουσίας και αρμοδιότητας εκπαιδευτικών και διευθυντών, υπέρ της κοινωνικής «αυτο-ίασης» μαθητών και γονέων, ή αλλιώς «αφήστε τους νεκρούς να προχωρούν» και μην νοιάζεσθε για την μόλυνση που αρχίζει να κατατρώει την σάρκα των νέων γενιών…
Κλείνοντας, να παραθέσουμε και το τελευταίο, -της περασμένης σχολικής χρονιάς-, επεισόδιο επιδρομής συμμορίας μαθητών σε σχολείο της δυτικής Αθήνας. Μαθητές τριών διαφορετικών σχολείων, συγκροτημένοι σε ομάδα, φορώντας δε «φούτερ κουκούλες», επέδραμαν σε άλλο σχολείο ζητώντας εξηγήσεις από μαθητή για άγνωστο θέμα και τελικά χειροδικώντας επ’ αυτού.
Οι άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ που κατέφθασε, κατέγραψαν το γεγονός και τους συμμετέχοντες στην ομάδα-συμμορία, δεν προχώρησαν όμως σε προσαγωγές, γιατί ο παθών δεν θέλησε να προχωρήσει στην κατάθεση δήλωσης επιθυμίας δίωξής τους.
Το «ωραίο» που δείχνει και το μέγεθος της θρασύτητας αλλά και της αίσθησης του αδίωκτου που έχει εμπεδωθεί στον συγκεκριμένο τύπο μαθητών είναι ότι αυτοί απεχώρησαν τελικά εκτοξεύοντας απειλές κατά πάντων, μαθητών, σχολείου και εκπαιδευτικών.
Υπάρχει άραγε αναστροφή του φαινομένου; Ο καιρός, η εκπαιδευτικές κοινότητες και το Υπουργείο Παιδείας θα δείξουν…
——————
Υ.Γ.1: Όχι, δεν διακινείται πλέον «φούντα» μέσα στα σχολεία, αλλά «σιγαρέττα» τοι κοινού εμπορίου. Λεπτομέρια: Διατίθονται σε δύο ποιότητες. Η 1η είναι εμποτισμένη με μία σταγόνα χασισέλαιου και η 2η με δύο ή περισσότερες… Αυτά, προς γνώση για να μην υπάρχει σύγχυση…
——————
Υ.Γ.2: Η συγκρότηση αλλά και διατήρηση σε λειτουργία αυτών των μαθητικών ομάδων-συμμοριών ξεκινά συνήθως από τα «αναψυκτήρια» που λειτουργούν παράνομα και με την ανοχή των δήμων, παρά τις προβλέψεις του νόμου, έξω από τις σχολικές μονάδες και μάλιστα σχεδόν απέναντι από την είσοδό τους. Σ’ αυτές συνήθως συχνάζουν και οι «ενισχυτές» του κύρους των «αρχηγών» τους, ενίοτε δε συμβάλλουν και στην προσέλκυση νέων μελών σ’ αυτές.
——————
Υ.Γ.3: Η «ορθή παιδαγώγηση» των μαθητών – μελών αυτών των παραβατικών ομάδων, και μάλιστα στην ποιό «ηρωϊκή» και τσαμπουκαλούδικη μορφή της, γίνεται σχεδόν πάντα, μέσα στις «χουλιγκάνικες» οργανώσεις οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων.
——————
Υ.Γ.4: Η καταγγελία είναι πολύ βαριά, αλλά σε κάθε περίπτωση χρίζει διερεύνησης από τις αρμόδιες αρχές. Σε πολύ μεγάλο σχολικό συγκρότημα της Αττικής, στις εγκαταστάσεις του πραγματοποιείται εμπόριο όπλων και ναρκωτικών μπροστά στα μάτια, εκπαιδευτικών, μαθητών και ενίοτε γονέων, χωρίς κανένας να μπορεί να αντιδράσει λόγο του φόβου που διασπείρουν οι δράστες μέσω τακτικών εκφοβισμού…
«Αιρετικός Εκπαιδ-άρχης»
