Το παραμύθι είναι αρκετά καλό… έχει όμως και δράκο… Το «παιχνίδι» μόλις άρχισε…. Πως λέμε «αίμα εξ αίματος»… για το αυτοκρατορικό τοτέμ της αυτοδιοίκησης, αυτόν που λόγο διοικητικής και όχι μόνο «αγνότητας» και ως κενός περιεχομένου μέγας δοχεύες και αναδοχεύς, αγωνιά σφόδρα για το μέλλον του και την τύχη που αυτό του επιφυλάσσει… Θα βρεθεί άραγε αμέτοχος των Kupriakon “ofsore”… και όχι μόνο βεβαίως… βεβαίως…;
Το παραμύθι …
Μεγάλος και τρανός Δήμαρχος ήλθε σε συνάντηση με τον Θεό, για να συζητήσει το Μέλλον του…
-Δήμαρχε του είπε ο Θεός… ήλθε η ώρα σου να αποχωρήσεις από την «καρέκλα» στην οποία έχεις κατσικωθεί εδώ και 20 χρόνια…
>Όχι Θεέ Μου, λάθος εντύπωση έχεις… έχω πολλά να προσφέρω ακόμη στον λαό μου… ανέκραξε με αγωνία ο Δήμαρχος…
-Δήμαρχε, έλαβε τον λόγο ο Θεός, νομίζω ότι το ταξίδι σου πρέπει να τελειώσει εδώ.. Σε λίγο καιρό θα σε εγκαταλείψει ακόμη και ο «ανιψιός» μου, αυτός της Βιολογίας… Κάτι το σώμα, κάτι τα μαλλιά που ξεβάφουν, κάτι το «ατύχημα» που σου άφησε κάτι μικρά κουσουράκια, είναι τα καμπανάκια που χτυπούν τον σκοπό… που πάς, άφησε όλα όσα έκανες μέχρι τώρα και αναπαύσου…
>Τώρα θεέ μου, τα έβαλες όλα σε σωστή βάση, απάντησε ο Δήμαρχος, αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι έχω ακόμη να φροντίσω τα «πολιτικά παιδιά μου». Δεν μπορώ να κόψω σε κομμάτια τίποτα απ’ όλα όσα έκαναν μαζί μου, για να τους τα δώσω δωρεά εν ζωή στον καθένα, να τους κάνω αυτεξούσιους, χώρια που όλοι μαζί θα πρέπει να αγωνισθούν για την «κληρονομία μου» και να μην επιτρέψουν το σκάλισμα, καταλαβαίνεις Θεέ μου τι εννοώ, σε κανένα περίεργο…
-Δήμαρχε, ας τελειώσουμε την κουβέντα, μίλησε με αυστηρότητα ο Θεός… Το μόνο που μπορώ να σου επιτρέψω είναι να βρεις και ορίσεις διάδοχο… που να σε προσέξει στα γηρατειά σου.. Αρκετά μ’εσένα…
>Θεούλη μου, μία τελευταία ερώτηση, ανέκραξε έντρομος ο Δήμαρχος… Τον διάδοχό μου να τον ορίσω πριν ή μετά τις εκλογές… να μην τον βοηθήσω λιγουλάκι να πάρει απάνω του..; και πες μου ειλικρινά μπορώ να «τακτοποιήσω» συγγένειο μου…, άσε που είναι ποιο μορφωμένο και πολύ ποιο όμορφο από εμ’ένα…;
-Αυτά που μου είπες είναι δύο ερωτήσεις και όχι μία του απάντησε καθώς σηκώθηκε από την θέση του ο Θεός… Εγώ, όμως θα σου δώσω μία απάντηση κι αυτός είναι ο δράκος στο παραμύθι μας… Ρώτα τα συντρόφια σου και κυρίως τον «λαό σου»… ακούω ότι κάτι σιγομουρμουρίζει τελευταία για την μούρη σου… Α… και να μην το ξεχάσω… Ρώτα και τον «Υπουργό» σου… Επιτρέπονται ή όχι άτομα της δημαρχιακής ηλικίας σου να είναι ξανά υποψήφιοι…; Σε κάθε περίπτωση όταν με το καλό αποχωρήσεις είτε μόνο σου… είτε σε αποχωρήσουν να ξέρεις ότι όλα… μα όλα θα βγουν από το σεντούκι… ακόμη κι αυτά που έχεις θάψει βαθιά … πολύ βαθιά… Το πότε… κανείς δεν ξέρει… κι αυτό είναι που θα σε «τρώει…». Όχι μην τολμήσεις να με ρωτήσεις… εγώ δεν μοιράζω διοικητικές παραβάσεις που ορίζουν τις παραγραφές… Θεός είμαι… κι όχι Εφετείο…
Νίκος Παρίκος: Δια την γραφή και αντιγραφή από το άρθρο ΄΄Κάθε Δήμαρχος οφείλει να έχει τον Γιώργο του…΄΄
