Συμπεράσματα μιας δημοσκόπησης… πολλοί θα ήθελαν, αυτοκαταστροφικά, να μείνουν αθέατα
Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε από τη γειτονιά μας. Η πρωθυπουργός της Σερβίας ανακοίνωσε πρόσφατα την οριστική ανάκληση της άδειας εξόρυξης λιθίου η οποία είχε παραχωρηθεί σε εξορυκτική εταιρεία συμφερόντων Αυστραλίας και Ηνωμένου Βασιλείου, [1]. Η τύχη του εξορυκτικού έργου συνδέεται πλέον με τις επερχόμενες εκλογές στη Σερβία (3 Απριλίου 2022). Θα έχουμε άραγε επανάληψη του φαινομένου της Χιλής και της Γροιλανδίας όσο αφορά το αποτέλεσμα και το διακύβευμα των εκλογών; Στη Σερβία π.χ. όπως και στην περίπτωση της Χιλής και της Γροιλανδίας, το διακύβευμα των εκλογών καθίσταται πλέον ένα εξορυκτικό έργο κρίσιμων ορυκτών (το λίθιο είναι απαραίτητο στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα). Τον παγκόσμιο έλεγχο σε downstream και upstream σε λίθιο τον έχει η Κίνα. Τόσο στη Χιλή όσο και στη Γροιλανδία νικητές των εκλογών αναδείχθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες αντιτίθετο στα έργα εξόρυξης.
του Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου
Ας έλθουμε στα δικά μας «εκλογικά». Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας PRORATA διαπιστώθηκαν ορισμένα ευρήματα τα οποία, κατά την υποκειμενική μας γνώμη, είναι ενδεικτικά στίγματα μίας πιθανής αλλαγής στη στάση της κοινής γνώμης. Ευρήματα τα οποία ίσως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “Game Changer” από κοινωνιολογικής και πολιτικής πλευράς. Ευρήματα με ενεργειακές απολήξεις…
Σύμφωνα λοιπόν με τη δημοσκόπηση της PRORATA για πρώτη φορά σχεδόν μετά από 2 χρόνια οι ανησυχίες των πολιτών ΔΕΝ αφορούν την πανδημία, αλλά κάτι άλλο…την τσέπη τους, [2]. Ενδιαφέρον έχει η σειρά κατάταξης για τις ανησυχίες των πολιτών:
- Ακρίβεια: 42%
- Πανδημία: 40%
- Χαμηλοί μισθοί: 28%
- Ανεργία 17%
- Οικονομική ανάπτυξη/Επενδύσεις: 13%
- Περιβάλλον/Κλιματική Κρίση: 8%
- Φορολογία: 7%
- Συντάξεις: 6%
Η ακρίβεια (πρώτη στις ανησυχίες των πολιτών), οι χαμηλοί μισθοί, η ανεργία, η οικονομική ανάπτυξη, η φορολογία και οι συντάξεις είναι θέματα τα οποία αφορούν τις τσέπες των πολιτών. Τα θέματα αυτά σχετίζονται άμεσα με την ενεργειακή ακρίβεια: χωρίς φθηνή ενέργεια ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει βελτίωση του οικονομικού κλίματος, ΔΕΝ μπορεί να υποστηριχθεί καμία κοινωνική πολιτική (ρωτήστε τους Νορβηγούς οι οποίοι πλούτισαν από τους υδρογονάνθρακες), ΔΕΝ μπορεί να μειωθεί η ανεργία, ΔΕΝ μπορούν να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Χωρίς φθηνή ενέργεια ΔΕΝ μπορεί και η Εθνική Άμυνα… Οι πράσινοι φόροι δε, οι οποίοι έχουν επιβληθεί στους πολίτες, είναι πλέον δυσβάστακτοι.
Η επιμονή στη δυστοπική ενεργειακή – πράσινη – μετάβαση έχει διαλύσει κυριολεκτικά την οικονομία. Ο κίνδυνος είναι να διαλυθεί η κοινωνία η οποία μόλις βγήκε από τα δεκαετή μνημόνια. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι αν «πεθάνουν» οικονομικά δεν έχει νόημα καμία κλιματική πολιτική. Γι’ αυτό ίσως η ανησυχία των πολιτών για το περιβάλλον-κλιματική κρίση βρίσκεται στη 13η θέση (8%).
Στη δημοσκόπηση της PRORATA του Δεκεμβρίου 2021 πρώτη ανησυχία των πολιτών ήταν η πανδημία και δεύτερη η ακρίβεια, [3]. Μέσα σε ένα μήνα τα πράγματα άλλαξαν. Είναι στη φύση του ανθρώπου να μην κατανοεί από την αρχή τις πιθανές επιπτώσεις ενός προβλήματος. Οι άνθρωποι, όταν αντιμετωπίζουν ένα ζήτημα, σύμφωνα με μία παλιά θεωρία (Anthony Downs, 1972), ακολουθούν έναν «Κύκλο Προσοχής του Ζητήματος». Αυτός ο κύκλος, σύμφωνα με τον Downs, περιλαμβάνει 5 φάσεις, [4]:
- Η φάση πριν από το πρόβλημα
- Ανησυχητική ανακάλυψη και ευφορικός ενθουσιασμός
- Συνειδητοποίηση του κόστους της εφαρμοζόμενης πολιτικής
- Σταδιακή πτώση του έντονου δημόσιου ενδιαφέροντος
- Η φάση μετά το πρόβλημα
Το 2021 μπήκαμε στην τρίτη φάση. Στη φάση της συνειδητοποίησης του κόστους της εφαρμοζόμενης «πράσινης» πολιτικής.
Τώρα που αρχίζουν να εφαρμόζονται εν τη πράξει οι δυστοπικές πράσινες πολιτικές, οι πολίτες αρχίζουν να το αισθάνονται στην τσέπη τους. Και αυτό πονάει. Αυτό κατέγραψε η δημοσκόπηση της PRORATA: τη δυσανασχέτηση των πολιτών στην αποτυχημένη πράσινη μετάβαση. Στην ΕΕ αυτόν τον χειμώνα, ειδικά όταν θα κάνει κρύο, πολλοί άνθρωποι θα κάτσουν κυριολεκτικά στο σκοτάδι και στο κρύο στα σπίτια τους, αδυνατώντας να πληρώσουν τους λογαριασμούς.
Στο τρίτο στάδιο οι πολίτες αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι οι καταστροφικές κλιματικές πολιτικές της ΕΕ τους κάνουν φτωχότερους και… “ψυχρότερους”. Το πόσο θα διαρκέσει η τρίτη φάση του Κύκλου Προσοχής του Ζητήματος, είναι αδύνατο να προβλεφθεί. Θα μπορούσε ίσως να πάρει τουλάχιστον 10-15 χρόνια. Ας ελπίζουμε τουλάχιστον να βρισκόμαστε στην απαρχή ενός νέου πολιτικού κινήματος το οποίο θα απαιτήσει επανεξέταση του κόστους της πράσινης μετάβασης.
Υπομονή λοιπόν, κι όποιος αντέξει τα επόμενα 10-15 χρόνια σκληρής πράσινης λιτότητας και κρύου και πιθανών αρκετών “black outs”. Μέχρι να μπούμε στις επόμενες δύο τελευταίες φάσεις…
Πηγή: defence-point.gr
