Δυσλεξία: ‘‘Ασθένεια ή μαθησιακή διαταραχή;’’

Ειδική Αγωγή
Μοιραστείτε το:

Δυσλεξία είναι μια απροσδόκητη αποτυχία ή πολύ χαμηλή απόδοση στην ανάγνωση και γραφή, που δικαιολογούν η ηλικία, οι εκπαιδευτικές ευκαιρίες και το νοητικό επίπεδο του παιδιού.

της Σταυρούλας Πολυχρονοπούλου*

Δεν πρέπει να συγχέεται ο δυσλεξικός μαθητής με το ειδικό παιδί που παρουσιάζει στοιχεία δυσλεξικά. Το δεύτερο μπορεί να έχει νοητική υστέρηση, αισθητηριακές βλάβες (κωφό, βαρήκοο, τυφλό), πολιτισμική αποστέρηση, εγκεφαλική βλάβη, συναισθηματικές διαταραχές, αλλά δεν είναι δυσλεξικό.

Ο δυσλεξικός μαθητής έχει νοημοσύνη φυσιολογική μέχρι πολύ υψηλή και η συμπεριφορά του στο σχολείο και το σπίτι δείχνει ότι είναι πολύ πιο έξυπνος από όσο φαίνεται η επίδοση του στην ανάγνωση και γραφή.

Είναι το ΄΄παρεξηγημένο΄΄ παιδί που χαρακτηρίζεται συχνά οκνηρό, κουτό, τεμπέλικο, ανυπάκουο και αδιάφορο για τη σχολική επίδοση.

Τα συνηθισμένα συμπτώματα δυσλεξίας που μπορεί να παρουσιάσει το δυσλεκτικό άτομο στην παιδική ηλικία είναι:

  • Προφορικός λόγος: Δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει σύνθετες ή πολύπλοκες λέξεις. Έχει πρόβλημα με τους χρόνους των ρημάτων ή τις αντωνυμίες. Παραλείπει συλλαβές ή καταλήξεις. Μιλάει κομπιαστά ψάχνοντας να βρει τις κατάλληλες λέξεις.
  • Χωροχρονικός προσανατολισμός: Έχει δυσκολίες στην εκτέλεση έργων που προϋποθέτουν προσανατολισμό στο χώρο και στο χρόνο. Συγχέει το αριστερά – δεξιά, βορρά – νότο, χθες – αύριο. Δυσκολεύεται να διαβάσει σωστά το χάρτη ή να μάθει την ώρα.
  • Μνήμη – Μνήμη ακολουθιών: Δυσκολεύεται να θυμηθεί και συνεπώς να εκτελέσει μια σειρά προφορικών εντολών, να πει τους μήνες με τη σειρά τους, να αριθμήσει ζυγούς αριθμούς, να μάθει την προπαίδεια, κ.ά.
  • Ανάγνωση – Γραφή: Παραλείπει ή προσθέτει γράμματα, συλλαβές ή λέξεις, «πηδάει» σειρές, συγχέει λέξεις που μοιάζουν οπτικά ή ακουστικά, αντικαθιστά λέξεις με άλλες που έχουν παρόμοια ή ίδια σημασία, συγχέει γράμματα κατά τον προσανατολισμό τους στο χώρο ή τη σειρά τους μέσα στη λέξη, κάνει αλλόκοτα λάθη δίχως καμία λογική εξήγηση, δυσκολεύεται να τονίσει σωστά τις λέξεις, διαβάζει στον ενεστώτα ενώ το κείμενο είναι γραμμένο στον αόριστο, αγνοεί τα σημεία της στίξης και τέλος τα γραπτά του είναι ακατάστατα και δυσανάγνωστα

*Η Σταυρούλα Πολυχρονοπούλου είναι σχολική ψυχολόγος

Μοιραστείτε το:
Tagged