Η άγρια ζωή, πάντα συγκινούσε και συγκινεί τον άνθρωπο, πόσο μάλλον σήμερα που την βλέπει να σβήνει και μάλιστα πολλές φορές με την δική του ανελέητη συνδρομή. Δείτε 18 εκπληκτικές φωτογραφίες άγριας ζωής και αν το επιθυμείτε ψηφίστε την ποιο αγαπημένη για εσάς, επισκεπτόμενοι φυσικά διαδικτυακά τον ιστότοπο του διαγωνισμού.
—————
Ο διαγωνισμός Wildlife Photographer of the Year καλεί το κοινό να ψηφίσει για την αγαπημένη του εικόνα από μια ομάδα φιναλίστ που προκρίθηκαν στον φετινό διαγωνισμό. Η ψηφοφορία για το Βραβείο των Αναγνωστών είναι ανοικτή έως τις 2 Φεβρουαρίου 2022. Οι διοργανωτές μοιράστηκαν μια χούφτα από τους υποψηφίους παρακάτω. Ο διαγωνισμός Wildlife Photographer of the Year διοργανώνεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου
- Σουρικάτες – ΠάρκοTswalu Kalahari / Νότια Αφρική
Peschak / Wildlife Photographer of the Year
Αυτή η ομάδα από σουρικάτες στο καταφύγιο Tswalu Kalahari της Νότιας Αφρικής έχει εξοικειωθεί με τον άνθρωπο για πάνω από μια δεκαετία. Στην πραγματικότητα, αγνοούσαν ως επί το πλείστον την παρουσία του φωτογράφου, καθώς ήταν πολύ απασχολημένες με το κυνήγι, την περιποίηση και τις μάχες. Ως εκ τούτου, μπόρεσε να πλησιάσει πολύ κοντά και να χρησιμοποιήσει έναν ευρυγώνιο φακό για να συμπεριλάβει την άνυδρη σαβάνα και τα βουνά που οι σουρικάτες αποκαλούν σπίτι τους
- Ιβηρικός λύγκας – Πενιαλάχο Καστίλλης Λα Μάντσα / Ισπανία
Liebana Navarro / Wildlife Photographer of the Year
Ο ιβηρικός λύγκας είναι μια από τις πιο απειλούμενα αιλουροειδή στον κόσμο λόγω της απώλειας των βιοτόπων, της μείωσης των πηγών τροφής, των συγκρούσεων με αυτοκίνητα και του παράνομου κυνηγιού. Ο Antonio Liebana Navarro τράβηξε αυτή την εικόνα στα μέρη του Δον Κιχώτη, στο Πενιαλάχο της Καστίλλης Λα Μάντσα. Εστιάζοντας σε αυτό το μικρό, είχε την τύχη να απαθανατίσει τη στιγμή που σήκωσε το κεφάλι του από μια τρύπα νερού, έγλειψε τα χείλη του και κοίταξε κατευθείαν στη φωτογραφική μηχανή. Antonio
- Πολική αλεπού – Σπιτσμπέργκεν / Σβάλμπαρντ
Marco Gaiotti / Wildlife Photographer of the Year
Η ανάσα μιας πολικής αλεπούς. Ο φωτογράφος παρακολουθούσε αυτή τη μικρή αρκτική αλεπού καθώς φώναζε αδιάκοπα μια άλλη κοντινή της. Σταδιακά παρατήρησε ότι η υγρή αναπνοή της αλεπούς πάγωνε γρήγορα στον αέρα μετά από κάθε κάλεσμα. ήταν τέλη χειμώνα στο Σπιτσμπέργκεν, στο Σβάλμπαρντ, και ο κρύος αρκτικός αέρας είχε -35 βαθμούς Κελσίου
- Αγκαλιά (μητρική) της μαϊμούς Σιτσουάν – βουνά Τσινλίνγκ / Κίνα
Zhang Qiang / Wildlife Photographer of the Year
Αγκαλιά. Ο φωτογράφος επισκέφθηκε τα βουνά Τσινλίνγκ της Κίνας για να παρατηρήσει τη συμπεριφορά της μαϊμούς Σιτσουάν. Τα εύκρατα δάση των βουνών Τσινλίνγκ της Κίνας αποτελούν το μοναδικό βιότοπο της μαϊμούς Σιτσουάν. Ο φωτογράφος Zhang Qiang λατρεύει να παρακολουθεί τη δυναμική της οικογενειακής ομάδας – πόσο κοντά και φιλικά είναι μεταξύ τους. Και όταν έρχεται η ώρα να ξεκουραστούν, τα θηλυκά και τα μικρά αγκαλιάζονται μαζί για ζεστασιά και προστασία.
- Ζέβρες της πεδιάδας – Εθνικό Πάρκο Etosha Ναμπίμπια
Lucas Bustamante / Wildlife Photographer of the Year
Η ζωή σε… ασπρόμαυρο. Δεκάδες ζέβρες της πεδιάδας εμφανίστηκαν για να δροσιστούν στον νερόλακκο Okaukuejo στο Εθνικό Πάρκο Etosha, στη Ναμίμπια. Κινούμενες σαν ένας οργανισμός, οι ζέβρες χαμήλωσαν τα κεφάλια τους για να πιουν νερό και, σχεδόν αμέσως, τα σήκωσαν ξανά ρομποτικά για να ανιχνεύσουν τον κίνδυνο. Αυτό συνεχίστηκε για πέντε λεπτά και οι ρίγες τους θύμισαν στον Lucas Bustamante έναν ζωντανό γραμμικό κώδικα.
- Γκρίζο καγκουρό με το μικρό του στον μάρσιπό του – Αυστραλία
Jo-Anne McArthur / Wildlife Photographer of the Year
Ελπίδα σε μια καμένη φυτεία. Η φωτογράφος Jo-Anne McArthur πέταξε στην Αυστραλία στις αρχές του 2020 για να καταγράψει τις ιστορίες των ζώων που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές που σάρωναν τις πολιτείες της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Βικτώριας. Αυτό το γκρίζο καγκουρό και το μικρό του ήταν μεταξύ των τυχερών.
- Μητέρα ουρακοτάγκος κρατώντας το μικρό της – Σουμάτρα
Maxime Aliaga / Wildlife Photographer of the Year
Μείνε κοντά. Η φροντίδα ενός νεαρού ουρακοτάγκου απαιτεί πολλή ενέργεια. Ο Maxime Aliaga πέρασε πάνω από μία ώρα παρατηρώντας αυτή τη μητέρα στο φυσικό καταφύγιο Hutan Pinus/Janthoi στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, προσπαθώντας να κρατήσει το μωρό της μαζί της στη φωλιά. Από το 2011 το Πρόγραμμα Προστασίας Ουρακοτάγκων Σουμάτρας έχει απελευθερώσει περισσότερους από 120 κατασχεμένους πιθήκους στο καταφύγιο.
- Αγκαλιά με ένα ροζ δελφίνι – Αμαζόνιος / Βραζιλία
Jaime Rojo / Wildlife Photographer of the Year
Αγκαλιά με ένα ροζ δελφίνι. Ο φωτογράφος παρακολούθησε τον Federico Mosquera να γαληνεύει ένα ροζ δελφίνι του ποταμού Αμαζονίου. Αυτά τα δελφίνια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στην αφή ζώα και η άμεση επαφή τα ηρεμεί. Η ομάδα από το Omacha και το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση μετέφεραν το δελφίνι σε μια προσωρινή κτηνιατρική εγκατάσταση στο Puerto Nariño της Κολομβίας, για να εγκαταστήσουν μια ετικέτα GPS στο ραχιαίο πτερύγιο του.
- Ο αετός και η αρκούδα – Αλάσκα
Jeroen Hoekendijk / Wildlife Photographer of the Year
Ο αετός και η αρκούδα. Τα μικρά της μαύρης αρκούδας συχνά σκαρφαλώνουν σε δέντρα, όπου περιμένουν με ασφάλεια τη μητέρα τους να επιστρέψει με τροφή. Εδώ, στο εύκρατο τροπικό δάσος της νοτιοανατολικής Αλάσκας, αυτό το μικρό αρκουδάκι αποφάσισε να πάρει έναν απογευματινό υπνάκο σε ένα κλαδί καλυμμένο με βρύα, υπό το άγρυπνο βλέμμα ενός νεαρού φαλακρού αετού.
- Οικογενειακή σύναξη των Aechmophorus clarkii… / Καλιφόρνια
Ly Dang / Wildlife Photographer of the Year
Οικογενειακή φωτογραφία στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Οι νεοσσοί κάνουν μια άνετη βόλτα στην πλάτη ενός γονέα αμέσως μετά την εκκόλαψη. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγες ημέρες μετά από μια καταιγίδα που δυστυχώς παρέσυρε σχεδόν όλες τις φωλιές των Aechmophorus clarkii…
- Μπαρακούντα στο Παλάου, στον δυτικό Ειρηνικό
Yung Sen Wu / Wildlife Photographer of the Year
Τα μπαρακούντα στο Παλάου, στον δυτικό Ειρηνικό, τράβηξαν την προσοχή του φωτογράφου κατά τη διάρκεια της κατάδυσης στο γαλαζοπράσινο θαλάσσιο τοπίο. Ο Yung Sen Wu κολυμπούσε μαζί τους επί τέσσερις ημέρες, αλλά ο σχηματισμός τους άλλαζε συνεχώς σχήμα και δεν μπορούσε να βρει την τέλεια γωνία. Την πέμπτη ημέρα, η τύχη του άλλαξε όταν τα ψάρια φάνηκε να τον δέχονται στην ομάδα.
- Αρσενικά Λιοντάρια στη βροχή – Πάρκο Maasai Mara της Κένυας
Ashleigh McCord / Wildlife Photographer of the Year
Καταφύγιο από τη βροχή. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Maasai Mara της Κένυας, η Ashleigh McCord απαθανάτισε αυτή την τρυφερή στιγμή μεταξύ δύο αρσενικών λιονταριών. Αρχικά, φωτογράφιζε μόνο το ένα από τα λιοντάρια και η βροχή ήταν απλώς μια ελαφριά ψιχάλα, αν και το δεύτερο είχε πλησιάσει για λίγο και χαιρέτησε τον σύντροφό του πριν επιλέξει να απομακρυνθεί. Καθώς όμως η βροχή μετατράπηκε σε δυνατή νεροποντή, το δεύτερο αρσενικό επέστρεψε και κάθισε, τοποθετώντας το σώμα του σαν να ήθελε να προστατεύσει το άλλο. Λίγο αργότερα, έτριψαν τα πρόσωπά τους και συνέχισαν να κάθονται, αγκαλιασμένα για αρκετή ώρα.
- Φασιανοί χορεύοντας στο χιόνι
Qiang Guo / Wildlife Photographer of the Year
Χορεύοντας στο χιόνι. Στο φυσικό καταφύγιο Lishan στην επαρχία Shanxi της Κίνας, ο Qiang Guo παρακολούθησε δύο αρσενικούς χρυσούς φασιανούς να ανταλλάσσουν συνεχώς θέσεις πάνω σε αυτόν τον κορμό – οι κινήσεις τους έμοιαζαν με έναν σιωπηλό χορό στο χιόνι.
- Ελέφαντες – Προστατεύοντας τα μικρά του κοπαδιού – Νότια Αφρική
Peter Delaney / Wildlife Photographer of the Year
Δεσμοί αγάπης. Ενα κοπάδι ελεφάντων κλείνει τις γραμμές του, σπρώχνοντας τα μικρά τους στη μέση της ομάδας για προστασία. Ο Delaney φωτογράφιζε το κοπάδι στο Εθνικό Πάρκο Ελεφάντων Addo, στη Νότια Αφρική, όταν το νεογέννητο έβγαλε μια κραυγή. Το κοπάδι αντέδρασε αμέσως, με δυνατές ιαχές, χτυπώντας τα αυτιά, και στη συνέχεια περικύκλωσαν το μικρό για να το καθησυχάσουν.
- Αρκούδα του πάγου – ποταμός Fishing Branch / Γιούκον Καναδά
Andy Skillen / Wildlife Photographer of the Year
Η αρκούδα του πάγου έρχεται. Δύο ώρες με ελικόπτερο απέχει η πλησιέστερη πόλη από αυτό το σημείο στον ποταμό Fishing Branch στην περιοχή Γιούκον του Καναδά, μια τοποθεσία όπου το ποτάμι δεν παγώνει ποτέ, όσο κρύο κι αν κάνει. Η μέση θερμοκρασία ήταν περίπου -30 βαθμοί Κελσίου και ο Άντι Σκίλεν περίμενε και ήλπιζε ότι μια συγκεκριμένη θηλυκή αρκούδα θα χρησιμοποιούσε αυτό το κούτσουρο για να διασχίσει το ρέμα. Τελικά έκανε ακριβώς αυτό, και πήρε την εικόνα που είχε οραματιστεί – το τρίχωμά της, βρεγμένο από το ψάρεμα, είχε παγώσει σε παγοκρύσταλλους και «μπορούσες να τα ακούσεις να κουδουνίζουν καθώς περνούσε».
- Κόκκινος Σκίουρος – δάσος Cairngorms / Σκωτία
Karl Samitsch / Wildlife Photographer of the Year
Το άλμα. Ο Karl Samitsch βρέθηκε σε ένα δάσος στο Cairngorms της Σκωτίας όπου οι κόκκινοι σκίουροι είχαν συνηθίσει να ταΐζονται. Τοποθέτησε φουντούκια σε αντίθετα κλαδιά δύο δέντρων κα τη φωτογραφική του μηχανή σε ένα τρίποδο ανάμεσα στα κλαδιά, με κατεύθυνση προς την κατεύθυνση που θα μπορούσε να πηδήξει ένας σκίουρος. Ρυθμίζοντας την κάμερά του σε αυτόματη εστίαση και σε λειτουργία ριπής υψηλής ταχύτητας, περίμενε με εξοπλισμό παραλλαγής πίσω από ένα δέντρο, κρατώντας το τηλεχειριστήριο. Από τα 150 καρέ, τα τέσσερα ήταν ευκρινή και αυτό εδώ αποτύπωσε τέλεια τη στιγμή.
- Τζάγκουαρ στις στάχτες – πάρκο Encontros das Águas / Βραζιλία
Ernane Junior / Wildlife Photographer of the Year
Τζάγκουαρ στις στάχτες. Οι πυρκαγιές στους υγροτόπους Pantanal της Βραζιλίας υπερδιπλασιάστηκαν το 2020 σε σύγκριση με το 2019. Περισσότερο από το 26% της συνολικής έκτασης επλήγη, ενώ στο κρατικό πάρκο Encontros das Águas κάηκε περίπου το 80%. Το πάρκο είναι γνωστό για τον μεγάλο πληθυσμό τζάγκουαρ και ο Ernane βρισκόταν εκεί καταγράφοντας τις πυρκαγιές όταν αυτό το τζάγκουαρ και ο αδελφός του διέσχισαν τον κοντινό ποταμό Rio Três Irmãos. Αφού έφτασε στην απέναντι όχθη, το τζάγκουαρ κύλησε στη στάχτη, αφήνοντας ακάλυπτο μόνο το πρόσωπό του, με το μαύρο πλέον σώμα του να αντικατοπτρίζει το απανθρακωμένο περιβάλλον του.
- Dantita, τάπιρος του Baird – πάρκο Braulio Carrillo / Κόστα Ρίκα
Michiel van Noppen / Wildlife Photographer of the Year
Dantita, τάπιρος του Baird. Ο Michiel τράβηξε αυτή τη φωτογραφία της Dantita, όπως την αποκαλούν χαϊδευτικά, στους πρόποδες του εθνικού πάρκου Braulio Carrillo, κοντά στο Σαν Χοσέ στην κεντρική Κόστα Ρίκα. Οι τάπιροι του Baird, ή “κηπουροί του δάσους”, είναι εξαιρετικά σημαντικά για το φυσικό τους περιβάλλον, καθώς ορισμένοι σπόροι βλαστάνουν μόνο αφού περάσουν από το πεπτικό σύστημα των συγκεκριμένων ζώων, τα οποία λόγω της αποψίλωσης των δασών και των λαθροθήρων, εκτιμάται ότι έχουν απομείνει μόνο 6.000 στη φύση.
Πηγή: Protagon.gr
