Άλλαξε τίποτα, από το 2012, χρόνο επιβολής του 1ου Μνημονίου; Νόμοι άλλαξαν πολλοί, με τους τελευταίους των κ.κ. Θεοδωρικάκου, Βορίδη και Πέτσα να λύνουν τους «δεσμούς» των δημάρχων που είχαν απομείνει στην Διαχείριση του δημοτικού χρήματος… Τα πολλά λόγια, όμως, είναι φτώχια. Διαβάστε για όσα συνέβαιναν το 2012 και συγκρίντει τα με όσα ισχύουν σήμερα… Θα εκπλαγείτε από το ότι όλα αλλάζουν και όλα το ίδιο μένουν…
γράφει εν έτι 2012 (27 Ιουνίου) ο Νίκος Παρίκος…
έβαλαν μήπως το λύκο να φυλάει τα πρόβατα;…
Η χώρα μας βιώνει τη χειρότερη κρίση από το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Η καταστροφική διαχείριση των οικονομικών του Κράτους από τους κυβερνώντες κατά την περίοδο 1981 – 2012 ανάγκασε τη χώρα μας να αποδεχθεί το «Μνημόνιο» και όλα, όσα αυτό έχει φέρει.
Το ζητούμενο πλέον είναι η διαφάνεια των ενεργειών και η σωστή και συνετή διαχείριση των διαθεσίμων οικονομικών πόρων τόσο σε τοπικό επίπεδο (Δήμοι και Περιφέρειες), όσο και σε κεντρικό (Κυβέρνηση). Αυτό είναι πλέον γενική απαίτηση λαμβανομένου υπόψη του ορυμαγδού των έκτακτων εισφορών και φόρων που καλούνται οι πολίτες αυτής της χώρας να καταβάλουν. Αν μη τι άλλο απαιτούν αυτά που καλούνται δίκαια ή άδικα να πληρώσουν να πιάνουν τόπο και σε κάθε περίπτωση η διαχείριση τους να είναι σύμφωνη με το Νόμο.
Κοινά παραδεκτό είναι ότι αυτές οι δύο απλές αλλά ουσιαστικές παραδοχές δεν υπήρχαν μέχρι τώρα. Ορισμένοι μάλιστα από τους διαχειριστές του δημοσίου χρήματος, έστω και αργά, οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη, όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος, οι Ψωμιάδηδες, ο Παπαγεωργόπουλος, κλπ. ενώ σύμφωνα με όσα έχουν λάβει δημοσιότητα αναμένεται να ακολουθήσουν κι άλλοι. Ήδη στο Δήμο Περιστερίου διενεργείται έλεγχος στα οικονομικά του από Οικονομικούς επιθεωρητές του Υπουργείου Οικονομικών.
Υπάρχει όμως ένας κρίσιμος παράγοντας στη σωστή και σύμφωνα με το Νόμο διαχείριση των οικονομικών ενός Δήμου. Είναι ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου που ελέγχει προληπτικά όλες τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από αυτόν πριν αυτές εκταμιευθούν (πληρωθούν στους προμηθευτές). Ο θεσμός αυτός καθιερώθηκε με το νόμο 3852/2010 (Καλλικράτης) προκειμένου να περιορισθούν ή μάλλον να μηδενισθούν τα φαινόμενα κακοδιοίκησης και κατασπατάλησης του δημόσιου και του δημοτικού χρήματος από τους εκλεγμένους και όχι μόνο Άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Θα περίμενε κάποιος καλόπιστος πολίτης ότι επιτέλους η Πολιτεία «ξύπνησε» και αποφάσισε να βάλει κάθε κατεργάρη στο πάγκο του.
Ο θυμόσοφος λαός έχει μία σοφή παροιμία για αυτές τις περιπτώσεις. «Έβαλαν το Λύκο να φυλάει τα πρόβατα».
Στη δυτική Αθήνα είχε λάβει μεγάλες διαστάσεις η υπόθεση ανακαίνισης κτιρίου του Δήμου Περιστερίου που στέγασε τις Υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους τοπικούς δήμους. Η υπόθεση οδηγήθηκε στο Β΄ Κλιμάκιο και τελικά στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Όπως αναφέρει ο γεν. γραμματέας του Δήμου Αιγάλεω στο με αριθμ. πρωτ. 58971/1.11.2010 έγγραφο του στο πόρισμα που συντάχθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο μετά από έρευνα για κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος και έγκριση των δαπανών ανακαίνισης του κτιρίου από τον αρμόδιο Επίτροπο και με το οποίο η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, αναφέρονται τα εξής: «Σε κάθε περίπτωση δε, η εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου από τον Επίτροπο δεν θεμελιώνει λόγο αναθεώρησης, όπως έχει γίνει δεκτό από τα προαναφερθέντα πρακτικά της Ολομέλειας και του Β΄ Κλιμακίου».
Για την ιστορία η υπόθεση οδηγήθηκε στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελειοδικών που με την 4189/2011 απόφαση του αθώωσε τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση δημοτικούς άρχοντες.
Δεν είναι πρόθεση μας να ασχοληθούμε με την υπόθεση αυτή. Είναι παλιά και έχει κριθεί τόσο από το ανώτατο δημοσιονομικό δικαστήριο (Ελεγκτικό Συνέδριο), όσο και από την ποινική δικαιοσύνη.
Το πρόβλημα για τον κοινό νου του απλού πολίτη που καλείται να είναι νομοταγής σε όλες τις δραστηριότητες του, όπως και τις υποχρεώσεις του είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου αιτιολογούν λάθος αποφάσεις συναδέλφων τους. Εμείς είμαστε οι τελευταίοι που θα ισχυρισθούμε ότι χρησιμοποίησαν τις νομικές τους γνώσεις και την «διακριτή» εξουσία της θέσης τους για να αιτιολογήσουν την μη σωστή εφαρμογή του νόμου, όπως οι ίδιοι αναφέρουν γραπτώς, από τον πλέον αρμόδιο, δηλαδή τον δικαστή που ο νόμος όρισε να ελέγχει την νομιμότητα των πράξεων Δημοτικών Αρχόντων.
Εάν ληφθεί υπόψη ότι η απόφαση αυτή έγινε αποδεκτή και δεν αναπέμφθηκε από τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου για νέα κρίση, δημιουργεί δεδικασμένο ή όπως λέει η νομική επιστήμη «νομολογία» την οποία μπορεί να επικαλεσθεί κάθε ενδιαφερόμενος.
Με άλλα λόγια, αν π.χ. κάποιος Δήμαρχος που οφείλει να τηρεί επακριβώς το νόμο στους διαγωνισμούς προμηθειών ή συμβάσεων προμηθειών δεν εφαρμόζει την ισχύουσα νομοθεσία αλλά προηγούμενη που έχει καταργηθεί, μπορεί εφόσον κλιθεί να δώσει εξηγήσεις να επικαλεσθεί «εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου» και να γλιτώσει έτσι τις συνέπειες.
Σε κάθε περίπτωση η ΔΙΑΥΓΕΙΑ δεν αποτελεί πλυντήριο νομιμότητας κάθε ενέργειας των κρατικών και δημοτικών αρχόντων. Όπως λέει και ο ποιητής «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Αυτές είναι που καθορίζουν τη νομιμότητα μίας διοικητικής πράξης και ειδικότερα κάθε απόφαση που ορίζει προμήθειες υλικών, αναθέσεις δημοτικών ή δημοσίων έργων ή συμβάσεις παροχής υπηρεσιών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκπληκτικής διοικητικής ομορφιάς κατάτμηση των δημοτικών προμηθειών σε 15άρια και 60ρια (15.000 & 60.000 ευρώ) ώστε αυτές να γίνονται είτε με απευθείας αναθέσεις ή με πρόχειρους διαγωνισμούς. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις τα προς προμήθεια υλικά μετονομάζονται ώστε να μην τίθεται θέμα τακτικού διαγωνισμού.
Εκπλήσσει επίσης η ειδική αιτιολόγηση που προβλέπει ο νόμος προκειμένου να γίνει μία προμήθεια με απευθείας ανάθεση «…το γεγονός ότι η δαπάνη δεν ξεπερνά τα 15.000 ευρώ..».
Σε ότι αφορά τους πρόχειρους διαγωνισμούς κατά πάγια πρακτική ορίζεται η ελάχιστη ημερομηνία των 5 ημερών για την υποβολή προσφορών από τους ενδιαφερόμενους, όχι όμως από την δημοσίευση τη σχετικής προκήρυξης αλλά από την υπογραφή της.
Στους τακτικούς διαγωνισμούς για προμήθειες ή συμβάσεις παροχής υπηρεσιών δαπάνης περισσότερων των 60.000 ευρώ τηρείται άλλου είδους πρακτική. Π.χ. «Στο διαγωνισμό συμμετέχει η εταιρεία «Δ…….». Η επιτροπή έχοντας ως δεδομένα, την ανάγκη……., τις συνθήκες που επικρατούν στη αγορά και την απροθυμία συνεργασίας των ………..με το Δήμο, το γεγονός ότι από την υπηρεσία παρέλαβαν τη διακήρυξη δημοπρασίας 4 μεγάλες εταιρείες, προτείνει την ανάδειξη ως αναδόχου την εταιρεία «Δ………» σύμφωνα με την οικονομική της προσφορά».
Εάν αυτό δεν επαρκεί, ορίζονται οι προδιαγραφές κατά τρόπο που να οδηγούν είτε σε ένα και μοναδικό προμηθευτή, είτε σε απευθείας αναθέσεις.
Σε κάθε περίπτωση εκείνο που μένει είναι οι παραινέσεις του Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και Υπηρεσιακού Πρωθυπουργού κ. Πικραμένου προς τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά κατά την τελετή μεταβίβασης της εξουσίας «……να φροντίσετε για τη διαφάνεια της δημόσιας διοίκησης, την ορθή διαχείριση των οικονομικών πόρων και την ίση αντιμετώπιση των πολιτών που καλούνται σε μεγάλες θυσίες προκειμένου η χώρα να βγει από την κρίση».
έβαλαν μήπως το λύκο να φυλάει τα πρόβατα;…
Ζητούμενο πλέον, στη πολύ μεγάλη κρίση που διανύει η χώρα, είναι η διαφάνεια των ενεργειών και η σωστή και συνετή διαχείριση των διαθεσίμων οικονομικών πόρων τόσο σε τοπικό επίπεδο (Δήμοι και Περιφέρειες), όσο και σε κεντρικό (Κυβέρνηση).
Αν μη τι άλλο οι πολίτες απαιτούν αυτά που καλούνται δίκαια ή άδικα να πληρώσουν να πιάνουν τόπο και σε κάθε περίπτωση η διαχείριση τους να είναι σύμφωνη με το Νόμο.
Είναι ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου που όπως προβλέπει ο νόμος 3852/2010 (Καλλικράτης) ελέγχει προληπτικά όλες τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από αυτόν πριν αυτές εκταμιευθούν (πληρωθούν στους προμηθευτές).
Θα περίμενε κάποιος καλόπιστος πολίτης ότι επιτέλους η Πολιτεία «ξύπνησε» και αποφάσισε να βάλει κάθε κατεργάρη στο πάγκο του.
Ο θυμόσοφος λαός έχει μία σοφή παροιμία για αυτές τις περιπτώσεις.
«Έβαλαν το Λύκο να φυλάει τα πρόβατα».
