Τρεις αυτοδιοικητικές ιστορίες, που ναι μεν είναι πραγματικές, αλλά αφορούν μία φανταστική πόλη… Του που και πως πάει η σκέψη του αναγνώστη, -σε πρόσωπα ή τόπο, ή ομάδα ανθρώπων-, αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του και μόνο, με την στήλη να μην έχει καμία σχέση σε αυτό… Δημοσιεύει δε τις τρεις αυτές ιστορίες για να συνδράμει στην καλλιέργεια της σκέψης των αναγνωστών της και μόνο, χωρίς να υπονοεί τίποτα και για κανέναν…
——————
Πρώτη ιστορία: Το προς κατεδάφιση κτίριο, η ιστορία του και η δημοτική Πολεοδομία
Δήμος κατάφερε και εξασφάλισε Μέγα-Χρηματοδότηση για την κατασκευή ενός πολύ σημαντικού έργου σύγχρονου πολιτισμού. Για την κατασκευή του προχώρησε σε όλες τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος, δηλαδή προκήρυξε και διεξήγαγε διαγωνισμό, στον οποίο παρουσιάσθηκε μόνο ένας υποψήφιος προμηθευτής, αλλά εφόσον όλα ήταν σύμφωνα με τον τύπο, το έργο κατακυρώθηκε… Για να προχωρήσει όμως η κατασκευή του, πρέπει να κατεδαφισθεί το παλιό κτίριο στην θέση του οποίου προβλέπετε να αναγερθεί το νέο καλλίπυγης σχεδίασης σύγχρονο κτίριο πολιτισμού… γεγονός που αποτελεί εν δυνάμει μικρό αλλά πολύ σοβαρό πρόβλημα…
Κατά τον αστικό μύθο, το παλιό κτίριο φέρεται να έχει κατασκευασθεί πριν το 1955, συνθήκη που απαιτεί ειδικές διαδικασίες, ιδιαίτερα χρονοβόρες προκειμένου να δοθεί άδεια για την κατεδάφισή του… διαδικασίες στις οποίες κατά νόμο εμπλέκονται η αρχαιολογική υπηρεσία, το συμβούλιο νεώτερων μνημείων, το συμβούλιο αρχιτεκτονικής και πάει λέγοντας…
Στον συγκεκριμένο δήμο, όμως, τίποτα δεν παραμένει άλυτο ως πρόβλημα, εφόσον αυτό θα διευκολύνει το έργο της Διοίκησης… Έτσι, τα στελέχη της Πολεοδομίας, της υπηρεσίας που επισήμως ονομάζεται πλέον «Υπηρεσία Δόμησης», κατάφεραν να βρουν την ποιο απλή λύση, τετραγωνίζοντας με 4 ψηφία τον κύκλο του προβλήματος… Η άδεια κατεδάφισης του παλαιού κτιρίου που εξέδωσαν με υπογραφές και επίσημες σφραγίδες, δηλώνει ως χρόνο ανέγερσης του παλιού κτίσματος το 1965, οπότε όλα έχουν καλώς και δεν χρειάζεται κανένα πρόσθετο έγγραφο…
Ιστορία δεύτερη: Η επιμέτρηση Οικοπέδου, ο ιδιώτης μελετητής και η ειδική αμοιβή «σύνταξης των όρων της μελέτης»
Στέλεχος του ιδιωτικού τομέα, επιλέχθηκε από τις υπηρεσίες του Δήμου να εργασθεί στην επιμέτρηση ελεύθερου χώρου (οικοπέδου) προκειμένου ο Δήμος να προχωρήσει μέσω απαλλοτρίωσης στην εξαγορά του για να το χρησιμοποιήσει ως κοινόχρηστο πράσινο… Η προσφορά του ιδιώτη για την εργασία που του ζητήθηκε ήταν συγκεκριμένη, -ως υπόθεση εργασίας ας αναφέρουμε το ποσό των 7.500 ευρώ-,… προσφορά που αποδέχθηκε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος ως εύλογη αμοιβή, παραπέμποντας τον προσφέροντα σε αρμόδιο υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος για την σύνταξη των όρων της σύμβασης συνεργασίας του με τον δήμο…
Με έκπληξή του, ο ιδιώτης, πληροφορήθηκε από το αρμόδιο υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος, ότι ένα μέρος από την συμφωνηθείσα για την εργασία του αμοιβή, -π.χ. αναλογικά 1.500 ευρώ-, θα έπρεπε να παρακρατηθεί από το ίδιο, ως ειδική αμοιβή για την σύνταξη των όρων της σύμβασης συνεργασίας… Στην αντίδρασή του για την τυπική, αλλά και ουσιαστική μείωση της αμοιβής, την λύση πρόσφερε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, που δίνοντας σολομώντεια λύση, αύξησε το ποσόν της αμοιβής στις 10.000 ευρώ, ώστε κανείς να μην είναι παραπονεμένος…
Ιστορία τρίτη: Ο κατέχων το χρήμα, η επ’ αυτοφώρω επιμέτρηση του χρήματος και οι ανησυχούντες… εταίροι…
Πριν αναφερθούμε στην μικρή αυτή ιστορία, δηλώνουμε ευθαρσώς ότι πρόκειται για πολύ πρόσφατο αστικό μύθο, που απομένει να επιβεβαιωθεί από επίσημες κρατικές πηγές…
Λαϊκός αγωνιστής της ζωής, ή αλλιώς άνθρωπος της διπλανής πόρτας που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, είδε με μεγάλη έκπληξή του να «μπουκάρει» στην κατοικία του, ολόκληρο συνεργείο κρατικής υπηρεσίας ελέγχου και εκκαθάρισης σκοτεινών υποθέσεων. Κατ’ αυτή την επίσκεψη αβροφροσύνης, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον αστικό μύθο, οι καγαθοί επισκέπτες, κατέγραψαν καταστάσεις όμοιες ή μάλλον ακρινά αντίγραφα, των καταστάσεων που διαπιστωτικά έζησαν οι βέλγοι αστυνομική κατά την ταπεινή επίσκεψή τους, στην οικία της πάλαι ποτέ ευρωβουλευτού κας Καϊλή, με την σημείωση ότι οι ανευρεθείσες, -εκτός τραπεζικών καταστημάτων-, καταθετικές οικονομίες του «αγωνιστή της ζωής, ήταν λίγο μεγαλύτερες φθάνοντας στο ποσό των 1.500.000 ευρώ…
Ο «αγωνιστής της ζωής», οδηγήθηκε παρά ταύτα στο εξομολογητήριο και λόγω του ότι δεν απάγγειλε ορθώς τις ευαγγελικές ρύσεις αιτιολόγησης της προέλευσης του ποσού των μη καταθετικών και εξωτραπεζικώς φυλασσόμενων «οικονομιών του», παρέμεινε σε αυτό επί πενθήμερο…., απεχώρησε δε από αυτό προσωρινώς, νομοτύπως μεν, διευκολυντικά δε, μετά από παρέμβαση, σύμφωνα με τον μύθο, μεγάλου «τακτοποιητή» τέτοιας μορφής καταστάσεων…
Σύμφωνα με τον αφηγητή του μύθου, ο οδηγηθείς στο «εξομολογητήριο», ομολόγησε στους ιεροεξεταστές του, ότι τα ευρήματα, δηλαδή το 1.500.000 ευρώ, αποτελούν τις αποταμιεύσεις μίας ζωής που τις φύλασσε κατ’ οίκον, λόγο του φόβου του για την τύχη των ελληνικών τραπεζών…, ο ίδιος δε ουδεμία σχέση έχει με «πλυντήρια» ερασιτεχνικού, βιοτεχνικού ή και βιομηχανικού τύπου …
Σύμφωνα, όμως με τη σπερμολογία του «κύκλου των χαμένων ποιητών» στο οποίο κινείται κοινωνικά ο «αγωνιστής της ζωής», εκτιμάτε ότι τα ευρήματα της ειδικής ομάδας, αποτελούν προϊόν μη ορθού τρόπου εξωτραπεζικής ανάληψης από ιδιωτικά ταμεία πελατών και ειδικά προσφερόμενων χορηγών…
Ως βασικοί χορηγοί της σπερμολογίας, κατά τον αστικό μύθο, ονοματίζονται ισχυροί κοινωνικοί και όχι μόνο συνεργάτες ή κατ’άλλους συνεργατικοί του «αγωνιστή» της ζωής… Το πρόβλημα, όπως αναφέρει ο αφηγητής του αστικού μύθου είναι ότι ο φόβος πλέον πλανάται πάνω από την λεωφόρο της βορειοδυτικής συνοικίας, της συγκεκριμένης πόλης, συνοικίας στην οποία ο πραγματικός θρύλος αναφέρει ότι διαβιούσε ο «καραγκιόζης»…
Κι αυτό γιατί υπήρξαν πολλά αυτιά… πάρα πολλά αυτιά που δυστυχώς δεν άφησαν τίποτα να πέσει κάτω…. Ακόμη και η αγορά… Ποια αγορά… Έεε αυτή είναι πλέον και επισήμως γνωστή…
«Διογένης ο κρατών και τον Φανόν»
