Ένα ολόκληρο σύστημα αποδοκιμάστηκε στην Αθήνα και παίρνει μπάλα και τον Πρωθυπουργό.
Σφαλιάρα στο Μαξίμου η ήττα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία
Οι Αθηναίοι έδωσαν ένα μάθημα στον αλαζόνα Μπακογιάννη, ο κάμπος αποδοκίμασε τον άλλοτε παντοδύναμο Αγοραστό – Ηττήθηκαν τα δαπανηρά συστήματα προπαγάνδας – Αναμενόμενες οι ήττες σε Βόρειο Αιγαίο, Δυτική Μακεδονία, Ιόνια Νησιά
Ταρακουνήθηκε συθέμελα το Μαξίμου από τις ήττες-σφαλιάρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Θεσσαλία κυρίως αλλά και Βόρειο Αιγαίο, Δυτική Μακεδονία, Ιόνια.
Οι Αθηναίοι αποδοκίμασαν με τον πιο εμφατικό τρόπο τον Κώστα Μπακογιάννη και τον έστειλαν σπίτι του. Ή απίστευτη ταλαιπωρία που βίωσαν οι δημότες, οι καταστηματάρχες και οι εργαζόμενοι με τον Μεγάλο Περίπατο έφτασε στην κάλπη.
Κυρίως, όμως, η αντίληψη ότι δεν με ρίχνει κανείς, η αλαζονεία ότι μπορώ να προχωρώ έργα χωρίς να υπολογίζω τους δημότες, η μεγάλη επικοινωνιακή καμπάνια που απόκρυψε τόσο καιρό την έλλειψη ουσίας και οράματος στην Αθήνα, ήταν στοιχεία που έφεραν το αποτέλεσμα αυτό.
Ο Χάρης Δούκας ήταν μετρημένος, απέφυγε τα μεγάλα λάθη, πήρε στήριξη φανερή από τον ΣΥΡΙΖΑ και σιωπηρή από άλλα πολιτικά κόμματα.
Όσον αφορά στην Θεσσαλονίκη, η ήττα Ζέρβα ήταν προδιαγεγραμμένη. Ούτε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πήγε στην συμπρωτεύουσα να τον στηρίξει στον δεύτερο γύρο.
Και αυτό λέει πολλά. Στο μεγάλο πανικό του μίλησε για συμφέροντα των Αθηνών ενώ ήξερε ότι τα ποσοστά της ΝΔ στην Θεσσαλονίκη ήταν τα χαμηλότερα της επικρατείας.
Ο Στέλιος Αγγελούδης είχε πολυσυλλεκτικά χαρακτηριστικά, το κυριότερο είναι ότι στηρίχτηκε και από σαμαρικούς πυρήνες και πυρήνες της Ντόρας Μπακογιάννη.
Στην Θεσσαλία, η κυβέρνηση έπαθε την πιο πολιτική ήττα της. Από την παντοδυναμία Αγοραστού περάσαμε σε αλλαγή σελίδας με τον Δημήτρη Κουρέτα.
Η ΝΔ πληρώνει τις θητείες Αγοραστού και την ανοχύρωτη από τα ρέματα Θεσσαλία. Κυρίως στην Καρδίτσα που την πλήρωσε 2 φορές, με Ιανό και Ντάνιελ.
Ενώ ο Αγοραστός είχε κερδίσει στο πρώτο γύρο όλες τις πόλεις εκτός από τον Βόλο και τη Μαγνησία εν τέλει η σύμπραξη ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ και η μεγάλη δυσαρέσκεια και των δεξιών πυρήνων άλλαξε τα δεδομένα. Η στήριξη Τζανακούλη ήρθε αργά. Αν δεν είχε κατέβει, ίσως ο Αγοραστός να έβγαινε από την πρώτη Κυριακή.
Ο γαλάζιος μηχανισμός ατόνησε, επίσης, και αυτό είναι κάτι που χρεώνεται στα κεντρικά της ΝΔ αφού έγινε και αλλού.
Η ήττα Στεφανή στο Βόρειο Αιγαίο έγινε γιατί ο Κώστας Μουτζούρης στηρίχτηκε από όλους και από ακροδεξιούς πυρήνες που θεωρούν ότι η πολιτική της ΝΔ στο μεταναστευτικό έχει αρχίζει και θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ.
Η ήττα Κασαπίδη ήρθε γιατί ο Γιώργος Αμανατίδης είναι πιο αγαπητός στο κόσμο της Μακεδονίας ενώ ο Κασαπίδης ήταν απλά ένας μέτριος περιφερειάρχης.
Η Ρόδη Κράτσα καταψηφίστηκε από τα Ιόνια επειδή ο Τρεπεκλής έχει πολύ καλύτερες σχέσεις και με τα υπόλοιπα νησιά εκτός από την Κέρκυρα ενώ ο Χρήστος Μέτιος στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη ηττήθηκε στη ψήφο εισπράττοντας μία σοβαρή δυσαρέσκεια λόγω της τεράστιας καταστροφής στον Έβρο λόγω πυρκαγιών αλλά και λόγω μεταναστευτικού και διακινητών.
Συνολικά η ΝΔ κέρδισε τα μεγάλα αστικά κέντρα σε επίπεδο περιφερειών, κέρδισε και την Πελοπόννησο μετά την μεγάλη στήριξη Σαμαρά, το επιτελείο του οποίου δεν σταμάτησε να κινείται μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, όμως έχασε σημαντικές περιφέρειες λόγω χαλαρότητας μηχανισμού και λόγω των υποψηφιοτήτων – προσωπικών επιλογών του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ενώ στην περίπτωση Πατούλη το πήρε πάνω του και άλλαξε τον υποψήφιο, έβαλε Χαρδαλιά που πήρε την Αττική από τον πρώτο γύρο, σε άλλες περιπτώσεις βολεύτηκε με τις υπάρχουσες. Π.χ τον Αγοραστό παρά την δυσαρέσκεια στο πρόσωπό του τον διατήρησε.
Την Ρόδη Κράτσα που όλοι στην τοπική της ΝΔ τού έλεγε να την αφήσει έξω ή να στην στείλει στην ευρωβουλή, την κράτησε εκεί.
Με τον Μπακογιάννη να καταλάβουμε ότι είναι ανιψιός του και δεν μπορούσε να μην τον στηρίξει, όμως, θα πρέπει να πούμε ότι υπήρξε και αποδοκιμασία της οικογενειοκρατίας. Ένα ολόκληρο σύστημα αποδοκιμάστηκε στην Αθήνα και παίρνει μπάλα και τον Πρωθυπουργό.
Πολιτικά, όμως, ήταν και τα μηνύματα για την ίδια τη κυβέρνηση. Ο Μητσοτάκης είχε το δόγμα ότι οι περιφερειάρχες πρέπει να είναι πρόσωπα δικά μου για να προχωρήσουν τα έργα. Αυτό το δόγμα καταψηφίστηκε στο δεύτερο γύρο.
Οι πολίτες έστειλαν ένα μήνυμα στο Μαξίμου ότι δεν είναι πανίσχυρο, ότι δεν μπορούν να δεχτούν την αλαζονεία και την ανευθυνότητα κάποιων υπουργών υπονοώντας, φυσικά, τις μεγάλες αστοχίες που παρατηρούμε στις 100 πρώτες μέρες της δεύτερης θητείας.
Γι’ αυτό και το μεγάλο στραπάτσο σε περιφέρειες και δήμους, μπορεί να ισοφαριστεί με αλλαγές στην κυβέρνηση, προκειμένου να αλλάξει και την ατζέντα.
Αλαζονεία μόνο, ή…;
Υπό μια οπτική και με βάση τα συντελούμενα στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών για 6 περιφέρειες και 85 δήμους της χώρας θεωρήθηκε ελάσσονος σημασίας.
Όμως δεν ήταν έτσι. Στις εκλογές κρίθηκαν πολλά και όχι μόνο ως προ τις συγκεκριμένες περιφέρειες και τους διεκδικούμενους δήμους, από τη στιγμή μάλιστα που πολλοί από τους άμεσα εμπλεκόμενους υποστήριζαν ότι η ψήφος υπέρ τους αποτελούσε γεγονός καθοριστικής για το μέλλον των περιοχών τους.
Έστω ως υπερβολή, αυτού του είδους η θεώρηση θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι εντάσσεται σε ένα αποδεκτό πλαίσιο «ευγενών φιλοδοξιών».
Το πράγμα αρχίζει να «χαλάει» όταν επικράτησαν άλλου είδους λογικές. Το απόλυτο «εμείς ή αυτοί», τα εμφανή κρούσματα αλαζονείας περιτυλιγμένα με έμμεσες ή άμεσες απειλές («ψηφίστε μας γιατί αν δεν …, θα πάθετε αυτό», «θα δυσκολευτείτε να πάρετε τις αποζημιώσεις», κ.λ.π.) παραπέμπουν σε εποχές μαυρογιαλουρισμού και νταραβεριτζήδων αισχίστου είδους, που ουδείς εχέφρων πολίτης θα ανέμενε να εκπέμπονται σήμερα.
Ιδιαίτερα όταν εκφωνούνται από πολιτικούς που είτε είναι ηλικιακά νέοι είτε κομπάζουν πως βρίσκονται στην πολιτική σκηνή για να φέρουν την ανανέωση.
Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις ταιριάζει απόλυτα η γνωστή σύσταση: «Κύριες – κύριοι, λίγη ψυχραιμία».
Μικρό θα ήταν όλα αυτά να προέρχονται από έναν άκρατο εγωισμό, αλλά οι ψηφοφόροι υποψιάζονται ότι συμβαίνουν γιατί «τα λεφτά είναι πολλά»…
«UNDERCOVER»
Πηγή: radar.gr
