Οι υποψήφιοι το μήνυμα και το «τρένο»… των νέων και άφθαρτων… Το δείγμα του Δυτικού Τομέα Αθήνας

Uncategorized
Μοιραστείτε το:

Οι επερχόμενες εκλογές, είναι μερικώς πολιτικά και επικοινωνιακά παράξενες. Κι αυτό γιατί έχει εμπεδωθεί στην συνείδηση του κόσμου ότι η Νέα Δημοκρατία έρχεται σαν τρένο για να κατακτήσει την αυτοδυναμία, ενώ θεωρείται νομοτέλεια η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, σε εξωπραγματικά μάλιστα ποσοστά που πιθανόν να μην ξεπεράσουν το 20%.

Αυτή η κατάσταση έχει σαν συνέπεια οι υποψήφιοι των μεγάλων τουλάχιστον κομμάτων, να βρίσκονται σε κατάσταση απλής αναμονής, αντί σε θέσεις μάχης. Ορισμένοι δε απ’ αυτούς δεν δίνουν ούτε την λεγόμενη μάχη της «αναγνωρισημότητας», αυτής που την κρίσιμη στιγμή της «σταύρωσης» δίνει και την πολύτιμη ψήφο.

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν μείνει στο περίφημο (προ)σταυρωμένο ψηφοδέλτιο, σιγουράντζα άλλης εποχής για το σταύρωμα, αλλά όντας οι ίδιοι απολιθώματα νοοτροπίας δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι οι εποχές και κυρίως οι νοοτροπίες της νέας γενιάς, -αυτής που έμαθε να ζει χωρίς τις επιρροές του διχαστικού πολιτικού λόγου των δεκαετιών των ’70, ’80 και ’90-, άλλαξαν και τα κριτήρια επιλογής της είναι πλέον διαφορετικά.

Το ακόμη χειρότερο είναι ότι κανένας από τους επίσημα πλέον υποψηφίους βουλευτές, οι οποίοι είναι ουσιαστικά αποκομμένοι από το κοινωνικό γίγνεσθαι, δεν εντρύφησε στα όσα συνέβησαν κατά τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές και κυρίως στις ευρωεκλογές. Κυρίως δεν μελέτησε τους τρόπους με τους οποίους το «πολιτικό μήνυμα» πέρασε στην κοινωνία και ακόμη δεν κατάφεραν όλοι αυτοί που σήμερα είναι υποψήφιοι διεκδικώντας την ψήφο των πολιτών να κατανοήσουν ότι το κλασικό σύστημα προβολής τους με τα δελτάρια και την περίφημη πρόσωπο με πρόσωπο ατάκα «είμαι υποψήφιος με το… και ζητώ την ψήφο σας», πέρασε οριστικά στο παρελθόν, όπως στο παρελθόν πέρασαν και τα περίφημα πολιτικά περίπτερα που στήνονται σε πλατείες και ρούγες, με τους εθελοντές να κάθονται δίπλα και γύρω απ’ αυτά σαν απωθητικά ξυλάγγουρα.

Το σπουδαιότερο, όμως όλων είναι ότι κανείς απ’ αυτούς δεν έχει κατανοήσει ότι το «μήνυμα» πλέον πρέπει να έχει προσωπική χροιά, να μεταδίδεται σε προσωπικό επίπεδο και κυρίως να φέρνει το νέο.

Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν «καθίσει» στην ουρά του άρματος που οδηγεί ο Αρχηγός, ευελπιστώντας ότι θα είναι οι τυχεροί που θα ταξιδέψουν μαζί του στην νέα Βουλή.

Χαρακτηριστικό «μάθημα» ή αν θέλετε παράδειγμα ο Δυτικός Τομέας Αθήνας. Συνολικά 11 νυν υποψήφιοι βουλευτές θα εκλεγούν, απ’ όλα τα κόμματα στην νέα Βουλή με τις προοπτικές να μιλούν ότι 4 έως 5 απ’ αυτούς θα προέρχονται από την Νέα Δημοκρατία, 2-3 από τον ΣΥΡΙΖΑ, ένας από το ΚΙΝΑΛ, ένας από το ΚΚΕ  και πιθανόν άλλος ένας από κάποιο μικρό κόμμα.

Συνολικά κάθε Κόμμα, κατεβάζει στην συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια 14 υποψηφίους, -30% περισσότερους από τον αριθμό που εκλέγονται)-, οι οποίοι ως είθισται αποτελούν ένα μείγμα παλιών κοινοβουλευτικών και νέων που εκτίθονται πρώτη φορά ως υποψήφιοι.

Το μείγμα αυτό παλιών – νέων είναι που δημιουργεί στην πράξη των εσωκομματικό ανταγωνισμό, αφού στις επερχόμενες εκλογές η γενική πολιτική μάχη έχει αναληφθεί από τους αρχηγούς. Με απλά λόγια το κυνήγι του  «σταυρού» έχει μετεξελίχθεί σε μάχη όχι για την πρωτιά του «κόμματος», αλλά για την πρωτιά ή την πολιτική επιβίωση του υποψηφίου.

Οι παλιοί χρησιμοποιούν κάθε πολιτικό όπλο που έχουν ή μπορούν να έχουν στην διάθεσή τους. Τις κομματικές οργανώσεις, τους αυτοδιοικητικούς που με τον ένα ή άλλο τρόπο επηρεάζουν ή στο παρελθόν είχαν στηρίξει ή «βοηθήσει» και ακόμη την μελλοντική ισχύ τους ως εργαλείο προσέλκυσης στελεχών και ψηφοφόρων.

Από την άλλη οι νέοι, απλώς προσπαθούν να γίνουν γνωστοί, χωρίς προς το παρόν, αν και ο χρόνος τρέχει υπερβολικά γρήγορα, να κομίζουν το μήνυμα του διαφορετικού σε σχέση με το παλιό.

Στο δυτικό Τομέα, όπως και τις άλλες δύο εκλογικές περιφέρειες της πρώην β’ Αθήνας, το εκλογικό πεδίο είναι νέο και πρωτόγνωρο. Οι παλιοί κοινοβουλευτικοί που είναι εκ νέου υποψήφιοι, είναι ελάχιστοι και μάλιστα δεν έχουν ουσιαστικά σχέση με την περιοχή των επτά δήμων του τομέα, ουδέποτε δε δεν ασχολήθηκαν στην μακρά κοινοβουλευτική θητεία τους με τα προβλήματα τους. Ακόμη ποιο χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν όλοι, ακόμη κι αυτοί που κατάγονται ή κάποτε έζησαν σε κάποιο από τους 7 δήμους της συγκεκριμένης εκλογικής περιφέρειας, δεν κατοικούν σ’ αυτούς.

Οι νέοι, από την άλλη πλευρά, κομίζουν, τουλάχιστον μέχρι σήμερα το κομματικό τους αξίωμα ή αν θέλετε ποιο καλά την κομματική ταυτότητά τους, χωρίς κανείς να προβάλει κάποιο ξεχωριστό για την περιοχή μήνυμα.

Στην πράξη, όπως έχει διαμορφωθεί η πολιτική κατάσταση σήμερα, η κοινωνική επιλογή «του τι θα ψηφίσω», δεν παίζει πλέον, -συνέβαλαν σ’ αυτό οι ευρωεκλογές αλλά και η αποτυχία της κυβέρνησης Τσίπρα. Αυτό που παίζει είναι «το ποιόν θα ψηφίσω», αφού για τον ένα ή άλλο λόγο η γενική πολιτική επιλογή έχει πλέον αποκρυσταλλωθεί.

Και μπορεί τα κριτήρια επιλογής των πολιτών της ούτω ή άλλως τρίτης πλέον ηλικίας, -αυτής των 60χρονων και άνω-, να είναι πάγια και σταθερά χωρίς να αλλάζουν, αυτά, όμως της νέας αλλά και της ενήλικης γενιάς 17-55, είναι ανεξερεύνητα σε ότι αφορά τα πρόσωπα. Κυρίως, όμως, αυτό που θα γύρει την πλάστιγγα στον «σταυρό», είναι το μήνυμα, το προσωπικό μήνυμα του κάθε υποψηφίου. Κι εδώ δεν αρκεί η φωτογραφία μαζί με το κομματικό τσιτάτο που προβάλουν. Ας γίνει κατανοητό ότι τα παλιά «κόλπα» ουσιαστικά πέθαναν πολιτικά.

Όπως λέει και ο «ποιητής» δεν θέλει κόλπο, αλλά «νέα τέχνη και τρόπο».

Οι γενιές της Μεταπολίτευσης μας τελείωσαν οριστικά και αυτό οφείλεται στις νέες γενιές που κουράστηκαν από τον ξύλινο πολιτικό λόγο και τα «παπατζιλίκια» των παλαιο-πολιτικών. Ορισμένα πολιτικά κόμματα, -προεξάρχουσας της Νέας Δημοκρατίας-, το κατάλαβαν, ήλθε η ώρα να το καταλάβουν και οι υποψήφιοι.

Δύο είναι τα ερωτήματα που θα κρίνουν «το ποιοι υποψήφιοι» θα επιλεγούν από τους ψηφοφόρους. Το νέο και το μήνυμα που κομίζουν. Εξάλλου είναι νομοτέλεια ότι τα πολιτικά κόμματα αλλάζουν, όταν αλλάζουν τα πρόσωπα σ’ αυτά.

————-

Υ.Γ.2: Στον Δυτικό Τομέα, οι «παλιοί» δείχνουν ότι πορεύονται με βάση τις παλιές και δοκιμασμένες απ’ αυτές πρακτικές πολιτικής επιβίωσης. Θα τα καταφέρουν; Το ίδιο έπραξε και πράττει το ΚΙΝΑΛ, με την πορεία του προς τον μαρασμό να είναι προδιαγραμμένη. Από την άλλη, οι «νέοι» προσπαθούν να τους μιμηθούν, προβάλλοντας προς την κοινωνία την «φωτό» τους και μόνο… Κρίμα… τουλάχιστον για μερικούς απ’ αυτούς…

————

Υ.Γ.2: Η στήλη θα αρχίσει να παρουσιάζει ανά τρεις τους υποψηφίους του Δυτικού Τομέα αναλύοντας και το μήνυμα που κομίζουν… όσοι έχουν μήνυμα…

«Ο Κολάζων & Σχολάζων»

Μοιραστείτε το:
Tagged