Υπουργείον Προβοκάτσιας

Γνώμες Κοινωνία
Μοιραστείτε το:

του Ηλία Βολιότη Καπετανάκη

Θα μιλήσω σήμερα για «Πανεπιστημιακό άσυλο», «Τρομοκρατία», «διαδηλώσεις», «Αντιεξουσιαστές», δυνάμεις καταστολής και άλλους μπάτσους, «κουκουλοφόρους». Μη σπεύσετε να πείτε απαξιωτικά ότι ουδεμία σχέση έχουν μεταξύ τους τα ως άνω! Παραέχουν! Είναι, ας πούμε, μια ορχήστρα, μπάντα με καλοπληρωμένο μαέστρο, που ονομάζεται Υπουργείον Προβοκάτσιας (γνωστό ως Δημοσίας Τάξεως) και παιανίζει διαρκώς τον ύμνο του ξενόδουλου καπιταλισμού της αποικίας Γκραικυλίας. Το μόνο υπερκομματικό υπουργείο, διακομματικό, ο σωστός όρος. Όχι, ποτέ δεν ισχυρίσθηκα ότι ο σημερινός του θαλαμοφύλακας διορίσθηκε κατ’ εντολήν των ξένων αφεντικών! Φρονώ, οικειοθελώς προσφέρθηκε λόγω υψηλού αισθήματος καθήκοντος, θυσιάζεται για την ασφάλεια του πολίτη (για την δημόσια προβοκάτσια-ισχυρίζονται ύποπτοι καλοθελητές)! Από την άλλη πλευρά, ο Κούλης Ξεπουλητάρης έπιασε το νόημα της προσφοράς, με χαρά τον αξιοποίησε για να δείξει την ευρύτητα πολιτικού πνεύματος, που οικογενειακώς τον διακατέχει.

Θεάρεστα! Αμφότεροι… κατάλαβαν ότι άπαντες στο ίδιο κακόγουστο θέατρο της υποτέλειας παίζουν ως κακόμορφοι κομπάρσοι. Δεν θέλω εξαιρέσεις! Όλοι, μα όλοι, εξυπηρετούν αποτελεσματικά το σύστημα εξουσίας! Παίζουν με «επαναστατικό» ενθουσιασμό τον ρόλο, που τους δίνει ο ξένος σκηνοθέτης, είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι, ασυνείδητα ή μισοσύνειδα! Καθένας υπερασπίζεται με ορμή το κομματικό του μαγαζάκι. Είναι τώρα εποχές για αναδουλειές και κοψοχρονιές στο μονοπώλιο του Καπιταλισμού, που μαστίζεται από μόνιμη κρίση και θα καταστρέψει τον άνθρωπο και την ζωή, αν δεν παρέμβει ο Πατέρας Πάντων Πόλεμος! Είναι, βέβαια, και ο μαέστρος, που κρατά σθεναρά την μπαγκέτα και διευθύνει με ραγιάδικο μένος την ορχήστρα των φασουλήδων του άθλιου και υποτελούς συστήματος.

Σας προλαβαίνω! Δεν είμαι δα κάνα κορόιδο! Μάλιστα στην μουσική πιάνω πουλιά στον αέρα (όσο κι αν η τελευταία μου γκόμενα με… αντιμετώπιζε με την ατάκα: «εσύ δεν είσαι μουσικός, ενώ εγώ είμαι»- αλλά αυτά είναι… προσωπικά δεδομένα)! Έχει πάμπολλα φάλτσα η ορχήστρα! Ό,τι δίνεις, παίρνεις! Το θέμα είναι να τα προσπερνάς γρήγορα ώστε να μην τα πιάνει το αφτί του όχλου, πλειστάκις μάλιστα να θεωρεί το μέγιστο φαλτσάρισμα τολμηρή, ρηξικέλευθη ανανέωση, εμβάθυνση -«φρεσκάρισμα» το λένε σήμερα άμουσα πιθηκάκια- του παιζόμενου έργου! Τί θυμήθηκα! Ένα φοβερό μουσικόφιλο, μοναδικό γνώστη της συμφωνικής μουσικής, που σύχναζε την δεκαετία του 1970, στην περίφημη «Λέσχη του Δίσκου» και μας έμαθε την άμμο της θάλασσας. Είχε, λοιπόν, ολοκληρωθεί η συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Ηρώδειο κι όταν ο μαέστρος της (χρόνια στο πόντιουμ, από την εποχή της Χούντας) τον ρώτησε με αγωνία: «Πώς ήταν κύριε Τάδε»; Αυτός, πάντα κυνικός: «Υπέροχη! Καταπληκτική! Μπράβο και ξανά μπράβο! Πώς τα κατάφερες τόσο τέλεια; Αλλά, ρε παιδάκι μου, αυτά τα χάλκινα επέρδοντο συνεχώς»! Δεν γράφω ονοματεπώνυμα, είναι από χρόνια και οι δυο μακαρίτες.

Ποιο «Πανεπιστημιακό άσυλο», ρε δοσίλογοι της ποικιλόχρωμης Δεξιάς, από το κατάμαυρο μέχρι το βαθύ ροζέ του φάσματος) και πάλαι ποτέ σύντροφοι του Κ.Κ.Ε., (αφελείς και καιροσκόποι); Αφού το καταντήσατε σαν τα μούτρα σας, δουλεύοντας σε αγαστή σύμπνοια! Είναι κατάσταση αυτή σήμερα στις σχολές; Για ποιο άσυλο; Μόνο οι πάσης φύσεως βρωμιές του Υπουργείου Προβοκάτσιας έχουν ασυλία σε αυτές. Μια χαρά περνάνε εκεί τα «μπουμπούκια», που φοράνε κουκούλες και συναντάνε μέρα παρά μέρα τα ένστολα αδελφάκια τους για να κάνουν κοζερί και να καταναλώσουν τα ληγμένα, οι μεν τις «μολότοφ» και οι δε τα δακρυγόνα, κρότου λάμψης και λοιπά, γιατί οι Εβραίοι του Τελ Αβίβ περιμένουν νέες παραγγελίες! Πώς θα προβοκάρουν το λαϊκό και φοιτητικό κίνημα, που τα διέλυσε συστηματικά τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Προβοκάτσιας με την συνενοχή των δεξιών και «αριστερών» εταίρων του;

Αρέσει δεν αρέσει, η αλήθεια, όπως την ζήσαμε. «Εκκλησίες» ήταν τα πανεπιστήμια, κυψέλες μόρφωσης και ταξικού αγώνα στα δικά μας χρόνια. Άρχισε η προβοκάτσια «Χημείο-αναρχοαυτόνομοι» αλλά τους πήραμε φαλάγγι! Έχω κρατήσει, κάποτε θα το δημοσιεύσουμε, άρθρο μου στον «Ριζοσπάστη»: «Αναρχοαυτόνομοι, δούρειος Ίππος της αντίδρασης»! Από τότε κρατάει η σκούφια μα κι οι… προφητικές επιτυχίες τής Συνωμοσιολόγας Κασσάνδρας! Τί λάσπη φάγαμε τότε από τα (μόνο κρατικά) ραδιοτηλεοπτικά βοθροκάναλα και τον πουλημένο αστικό Τύπο! Προβοκάτσιες στο όνομα της δημοκρατίας, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πανεπιστημιακού ασύλου! Ναι, ρε μάγκες, με «ΚΝΑΤ και Μαλάμη» όλα τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα λειτουργούσαν υποδειγματικά και απέκρουσαν αποτελεσματικά κάθε προσπάθεια υπονόμευσης, κατάργησης και προβοκαρίσματος του Πανεπιστημιακού Ασύλου, γιατί κάναμε εμείς παιχνίδι, η Κ.Ν.Ε. και η Πανσπουδαστική! Εμείς, που από τα νιάτα μας λέγαμε: Κάθε επανάσταση, διαδήλωση, απεργία, λαϊκό, φοιτητικό, κάθε κίνημα, θα πρέπει να προστατεύει τον εαυτό του και τους στόχους, διαφορετικά κάλλιο να μην υπάρχει! Μάλιστα πρώην σύντροφοι του Κ.Κ.Ε. Καλύτερα να μην υπάρχει το τωρινό καραγκιοζιλίκι, που βρωμίζει τα πανεπιστήμια! Διαλύστε και αν μπορείτε φτιάξτε από την αρχή το φοιτητικό κίνημα, σωστά, ταξικά!

Κάτι ανάλογο ισχύει με τις διαδηλώσεις. Κάθε γκρουπούσκουλο των 50-100 ατόμων κλείνει για ψίλου πήδημα, αλλά με επαναστατική μπουρδολογία, τους δρόμους της πρωτεύουσας σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία. Παλεύουμε για…, για…! Τί παλεύετε, ρε ηλίθιοι! Μαλακίζεστε καθ’ υποτροπήν, μάλιστα ανηδονικά! Πού είναι ο κόσμος να συμμετέχει κατά χιλιάδες στις κινητοποιήσεις, με ποιο σχέδιο και ταξικό στόχο; Τον στείλατε με τα καμώματά σας στο σπίτι του, να κάθεται με την σειρά του να παίζει με οθόνη το πουλί του! Δεν έχετε ακούσει για την φθορά, την κατάχρηση, τον εξευτελισμό, το άκαιρο, προωθημένο και προβοκατόρικο, εκ των έσω, των μορφών πάλης, που τελικά γίνεται μπούμερανγκ και σκοτώνει… επαναστάτες του γλυκού νερού, του τρεις κι ο κούκος; Το θέμα είναι οι διαδηλώσεις… δωματίου να κολλάνε «ένσημα» (δεξιοί κι αριστεροί) συνδικαλιστές, ποικίλοι κομματικοί ινστρούχτορες, αποτυχημένοι πολιτικάντηδες και μπράβοι για να κάθονται σε καρέκλες προέδρου, γραμματέα, βουλευτή, υπουργού, «πρωθυπουργού», Προέδρου των Δεξιώσεων;

Για το Κ.Κ.Ε., επειδή πονάει, μιλώ για τον παρόντα κομματικό και εκλογικό, καθώς και τους ταξικά συνεπείς εξωκοινοβουλευτικούς συντρόφους του χώρου. Αισθάνονται, άραγε, αγωνιστική πληρότητα, επαναστατική ικανοποίηση, που μαζεύει το Π.Α.Μ.Ε. 5-15 χιλιάδες διαδηλωτές, αναλόγως συνθηκών; Και λένε οι Δεξιοί, από κατάμαυροι μέχρι ροζέ, στα βοθροκάναλα: «… αν εξαιρέσουμε την συμπαγή παρουσία του Κ.Κ.Ε.»; Δηλαδή γραφικό μόρφωμα, που με την έλλειψη βιώσιμης ταξικής προοπτικής και λόγω παρατεταμένης στασιμότητας κάνει με τον τρόπο του καλό στην ξενόδουλη εξουσία εκτονώνοντας στον βρόντο, εγκλωβίζοντας αδιέξοδα την όποια έσχατη ταξική ικμάδα και δύναμη της κοινωνίας! Συμπαγής και μαζική; Η Συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα εδώ και 10 χρόνια «προφήτεψε» ότι όταν ψοφήσουν οι γενιές μας, θα υπογραφεί και η πράξη θανάτου του Κ.Κ.Ε. Αν δεν φροντίσει ο Πατέρας Πάντων Πόλεμος να δώσει ριζική στροφή στην κοινωνία.

Κι όταν γίνεται παραμικρή έστω αξιοπρεπής από πλευράς μαζικότητας και στόχων διαδήλωση, πορεία, απεργία, κινητοποίηση, το αρμόδιο Υπουργείο Προβοκάτσιας της Γκραικυλίας διαθέτει άλλα αποτελεσματικά μέσα να την διαλύσει και να τρομάξει τον όχλο για πιθανές επόμενες δράσεις του. Κάτι σαν στημένος αγώνας ποδοσφαίρου, που είναι της μόδας στον κόσμο. Ή μήπως μοιάζει περισσότερο με ράγκμπι, ως προϊόν αμερικανικό, να είμεθα «in» με τα μεγάλα αφεντικά; Πολλάκις το έχουμε εξηγήσει: Μια ομάδα μπάτσων με κουκούλες και άλλη με στολές και τον ίδιο εν πολλοίς, όπως αποδεικνύεται από τις καταγγελίες, μαέστρο, μετατρέπουν σε πεδίο μάχης καθημερινά τα Εξάρχεια και περιστασιακά άλλες γειτονιές και πόλεις.

Άντε να κάνεις ταξικό αγώνα και να κατεβάσεις μαζικά τον κόσμο σε διαδήλωση με τέτοια τρομοκρατία του ξενόδουλου κράτους, κανονική χωρίς εισαγωγικά, μετά από τόση συκοφάντηση της αγωνιστικής δράσης των όχλων-λαών! Πάλι ο Μέγας Λένιν: Κάθε κόμμα, κίνημα, κάθε πολιτική δράση μαζών οφείλει να προστατεύει τον εαυτό της με κάθε μέσο, αλλιώς καλύτερα να λείπει… Όχι που θ’ άφηναν οι ξένοι επιβήτορες της αποικίας εκτός πειραματικού εργαστηρίου Γκραικυλίας την προβοκάτσια των λαϊκών κινητοποιήσεων και λοιπών δράσεων! Από την υποτιθέμενη «τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη» μέχρι τα τρικάκια του Ρουβίκωνα, ο στόχος της ξενόδουλης εξουσίας επετεύχθη: Να μην υπάρχει λαϊκό κίνημα κι όταν παρ’ ελπίδα σηκώνει κεφάλι του το σπάμε με μια κίνηση από το Υπουργείο Προβοκάτσιας.

04 Δεκεμβρίου 2019

Πηγή: mousapolytropos.gr

Μοιραστείτε το:
Tagged