Χρήστος Σαϊκούρας στη Βουλή: Ο 1ος ουσιαστικά αναπτυξιακός προϋπολογισμός της τελευταίας δεκαετίας.

Δημοσιονομικά
Μοιραστείτε το:

Ομιλία του Υπουργού Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό 2020

Ολοκληρώνουμε σήμερα τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2020.

Του 1ου Προϋπολογισμού Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Προϋπολογισμός που συζητείται μέσα σε ένα ρευστό εξωτερικό περιβάλλον.

Ιδιαίτερα στη γειτονιά μας, όπου η Τουρκία, λειτουργώντας ως «αλαζών και απειλών ταραξίας», δημιουργεί συνεχώς εντάσεις.

Η Ελλάδα, παραδοσιακά, αποτελεί παράγοντα σταθερότητας.

Στις παρούσες συνθήκες, που ο εξ ανατολών γείτονας συμπεριφέρεται αυθαίρετα, οφείλουμε να διαμορφώσουμε, άμεσα, ένα συμπαγές κοινωνικό και πολιτικό εσωτερικό μέτωπο, ενισχύοντας την εσωτερική ασφάλεια και την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.

Πιστεύω πως όλοι μας κατανοούμε ότι η ισχυροποίηση της οικονομίας αποτελεί την αναγκαία, και εν πολλοίς ικανή συνθήκη για την συνολική ισχυροποίηση της πατρίδας μας.

Σ’ αυτό το περιβάλλον, και σε οικονομικές συνθήκες ενισχυμένης εποπτείας, η Κυβέρνηση επιδιώκει να υπηρετήσει συγκεκριμένους στόχους.

  • Και τους υπηρετεί.
  • Προχωρώντας στην υλοποίηση προγραμματικών δεσμεύσεών της, σε συνθήκες δημοσιονομικής πειθαρχίας.
  • Αποπνέοντας αισιοδοξία, χωρίς να υπερβαίνει τα όρια του ρεαλισμού.
  • Αναδεικνύοντας αξιοπιστία.
  • Ενισχύοντας την εμπιστοσύνη σε θεσμούς.
  • Υπηρετώντας την αναπτυξιακή διαδικασία.
  • Επιτυγχάνοντας ισορροπία οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Εν κατακλείδι, με τον Προϋπολογισμό, επιταχύνει τον «βηματισμό» της οικονομίας προς την πλήρη κανονικοποίηση και την ισχυροποίηση της χώρας στο διεθνές στερέωμα.

Το Οικονομικό Επιτελείο θέτει, για το 2020, συγκεκριμένους στόχους.

Στόχους τους οποίους θα προσεγγίσουμε με πολιτικές που θα διακρίνονται από συνεκτικότητα και αποτελεσματικότητα.

Αξιολογώντας όμως την υλοποίησή τους και τα αποτελέσματά τους.

1ος Στόχος: Η επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης οικονομικής μεγέθυνσης.

Πως; Με την αύξηση της ποσότητας και της παραγωγικότητας και με τη βελτίωση της ποιότητας του εθνικού πλούτου, ώστε η χώρα να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της στις διεθνείς αγορές.

Στοχεύουμε σε ανάπτυξη 2,8% για το 2020.

Με ανασύνθεση των συστατικών του ΑΕΠ, δηλαδή την κατανάλωση, τις εξαγωγές, αλλά κυρίως τις επενδύσεις, ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα της μεγέθυνσής του.

Και εδώ θα ήθελα να επιμείνω λίγο.

Ο Προϋπολογισμός θέτει τις βάσεις για να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας, δηλαδή το επενδυτικό κενό.

Επενδυτικό κενό ως αποτέλεσμα της συρρίκνωσης του όγκου των επενδύσεων στην πρώτη φάση της κρίσης, της απότομης χειροτέρευσης των επιχειρηματικών προσδοκιών και των συνθηκών ρευστότητας το 2015 και της μη αναμενόμενης – εκ νέου – συρρίκνωσης των επενδύσεων το 2018.

Η πλήρης αξιοποίηση των διαθέσιμων συντελεστών παραγωγής και η αναπλήρωση του χαμένου αποθέματος κεφαλαίου, αποτελούν τα κλειδιά για τη μετάβαση της οικονομίας σε υψηλότερη καμπύλη παραγωγικών δυνατοτήτων.

Η νέα πολιτική στόχευση είναι οι επενδύσεις, ως ποσοστό του ΑΕΠ, να διπλασιαστούν τα επόμενα χρόνια, το συντομότερο δυνατόν.

Επενδύσεις όμως που θα ενσωματώνουν τα επιτεύγματα της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και θα τονώνουν τις ενδογενείς πηγές ανάπτυξης, όπως είναι η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία.

2ος Στόχος: Η αναδιανομή του εισοδήματος και η προώθηση της κοινωνικής συνοχής.

  • Μείωση της ανισοκατανομής και ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αυτό αποτελεί βασικό παράγοντα για τη συγκρότηση του αναγκαίου αρραγούς εσωτερικού κοινωνικού μετώπου.

3ος Στόχος: Η περαιτέρω ανάπτυξη της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας με εταίρους και συμμάχους.

  • Η χώρα πλέον δεν απασχολεί µε τα οικονομικά θέµατά της τους διεθνείς οικονομικούς θεσµούς.
  • Η συμμετοχή του Υπουργού Οικονομικών στα διεθνή φόρα έχει πλήρως αποδραματοποιηθεί.
  • Η αξιοπιστία έχει βοηθήσει στη διαμόρφωση αυτού του κλίματος.

4ος Στόχος: Τα υγιή και πειθαρχημένα δημόσια οικονομικά.

Σε περιβάλλον συνολικής μείωσης της φορολογίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων, είναι αναγκαία η απόλυτη δημοσιονομική πειθαρχία στο σκέλος των δαπανών, με στοχευμένες βέβαια αυξήσεις αυτών, μετά από αξιολόγηση αποτελεσμάτων και οφελών.

5ος Στόχος: Η ακόμη μεγαλύτερη μείωση της φορολόγησης των πολιτών, το συντομότερο δυνατόν, ακόμη και μέσα στο 2020, αν δημιουργηθεί, με ασφάλεια, πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος, όπως το έχουμε αποδείξει μέχρι σήμερα.

Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλλει η διεύρυνση της φορολογικής βάσης μέσα από το «χτύπημα» της φοροδιαφυγής, που για εμάς ισοδυναμεί με αγώνα υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Αυτό επιδιώκεται με την ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών ειδικά σε περιοχές με πολύ υψηλή τιμή αξία ακινήτων, την ενίσχυση των ελέγχων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων, την ενίσχυση των ηλεκτρονικών βιβλίων και της ηλεκτρονικής τιμολόγησης.

Καλώ τους πολίτες να συμβάλλουν σε αυτή την προσπάθεια, ώστε να πληρώνουμε φόρους όλοι, λιγότερα και δικαιότερα.

6ος Στόχος: Η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

Αυτό θα επιτευχθεί:

  • με την εμπροσθοβαρή αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων,
  • με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων,
  • με τη μείωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, και
  • με τη σταδιακή τόνωση της πιστωτικής επέκτασης.

7ος Στόχος: Η βελτίωση της δυνατότητας αποπληρωμής του δημοσίου χρέους.

Η στόχευση της δανειακής στρατηγικής θα είναι η διασφάλιση της συνεχούς εκδοτικής παρουσίας του Δημοσίου στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, η περαιτέρω μείωση των περιθωρίων δανεισμού, και η περαιτέρω ενίσχυση της εμπιστοσύνης των διεθνών οίκων αξιολόγησης και της επενδυτικής κοινότητας.

Αυτοί είναι οι στόχοι του Προϋπολογισμού.

Στόχοι φιλόδοξοι, αλλά ρεαλιστικοί.

Στόχοι μετρήσιμοι και επιτεύξιμοι.

Επί αυτών όμως, οι πτέρυγες της Αντιπολίτευσης, κυρίως όμως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αναζήτησαν, επινόησαν ή κατασκεύασαν επιχειρήματα κριτικής.

Θα απαντήσω στο σύνολό τους.

Θα ζητούσα βέβαια από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, με δεδομένο ότι μέχρι πρόσφατα ασκούσε τη διακυβέρνηση της χώρας, να είναι πιο ειλικρινής, περισσότερο προσεκτική και λιγότερο αμετροεπής στην κριτική της.

Εξηγούμαι:

1ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι παρέδωσε την οικονομία σε καλή κατάσταση.

Λησμονεί όμως ότι παρέλαβε την οικονομία σε ανάπτυξη, την επανέφερε – επί διετία – στην ύφεση, και απέτυχε, επί τετραετίας, σε όλες τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη.

Παρέδωσε μία οικονομία:

  • Με δημοσιονομικό κενό για το 2019.
  • Με τις επενδύσεις να καταρρέουν.
  • Με την ανταγωνιστικότητα, κάθε χρόνο, να υποχωρεί.
  • Με το ιδιωτικό χρέος να διογκώνεται.
  • Με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου να μην έχουν εκκαθαριστεί.
  • Με τα «κόκκινα δάνεια» να διατηρούνται στο ύψος του 2014.
  • Με την αποτίμηση των μετοχών των φορολογουμένων στις ελληνικές τράπεζες να έχει εξαϋλωθεί.

Συμπέρασμα; Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε την οικονομία σε κατάσταση αναιμικών επιδόσεων στη μεγέθυνση και στα περισσότερα κεφάλαιά της.

Η 3η Έκθεση Αξιολόγησης των θεσμών, του τελευταίου Ιουνίου, αποτυπώνει αυτή την κατάσταση και τις μεγάλες εκκρεμότητες που μας άφησε «παρακαταθήκη» η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

2ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι το δημοσιονομικό περιθώριο του 2ου εξαμήνου οφείλεται στην καλύτερη πορεία του πρώτου εξαμήνου.

Λησμονεί όμως ότι ουσιαστική αναθεώρηση έγινε μόνο στο δεύτερο τρίμηνο, με μία πολύ χαμηλή βάση του 2018, κυρίως λόγω της προεξόφλησης και των προσδοκιών από την επερχόμενη κυβερνητική αλλαγή, μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Υπενθυμίζω ότι λίγες ημέρες αργότερα, ο Εκτελεστικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας κ. Ρέγκλινγκ δήλωνε ότι υπάρχει «εμπιστοσύνη των αγορών στις οικονομικές πολιτικές της νέας Κυβέρνησης». 

Μόνο εσείς δεν αντιλαμβάνεστε ότι κάτι άλλαξε, προς το καλύτερο, στη χώρα, μετά τις 7 Ιουλίου!

Σε ό,τι αφορά τον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργήθηκε το 2ο εξάμηνο του έτους, αυτός οφείλεται, όπως κατέθεσα και προχθές με στοιχεία:

  • στη σημαντική υπέρβαση των εσόδων από ΦΠΑ μετά τον Ιούνιο,
  • στη βελτίωση της εισπραξιμότητας του ΕΝΦΙΑ,
  • στη μεγάλη συμμετοχή πολιτών στο νέο πλαίσιο ρύθμισης οφειλών,
  • στην προσεκτική δημοσιονομική διαχείριση των δαπανών.

Συμπέρασμα; Ο δημοσιονομικός χώρος δημιουργήθηκε το 2ο εξάμηνο του 2019, και οφείλεται, αποκλειστικά, στους ιεραρχημένους χειρισμούς της νέας Κυβέρνησης.

Και αυτός ο δημοσιονομικός χώρος, μεγαλύτερος του 1 δισ. ευρώ, διανεμήθηκε σταδιακά, με ασφάλεια και με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, με την μείωση του ΕΝΦΙΑ, με την εμπροσθοβαρή καταβολή αυξημένου επιδόματος θέρμανσης, με τη μείωση της προκαταβολής φόρου για τα νομικά πρόσωπα, με την ενίσχυση της ΔΕΗ, της εθνικής άμυνας, της υγείας και της καθημερινότητας του πολίτη, με τη διανομή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

3ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η έκτακτη ενίσχυση είναι «ψίχουλα».

Λησμονεί όμως να αναφέρει ότι, το φετινό κοινωνικό μέρισμα, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το είχε διανείμει, για προεκλογικούς λόγους, ως δήθεν «13η σύνταξη».

Και ότι εξάντλησε τον όποιο δημοσιονομικό χώρο λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, ναρκοθετώντας το πεδίο για την επόμενη Κυβέρνηση.

Μάλιστα ο κ. Τσακαλώτος, στη Βουλή, πριν 12 ημέρες, παραδέχθηκε ότι στόχος ήταν «να μειωθεί το μέρισμα», χορηγώντας – δήθεν – «13η σύνταξη».

Η αλήθεια συνεπώς είναι ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως η ίδια ομολόγησε, δεν άφησε ούτε 1 ευρώ για κοινωνικό μέρισμα!

4ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι έσβησε το προεκλογικό πυροτέχνημα της Νέας Δημοκρατίας.

Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο για μία Κυβέρνηση που σε 5 μήνες έχει υλοποιήσει, στο πεδίο της οικονομίας, όλες τις προγραμματικές δεσμεύσεις της.

Τις υπενθυμίζω, διότι η επανάληψη είναι «μήτηρ πάσης μαθήσεως»:

  • Καλύψαμε το δημοσιονομικό κενό για τα έτη 2019 και 2020.
  • Ολοκληρώσαμε, με επιτυχία, την 4η αξιολόγηση της χώρας.
  • Προχωρήσαμε σε γενναία μείωση του ΕΝΦΙΑ.
  • Βελτιώσαμε το πλαίσιο ρυθμίσεων οφειλών των πολιτών.
  • Απλοποιήσαμε τις διαδικασίες για την προστασία της πρώτης κατοικίας, και παρατείναμε το υφιστάμενο πλαίσιο κατά 4 μήνες. Πλαίσιο το οποίο, με νόμο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα έληγε σε 10 ημέρες.
  • Καταργήσαμε τους κεφαλαιακούς περιορισμούς.
  • Προχωρήσαμε εμβληματικά επενδυτικά έργα.
  • Προωθήσαμε αποκρατικοποιήσεις.
  • Δρομολογήσαμε και ολοκληρώσαμε την αποπληρωμή του ακριβού τμήματος των δανείων του ΔΝΤ.
  • Νομοθετήσαμε πλαίσιο για την αγορά διαδικτυακών τυχερών παιγνίων.
  • Ψηφίστηκε ένα φιλο-αναπτυξιακό φορολογικό νομοσχέδιο.
  • Ψηφίστηκε μία συστημική λύση για τη μείωση των «κόκκινων δανείων» στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.

Η υλοποίηση αυτού του πλέγματος πολιτικών αξιολογείται θετικά από τους εταίρους, τους επενδυτές, τις αγορές, τους οίκους αξιολόγησης, και πρωτίστως από τους Έλληνες πολίτες.

Όπως αποδεικνύεται:

  • Από τις δημόσιες αναφορές εγχώριων και διεθνών παραγόντων και φορέων.
  • Από τις επιτυχημένες – ως προς το επιτόκιο και την ποιότητα – εκδόσεις χρέους.
  • Από τις αναβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης.
  • Από τη σημαντική βελτίωση του Δείκτη Οικονομικού Κλίματος και Καταναλωτικής Εμπιστοσύνης.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχωρά μπροστά, γρήγορα και με ασφάλεια!

Με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση, υπευθυνότητα και μετριοπάθεια!

5ον. Η Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι οι εκτιμήσεις για την ανάπτυξη είναι αισιόδοξες.

  • Επικαλείται τα στοιχεία των θεσμών.
  • Αν όμως τα αποδέχεστε, αυτό σημαίνει ότι δέχεστε ότι η οικονομία «θα τρέξει» με ρυθμό μεγέθυνσης 2,3% το 2020.
  • Δηλαδή, σχεδόν διπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού όρου.
  • Και υψηλότερο από το 2019.
  • Εμείς εκτιμούμε ότι θα επιτευχθεί ακόμη υψηλότερος ρυθμός, κυρίως λόγω της υλοποίησης του φορολογικού νομοσχεδίου, το οποίο ενσωματώνει πολιτικές με υψηλές πολλαπλασιαστικές αναπτυξιακές επιδράσεις.
  • Πάντως πλέον, συμφωνούμε ότι η οικονομία, το 2020, θα έχει καλύτερη επίδοση στην ανάπτυξη απ’ ό,τι το 2019.

6ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόζει ταξικές πολιτικές.

Το ισχυρίζεται αυτό η πιο ταξική μνημονιακή Κυβέρνηση.

Εμείς, χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι καταργούμε τις κοινωνικές και εισοδηματικές τάξεις, σχεδιάζουμε και υλοποιούμε πολιτικές για όλους τους πολίτες, με ιδιαίτερη έμφαση στα χαμηλότερα και τα μεσαία εισοδηματικά στρώματα, προκειμένου να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες.

1ο Παράδειγμα: Μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ για όλους τους πολίτες.

Επιλέξαμε η μείωση στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα να παραμείνει η υψηλότερη, αλλά μειώσαμε τον φόρο ακίνητης περιουσίας και στο υπόλοιπο 42% της κοινωνίας, όπου ανήκει και σημαντικό τμήμα της μεσαίας τάξης, και το οποίο πληρώνει το 60% του φόρου, με χαμηλότερο βέβαια ποσοστό μείωσης.

2ο Παράδειγμα: Μειώσαμε τον εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή του φόρου εισοδήματος για τα φυσικά πρόσωπα, από το 22% στο 9%, όπως ακριβώς είχαμε δεσμευθεί προεκλογικά.

Συνδυαστικά, από τη μείωση του ΕΝΦΙΑ και τη νέα κλίμακα φορολογίας εισοδήματος, αναμένεται μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στα χαμηλότερα εισοδήματα κατά 23%, στα μεσαία εισοδήματα κατά 16% και στα υψηλότερα εισοδήματα κατά 7%.

3ο Παράδειγμα: Μειώνουμε το φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, από το 28% στο 24%, για όλες τις επιχειρήσεις, μικρές, μεσαίες και μεγάλες.

4ο Παράδειγμα: Το φορολογικό νομοσχέδιο υποβοηθά την οικονομική δραστηριότητα του παραγωγικού σκέλους της κοινωνίας, στο οποίο ανήκει και η μεσαία τάξη.

Οι παροχές σε είδος στους εργαζόμενους, η «έξυπνη» ανάκαμψη της οικοδομικής δραστηριότητας, η ενίσχυση της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και η μείωση ασφαλιστικών εισφορών, μαζί με πολιτικές για ευκαιρίες απασχόλησης, ασφάλεια, βελτιώσεις στην παιδεία και αυστηρούς ελέγχους των μεταναστευτικών ροών, θα αποκαταστήσουν, σταδιακά, τη μεσαία τάξη.

Ώστε να την δούμε να επιστρέφει εκεί που πραγματικά πρέπει να είναι, και όχι εκεί που σήμερα είναι.

7ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η μείωση των φόρων δεν βοηθά την αναπτυξιακή διαδικασία.

Στην μηχανή αναζήτησης επιστημονικών άρθρων, ο συνδυασμός των λέξεων “tax reduction – economic growth” παρουσιάζει 2,8 εκατομμύρια επιστημονικές μελέτες που αναλύουν το ζήτημα.

Σε σχετική επισκόπηση βιβλιογραφίας, στις 23 από τις 26 μελέτες αποδεικνύεται ότι η επίδραση της αύξησης των φόρων στην οικονομική ανάπτυξη είναι αρνητική.

  • Ως εκ τούτου, κάθε φορολογική μεταρρύθμιση που αποσκοπεί στη μείωση της συνολικής επιβάρυνσης, θα οδηγήσει σε τόνωση της ανάπτυξης, μέσω της αύξησης των επενδύσεων, της απασχόλησης, των μισθών και, συναφώς, συνολικά του βιοτικού επιπέδου.
  • Ενώ οδηγεί και σε μείωση της φοροδιαφυγής.
  • Φυσικά οι μειώσεις των φόρων δεν είναι πανάκεια.

Αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης οικονομικής πολιτικής, ενισχύοντας τα κίνητρα για παραγωγή και εργασία, με στόχο τη δημιουργία ενός φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ώστε να επιταχυνθεί ο ρυθμός ανάπτυξης.

8ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η Κυβέρνηση είναι κοινωνικά ανάλγητη.

Προφανώς αναφέρεται σε «σκιάχτρο» που έχει κατασκευάσει για τη Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να οικοδομεί τον αντιπολιτευτικό της λόγο.

Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο!

Η συνεκτική κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης, όχι αποκομμένη από την υπόλοιπη οικονομική πολιτική, με στόχο την κοινωνική αποτελεσματικότητα και δικαιοσύνη, εδράζεται σε 5 συγκεκριμένους πυλώνες:

  • Τη διατήρηση του πλέγματος κοινωνικής προστασίας μέσω των αναγκαίων επιδομάτων, όπως είναι το επίδομα παιδιού, το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, το επίδομα στέγασης.
  • Την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, με πολιτικές όπως είναι η χορήγηση επιδόματος για κάθε νέο παιδί, το πρόσθετο αφορολόγητο, ο μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ για βρεφικά είδη.
  • Την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής, την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
  • Την άσκηση κοινωνικής πολιτικής μέσω της μείωσης της υπερφορολόγησης.
  • Και την χορήγηση έκτακτης ενίσχυσης σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

Ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός έρχεται συνεπώς να επιβεβαιώσει ότι η παρούσα Κυβέρνηση στηρίζει έμπρακτα την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Και πάει πολύ να μας κουνάνε το «δάχτυλο» αυτοί που, μεταξύ άλλων, έκοψαν το ΕΚΑΣ και επέβαλλαν ή αύξησαν τις εισφορές υγείας.

Και φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη μνημονιακή Κυβέρνηση που μείωσε, τον Μάιο του 2016, το αφορολόγητο!

9ον. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι εγκαταλείπεται ο στόχος για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Άραγε πόσες φορές πρέπει να τονίσω ότι η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων βρίσκεται στον πυρήνα της στρατηγικής μας;

Το ζήτημα όμως είναι πώς προσεγγίζεται αυτός ο στόχος.

Και εμείς τον προσεγγίζουμε με τεκμηρίωση και υπευθυνότητα.

Βεβαίως αποδέχομαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ασυναγώνιστος στο να προβάλλει τις επιθυμίες του ως πραγματικότητες.

Ισχυρίζεται ότι θα πετύχαινε μείωση των πλεονασμάτων με τη δημιουργία ενός ειδικού λογαριασμού.

Μόνο που τέτοιος λογαριασμός ουδέποτε υπήρξε!

Η δική μας προσέγγιση είναι ότι οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης, το χαμηλό κόστος δανεισμού, η πρόωρη αποπληρωμή του ΔΝΤ, και η χρήση των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα για αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, θα βελτιώσουν τις παραμέτρους βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Δίνοντας τη δυνατότητα, εντός του 2020, να διεκδικήσουμε τη μείωση του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Συμπερασματικά, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της δικής μας οικονομικής πολιτικής και της αντίστοιχης του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο σε επίπεδο σχεδιασμού όσο και εφαρμογής.

  • Εμείς δεν ασκούμε ταξικές πολιτικές, ο ΣΥΡΙΖΑ άσκησε.
  • Εμείς επιδιώκουμε και σταδιακά επιτυγχάνουμε να αποκαταστήσουμε τη μεσαία τάξη, ο ΣΥΡΙΖΑ τη διέλυσε.
  • Εμείς επιδιώκουμε να μεγαλώσουμε την «πίτα» της οικονομίας και να την «μοιράσουμε» πιο δίκαια, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακύκλωνε τη μιζέρια.
  • Εμείς πιστεύουμε στην αναγκαιότητα μείωσης των φόρων, ο ΣΥΡΙΖΑ αρέσκεται στην υπερφορολόγηση της κοινωνίας.
  • Εμείς επιδιώκουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδεοληπτικά, τις πολεμά.
  • Εμείς εφαρμόζουμε πολιτικές για την ενίσχυση τόσο της προσφοράς όσο και της ζήτησης στην οικονομία, ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται μόνο με την ζήτηση.
  • Εμείς εφαρμόζουμε μία συνεκτική κοινωνική πολιτική, ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί απλά επιδοματικές πολιτικές.
  • Εμείς εφαρμόζουμε πολιτικές βασισμένες στις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού και της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη ψάχνεται!

Κλείνω λέγοντας ότι ο Προϋπολογισμός καταδεικνύει ότι η οικονομία έχει θετική δυναμική.

  • Δυναμική η οποία σταθεροποιείται, βελτιώνεται και κινητοποιεί δυνάμεις, εγχώριες και ξένες.
  • Μετά την μακροχρόνια περιπέτεια, η οικονομία φαίνεται ότι σταδιακά βγαίνει στο «ξέφωτο».
  • Γνωρίζουμε βεβαίως ότι μαγικές συνταγές δεν υφίστανται.
  • Λάθη γίνονται και θα γίνονται, αναγνωρίζονται όμως, και στο πλαίσιο του εφικτού και των περιορισμών, διορθώνονται.
  • Αβεβαιότητες υπάρχουν.
  • Κίνδυνοι παραμονεύουν.
  • Δομικά προβλήματα συνεχίζουν να υφίστανται.
  • Εφησυχασμός δεν δικαιολογείται.
  • Στο «όχημα» της χώρας επιβαίνουμε όλοι.
  • Γι’ αυτό πρέπει να κινηθούμε χωρίς προσωπικούς και κομματικούς υπολογισμούς.
  • Μακριά από αυταπάτες, λαϊκισμούς και ελιτισμούς.

Φρονώ ότι όλες και όλοι κατανοούμε πως η πραγματικότητα επιβάλλει κοινωνικές και πολιτικές συγκλίσεις, δημιουργικές συνθέσεις, εθνικό σχέδιο και σκληρή δουλειά.

Επιτάσσει πατριωτική συνείδηση, σύνεση και ρεαλισμό.

Απαιτεί ασφάλεια και αίσθημα δικαιοσύνης.

Μόνο έτσι θα διαμορφώσουμε το νέο, σύγχρονο, βιώσιμο εγχώριο ολιστικό υπόδειγμα.

Υπόδειγμα που μπορεί να ωθήσει την οικονομία και την κοινωνία σε έναν ενάρετο κύκλο ευημερίας για όλους τους πολίτες, σε μία ισχυρή και διεθνώς αξιοπρεπή Ελλάδα.

Για το λόγο αυτό σας καλώ να ψηφίσετε τον Προϋπολογισμό του 2020.

Τον 1ο ουσιαστικά αναπτυξιακό προϋπολογισμό της τελευταίας δεκαετίας.

Έναν Προϋπολογισμό που έχει ως στόχο την ισχυροποίηση της χώρας και την προώθηση της ατομικής και κοινωνικής ευημερίας.

Εμείς έχουμε κάνει τη βασική επιλογή μας:

Προχωρούμε με τους πολλούς, για τους πολλούς!

Μοιραστείτε το:
Tagged