Ο Τούρκος σέντερ των Celtics εξαπολύει πυρά εναντίον του Ερντογάν
Στις τουρκικές φυλακές βρίσκονται 17.000 αθώες γυναίκες με τα μωρά τους
Ο Ενές Καντέρ εναντιώθηκε για ακόμη μια φορά στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τόνισε πως θέλει να είναι η φωνή των αθώων ανθρώπων, ενώ ανέφερε πως 17000 γυναίκες βρίσκονται στη φυλακή με τα μωρά τους.
Δεν σταματά να εκφράσει την αντίθεση του με τα όσα κάνει ο Ερντογάν στην Τουρκία ο Τούρκος NBAer. Ο σέντερ των Σέλτικς όπου σταθεί και όπου βρεθεί αναφέρει πως στην χώρα του δεν υπάρχει δημοκρατία και ελευθερία λόγου, ενώ αποκαλεί δικτάτορα τον Ερντογάν.
Ο Καντέρ με νέα του τοποθέτηση ανέφερε πως θέλει να είναι η φωνή των αθώων ανθρώπων, ενώ πρόσθεσε πως στις φυλακές βρίσκονται 17.000 γυναίκες που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί μαζί με τα μωρά τους.
«Moυ λένε να βουλώσω το στόμα μου, να βγάλω απλά τα λεφτά μου και να έχω μια ευτυχισμένη ζωή. Με ρωτάνε γιατί να μιλάω για αυτά τα θέματα. Όταν θίγεις αυτά τα προβλήματα ποτέ δεν θα πάρεις μεγάλα συμβόλαια και σημαντικές συμφωνίες. Αυτό επηρεάζει εμένα και την οικογένεια μου. Ο πατέρας μου απολύθηκε, η αδερφή μου δεν μπορεί να βρει δουλειά. Είναι μεγαλύτερο από μένα, από το μπάσκετ, από το ΝΒΑ. Αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία είναι τραγωδία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται στις φυλακές και υποφέρουν. Υπάρχει πρόβλημα. Όταν κάνω tweet για αυτό, πάντα παίρνει μεγάλη έκταση. Μπορώ να είμαι η φωνή αθώων ανθρώπων. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 17.000 αθώες γυναίκες στη φυλακή. Υπάρχουν πάνω από 1000 μωρά που μεγαλώνουν στις φυλακές μαζί με τις μητέρες τους. Για εμένα είναι σημαντικό. Με επηρεάζει εμένα και την οικογένεια μου. Αλλά πρέπει να στηρίξω όλους αυτούς τους αθώους ανθρώπους».
Μία ημερα πριν (πριν τη συνάντηση Τραμπ-Ερντογάν)…
Ο Τούρκος αστέρας του NBA καταπέλτης στην WP κατά του καθεστώτος Ερντογάν
«Όταν ο Πρόεδρος Τραμπ συναντηθεί με τον Τούρκο ομόλογό του στο Λευκό Οίκο την Τετάρτη, θα πρέπει να του καταστήσει σαφές ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ δεν είναι άνευ όρων. Η συμμαχία μεταξύ των δυο χωρών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να υποστηριχτεί, όταν ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει βάλει τόσα πολλά εμπόδια.
Η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων εναντίον των Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ με την πρόσφατη εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία και την αυξανόμενη προσέγγιση του Ερντογάν με τη Ρωσία, είναι μια πηγή τριβών. Μια άλλη πηγή τριβών, η οποία έχει λάβει μικρότερη δημοσιότητα, είναι το θλιβερό ρεκόρ του Ερντογάν στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Θα αφήσω την πτυχή της εξωτερικής πολιτικής σε άλλους. Στόχος μου είναι να επιστήσω την προσοχή στην κακομεταχείριση του Ερντογάν στον ίδιο του τον λαό. Θέλω να παροτρύνω το Τραμπ να πιέσει τον Ερντογάν να σταματήσει να διώκει την αντιπολίτευση και να τερματίσει τις αυταρχικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Τούρκων πολιτών.
Οι πιο ειλικρινείς δημοσιογράφοι και ακτιβιστές της Τουρκίας εξουθενώνονται στις φυλακές, οι εταιρείες των μέσων ενημέρωσης είτε κλείνουν είτε τους επιβάλλεται υποταγή, οι δάσκαλοι φυλακίζονται, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών απειλούνται και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λογοκρίνονται βαρύτατα. Οι επιθέσεις εναντίον κάθε διαφωνούντα φθάνουν σε τέτοιον βαθμό αυθαιρεσίας, ώστε όποιος αρθρώσει ακόμη και ήπια κριτική, μπορεί να δει το εσωτερικό του κελιού φυλακής.
Προτού ο Ερντογάν καταστεί όλο και πιο αυταρχικός μετά από μια απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, η Τουρκία δεν ήταν ίσως μια σταθερή και εδραιωμένη δημοκρατία, αλλά τουλάχιστον διέθετε ζωηρά μέσα ενημέρωσης, μια κάπως ανεξάρτητη δικαστική εξουσία και ζωντανή κοινωνία των πολιτών. Οι διαπραγματεύσεις της Άγκυρας σχετικά με την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι στενοί δεσμοί της με τις Ηνωμένες Πολιτείες διασφάλιζαν ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες των ανθρώπων θα ήταν σεβαστά.
Είναι κατανοητό ότι κάποια μέρα η Τουρκία θα μπορούσε να επιστρέψει σε αυτή την κατάσταση, αλλά αυτό δεν θα συμβεί εάν τα ελεύθερα έθνη δεν εστιάσουν στον απαίσιο απολογισμό του Ερντογάν στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ξέρω και προσωπικά πόσο επικίνδυνο είναι το καθεστώς και πόσο δύσκολο θα επέλθει αλλαγή. Ήρθα στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήμουν 17 ετών και σπάνια ταξίδευα πίσω στην Τουρκία. Αλλά παρακολούθησα με ανησυχία το γεγονός ότι ο Ερντογάν αγκάλιασε δικτατορικές μεθόδους και δεν έκλεισα το στόμα μου ασκώντας κριτική εναντίον του καθεστώτος.
Η μη ανεκτικότητα Ερντογάν απέναντι στη διαφωνία στο εσωτερικό της χώρας, εφαρμόζεται επίσης και στο εξωτερικό: Η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για εμένα, κατέθεσε «ερυθρό συναγερμό» (red alert) στην Ιντερπόλ ζητώντας να κρατηθώ σε άλλες χώρες, απειλούσαν την οικογένειά μου και συνέλαβαν τον πατέρα μου.
Δεν επικοινωνώ με συγγενείς στην Τουρκία επειδή φοβούμαι ότι ένα μόνο μήνυμα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη “τρομοκρατικής δραστηριότητας”. Έχω απειληθεί και παρενοχληθεί στους δρόμους της Βοστώνης, όπου παίζω μπάσκετ για τους Σέλτικς, από ανόητους οι οποίοι υποθέτω ότι ήταν Τούρκοι πράκτορες.
Το μπάσκετ είναι το πάθος μου, αλλά είμαι ευγνώμων που μου παρέχει επίσης μια πλατφόρμα η οποία μπορεί να κάνει τη ζωή μου να έχει νόημα, επιτρέποντάς μου να μιλήσω προς υποστήριξη εκείνων που υποφέρουν στην Τουρκία.
Η ανταπόκριση των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο ήταν τόσο εμπνευσμένη, ώστε αυτή την εβδομάδα ξεκίνησα ένα διαδικτυακό υπόμνημα με την ονομασία “You Are My Hope” [σ.σ. είστε η ελπίδα μου], με στόχο τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών με στόχο την ευαισθητοποίηση απέναντι στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πατρίδα μου.
Όταν ο στόχος επιτευχθεί, σκοπεύω να στείλω το υπόμνημα σε ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο Κογκρέσο, σε κάθε οργάνωση που θα μπορούσε να συμβάλει στην άσκηση πίεσης στο καθεστώς του Ερντογάν. Και, φυσικά, θα το στείλω [και] στον Λευκό Οίκο.
Πηγή: gazzetta.gr – defence-point.gr
