Οι κλέφτες με το μέικ απ – Πως λειτουργούν κλέβοντας ανυποψίαστους

Γεγονότα Κοινωνία
Μοιραστείτε το:

Συμμορία κλεφτών χρησιμοποιεί μέθοδο απόσπασης της προσοχής ανυποψίαστων θυμάτων, λερώνοντας σκόπιμα τα ρούχα τους με μέικ άπ, ώστε να τους κλέψει τις τσάντες και ότι άλλο κουβαλούν στα χέρια τους.

Τα ποιό συνήθη θύματά τους είναι άνδρες και γυναίκες καλοντυμένοι με ακριβά αξεσουάρ (τσάντες κάθε μορφής)  ή δέματα στα χέρια τους.

Διαβάστε πως περιγράφει μία τέτοια κλοπή στο κέντρο της Αθήνας (Σύνταγμα), καθώς και τον τρόπο δράσης της συμμορίας ο Γιώργος Κορρές, επώνυμος επιχειρηματίας:.

«Θύμα των κλεφτών με το μέικ απ έπεσε ο επιχειρηματίας, ιδρυτής και πρόεδρος της ομώνυμης εταιρείας καλλυντικών Κορρέ, Γιώργος Κορρές. Ο επιχειρηματίας περιγράφει πώς του επιτέθηκαν οι κλέφτες με το μέικ απ στην πλατεία Συντάγματος. Περιέγραψε στο Facebook την άκρως δυσάρεστη εμπειρία που είχε στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Συντάγματος μαζί με δύο συνεργάτες του από το εξωτερικό.

Συγκεκριμένα, στις 8 το βράδυ της Πέμπτης, ενώ περπατούσαν στην πλατεία Συντάγματος πηγαίνοντας σε μια επόμενη συνάντηση, οι δύο συνεργάτες του Γιώργου Κορρέ διαπίστωσαν ότι κάποιος τους λέρωσε τα σακάκια με υγρό μέικ απ. Αφησαν τις τσάντες τους κάτω για να καθαρίσουν με υγρά μαντηλάκια τα ρούχα τους και τότε, σε κλάσματα δευτερολέπτου, εμφανίστηκαν άγνωστοι και τους άρπαξαν την τσάντα.

Ο Γιώργος Κορρές περιγράφει πώς τον έκλεψαν στο κέντρο της Αθήνας

«Μια δυσάρεστη εμπειρία χτες το βράδυ. Με δυο συνεργάτες από την Ασία στην πλατεία Συντάγματος, κατά τις 8, εκατοντάδες άνθρωποι γύρω, περπατάω 3 μέτρα μπροστά τους, γυρίζω να τους δω, και μιλούν ο ένας στον άλλο θορυβημένοι, κάποιος τους έχει λερώσει τα κουστούμια στην πλάτη, απο πάνω μέχρι κάτω με γραμμές υγρού make up.

Αμηχανία, αίσθημα ντροπής και αναστάτωση. Νιώθω ενοχές γιατί τους συνοδεύω στην πόλη μου, και κάπως τους άφησα απροστάτευτους. Αναρωτιόμαστε τι πρέπει να κάνουμε, δεν πάει το μυαλό μας καθόλου σε κάτι περισσότερο, φτάνουμε στο κάτω περίπτερο της πλατείας και αγοράζω χαρτομάντιλα και υγρά μαντηλάκια.

Στην γωνία της Φιλελλήνων σταματάμε για να τους βοηθήσω να σκουπίσουν όπως όπως τα ρούχα τους, έχουν ήδη ακυρώσει το επόμενο ραντεβού τους και είναι καταστενοχωρημένοι και νιώθουμε όλοι ντροπιασμένοι.

Την στιγμή που γυρίζω να βοηθήσω τον έναν, δυο νεαροί μιλούν στον δεύτερο, και ένας τρίτος αρπάζει την τσάντα που μόλις είχε ακουμπήσει κάτω, για να σκουπίσει τα ρούχα του.

Σε 3 δευτερόλεπτα έχουν εξαφανιστεί όλοι, και είναι πλέον φανερό το τι και το γιατί. Κοιταζόμαστε σαν ηλίθιοι, απολύτως παραδομένοι στην αφέλεια μας, στην αδυναμία μας να καταλάβουμε ότι υπήρξαμε στόχοι για τουλάχιστον 5 λεπτά..

Μέσα στη ντροπή και το θυμό, αρχίζει να ανακαλύπτει ότι έχει τις κάρτες του στη μια τσέπη, το διαβατήριο στην άλλη, το τηλέφωνο στην τρίτη. Θα μπορούσε να ήταν πολύ χειρότερα..

Εύκολο να μιλήσεις για τα χάλια της Ελλάδας, για το πως έχει γίνει η κοινωνία μας και όλα αυτά. Δεν βοηθάει να πάμε εκεί. Πιο πολύ νιώθω κάτι σαν υποχρέωση να γίνει γνωστό, σαν μέτρο προφύλαξης. Και για όσους ταξιδεύουν, να φροντίζουν κατά το δυνατόν να έχουν σε ασφαλές σημείο τα απαραίτητα, γιατί δυστυχώς shit happens».

Πηγή: iefimerida.gr

Μοιραστείτε το:
Tagged