Φαίνεται ότι τα «paidia» της τοπικής αυτοδιοίκησης, -«αγόρια και κορίτσια»-, είτε λόγο της διαχρονικότητάς τους, -βλέπε επικό βίντεο διάσημου δημάρχου που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει και όλα μόνο αυτός τα δημιούργησε και τα δημιουργεί…»-, είτε γιατί έχουν καταφέρει με τον ένα ή άλλο τρόπο να μανικουλάρουν ή αν θέλετε να χειραγωγούν με μαστίγιο και καρότο, ότι κατά την γνώμη τους, κολυμπάει, περπατάει, πετάει, τρέχει και γιατί όχι να μου επιτραπεί «σεξουλιάζεται φυσιολογικώς ή εναλλακτικά», όπως είναι το αναφαίρετο δικαίωμά τους διαχείρισης, μεταχείρισης και διάθεσής του σώματός τους, σ’αυτή την πόλη που διοικούν εδώ και σχεδόν 20 χρόνια που άρχισαν να ξεφεύγουν, ακόμη και για τα ποιο απλά πράγματα…
Με απλά λόγια δείχνουν και πιστοποιούν με την συμπεριφορά τους και τον υποτιθέμενο επικοινωνιακό λόγο τους, ότι έχουν πλέον «καβαλήσει την Κάλαμον», χωρίς μάλιστα να υπολογίζουν τις ακίδες που πληγώνουν το τρυφερό εσωτερικό των μοιρών τους, έστω κι αν αυτό είναι πλέον καλυμμένο λόγο παρέλευσης των χρόνων και της νεότητας… χώρια και της σκληρής και ανώμαλης πλέον επιδερμίδας τους…
Θύμα, τέτοιων συμπεριφορών η στήλη…., θύτης γνωστός και μη εξαιρετέος αντιδήμαρχος, -δεν έχει καμία σημασία αν είναι άρρεν ή θήλυ στο φύλο, και γι’αυτό δεν υπάρχει καμία ανάγκη προσωποποίησης του-, όταν στην δημοσιογραφική προσπάθεια του γράφοντος να τηρήσει την δεοντολογία επαλήθευσης των πληροφοριών του, εισέπραξε τα εξής: «Νίκο μου, -βλέπετε έχει το θάρρος να μου μιλά σε προσωπικό επίπεδο και τόνο-, δεν ξέρεις τίποτα από αυτά που μου λες και άφησε εμένα, που από το 2003 έχω εκπαιδευτεί μέσα από το έργο μου, να σου γνωρίσω εγώ την πραγματική αλήθεια των πραγμάτων και όχι αυτών που εσύ ανίχνευσες ως πληροφορίες»… «Και σε παρακαλώ άσε τις πληροφορίες για τις οποίες με ρωτάς αν ισχύουν ή όχι, γιατί αυτός που στις ανέφερε δεν ξέρει τι του γίνεται…», συνέχισε, ενώ επιδόθηκε σε ένα εκπαιδευτικό μάλλον λογίδριο για το τι ισχύει στο θέμα που ζήτησα επιβεβαίωση ή διάψευση…., φθάνοντας στο σημείο να προσπαθεί να με πείσει ότι όλα όσα ήξερα εγώ ήταν απλές μπαρούφες…». (η απόδοση του λόγου είναι περιφραστική…)
Φυσικά το ίδιο πρόσωπο, πριν ένα μεγάλο σχετικά διάστημα, -περίπου ένα χρόνο και κάτι-, μου είχε αναφέρει πρόσωπο με πρόσωπο το εξής εκπληκτικό για δημόσιο πρόσωπο που ασκεί εξουσία… διαχειριζόμενα τεράστια κονδύλια δημοτικού χρήματος…: «Νίκο μου»…, -προσέξτε το «μου»-, ότι και να κάνεις, όσα και να γράψεις, όσα και στοιχεία να δημοσιοποιήσεις, δεν πρόκειται να μας κάνουν τίποτα, -πιθανόν εννοούσε τις αρμόδιες ελεγκτικές και εισαγγελικές αρχές-, αφού σε όλες τις περιπτώσεις έχουμε αποδείξει ότι το ξεπερνάμε…. Γι’αυτό «άραξε» και ακολούθα το κανονικό ποτάμι…»…
Στο παρόν σημείωμα δεν θα συνεχίσουμε το κείμενο σαν στήλη… έτσι κι αλλιώς, όλοι ξέρουν ότι ποτέ δεν στραφήκαμε εναντίον προσώπων, αλλά κατά των θεσμών, της διοικητικής πρακτικής τους ως θεσμικά πρόσωπα και τον κατά τα άλλα ιδιαίτερο κατά την άποψη μας, οικονομικό τρόπο διαχείρισης του δημοτικού χρήματος…
Φυσικά, όμως, επειδή πλέον τα «πράγματα», όπως αναφέραμε ποιο πάνω, αρχίζουν να ξεφεύγουν, απ’ εδώ κι εμπρός δεν θα υπάρξει εκ μέρους μας καμία διάκριση μεταξύ των φυσικών προσώπων και του θεσμικού ρόλους τους…. Εξάλλου με την πρώτη ιδιότητα αισθάνονται τις αγκίδες της καλάμου που έχουν καβαλήσει στο τρυφερό εσωτερικό των γλουτών τους…. Κι εκεί πλέον εστιάζεται ο πόνος…
Νίκος Παρίκος…
