Οι συνέπειες για την Ελλάδα των Τουρκικών S-400 και τα F-15EX ως λύση
Η απόκτηση του Ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400 από την Τουρκία έχει πάρα πολύ σοβαρές συνέπειες για την Ελλάδα, κάτι που δεν έχει συζητηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα.
Το S-400 διαθέτει το μεγαλύτερο βεληνεκές παγκοσμίως, επειδή σχεδιάστηκε από τους Ρώσους για να προστατεύουν την αχανή τους πατρίδα από τα Αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά. Όμως, η απόκτηση των S-400 από την Τουρκία είναι διφορούμενη, η Άγκυρα υποστηρίζει ότι τα χρειάζεται επειδή η Κίνα, η Γαλλία και οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να πωλήσουν τα δικά τους αντιαεροπορικά συστήματά, αποφεύγοντας να μοιραστούν την τεχνογνωσία τους με την Τουρκική πολεμική βιομηχανία.
Πρόσφατα, τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης έπαθαν αμόκ όταν είδαν τον Τούρκο Πρόεδρο Erdoğan να φωτογραφίζεται μπροστά από Τουρκικό χάρτη που έγραφε «Γαλάζια Πατρίδα, έκταση 462.000 χιλιομέτρων» και έδειχνε το Ανατολικό Αιγαίο υπό Τουρκικό έλεγχο. Για την ώρα οι βλέψεις της Τουρκικής κυβέρνησης την κάνουν να φαίνεται γραφική, αλλά όταν τα S-400 θα έχουν πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα, η Άγκυρα θα έχει τη δυνατότητα να κάνει τον αμφιλεγόμενο χάρτη πραγματικότητα.
Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ότι το βεληνεκές του S-400, το καθιστά οπλικό σύστημα στρατηγικής σημασίας. Όπου τοποθετηθούν τα S-400, τα ραντάρ τους θα εντοπίζουν τις θέσεις των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) από 400 χιλιόμετρα μακρυά και από την απόσταση των 250 χιλιομέτρων θα μπορούν να τα καταρρίπτουν και αν η Άγκυρα πρόσθετα προμηθευτεί τους πυραύλους 40N6 θα αυξήσει το φονικό βεληνεκές των S-400 στα 400 χιλιόμετρα.
Η Τουρκία θα έχει τη δυνατότητα να αποκλείσει την ΠΑ από οποιοδήποτε σημείο του Ανατολικού Αιγαίου, ώστε να επιχειρούν οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις χωρίς να διατρέχουν κανέναν κίνδυνο, αφού τα S-400 θα εξασφαλίζουν απόλυτη Τουρκική αεροπορική υπεροχή και η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία (ΤΠΑ) θα παρέχει ανενόχλητα αεροπορική υποστήριξη στις επίγειες και ναυτικές της δυνάμεις. Αν τα S-400 τοποθετηθούν στη Νότια Τουρκία, ακόμη και οι επιχειρήσεις αερομεταφοράς στρατευμάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού της ΠΑ προς την Κύπρο, όπως εκείνη που οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν το 1974 κατά τη διάρκεια της Τουρκικής εισβολής, θα είναι ανέφικτες εν έτει 2020.
Η τεχνολογία Stealth ως λύση στο πρόβλημα της Τουρκίας
Η Ελληνική κυβέρνηση δείχνει να κατευθύνεται προς την αγορά του εντυπωσιακού F-35 για να εξακολουθεί να έχει πρόσβαση η ΠΑ στις ζώνες που θα επιχειρούν τα Τουρκικά S-400. Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση είναι ότι βασίζεται στην Αμερικανική θεωρία ότι τα αεροσκάφη stealth πάντα θα διεισδύουν σε φυλασόμενες περιοχές χωρίς να εντοπίζονται από τα εχθρικά ραντάρ, θα εκτελούν τις αποστολές τους και θα επιστρέφουν στις βάσεις τους ανέγγιχτα από τον εχθρό.
Η θεωρία των Stealth αγνοεί πλήρως, ότι εδώ και τρεις δεκαετίες η Ρωσία και η Κίνα έχουν επενδύσει στον εντοπισμό των αερoσκαφών Stealth με την ανάπτυξη ραντάρ χαμηλών συχνοτήτων (μπάντες UHF και VHF), αλλά και νέων τεχνολογιών, όπως τα διστατικά ραντάρ (bistatic radar). Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Αμερικανική τεχνολογική υπεροχή οδηγεί την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία σε λανθασμένα συμπεράσματα για τις δυνατότητες της.
Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το B-17, ένα τετρακινητήριο βαρύ βομβαρδιστικό για στρατηγικούς βομβαρδισμούς εναντίον της Γερμανίας. Το εν λόγω αεροσκάφος σχεδιάστηκε για να διαθέτει την εμβέλεια να ταξιδεύει έως τη Γερμανία και να επιστρέφει στη Βρετανία, να φέρει επαρκές βαρύ φορτίο για να διεξάγει στρατηγικούς βομβαρδισμούς κατά των στόχων του και παράλληλα ήταν οπλισμένο με πυροβόλα όπλα για να προστατεύεται από τα μαχητικά αεροσκάφη που θα επιχειρούσαν να το αναχαιτίσουν.
Το B-17 οδήγησε στη θεωρία ότι τα Αμερικανικά βομβαρδιστικά πάντα θα μπορούν να εισβάλουν σε εχθρικές περιοχές (the bomber will always get through) και θα ολοκληρώνουν τις αποστολές τους χωρίς σημαντικές απώλειες, γεγονός που οδήγησε στην απόφαση να τα στέλνουν για βομβαρδισμούς στη διάρκεια της ημέρας για να έχουν τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια εναντίον των στόχων τους. Δυστυχώς, η πραγματικότητα δεν ακολούθησε την ίδια πορεία με την Αμερικανική στρατηγική σκέψη και οι βομβαρδισμοί της Γερμανίας στη διάρκεια της ημέρας είχαν ως συνέπεια να υποστεί ο Αμερικανικός στρατηγικός στόλος περισσότερες απώλειες από ότι το σώμα των Πεζοναυτών στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους συνολικά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία έφτασε στο συμπέρασμα ότι χάρη στις νέες τεχνολογίες οι αερομαχίες ανήκαν στο παρελθόν. Σχεδίασαν το F-4, ώστε να διαθέτει ισχυρό ραντάρ και πυραύλους μεγάλης εμβέλειας, που θα του επιτρέπουν να πλήττει εxθρικούς στόχους πριν καν το προσεγγίσουν. Βασισμένη σε αυτή τη λαθεμένη αντίληψη, η Αμερικανική Αεροπορία υπέστη βαριές απώλειες από τα πιο ευέλικτα MiG του Βορείου Βιετνάμ, με το ισοζύγιο απωλειών να πέφτει στο 1:1, ενώ βρισκόταν στο 1:10 υπέρ των ΗΠΑ κατά τον πόλεμο στην Κορέα.
Το F-35 δείχνει να ακολουθεί το ίδιο θεωρητικό μονοπάτι με τα B-17 και F-4, επειδή βασίζεται σε ισχυρούς αισθητήρες και τη δυνατότητα να πλήττει τους αντιπάλους του πριν το ανακαλύψουν, χωρίς να διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Όμως και αυτή η θεωρία αγνοεί πλήρως την πρόοδο που έχει συντελεστεί στον εντοπισμό των αεροσκαφών Stealth από το 1991, αλλά και δείχνει να βασίζεται στον ίδιο τρόπο σκέψης που λόγω της Αμερικανικής τεχνολογικής υπεροχής έναντι της Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης κατέληξε σε ολέθρια λάθη για την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία.
Τα F-15EX ως στρατηγική επιλογή
Η κακή απόδοση της Αμερικανικής Αεροπορίας στον Πόλεμο του Βιετνάμ την οδήγησε στον σχεδιασμό ενός μαχητικού αεροπορικής υπεροχής, που θα αποκαθιστούσε το κύρος της και θα άλλαζε το ισοζύγιο απωλειών υπέρ της. Με την εμφάνιση του F-15 το 1972 οι ΗΠΑ πέτυχαν τον στόχο τους.
Το F-15 είναι το πιο επιτυχημένο μαχητικό αεροσκάφος στην ιστορία της αεροπλοΐας, έχοντας γράψει ιστορία με το ισοζύγιο απωλειών να βρίσκεται στο αξεπέραστο 104:0 υπέρ του, έχει καταρρίψει διαστημικό δορυφόρο και έχει πετάξει στα 100.000 πόδια. Τα F-15 αποκατέστησαν την αεροπορική υπεροχή της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας και από την κυκλοφορία τους έως σήμερα καμία αντίπαλη αεοροπορία δεν κατάφερε ξανά να αμφισβητήσει την Αμερικανική κυριαρχία στον αέρα.
Μάλιστα, η επιτυχία του F-15 οδήγησε τους Σοβιετικούς στο να το «αντιγράψουν» και οι απομιμήσεις των MiG-29 και Su-27 στις πιο σύγχρονες εκδόσεις τους (Mig-35 και Su-35) είναι τα πιο επιτυχημένα Ρωσικά μαχητικά προς εξαγωγή σήμερα. Η επιτυχία του F-15 και οι νέες τεχνολογίες οδήγησαν στον επανασχεδιασμό του σε μαχητικό πολλαπλών ρόλων (F-15E), που του επέτρεψε να προσθέσει την καταστροφή επίγειων και θαλάσσιων στόχων στις δυνατότητες του. Από το 2020 ο υπέργηρος Αμερικανικός στόλος των F-15C/D, ο οποίος κατασκευάστηκε κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1980, θα αρχίσει να αντικαθίσταται από τα καινούργια F-15EX.
Η καινοτομία των νέων F-15EX έγκειται στο ότι οι αισθητήρες τους θα κατέχουν την εντυπωσιακή τεχνολογία Sensor Fusion, για την οποία είναι γνωστά τα F-35, θα έχουν πιο ισχυρούς επεξεργαστές και πιο ισχυρά ραντάρ από τα F-35 (AESA Radar), θα μοιράζονται πληροφορίες με τα νέα F-16V της ΠΑ, αλλά και θα έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια και πολύ περισσότερο οπλισμό από τους προκατόχους τους, καθώς σχεδιάστηκαν για να διασχίζουν τον Ατλαντικό Ωκεανό δίχως να χρειάζονται ανεφοδιασμό καυσίμων.
Kάθε F-15EX θα μπορεί να εξοπλίζεται με 24 καινούργιους AIM 120D και φυσικά δε νοείται καμία σύγκριση ακόμη και με το υπερσύγχρονο F-35 που μπορεί να μεταφέρει έως 4 AIM 120D. Συμπερασματικά, ένα F-15EX θα έχει τόσο οπλισμό, όσο έξι F-35. Επίσης, τα F-15EX κατέχουν τη δυνατότητα supercruise για υπερηχητική πτήση χωρίς να ενεργοποιούν τους μετακαυστήρες τους, ώστε να καίνε λιγότερα καύσιμα, ενώ τα F-35 δεν τη διαθέτουν.
Πέραν των πλεονεκτημάτων σε εμβέλεια και οπλικό φορτίο των F-15EX έναντι των F-35, τα πρώτα είναι πολύ πιο οικονομικά σε όλους τους τομείς. Η τιμή του F-15EX είναι στα 80 εκατομμύρια δολλάρια, δηλαδή 10 εκατομμύρια πιο χαμηλά από ότι το F-35, το κόστος πτήσης του ανά ώρα είναι πολύ χαμηλότερο από των Stealth, με τα F-15EX να βρίσκονται στα 27.000 δολλάρια πτήσης ανά ώρα και τα F-35 να κυμαίνονται μεταξύ 34.000 και 44.000 δολλαρίων, αλλά το πιο εξωφρενικό στις διαφορές τους είναι ότι τα πολυδιαφημισμένα F-35 έχουν διάρκεια ζωής μόλις 2.000 ωρών, ενώ τα F-15EX ανέρχονται στις 20.000 ώρες.
Με την απόκτηση F-15EX από την Ελλάδα, η Τουρκία θα έχανε οριστικά το στρατηγικό της βάθος, καθώς η ΠΑ θα είχε πρόσβαση σε όλη την Τουρκική επικράτεια από τα παράλια του Αιγαίου έως την Τουρκική Μεσοποταμία με αεροσκάφη που θα μπορούν να πλήξουν οποιοδήποτε ραντάρ και αεροδρόμιο, αν χρησιμοποιηθούν σωστά.
Για να φτάσουν στους στόχους τους τα F-15EX και να περάσουν απαρατήρητα από τα ραντάρ των Τουρκικών S-400, θα πρέπει να τα προσεγγίσουν σε χαμηλό υψόμετρο μεταξύ 300 και 100 ποδιών. Οι πιλότοι αποφεύγουν την ανίχνευση από ραντάρ πετώντας σε χαμηλό υψόμετρο, επειδή ο “ορίζοντας” των ραντάρ μειώνεται κατά 25% όταν πέφτουν από τα 1.000 στα 500 πόδια και κατά 50% στα 300 πόδια.
Ακόμη, σε πολύ χαμηλό υψόμετρο τα δέντρα, τα κτίρια και το ίδιο το έδαφος προκαλούν ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές στα ραντάρ (radar clutter) καθιστώντας σχεδόν αδύνατο τον εντοπισμό αεροσκαφών. Αν φάινεται υπερβολικό το να διασχίσουν σύγχρονα Ελληνικά μαχητικά όλη την Τουρκία σε ύψος 100 ποδιών, να έχουμε υπόψιν ότι οι Βρετανοί το έκαναν πρώτοι το 1943 στη Γερμανία πετώντας με στρατηγικά βομβαρδιστικά Lancaster κάτω από καλώδια ρεύματος.
Φυσικά, για να έχει η ΠΑ τη δυνατότητα καταστολής της εχθρικής αεράμυνας (SEAD) σε ολόκληρη την Τουρκία, δεν αρκεί να εξοπλιστεί με F-15EX και πυραύλους εναέριας καταστολής ραντάρ (anti-radiation missiles). Ακόμη, χρειάζεται απαραιτήτως η ΠΑ να έχει αξιόπιστη υπηρεσία πληροφοριών για τις θέσεις των στόχων της και τις εχθρικές αεράμυνες, αλλά και οι πιλότοι της να εκπαιδεύονται τουλάχιστον 20 ώρες κάθε μήνα σε πτήσεις χαμηλού υψόμετρου (low altitude flight) για να κατέχουν αυτή την ικανότητα σε βασικό επίπεδο, όπως έκαναν οι Αμερικανοί πιλότοι στο Βιετνάμ για να προστατεύονται από τα πρωτοεμφανιζόμενα Σοβιετικά βλήματα επιφανείας-αέρος (SAM).
Επίσης, θα πρέπει η ΠΑ να εξασφαλίσει ότι ο στόλος των F-16V και F-15EX θα έχει τη δυνατότητα να εκτελεί πολλαπλές εξορμήσεις την ημέρα. Το μέγεθος ενός αεροπορικού στόλου δεν εξαρτάται μόνο από τον αριθμό των αεροσκαφών του, αλλά και από το πόσες εξορμήσεις βρίσκεται σε θέση το καθένα από αυτά να πραγματοποιεί την ημέρα.
Κατά τον Πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1972 τα Ισραηλινά μαχητικά πραγματοποιούσαν τέσσερις εξορμήσεις την ημέρα, ενώ οι Άραβες περιορίζονταν στις 0.6, έτσι οι Ισραηλινοί κατάφεραν να αξιοποιούν ένα στόλο 1.360 μαχητικών ημερησίως, ενώ οι Αιγύπτιοι και οι Σύριοι περιορίζονταν στα 360 μαχητικά. Το ότι η ΠΑ σήμερα διαθέτει πολύ μεγάλο αριθμό πιλότων παρουσιάζεται σαν πρόβλημα, αλλά αν τους αξιοποιήσει κατανέμοντας τους σωστά στον στόλο των μαχητικών της, θα μπορεί να πραγματοποιεί πολλαπλές εξορμήσεις την ημέρα χωρίς να εξαντλεί τις δυνάμεις των πληρωμάτων της.
Η ΠΑ μπορεί ακόμη να μιμηθεί την Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία ως προς την αποτελεσματικότητα που επέδειξε έναντι των Ρωσικών αντιαεροπορικών στην Κοιλάδα του Μπεκάα το 1982, όπου πραγματοποιώντας χαμηλές πτήσεις κατέστρεφαν το Συριακό αντιαεροπορικό πυροβολικό, ραντάρ και πυραυλικά συστήματα κατά εκατοντάδες. Η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία μιμήθηκε τις Ισραηλινές τακτικές στον Πόλεμο του Κόλπου και πέτυχε την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους της Ιρακινής αεράμυνας στις πρώτες τρεις νύχτες του πολέμου, με ελάχιστες απώλειες.
Βέβαια, οι τεχνολογίες που αξιοποιούν τα σημερινά F-16V και F-15EX και οι πληροφορίες που μοιράζονται μεταξύ τους τα καθιστά ακόμη πιο φονικά έναντι των Ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων από τις εκδόσεις τους που χρησιμοποιήθηκαν στις προαναφερθείσες συγκρούσεις. Ωστόσο για να επιτευχθούν παρόμοια αποτελέσματα έναντι της Τουρκικής αεράμυνας δεν αρκούν τα F-15EX από μόνα τους, προϋπόθεση είναι η ΠΑ να επενδύσει στην εκπαίδευση των πιλότων της όσον αφορά την καταστολή της εχθρικής αεράμυνας, να διαθέτει τη δυνατότητα πολλαπλών εξορμήσεων την ίδια ημέρα και να αποκτήσει μία πολύ αξιόπιστη υπηρεσία πληροφοριών.
Ένας ακόμη λόγος που το F-35 ίσως να μην είναι και η καλύτερη λύση για την ΠΑ, είναι, ότι η δυνατότητα πολλαπλών εξορμήσεων δεν είναι ακόμη εφικτή στα Stealth, επειδή «χάνουν» το κάλυμα τους, που τα προστατεύει από τον εντοπισμό των ραντάρ. Μάλιστα, αυτός είναι ένας από τους λόγους που τα F-22 έχουν τη χειρότερη επιχειρησιακή ετοιμότητα στην Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Πέρα από τη χαμηλή επιχειρησιακή ετοιμότητα, προστίθεται και το πρόβλημα του πόσο μεγάλο θα είναι το κόστος συντήρησης των F-35, όταν αυτά «λιώνουν» μετά από κάθε δύσκολη πτήση.
Τα F-15EX ως «συμβατικά» αεροσκάφη έχουν το πλεονέκτημα έναντι των F-35, ότι αναβαθμίζονται πολύ πιο εύκολα και φτηνά. Αν χρειάζονται άμεσα καλύτερο σκόπευτρο λέιζερ ή παρεμβολέα ραντάρ, τους προσθέτουν ένα ατρακτίδιο και είναι έτοιμα. Αντιθέτως, τα F-35 δεν μπορούν να δεχθούν την παραμικρή μεταβολή, γιατί αν αλλάξει το σχήμα τους γίνονται αυτομάτως «ορατά» στα ραντάρ. Αυτή είναι η βασική αιτία που οι ΗΠΑ σταμάτησαν να παράγουν τα F-22, η οποιαδήποτε αναβάθμιση τους έχει απαγορευτικό κόστος και γι’ αυτό εξακολουθούν να πετούν σήμερα με τους ίδιους επεξεργαστές που είχαν πριν από μια δεκαετία.
Εν κατακλείδι, το F-15EX θα ήταν η καλύτερη λύση για την ΠΑ, εφόσον η ηγεσία της εξασφαλίσει ότι μπορεί να αξιοποιήσει τέτοια αεροσκάφη στο έπακρο. Όμως, για να το πετύχει αυτό, πρέπει και η νέα Ελληνική πολιτική ηγεσία να διασφαλίσει την πλήρη υλική υποστήριξη τους από τις ΗΠΑ.
Αν η Ελληνική κυβέρνηση καταλήξει στην αγορά υπερσύγχρονων μαχητικών για την ΠΑ, πρέπει να είναι βέβαιο ότι οι ΗΠΑ θα της παρέχουν και τον ανάλογο εξοπλισμό, όπως αντιραδιενεργούς πυραύλους, βλήματα για πλήγματα πέρα από τον ορίζοντα (beyond visual range), όπως οι καινούργιοι AIM 120D με διπλάσιο βεληνεκές από την προηγούμενη έκδοση τους, βλήματα θαλάσσης για να αναλάβει η ΠΑ την αντιμετώπιση του καινούργιου Τουρκικού στόλου επιφανείας καθώς και υποβρυχίων.
Όμως, το πιο σημαντικό που θα πρέπει να εξασφαλίσει η Ελληνική κυβέρνηση, είναι η δυνατότητα απόκτησης των υπερηχητικών όπλων του μέλλοντος (hypersonic weapons), πυραύλους που ταξιδεύουν με ταχύτητα πέντε φορές μεγαλύτερη από τον ήχο, όταν αυτά θα είναι έτοιμα, εφόσον το F-15EX εν αντιθέσει με το F-35 θα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει.
Σαφώς στις επιλογές της Ελληνικής κυβέρνησης συγκαταλέγονται και άλλα μαχητικά, όπως τα F-35 για την τεχνολογία Stealth, τα Rafale και το Eurofighter ως πιο ευέλικτα, ή το Gripen λόγω του χαμηλότερου κόστους του, ή ακόμη και το Su-35 για να ικανοποιήθούν οι ρωσόφιλοι συμπολίτες μας που έχουν επιλέξει το ελληνόφωνο Sputnik για την ενημέρωση τους.
Επικριτές του F-15EX τονίζουν ότι είναι ένα αεροσκάφος τέταρτης γενιάς, που δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να συγκριθεί με το πέμπτης γενιάς F-35. Όμως, οι διαφοροποιήσεις μαχητικών σε τέταρτης και πέμπτης γενιάς ανάγονται σε μεθοδεύσεις μάρκετινγκ, για την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία τα μαχητικά είναι πλατφόρμες με συγκεκριμένες δυνατότητες και βάσει αυτής της προσέγγισης το F-15EX αφήνει πίσω όλο τον ανταγωνισμό.
Τα χαρακτηριστικά του F-15EX το καθιστούν μέγιστης στρατηγικής αξίας μαχητικό για την Ελλάδα στην αντιπαράθεση με την Τουρκία. Κανένα άλλο μαχητικό στον κόσμο δε συνδυάζει την εμβέλεια του F-15EX με το μεγάλο οπλικό φορτίο του, τους ισχυρούς αισθητήρες του και τη δυνατότητα να μοιράζεται πληροφορίες με τα οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ, χαμηλότερο κόστος συντήρησης και πτήσης ανά ώρα από το F-35 και δεκαπλάσια διάρκεια ζωής. Ελληνικά F-15ΕΧ θα έχουν τη δυνατότητα να πλήξουν οποιοδήποτε στόχο σε ολόκληρη την Τουρκία και την Κύπρο, εξουδετερώνοντας πλήρως την απειλή των Τουρκικών S-400.
Παράλληλα τα F-15EX θα κερδίσουν μόνιμα την Ελληνική αεροπορική υπεροχή έναντι της ΤΠΑ υποχρεώνοντας τη σε αφανισμό ή σε φυγή, εξασφαλίζοντας υπεροχή δύναμης πυρός για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, οπουδήποτε ο Recep Tayyip Erdoğan διανοηθεί να επαναχαράξει τον χάρτη των Ελληνικών συνόρων.
Κωνσταντίνος Λεντάκης: σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στις κλασσικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Το 2017 αναγορεύτηκε διδάκτορας του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ το 2014 διετέλεσε ειδικός σύμβουλος των υπουργών Αβραμόπουλου και Δένδια στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Πηγή: armynow.net
