Κυρ. Μητσοτάκης: Μηδενική ανοχή στην κακοποίηση παιδιών – Ισχύει ή άλλα λόγια για εντυπώσεις…;

Κοινωνία
Μοιραστείτε το:

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μίλησε σήμερα στη Βουλή για την σεξουαλική κακοποίηση των μικρών παιδιών, εστιάζοντας στο:  «Η δημοκρατία μας ζητά να επιλέξουμε τη δυνατή φωνή έναντι της ένοχης σιωπής και αυτό κάνουμε, πολλώ μάλλον όταν η φωνή που μας καλεί είναι παιδική», δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι θα υπάρξει μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα εγκληματικών πράξεων…

Το πρόβλημα, με τον Έλληνα πρωθυπουργό, δεν είναι η δική του θέληση για το που πρέπει να κατευθυνθεί η «πορεία των πραγμάτων», αλλά η πληροφόρηση… Με απλά λόγια, τον πρωθυπουργό, δεν τον ενημερώνουν για  αυτά τα θέματα στην ολότητά  τους, και μάλλον  οι αρμόδιοι υπουργοί, υφυπουργοί και υπηρεσιακοί παράγοντες,  το κάνουν μόνο για τα γεγονότα που ξεφεύγουν από το χαλί και βγαίνουν στην επιφάνεια…

Έτσι, αν πράγματι είχε την σωστή πληροφόρηση από τις ηγεσίες των Υπουργείων Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη, θα μπορούσε να αναφερθεί στο βιασμό 14χρονης μαθήτριας σχολείου της Δυτικής Αθήνας, -είναι πολύ πιθανό και οι δύο ηγεσίες να έχουν άγνοια του περιστατικού λόγω μη πληροφόρησης-, από συμμαθητή της, όπως και στην προσπάθεια που εμμέσως πλην σαφώς καταβλήθηκε  για να περάσει το θέμα  στα σκοτεινά… μην εντεθούν και οι τοπικές προϊστάμενες Αρχές…

Η στήλη, δεν αμφισβητεί ούτε την θέληση του κου Μητσοτάκη, ούτε την προσπάθειά του να  πατάξει με όλους τους τρόπους και τα μέσα που διαθέτει, το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης σεξουαλικής ή μη…

Θα πρέπει, όμως, να σκύψει σε ένα από τα ποιο βασικά στοιχεία, που τρικλοποδίζουν όλες  ή σχεδόν όλες τις προσπάθειες, κρατικές και κοινωνικές για την πάταξη των φαινομένων παιδικής κακοποίησης, που είναι  «η τάση και πρακτική των αρμόδιων κατά περίπτωση δημόσιων αρχών» να καλύπτουν κάτω από το χαλί  σχεδόν όλες τις περιπτώσεις αυτών των εκφυλιστικών κοινωνικά συμπεριφορών και  απαίσιων ηθικά και όχι μόνο εγκλημάτων, προκειμένου να μην αντανακλάσει  στην περιοχή αναφοράς της άσκησης της «εξουσίας» τους ή πειθόμενοι από τοπικούς κοινωνικούς, πολιτικούς ή ακόμη και εκκλησιαστικούς παράγοντες…

 Για να έχει πλήρη άποψη του τι συμβαίνει, ο πρωθυπουργός της χώρας, θα πρέπει να ενσκύψει με επιμέλεια  στο λεγόμενο «κοινωνικό τοπίο των σχολείων» της δευτεροβάθμιας, με τους ειδικούς να αναφέρουν ότι πρόκειται για ωρολογιακή βόμβα  φυτωρίων σεξουαλικής και ποινικής εγκληματικότητας, που όταν σκάσει στο κοντινό μάλιστα μέλλον  μπορεί να προκαλέσει χάος από τις επιπτώσεις της…

Η στήλη, παρουσιάζει στην συνέχεια όλα όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Βουλή σήμερα για την σεξουαλική και όχι μόνο κακοποίηση των μικρών παιδιών και το «Πενταετές σχέδιο κατά της σεξουαλικής βίας στα παιδιά» που εξάγγειλε, καθώς και τρία άρθρα από το διαδίκτυο για  την βία στα σχολεία και την παραβαρτικότητα που παρατηρτείται στους μαθηυτές της Β/θμιας Εκπαίδευσης για την οποία όλοι  επίσημοι και μη, αρμόδιοι και αναρμόδιου «κάνουν την πάπια»…

———————-

Κυρ. Μητσοτάκης: Πενταετές σχέδιο κατά της σεξουαλικής βίας στα παιδιά – Μηδενική ανοχή στην κακοποίηση (liberal.gr)

Πενταετές Εθνικό σχέδιο για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, όπου έκανε λόγο για εθνική προτεραιότητα και τόνισε πως βασική της προϋπόθεση είναι η μηδενική ανοχή στη σεξουαλική βία κατά των παιδιών.

Πιο αναλυτικά, ο πρωθυπουργός, μιλώντας σε ειδική εκδήλωση της Βουλής για την Ευρωπαϊκή ημέρα για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση, τόνισε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο δράσης είναι ολιστικό, προϋποθέτει κεντρική οργάνωση και ευρεία κοινωνική αποδοχή, ενώ αποτελεί μία ευρύτερη στροφή στην αντιμετώπιση κρίσιμων προβλημάτων της εποχής. Επέμεινε, δε, ότι οι 11 άξονες του σχεδίου αναδιαρθρώνουν τις ισχύουσες δομές και λειτουργίες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στο Εθνικό Πρωτόκολλο Διαχείρισης κρουσμάτων, το οποίο, όπως είπε, θα ορίζει σαφώς τους ρόλους όλων των εμπλεκομένων φορέων, από τις δικαστικές και τις διωκτικές αρχές έως τους κοινωνικούς λειτουργούς. Μίλησε για το Εθνικό Αρχείο καταγραφής και επιτήρησης των κακοποιημένων παιδιών, το οποίο θα διευκολύνει την ανάληψη δράσης ανά περιστατικό, ενώ θα αποτρέπει την παρουσία ατόμων με βεβαρημένο παρελθόν κοντά σε παιδιά.

Ο πρωθυπουργός γνωστοποίησε δε πως καθιερώνεται η υποχρέωση όλων των φορέων, δημόσιων και ιδιωτικών να ορίζουν υπεύθυνο παιδικής προστασίας, προκειμένου να διαβιβάζει αμέσως τις σχετικές καταγγελίες, αλλά και να μπορεί και ο ίδιος να αναλαμβάνει δράση. Ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε, δε, απαραίτητη, μία μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης, ώστε να ευαισθητοποιηθούν οι ενήλικοι και να μάθουν τα παιδιά τα δικαιώματα τους, ενώ υπενθύμισε πως το νομικό μας πλαίσιο έχει ήδη ενισχυθεί μέσω των πρόσφατων αλλαγών στο Ποινικό Κώδικα, όπου τα συγκεκριμένα εγκλήματα έγιναν κακουργήματα, η παραγραφή τους ξεκινά πλέον από την ενηλικίωση του θύματος και το γεγονός πως ο βιασμός ανηλίκου επισύρει πλέον ποινή ισόβιας κάθειρξης.

Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε πως το εν λόγω σχέδιο δράσης θα υπάγεται στον υπουργό Επικρατείας, Γιώργο Γεραπετρίτη, με υπεύθυνη τη βουλευτή, Έλενα Ράπτη, που, όπως είπε, έχει να επιδείξει πλούσια εμπειρία και δράση στο εν λόγω ζήτημα, ενώ εξήρε και τη συμβολή της υφυπουργού Δημογραφικής Πολιτικής και Οικογένειας, Νατάσας Συρεγγέλα. Σημείωσε ακόμη πως τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία θα επιβλέπει η εθνική συντονιστική επιτροπή με στελέχη συναρμοδίων υπουργείων και πρόσωπα με μεγάλη εμπειρία στο συγκεκριμένο τομέα. «Η δημοκρατία μας ζητά να επιλέξουμε τη δυνατή φωνή έναντι της ένοχης σιωπής και αυτό κάνουμε, πολλώ μάλλον όταν η φωνή που μας καλεί είναι παιδική» κατέληξε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αναλυτικά ολόκληρη η ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη στη Βουλή

Αφορμή της σημερινής εκδήλωσης είναι ασφαλώς η Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Κακοποίηση και Εκμετάλλευση. Ήθελα και εγώ να βρεθώ σήμερα μαζί σας σε αυτήν τη σημαντική συνεδρίαση για να προσθέσω και τη δική μου φωνή στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση αυτού του εξαιρετικά επώδυνου κοινωνικού ζητήματος.

Αιτία της σημερινής συνεδρίασης είναι οι πραγματικές, απειλητικές στατιστικές που διατρέχουν, δυστυχώς, όλες τις άλλες μέρες του χρόνου. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η κατάρτιση ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης που θα ενσωματώνει και θα ενοποιεί όλες τις πολιτικές μας για το τεράστιο αυτό θέμα.

Όπως είπε και ο κ. Αντιπρόεδρος, σήμερα ένα στα πέντε παιδιά στην Ευρώπη γίνεται θύμα κάποιας μορφής σεξουαλικής κακοποίησης. Και αυτό δυστυχώς ισχύει πρωτίστως για τα πιο ευάλωτα παιδιά: ανήλικα με αναπηρία, ασυνόδευτα προσφυγόπουλα ή παιδιά τα οποία για διαφόρους λόγους ζουν στο κοινωνικό περιθώριο.

Σοκάρει ιδιαίτερα το γεγονός ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης προέρχεται από ενήλικες που βρίσκονται, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, στο στενό περιβάλλον των παιδιών που κακοποιούνται.

Το στερεότυπο του αγνώστου που προσφέρει καραμέλες στα παιδιά για να τα κακοποιήσει δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στα στατιστικά στοιχεία. Και είναι πράγματι ανατριχιαστικό το γεγονός ότι τελικά ένα πολύ μικρό ποσοστό αυτών των περιστατικών, μόλις στο 2% εκτιμάται, φτάνει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στις Αρχές.

Διότι η σεξουαλική βία κατά των ανηλίκων είναι, δυστυχώς, κατ’ εξοχήν ένα βουβό έγκλημα. Και ειδικά όταν η σεξουαλική κακοποίηση πιστοποιείται -όπως ξέρουμε- κυρίως με ιατροδικαστικές εκθέσεις, πολλές από αυτές αποβαίνουν αρνητικές για διάφορους λόγους, όπως η μεσολάβηση ενός σημαντικού διαστήματος μεταξύ της εξέτασης και του περιστατικού το οποίο καταγγέλλεται ή βέβαια και για άλλους λόγους, καθώς η κακοποίηση δεν συνεπάγεται αποκλειστικά βιασμό.

Βέβαια, μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι και στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν ακόμα αδράνειες και στερεότυπα. Οι πρώτες οδηγούν στην ατιμωρησία, ενώ τα δεύτερα οδηγούν στο ένοχο σκοτάδι. Και σε αυτές τις αγκυλώσεις, τις οποίες μεγενθύνουν συχνά η σύγχυση των υπηρεσιών, αλλά και η πολυνομία απαντά το εθνικό σχέδιο για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση. Είναι πιστεύω ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης, ευθυγραμμισμένο με τη σύμβαση του Lanzarote, του Συμβουλίου της Ευρώπης και με την ευρωπαϊκή στρατηγική που έχει καταρτίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Πρόκειται, πιστεύω, για μία πραγματικά εθνική προσπάθεια, που πρέπει να έχει ως θεμέλιο λίθο τη μηδενική ανοχή, επαναλαμβάνω, τη μηδενική ανοχή στη σεξουαλική βία κατά των παιδιών. Γιατί η προστασία των ανηλίκων δεν αποτελεί μόνο αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας να θωρακίσει τους μελλοντικούς ενήλικες από εξαιρετικά επώδυνα τραύματα τα οποία θα φέρουν σε ολόκληρη τη ζωή τους, ούτε απλώς μία πολιτική που αναβαθμίζει και διαπαιδαγωγεί τελικά την κοινωνική συμπεριφορά σε μία χώρα. Αποτελεί μία ουσιαστική, τολμηρή, δημοκρατική παρέμβαση η οποία πλουτίζει τη σύγχρονη Δημοκρατία στο πεδίο των δικαιωμάτων, καταργεί τις ανισότητες, τονώνει τη συνοχή της κοινωνίας και απελευθερώνει τις δυνάμεις της. Είναι με άλλα λόγια μία εθνική προτεραιότητα με την οποία πρέπει, και είμαι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί, να συνταχθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Κοινοβουλίου.

Η συζήτηση σήμερα, όπως και η διαβούλευση η οποία θα ακολουθήσει, θα αναδείξει πιστεύω με πολύ σαφή τρόπο όλες τις σύνθετες πτυχές αυτής της σημαντικής πρόκλησης. Γι’ αυτό επιτρέψτε μου μόνο τρεις παρατηρήσεις:

Πρώτον, ότι το Σχέδιο Δράσης για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα είναι ολιστικό. Δεύτερον, ότι προϋποθέτει κεντρική οργάνωση, αλλά και μια ευρεία κοινωνική αποδοχή. Και τρίτον, ότι αποτελεί μια ευρύτερη στροφή σε κρίσιμα προβλήματα της εποχής.

Θα σημειώσω, λοιπόν, ότι οι 11 άξονες του σχεδίου αναδιαρθρώνουν συνολικά τις ισχύουσες δομές και λειτουργίες. Θα σταθώ ιδιαίτερα στο εθνικό πρωτόκολλο διαχείρισης κρουσμάτων, το οποίο θα ορίζει σαφώς τους ρόλους όλων των εμπλεκόμενων φορέων, από τις δικαστικές και τις διωκτικές αρχές μέχρι τους κοινωνικούς λειτουργούς. Και καταγράφοντας κάθε περιστατικό θα το κοινοποιεί σε όλες τις υπηρεσίες ώστε αυτές να μπορούν να συντονίζονται ανάλογα.

Με τη σειρά του, το εθνικό αρχείο καταγραφής και επιτήρησης των κακοποιημένων παιδιών θα διευκολύνει τον εντοπισμό και την παρακολούθηση των ενεργειών ανά περιστατικό. Και επιπλέον -και σε αυτό θέλω να δώσω πολύ μεγάλη σημασία- θα αποτρέπει την παρουσία ατόμων με βεβαρημένο παρελθόν κοντά σε ανήλικους, καθώς στο εξής όλοι όσοι ασχολούνται με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο με παιδιά θα πρέπει να διαθέτουν λευκό ποινικό μητρώο για αδικήματα σεξουαλικής βίας. Είναι πραγματικά δυσεξήγητο πώς σήμερα ακόμα δεν γνωρίζουμε, ως Πολιτεία, πράγματι ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι ασχολούνται με τα παιδιά, παραδείγματος χάρη στο χώρο της άθλησης, και αν στο παρελθόν έχουν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο υποπέσει σε συμπεριφορές που να τους καθιστούν εν δυνάμει ύποπτους να επαναλάβουν περιστατικά και να γίνουν ουσιαστικά οι ίδιοι θύτες σε περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.

Και στην ίδια κατεύθυνση καθιερώνεται και η υποχρέωση όλων των φορέων, δημόσιων και ιδιωτικών, που σχετίζονται με τα παιδιά να ορίζουν έναν υπεύθυνο παιδικής προστασίας. Έναν υπεύθυνο με ανάλογη κατάρτιση ώστε να διαβιβάζει αμέσως σχετικές καταγγελίες στις αρχές και να μπορεί και ο ίδιος να αναλαμβάνει δράσεις πρόληψης. Ενώ είναι πολύ σημαντικό και οι διάσπαρτες διατάξεις οι οποίες υπάρχουν, στα πλαίσια της συνολικής προσπάθειας κωδικοποίησης που έχει αναλάβει αυτή η Κυβέρνηση, και να κωδικοποιηθούν και να αυστηροποιηθούν.

Θέλω να θυμίσω ότι το νομικό μας πλαίσιο, μόλις πρόσφατα, έχει ήδη ενισχυθεί και με τις πρόσφατες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα τα αδικήματα αυτά, για τα οποία μιλάμε, έγιναν κακουργήματα. Η παραγραφή τους ξεκινά, σημαντικό αυτό, από την ενηλικίωση του θύματος, ώστε να διευρύνεται ο χρόνος που μπορούν αυτά να καταγγελθούν. Η δίωξη τώρα είναι αυτεπάγγελτη και οι σχετικές ποινές αυξήθηκαν. Ο βιασμός ανηλίκου οδηγεί σε ισόβια κάθειρξη.

Όμως, καμία τέτοια προσπάθεια που τελικά αφορά την ίδια την κοινωνία δεν μπορεί να πετύχει αν δεν την διαπεράσει. Και γι’ αυτό και μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης είναι απαραίτητη. Και θα επιδιώξει να μας ενεργοποιήσει όλους. Τους ενήλικες που πρέπει να είναι πιο ενημερωμένοι, έτσι ώστε να εντοπίζουν αυτές τις κακοποιητικές συμπεριφορές γύρω τους αλλά να έχουν και το θάρρος να σπάσουν το τείχος της σιωπής, ειδικά σε πιο μικρές, κλειστές κοινωνίες, και να καταγγέλλουν εγκαίρως και σωστά τα περιστατικά αυτά.

Αλλά βέβαια και τα ίδια τα παιδιά, τα οποία πρέπει να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και να έχουν και αυτά τη γνώση και το θάρρος να μπορούν να μιλούν στους μεγαλύτερους τους. Πιστεύω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι πια, από φέτος, σε δυο τάξεις του Δημοτικού, στην 3η Δημοτικού και στην 6η Δημοτικού και σε μια τάξη του Γυμνασίου, στη 2α Γυμνασίου, διδάσκεται πια στο πλαίσιο των εργαστηρίων δεξιοτήτων το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής.

Κυρίες και κύριοι, την πορεία αυτού του πενταετούς εθνικού σχεδίου θα επιβλέπει η Εθνική Συντονιστική Επιτροπή με στελέχη συναρμοδίων Υπουργείων αλλά και φορέων με προσφορά στον συγκεκριμένο τομέα. Και θέλω εδώ να χαιρετίσω τη σημαντική δουλειά η οποία έχει γίνει στην κατεύθυνση αυτή από το Υπουργείο Εργασίας, ειδικά από την αρμόδια Υφυπουργό, που με πολύ μεγάλη ευαισθησία συμμετείχε και θα έχει σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση αυτού του Σχεδίου.

Κεντρικά όμως, το σχέδιο αυτό, επειδή αφορά πολλά Υπουργεία, θα υπάγεται στον Υπουργό Επικρατείας και επικεφαλής του θα είναι μία βουλευτής η οποία έχει πολυετή εμπειρία, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, σε δράσεις με επίκεντρο το παιδί, η Έλενα Ράπτη. Θέλω να την ευχαριστήσω για τη σπουδαία δουλειά που διαχρονικά έχει κάνει στον τομέα αυτό.

Και κλείνω επισημαίνοντας ότι η πρωτοβουλία μας αυτή δεν είναι μεμονωμένη. Αντίθετα, εγγράφεται σε ένα τόξο των κοινωνικών μας μέτρων υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της υπεράσπισής τους. Δίπλα σε εκείνα, εναντίον της έμφυλης και της ενδοοικογενειακής βίας και κατά του bullying, για την προστασία των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων και φυσικά παράλληλα με το πολύ σημαντικό εθνικό σχέδιο για τα άτομα με αναπηρία.

Οι πολιτικές αυτές θα συνεχιστούν αταλάντευτα, γιατί, όπως έχουμε πει πολλές φορές, δεν υπάρχει οικονομική προκοπή χωρίς κοινωνική συνοχή, δεν υπάρχει ευμάρεια στο κράτος χωρίς ευημερία στον πολίτη, δεν υπάρχει συλλογική επιτυχία χωρίς προσωπική ευαισθησία. Η Δημοκρατία μας ζητά να επιλέξουμε τη δυνατή της φωνή έναντι της ένοχης σιωπής και αυτό κάνουμε, πολύ περισσότερο όταν η φωνή που μας καλεί είναι παιδική.

————————-

Συμμορίες εκτός ελέγχου στα σχολεία (Λίνα Γιαννάρου / kathimerini.gr)

Προπηλακίζουν, κλέβουν και απειλούν άλλους μαθητές, συχνά με τις «πλάτες» εξωσχολικών – Σηκώνουν τα χέρια οι καθηγητές.

Σε πολλές περιπτώσεις, ενώ η δράση τους είναι γνωστή, αφήνονται ανενόχλητοι να τρομοκρατούν ολόκληρη τη σχολική κοινότητα.

Σε πρότυπο λύκειο της Αθήνας έχει ακουστεί το κουδούνι του διαλείμματος. Στο προαύλιο όλα μοιάζουν φυσιολογικά. Μόνο κάποιος υποψιασμένος θα παρατηρούσε την απειλητική μετακίνηση τριών μαθητών προς τη μια άκρη της αυλής. Είναι οι νταήδες του σχολείου –μαθητές της Β΄ Λυκείου– και μόλις έχουν εντοπίσει το θήραμά τους, έναν μαθητή της Α΄ Λυκείου. «Δώσε μου τη ζακέτα σου, άντε τελείωνε, γδύσου», του λέει ο ένας βγαίνοντας μπροστά. Το παιδί φορούσε μια αθλητική ζακέτα με το λογότυπο μιας ομάδας του ΝΒΑ. «Αφησέ με ήσυχο». «Εμένα θα με σέβεσαι», αντιτείνει ο άλλος, πλησιάζοντας με νόημα το πρόσωπό του στο δικό του. Ο αδελφός του παιδιού, μαθητής της Γ΄ Λυκείου, αντιλαμβάνεται το περιστατικό και τρέχει να τον υπερασπιστεί. «Αφησέ τον, σταματήστε πια να τον πειράζετε», λέει. Τρώει μια γροθιά στο πρόσωπο. Ηταν το σήμα προς τους άλλους δύο της ομάδας να αναλάβουν δράση. Του επιτέθηκαν από πίσω, πριν τους αντιληφθεί. Αρχισαν να τον χτυπούν και να τον κλωτσάνε. Οι μώλωπες στο πρόσωπο ήταν εμφανείς τις επόμενες ημέρες, το ίδιο και το πρήξιμο στο σαγόνι.

Στο περιστατικό ήταν μπροστά τόσο καθηγητές όσο και γονείς. Εκείνη η Πέμπτη ήταν ημέρα ενημέρωσης γονέων και κηδεμόνων στο σχολείο. Τα δύο αδέλφια, μαζί με έναν τρίτο μαθητή, επίσης χτυπημένο, φυγαδεύτηκαν από τη διευθύντρια σε μια αίθουσα. Στο μεταξύ, κάποιος κάλεσε την Αστυνομία. Τα παιδιά βγήκαν από το σχολείο από την πόρτα που βγαίνουν οι καθηγητές και μετέβησαν στο αστυνομικό τμήμα για να δώσουν κατάθεση.

Διόλου περίεργο, τα δύο αδέλφια φοβούνταν να επιστρέψουν στο σχολείο την επόμενη μέρα. Η συμμορία τους είχε διαμηνύσει: «θα σας σπάσουμε το κεφάλι». «Από τη Στ΄ Δημοτικού πηγαίνουν κι έρχονται μόνα τους στο σχολείο και φτάσαμε τώρα στο λύκειο να πρέπει να τα συνοδεύω εγώ», λέει η μητέρα τους στην «Κ» (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας). «Από τότε, μόνο μία μέρα δεν κατάφερα να είμαι εκεί (σ.σ. έχει άλλα δύο μικρότερα παιδιά) και πέτυχαν τον μεγάλο στη στάση του λεωφορείου». Υπό την απειλή βίας τον ανάγκασαν να λέει εξευτελιστικά πράγματα ενώ τον βιντεοσκοπούσαν…

«Τρία χρόνια ζούμε αυτή την κατάσταση», είπαν στους αστυνομικούς. «Δεν αντέχουμε άλλο». Αυτή η φράση αντηχεί ακόμα στα αυτιά της μητέρας τους. «Δεν ήξερα τίποτα», λέει η ίδια, ξεσπώντας σε ένα βουβό κλάμα. «Από το γυμνάσιο τραβάνε αυτή την ταλαιπωρία, πάνε στο σχολείο με τον φόβο αυτών των τραμπούκων και δεν ήξερα τίποτα. “Ετσι μας έλεγες, μαμά, να μη δίνουμε σημασία, ότι δεν αξίζει τον κόπο να στενοχωριόμαστε για τέτοια πράγματα”. Ναι, έτσι τους έλεγα, “να μιλάτε, να τα λέτε στους καθηγητές, αλλά να μην ενδίδετε”. Αυτό πίστευα, αυτό προσπαθούσα να τους περάσω. “Τα λέγαμε”, μου είπαν, ”αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα”».

Πράγματι, ενώ η δράση των τριών ήταν γνωστή τόσο στην Αστυνομία (σύμφωνα με πληροφορίες έχουν φάκελο εδώ και ένα χρόνο από άλλο περιστατικό) όσο και στο σχολείο, είχαν αφεθεί ανενόχλητοι να τρομοκρατούν ολόκληρη τη σχολική κοινότητα. Με τη συνδρομή 20άρηδων εξωσχολικών προπηλακίζουν καθηγητές, κλέβουν κινητά και χρήματα από μαθητές, εξαπολύουν απειλές («ξέρουμε πού μένεις», «να προσέχεις όπου κι αν βρίσκεσαι», «θα σε βρούμε»), χτυπούν όποιον σταθεί στο διάβα τους. «Η κατάσταση φαίνεται ότι άρχισε να εκτραχύνεται πέρυσι, αλλά λόγω της καραντίνας δεν είχε φανεί έντονα», λέει στην «Κ» καθηγητής του σχολείου, με τον όρο της ανωνυμίας. «Φέτος από την αρχή της χρονιάς διαπιστώσαμε ότι 3-4 άτομα άρχισαν να δρουν σαν συμμορία, σαν αυτές που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια στα προάστια του Παρισιού. Ομως τα χέρια μας (σ.σ. των καθηγητών) είναι δεμένα». Οπως λέει, η κατάργηση των πολυήμερων αποβολών το 2018 έχει ως αποτέλεσμα τέτοια περιστατικά να μένουν στην ουσία ατιμώρητα. «Πόσες φορές να επιβάλουμε μονοήμερη αποβολή;». Σύμφωνα με τον ίδιο, τόσο η κρίση της τελευταίας δεκαετίας όσο και ο κορωνοϊός έφεραν στην επιφάνεια τέτοια φαινόμενα. «Οχι ότι δεν υπήρχαν, αλλά η έντασή τους είναι πρωτόγνωρη. Τα παιδιά είναι πολύ πιο επιθετικά. Κάποτε μπορούσες να μιλήσεις στους μαθητές σου, τώρα έχει χαθεί η επικοινωνία». Λίγοι καθηγητές καταφέρνουν να επιβάλλονται, οι περισσότεροι χάνουν το παιχνίδι. Φοβούνται. Πάνω απ’ όλα φοβούνται τα παιδιά.

«Η κρίση της τελευταίας δεκαετίας, αλλά και ο κορωνοϊός και το lockdown, έχουν δώσει στο φαινόμενο εκρηκτικές διαστάσεις».

Και μαχαιρώματα

Υπενθυμίζεται ότι προ τριών εβδομάδων ένας 16χρονος μαθητής μαχαιρώθηκε εντός του 1ου ΕΠΑΛ Αθηνών. Ανάμεσα στους συλληφθέντες υπήρξαν και μαθητές του σχολείου και εξωσχολικοί, χωρίς να έχει γίνει ακόμα γνωστό ποιοι ευθύνονται για τον τραυματισμό. Οπως λέει ο διευθυντής του σχολείου Γιώργος Μάτσης, το συγκεκριμένο περιστατικό αφορούσε διαφορές εκτός σχολείου, με τον μαθητή να εισέρχεται στον χώρο του σχολείου για να βρει καταφύγιο. «Τα προβλήματα δημιουργούνται από περιορισμένο αριθμό μαθητών, ακόμα και ένας – δύο αρκούν. Αλλά εμείς έχουμε πολύ λίγα εργαλεία στη διάθεσή μας για να τους αντιμετωπίσουμε. Η αποβολή τι νόημα έχει σε κάποιον που έχει ήδη 150 απουσίες; Αυτά τα μέτρα απευθύνονται στους κοινούς μαθητές, οι οποίοι μπορούν να συνετιστούν, να καταλάβουν το λάθος τους». Επιπλέον, όπως λέει, η απόδοση ευθυνών είναι μια χρονοβόρος διαδικασία. «Πιάνουμε, για παράδειγμα, έναν μαθητή που έκανε βανδαλισμούς και χρειάζεται να περάσουν πέντε μέρες μέχρι να συγκληθεί ο σύλλογος, να συνεδριάσει κ.λπ. Στο μεταξύ αυτός συνεχίζει να βανδαλίζει το σχολείο».

Τα ίδια φαινόμενα ταλανίζουν φέτος πολλά σχολεία της Αθήνας. Στο 5ο Γυμνάσιο Γαλατσίου έχουν καταγραφεί και κάποια περιστατικά βίας. «Είναι γεγονός ότι κάποια παιδιά τα έχουν παρατήσει τελείως, δεν ασχολούνται καθόλου με το σχολείο, κάνουν πολλές απουσίες κ.λπ. Δεν λειτουργούν πια ως μαθητές», λέει στην «Κ» ο διευθυντής Γιάννης Κάπουας. «Δεν αποκλείεται κάποιοι να πιστεύουν ότι αφού πέρασα πέρυσι χωρίς να κάνω τίποτα, θα περάσω και φέτος. Το εξάμηνο lockdown αποδείχθηκε καταστροφικό για πολλά παιδιά, που έχασαν τελείως τη σειρά τους. Και οι γονείς τους έχασαν την επαφή μαζί τους». Ο κ. Κάπουας συμφωνεί με τους συναδέλφους του ότι δεν υπάρχουν τρόποι να επιβληθεί το σχολείο σε τέτοιες περιπτώσεις. «Από την παρατήρηση πας στην επίπληξη, μετά στη μονοήμερη και μετά στη διήμερη αποβολή. Το επόμενο βήμα είναι η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, αλλά είναι πολύ περίπλοκη διαδικασία». Στο σχολείο δεν έχει σταλεί ακόμα ψυχολόγος. «Αν χρειαστεί καλούμε τους γονείς. Κάποιοι όμως δεν μπορούν να το σταματήσουν. Απλώς δεν μπορούν».

«Θα ήθελα να τους συναντήσω», μονολογεί σχεδόν η μητέρα των δύο αδελφών του πρότυπου σχολείου. Εννοεί τους γονείς των νεαρών που τρομοκρατούν τα παιδιά της. «Τι θα τους λέγατε;», ρωτάμε. «Τι σας έκαναν τα παιδιά μου;», λέει απλά. Και προς το σχολείο: «Πρέπει να φτάσουμε σε μαχαιρώματα, όπως έγινε πρόσφατα στο ΕΠΑΛ, για να κινητοποιηθούμε;».

Σημειώνεται ότι ο μικρότερος από τα δύο αδέλφια δεν πήγε προχθές για μάθημα. Εκτέλεσε την ποινή που του επιβλήθηκε –μονοήμερη αποβολή– επειδή στη διάρκεια της συμπλοκής της Πέμπτης αμύνθηκε απέναντι στους τραμπούκους. «Είναι ο νόμος», είπε η διεύθυνση του σχολείου στη μητέρα του. «Είναι κατά της βίας»…

Στο Πρότυπο με κλήρωση

«Ολοι αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας», λέει στην «Κ» η μητέρα των δύο αγοριών. Ηταν ακριβώς γι’ αυτό το καλύτερο μέλλον που πριν από χρόνια είχαν δώσει με τον άντρα της αγώνα προκειμένου να γίνουν δεκτά τα παιδιά τους στο πρότυπο γυμνάσιο, απ’ όπου αργότερα πέρασαν στο πρότυπο λύκειο. Τώρα εύχονται να είχαν πάει στο σχολείο της γειτονιάς τους.

Οπως λέει καθηγητής, και οι τρεις νταήδες του σχολείου είχαν μπει με κλήρωση στο γυμνάσιο και κατόπιν εγγράφηκαν στο λύκειο. Το σχολείο ήταν υποχρεωμένο να τους δεχθεί, ανεξαρτήτως των επιδόσεών τους ή της συμπεριφοράς τους στο σχολείο της προηγούμενης βαθμίδας. Το ίδιο αναφέρει ο διευθυντής του 1ου ΕΠΑΛ Αθηνών, Γιώργος Μάτσης. «Δεν γνωρίζουμε οι μαθητές που εγγράφονται στο σχολείο τι υπόβαθρο έχουν, ώστε να μπορούμε να τους χειριστούμε. Για το δικό τους καλό. Μας καταλαμβάνουν εξαπίνης, μπορεί ένας μαθητής να είναι βίαιος ή να έχει καταδίκες για παράδειγμα». Οπως λέει ο ίδιος, ο νόμος προβλέπει μόνο την αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. «Το να αλλάξει ένα παιδί σχολείο δεν είναι λύση, θα μεταφερθεί απλώς αλλού το πρόβλημα». Σύμφωνα με πληροφορίες, προχθές Παρασκευή θα συνεδρίαζε ο σύλλογος των καθηγητών του πρότυπου λυκείου με την παρουσία γονέων ακριβώς γι’ αυτό το θέμα, το βίαιο περιστατικό της 11/11.

Λόγω πανδημίας ο θεσμός του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων στο συγκεκριμένο σχολείο έχει ατονήσει. Ενδεχομένως πολλές οικογένειες να περνούν τα ίδια, χωρίς να μπορούν να ανταλλάξουν απόψεις και εμπειρίες. Η «Κ» έχει επικοινωνήσει με τη διευθύντρια του σχολείου, η οποία δεν θέλησε να τοποθετηθεί.

———————–

«Κάναμε αγώνα για να μη φάει ξύλο ο γιος μας» (Λίνα Γιαννάρου / kathimerini.gr)

Αποκαλυπτική για τη δράση συμμορίας ανηλίκων, που κατατρομοκρατεί ένα ολόκληρο σχολείο στην Αθήνα, και μάλιστα Πειραματικό, είναι η μαρτυρία μητέρας μαθητή, ο οποίος έπεσε θύμα εκφοβισμού, στην «Κ».

Η Ελένη Σ. γνώριζε ότι δεν ήταν μόνο το παιδί της, έρχονταν πολλά παιδιά με μώλωπες στο σχολείο. «Μολονότι ανέφερα ότι υπάρχουν ενδείξεις και για οπλοφορία, μου είπαν ότι το νομοθετικό πλαίσιο επιτρέπει μόνο διήμερες αποβολές και ότι δεν επιτρέπεται να ψάχνουν τις τσάντες των παιδιών».

«Περάσαμε δύσκολα. Στο τέλος δεν αντέξαμε, αλλάξαμε σχολείο». Η Ελένη Σ. είναι μητέρα ενός αγοριού, σήμερα μαθητή λυκείου. Επικοινώνησε με την «Κ» με αφορμή το ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της Κυριακής (21/11), στο οποίο καταγράφαμε την υπόθεση κατατρομοκράτησης ενός ολόκληρου σχολείου στην Αθήνα από μια συμμορία παιδιών. Κλοπές, ξυλοδαρμούς, απειλές, προπηλακισμούς, απ’ όλα είχε η ημερήσια διάταξη. Μαζί, δημοσιοποιήσαμε τη δραματική μαρτυρία μητέρας μαθητών του σχολείου, που ζούσαν καθημερινά έναν εφιάλτη. Πρόσφατα τα παιδιά της δέχθηκαν επίθεση στο προαύλιο μπροστά σε καθηγητές. «Η δράση τους είναι γνωστή εδώ και χρόνια», λέει σήμερα στην «Κ» η Ελένη Σ. «Εγώ ήμουν αυτή που έκανε την πρώτη επίσημη καταγγελία».

Μια μητέρα αποκαλύπτει ότι η συμμορία μαθητών σε σχολείο της Αθήνας είχε αφεθεί ανενόχλητη επί χρόνια, με τους ιθύνοντες να σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

Η μαρτυρία της φωτίζει με δραματικό τρόπο την υπόθεση, αποκαλύπτοντας ότι η συμμορία είχε αφεθεί ανενόχλητη επί χρόνια να αλωνίζει, με τους ιθύνοντες να σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Από την Α΄ Γυμνασίου της είχε πει ότι υπήρχαν παιδιά στο σχολείο που κυκλοφορούσαν με στιλέτο. «Στην αρχή δεν το είχα πιστέψει. Φαντάστηκα ότι το έλεγαν από μαγκιά». Ηταν στο τέλος της Β΄ Γυμνασίου όταν το παιδί μπήκε στο στόχαστρο της συμμορίας. Επέστρεφε έντρομο στο σπίτι. Από τη διεύθυνση υποσχέθηκαν τότε στην Ελένη ότι το θέμα θα διευθετούνταν από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς.

Τον Σεπτέμβριο του ’19 επιτέθηκαν σε ένα φίλο του και του έκλεψαν το κινητό. «Τον Νοέμβριο ήρθε η σειρά του γιου μου. Αρχισαν να τον φοβερίζουν και να τον παρενοχλούν καθημερινά. Τον απειλούσαν ότι θα τον πλακώσουν στο ξύλο εάν τυχόν τον έβλεπαν να μιλάει με καθηγητή. Αρχισε να φεύγει τρέχοντας από το σχολείο για να μην τον δείρουν. Του διαμήνυαν ότι τον έψαχναν στο μετρό να τον πλακώσουν. Κάναμε αγώνα για να μη φάει ξύλο ο γιος μας», προσθέτει η Ελένη Κ., κάνοντας μια παύση, σαν να συνειδητοποίησε μόλις τι είχε πει. «Τελικά δεν έφαγε, αλλά ο τρόμος που έζησε, η διαρκής απειλή, ίσως ήταν χειρότερη. Φοβόταν να πηγαινοέρχεται στο σχολείο, δεν τολμούσε να μιλήσει σε κάποιον μην τον δουν». Μια μέρα της είπε ότι είδε ότι ο μπροστινός του στην τάξη, μέλος της συμμορίας, έφερε ένα αιχμηρό αντικείμενο. Η Ελένη ξαναέκρουσε το καμπανάκι στους ιθύνοντες. Γνώριζε ότι δεν ήταν μόνο το παιδί της, έρχονταν πολλά παιδιά με μώλωπες στο σχολείο. Σε ένα κορίτσι είχαν κλέψει τέσσερα κινητά από την αρχή της χρονιάς. Και ήταν μόλις Νοέμβριος. «Μολονότι ανέφερα ότι υπάρχουν ενδείξεις και για οπλοφορία, μου είπαν ότι το νομοθετικό πλαίσιο επιτρέπει μόνο διήμερες αποβολές και ότι δεν επιτρέπεται να ψάχνουν τις τσάντες των παιδιών». Η Ελένη έμεινε να αναρωτιέται τι σημαίνει όταν λέμε σε ένα παιδί «βγες και μίλα». Να μιλήσει για να το ακούσει ποιος; Oταν η Ελένη επέμεινε για ανάληψη δράσης από το σχολείο για τα φαινόμενα παραβατικότητας, η αντίδραση ήταν πιο σθεναρή. «Aκουσα τη φράση “εντάξει, δεν τρομοκρατούνται όλα τα παιδιά”». Ποια τρομοκρατούνται; Μόνο τα αδύναμα; Τι εννοούσαν άραγε;

Στην αστυνομία

Χωρίς τη στήριξη του σχολείου ούτε και του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων («κανείς δεν θέλει να επαναστατήσει για το παιδί κάποιου άλλου»), αποφάσισε να προχωρήσει μεμονωμένα στην αναφορά στην αστυνομία. Κατέθεσε ό,τι ήξερε. Και ταυτόχρονα τον Σεπτέμβριο του ’20, «φοβισμένοι για την ασφάλεια του γιου μας και απογοητευμένοι από τη στάση του σχολείου, αναγκαστήκαμε να τον αλλάξουμε σχολικό περιβάλλον».

Η παρέα των νταήδων μεγάλωσε και μετέφερε τη δράση της στο λύκειο με τα γνωστά αποτελέσματα. Την περασμένη Παρασκευή, σε συνέλευση καθηγητών και γονιών, με ακριβώς αυτό το θέμα, αποφασίστηκε η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος για δύο από τα μέλη της συμμορίας.

—————-

Οπλισμένοι όλοι, αύριο σφαγείο» (Γιάννης Σουλιώτης / kathimerini.gr)

  Συμμορίες ανηλίκων με μαχαίρια και Ιnstagram

Φωτογραφίζονται φορώντας κουκούλες και κρατώντας σιδερογροθιές, ρόπαλα και μαχαίρια. Δημοσιοποιούν τις εικόνες σε λογαριασμούς που έχουν δημιουργήσει στο Instagram. Μέσω chat κανονίζουν πότε και πού θα επιτεθούν στους αντιπάλους τους. Καταγράφουν τους ξυλοδαρμούς με τα κινητά τους τηλέφωνα και αναρτούν τα βίντεο σε λογαριασμούς που διατηρούν στα social media. «Οπλισμένοι όλοι αύριο». «Αύριο σφαγείο». «Να το κάνουμε viral το βίντεο».

Οι συμμορίες ανηλίκων αποτελούν μια νέα πραγματικότητα για την πρωτεύουσα. Αυτό μαρτυρούν οι συχνές το τελευταίο διάστημα συλλήψεις μαθητών για συμμετοχή σε βίαιες συμπλοκές, ληστείες και «πάσες» (διακίνηση) ναρκωτικών.

Η πιο πρόσφατη υπόθεση αφορά τη σύλληψη τεσσάρων αγοριών 15 έως 17 ετών για συμμετοχή σε συμμορία που είχαν ονομάσει Colonos Hooligans. Με παρόμοια επωνυμία (Colonos family) διατηρούσαν λογαριασμό στο Instagram, όπου φυσικά αναρτούσαν φωτογραφίες τους σε «σκληρές» πόζες. Πρόκειται για Ελληνες, καθώς και δεύτερης γενιάς μετανάστες από την Αλβανία και τη Ρουμανία, όλοι τους μεγαλωμένοι στη φτωχική συνοικία του Κολωνού. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούσαν κωδικό ασφαλείας στα κινητά τους το τετραψήφιο 1312. Πρόκειται για αριθμό που στην αγγλική αλφαβήτα σχηματίζει το αρκτικόλεξο ACAB ήτοι «All Cops Are Bastards».

Στους λογαριασμούς τους δεν υπάρχει τίποτα που να μαρτυράει την οπαδική ή την πολιτική τους ταυτότητα, με εξαίρεση ίσως μια φωτογραφία στην οποία υπάρχουν το ένα δίπλα στο άλλο τα λογότυπα «Colonos Family» και «Σύνδεσμος Φίλων Εθνικής Ελλάδος – SI.FI.EE». O εν λόγω σύνδεσμος και ο λογαριασμός του στα social media ακολουθείται και είναι συνδεδεμένος με ομάδες που κινούνται στον χώρο της Ακροδεξιάς.

Οι πρώτες τους αναρτήσεις στα social media ξεκινούν στα τέλη του 2018 με φωτογραφίες τους (πάντα με σβησμένα πρόσωπα) και φράσεις – λεζάντες, όπως «τους δρόμους τους εκπροσωπούν τα αλάνια του Κολωνού». Εκείνο που τους έβαλε στο ραντάρ της αστυνομίας και τελικά οδήγησε στη σύλληψή τους ήταν ο τραυματισμός από χτύπημα με μαχαίρι ενός 16χρονου μαθητή με καταγωγή από τη Βουλγαρία, την 25η Οκτωβρίου, στο 1ο ΕΠΑΛ Αθηνών.

Το πρωί εκείνης της ημέρας 4-5 μέλη της ομάδας επιτέθηκαν στο προαύλιο του σχολείου στον 16χρονο και έναν 17χρονο Ελληνα, που όπως προέκυψε ήταν ο βασικός στόχος της επίθεσης. Ο τελευταίος όμως κατάφερε να τους ξεφύγει τρέχοντας, έχοντας δεχθεί μόνο μερικές γροθιές και κλοτσιές. Αντίθετα, ο 16χρονος με καταγωγή από τη Βουλγαρία εγκλωβίστηκε, έπεσε στο έδαφος και δέχτηκε μαχαιριά στον θώρακα. Το χτύπημα του προκάλεσε αιμοπνευμοθώρακα και χρειάστηκε να νοσηλευθεί στον «Ευαγγελισμό».

Το συμβάν καταγγέλθηκε αρχικά στο Τ.Α. Κολωνού και τελικά αποφασίστηκε η έρευνα να ανατεθεί στην Ασφάλεια Αθηνών. Δύο εβδομάδες αργότερα οι αστυνομικοί έκαναν έφοδο στα σπίτια των τριών βασικών μελών της συμμορίας στον Κολωνό και κατάσχεσαν τα κινητά τους τηλέφωνα. Από την επεξεργασία του ιστορικού των μεταξύ τους συνομιλιών μέσω εφαρμογών, όπως το Viber και το WhatsApp, που είχαν εγκατεστημένες στα κινητά τους, αλλά και το αρχείο φωτογραφιών, οι αστυνομικοί ταυτοποίησαν ακόμα τρεις επιθέσεις σε ανηλίκους και την αρπαγή, με την απειλή μαχαιριών, κινητών από άλλους τρεις ανηλίκους στο κέντρο της Αθήνας.

Για τους αστυνομικούς, τα κινητά τηλέφωνα των κατηγορουμένων ήταν ένα είδος «μαύρου κουτιού» ικανό να αποκαλύψει με λεπτομέρειες τη δράση τους. «Κλέψαμε ένα iphone8 και ένα A70 Samsung. Τώρα». Ο διάλογος στο chat ακολούθησε την προαναφερθείσα αρπαγή κινητών από ανηλίκους. Αντίστοιχα, δύο ημέρες πριν από την αιματηρή επίθεση στο ΕΠΑΛ γράφουν στο chat:

– Ετοιμαστείτε, ξεκινάει πόλεμος.

– Θα τους γ… με.

– Εγώ να δεις τι θα τους κάνω μόλις τους πιάσω.

Βίντεο και φωτογραφίες από την επίθεση βρέθηκαν στα κινητά τους τηλέφωνα. Μετά τις απολογίες τους, την Πέμπτη, στον ανακριτή τρεις από τους συλληφθέντες κρίθηκαν προσωρινά κρατούμενοι και πήραν τον δρόμο για τη φυλακή.

Ανησυχία

Μερικές εβδομάδες νωρίτερα, την 23η Οκτωβρίου, μια ακόμα σκληρή συμμορία ανηλίκων με έδρα το Παγκράτι, τον Βύρωνα και την Καισαριανή εξαρθρώθηκε από την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Αθηνών. Συνελήφθησαν 12 άτομα ηλικίας 14 έως 19 ετών. Οι περισσότεροι είναι παιδιά οικονομικών μεταναστών από την Αλβανία, τη Γεωργία, την Αίγυπτο, που πάντως γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στην Ελλάδα. Οπως και η συμμορία του Κολωνού, είχαν και αυτοί βαφτίσει την ομάδα τους «Strassenbande» (γερμανικά σημαίνει «συμμορία του δρόμου»).

Εκαναν επιθέσεις και ληστείες σε βάρος ανηλίκων, χτυπούσαν διανομείς φαγητού αρπάζοντάς τους τις παραγγελίες, κάπνιζαν και διακινούσαν μικροποσότητες κάνναβης. Κατέγραφαν κάθε τους δραστηριότητα με τα κινητά τους τηλέφωνα και αναρτούσαν φωτογραφίες στο Instagram. Συχνά προκαλούσαν τους αντιπάλους τους ποζάροντας κοντά στα στέκια τους και γράφοντας αντί λεζάντας λέξεις και φράσεις, όπως «είστε πουθενάδες».

Το πιο εντυπωσιακό και ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς είχαν… προλάβει να συλληφθούν από δύο και τρεις φορές την περίοδο 2020-2021. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., το διάστημα Ιανουαρίου – Αυγούστου 2021, 218 ανήλικοι ξυλοκοπήθηκαν και 211 ληστεύθηκαν από μέλη συμμοριών ανηλίκων.

———————–

Ζωγράφου – Άγριο ξύλο μεταξύ μαθητριών σε ΕΠΑΛ – Στο νοσοκομείο 16χρονη (to10.gr)

Το κορίτσι οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου και νοσηλεύτηκε, ενώ κατήγγειλε το συμβάν στο τμήμα Ασφαλείας Ζωγράφου το οποίο έχει αναλάβει την υπόθεση

Νέο περιστατικό βίας διαδραματίστηκε πριν από μερικές ημέρες στο 1ο ΕΠΑΛ Αθήνας και ήρθε τώρα στη δημοσιότητα, αφού η μητέρα της μαθήτριας που έπεσε θύμα επίθεσης προσέφυγε στη Δικαιοσύνη.

Θύμα της επίθεσης είναι μια κοπέλα 16 ετών και δράστες έξι συμμαθήτριές της, οι οποίες τής επιτέθηκαν έξω από τις τουαλέτες τους σχολείου με αποτέλεσμα να τη στείλουν στο νοσοκομείο.

Το χρονικό της επίθεσης

Σύμφωνα με πληροφορίες, το 16χρονο κορίτσι διαπληκτίστηκε με συμμαθήτριά της με αφορμή τη θέση που καθόταν στην αίθουσα του σχολείου.

Μόλις τέλειωσε η ένταση, το παιδί πήγε στην τουαλέτα. Βγαίνοντας όμως την πλησίασε η συμμαθήτρια, με την οποία είχε τσακωθεί. Μάλιστα, δεν ήταν μόνη, είχε μαζί της πέντε ανήλικα κορίτσια.

Οι κοπέλες φέρεται να εμπόδισαν την 18χρονη να προχωρήσει, ενώ της πέταξαν στο κεφάλι ένα πλαστικό ποτήρι με καφέ.

Στη συνέχεια, όπως φέρεται να κατήγγειλε η 16χρονη, την ξυλοκόπησαν με μανία.

Το κορίτσι οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου και νοσηλεύτηκε, ενώ κατήγγειλε το συμβάν στο τμήμα Ασφαλείας Ζωγράφου το οποίο έχει αναλάβει την υπόθεση.

«Επίκουρος ο Αιρετικός»

Μοιραστείτε το:
Tagged