Δυτικό Μέτωπο: Τι δεν είπε ο κ. Πατούλης στο νέο του μονόλογο για την διαχείριση των απορριμμάτων

Αττική Οικολογία
Μοιραστείτε το:

Πίσω από τα μεγάλα λόγια, κρύβεται ο περιβαλλοντικός ρατσισμός, σε βάρος των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας – Δυτικής Αττικής

Την παραμονή της παγκόσμιας μέρας περιβάλλοντος επέλεξε ο κ. Πατούλης -ασυναγώνιστος, όπως πάντα, στην επικοινωνιακή τακτική-, για τον «απολογισμό» των πανηγυρικών εξαγγελιών, που έκανε ο ίδιος τον περασμένο Γενάρη στο Ζάππειο, μπροστά σε επιλεγμένο κοινό και με τους πολίτες της Δυτικής Αττικής – Δυτικής Αθήνας σε απόσταση ασφαλείας, με τη συνδρομή των ΜΑΤ. Αυτήν τη φορά, το ακροατήριο -χωρίς δυνατότητα παρέμβασης- ήταν οι δημοτικές αρχές της Αττικής.

Το γραπτό αίτημα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ να του δοθεί η δυνατότητα να παρουσιάσει τις θέσεις του δεν πήρε καν απάντηση. Γιατί, άλλωστε, να διαταραχθεί η επικυριαρχία του μονολόγου του κ. Πατούλη, που είχε στον πλευρό του τον υπουργό (καταστροφής του) περιβάλλοντος κ. Χατζηδάκη και (τηλε)ακροατές απρόθυμους να ψελλίσουν την παραμικρή ένσταση;

Δρόμοι παράλληλοι, πολιτικές αναπαραγωγής του υφιστάμενου μοντέλου

Εκείνο που πρέπει να σημειώσουμε είναι ο παράλληλος δρόμος που ακολουθεί η διοίκηση Πατούλη,με την προηγούμενη διοίκηση της κ. Δούρου-σε ότι αφορά στην εμμονή στη Φυλή και στην αλλεργία στην αποκεντρωμένη διαχείριση με δημόσιο χαρακτήρα-, τον οποίο έντεχνα προσπαθεί να συγκαλύψει, υπερ-προβάλλοντας τα προσφιλή του θέματα «2020: έτος ανακύκλωσης για την Αττική» και «η επόμενη μέρα στηδιαχείριση των βιοαποβλήτων». Όπως καταγγείλαμε και το Γενάρη, μετά τη φιέστα του Ζαππείου, πρόκειται για μια καθαρά προσωπική ατζέντα του κ. Πατούλη, η οποία περιορίζεται σε πρόχειρες, περιφερειακές δράσεις, που δεν αναμένεται να έχουν πρακτικό αντίκρισμα. Αντίθετα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να δυσφημίσουν τις πρακτικές της ανακύκλωσης και της προδιαλογής των υλικών. Έχει, σχεδόν, καλυφθεί το μισό του έτους 2020 και τίποτα δε δείχνει ότι η προδιαλογή των υλικών -που το 2018 ήταν στο «δυσθεώρητο» 7,7%- θα ξεπεράσει το 10%.

Την ίδια ώρα, μονιμοποιείται το συγκεντρωτικό μοντέλο, καθώς στη Φυλή επεκτείνεται η υπάρχουσα εγκατάστασηεπεξεργασίας αποβλήτων (ΕΜΑΚ) και δημιουργούνται νέες (νέοι χώροι ταφής, νέα τεράστια μονάδα επεξεργασίας και καύσης κ.ά.). Οι υποσχέσεις για κλείσιμο του ΧΥΤΑ της Φυλής το 2025 τεκμηριώνεται ότι είναι ένα ακόμη ψέμα, που όταν καταρρεύσει θα δικαιολογηθεί με το επιχείρημα ότι «άλλο πράγμα ο ΧΥΤΑ (χώρος υγειονομικής ταφής αποβλήτων) και άλλο πράγμα οι νέοι ΧΥΤΥ (χώροι υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων)». 

Αντί των συλλογικών οργάνων, οι αθέατοι μηχανισμοί

Και επειδή ο κ. Πατούλης και η παράταξή του δεν έχουν, καν, την ικανότητα να συντάξουν ένα συνεκτικό σχέδιο για τη διαχείριση των αποβλήτων της Αττικής -με αρχή, μέση και τέλος- έχουν εκχωρήσει αυτόν το ρόλο στη στρατιά των συμβούλων του, που μετέφερε μαζικά από την ΚΕΔΕ στην περιφέρεια Αττικής.

Αυτό συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση με την εταιρεία D-WASTE, της οποίας ο εκπρόσωπος προετοίμασε την ομιλία που εκφώνησε ο κ. Πατούλης και παρουσίασε το -υποτιθέμενο-σχέδιο της περιφέρειας για τη «διαχείριση βιοαποβλήτων στην Αττική», με το λογότυπο της εταιρείας του, χωρίς κανέναν ενδοιασμό!!! Διότι έτσι ασκείται η πολιτική επί ημερών Πατούλη και διότι αυτό το «δικαίωμα» του δίνει η περιορισμένη πίεση που δέχεται, από κόμματα, παρατάξεις και δημοτικές αρχές.

Πολιτική διαχείρισης αποβλήτων με κριτήρια επενδυτικά

Την επόμενη μέρα, Παρασκευή 5/6, συνέβη κάτι ακόμη, που δεν είχε την ίδια δημοσιότητα, ίσως επειδή στην περίπτωση αυτή ο κ. Πατούλης είχε ρόλο «κομπάρσου». Σε εκδήλωση που έγινε στο δήμο Αλίμου, παρουσιάστηκε σαν «παγκόσμια πρωτιά» η εγκατάσταση ενός οικίσκου – κινητής μονάδας ανακύκλωσης, με «ομπρέλα» το πλήρως αναξιόπιστο σύστημα της εταιρείας «Ανταποδοτική Ανακύκλωση». Το ενδιαφέρον βρίσκεται στην παρουσία του υπουργού Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκου, που δεν εξηγείται μόνο από την πολιτική υποστήριξη που προσφέρει στην παραπάνω εταιρεία, αλλά και στην παρουσία του πολυπράγμονα Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα. Ο λόγος είναι απλός: πρόκειται για το περιβαλλοντικό «πλασάρισμα» του εμπορικού προϊόντος της αμερικανικής εταιρείας ENVIPCO, το οποίο θα παράγεται σε μονάδα της στην Ελλάδα, την πρώτη εκτός ΗΠΑ, όπως πληροφορηθήκαμε τον περασμένο Δεκέμβρη, στην πανηγυρική παρουσίαση της επένδυσης, που έκανε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης. Όσο κι αν ακούγεται τρομακτικό αυτό, με τέτοια κριτήρια χαράσσεται η περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης και, ειδικότερα, η πολιτική της στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων.

Αντιπεριβαλλοντική και αντικοινωνική η πολιτική διαχείρισης αποβλήτων

Για μια ακόμη φορά, η κυβέρνηση και ο «εκλεκτός» της στην περιφέρεια Αττικής δίνουν απτά δείγματα των επιλογών τους στη διαχείριση των αποβλήτων. Τα επαναλαμβάνουμε, με αυτήν την ευκαιρία, με την ελπίδα ότι θα συνειδητοποιηθούν από όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα αυτούς που ζουν στη Δυτική Αττική και στη Δυτική Αθήνα:

  • Συνεχίζεται, τουλάχιστον για τις επόμενες 2-3 δεκαετίες, το σημερινό συγκεντρωτικό μοντέλο, με επίκεντρο την εγκατάσταση της Φυλής, στην οποία θα εξακολουθεί να οδηγείται το μεγαλύτερο μέρος των αστικών αποβλήτων της Αττικής.
  • Η πολιτική στη διαχείριση των αποβλήτων καθορίζεται με κριτήρια αμιγώς πολιτικο-οικονομικά και με προσανατολισμό στο δραστικό περιορισμό του δημόσιου χαρακτήρα της, ο οποίος δέχτηκε συνεχή πλήγματα την τελευταία δεκαετία.
  • Οι διακηρύξεις και οι δράσεις της περιφέρειας Αττικής στον τομέα της ανακύκλωσης και της προδιαλογής των βιοαποβλήτων είναι επιφανειακές, πρόχειρες, χωρίς συγκεκριμένο στόχο, οργάνωση και προετοιμασία και γι’ αυτό θα αποδειχθούν αναποτελεσματικές και ανίκανες να αλλάξουν τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων της Αττικής.
  • Ο «καισαρικός» τρόπος, με τον οποίο ασκεί την πολιτική του ο κ. Πατούλης, συνιστά πλήρη υποβάθμιση του ρόλου των συλλογικών οργάνων και είναι ασυμβίβαστος με αυτά που του επιτρέπει η ισχύουσα νομοθεσία.

Εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία, για να εκφράσουμε τον προβληματισμό μας για τον αδιάφορο και απαθή τρόπο, με τον οποίο η συντριπτική πλειοψηφία της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης παρακολουθεί τις εξελίξεις. Αν και, πολύ πρόσφατα, υπήρξε μια γενικευμένη αμφισβήτηση της τιμολογιακής πολιτικής του αρμόδιου φορέα διαχείρισης (ΕΔΣΝΑ), δυστυχώςαυτή περιορίζεται στο καθαρά οικονομικό σκέλος, χωρίς τον παραμικρό προβληματισμό για τις βαρύτατες συνέπειες που έχει ο συγκεκριμένος τρόπος διαχείρισης των δικών τους αποβλήτων.

Ακολουθεί αναλυτική κριτική των θέσεων που παρουσίασε ο κ. Πατούλης.

Πέντε σημεία για όσα είπε και για όσα απέκρυψε ο κ. Πατούλης

  1. Ο κ. Πατούλης λειτουργεί αντιθεσμικά, ως ο απόλυτος άρχοντας της διαχείρισης των αποβλήτων

Τα περιφερειακά σχέδια διαχείρισης αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) εκπονούνται και υλοποιούνται από τους αρμόδιους φορείς διαχείρισης. Στην περίπτωση της Αττικής, αρμόδιος φορέας διαχείρισης είναι ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ). Τα ΠΕΣΔΑ εγκρίνονται από τα περιφερειακά συμβούλια και επικυρώνονται με υπουργική απόφαση.

Ευθύνη των περιφερειαρχών και της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης είναι να υποστηρίζουν και να βοηθούν στην υλοποίηση των περιφερειακών σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ), όπως αυτά έχουν συνταχθεί και εγκριθεί από τα παραπάνω αρμόδια συλλογικά όργανα. Από κανένα σημείο της ισχύουσας νομοθεσίας δεν προκύπτει ότι έχουν το δικαίωμα να τα υπερβαίνουν και να τα αλλοιώνουν, χωρίς να τηρηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες για την αναθεώρησή τους, σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της νομοθεσίας. Το επισημαίνουμε αυτό, παρότι είναι γνωστή η ριζική μας διαφωνίαμε το ισχύον ΠΕΣΔΑ, που εγκρίθηκε στη διάρκεια της θητείας της διοίκησης Δούρου.

Αν ο κ. Πατούλης διαφωνεί με το ισχύον ΠΕΣΔΑ, θα πρέπει να περιμένει την ολοκλήρωση της αναθεώρησής του, που έχει ήδη ξεκινήσει η ΕΕ του ΕΔΣΝΑ. Αν δεν διαφωνεί, θα πρέπει να μας εξηγήσει για ποιο λόγο δαπανώνται 373.451,83 ευρώ, μόνο για τις μελέτες αναθεώρησης ενός ΠΕΣΔΑ, με το οποίο συμφωνεί.

Όπως προαναφέρθηκε, η τυπική και ουσιαστική ευθύνη για την υλοποίηση του ΠΕΣΔΑ ανήκει στον αρμόδιο φορέα (ΕΔΣΝΑ). Ο ΕΔΣΝΑ, ως διαβαθμιδικός σύνδεσμος, συγκροτείται κατά 40% από μέλη του περιφερειακού συμβουλίου και κατά 60% από μέλη της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, που ορίζει η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ). Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο υπερβάλλων ζήλος του κ. Πατούλη δεν οφείλεται στην αδιαμφισβήτητη ροπή του για προσωπική προβολή, αλλά σε πραγματικό ενδιαφέρον, δε δικαιολογείται η πρωτοφανής αγνόηση του ρόλου της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης και του συλλογικού της οργάνου της ΠΕΔΑ. Το γεγονός ότι η τελευταία ελάχιστο ενδιαφέρον δείχνει, δεν δίνει «άλλοθι» στον κ. Πατούλη να συμπεριφέρεται με τον «καισαρικό» και αλλαζονικό τρόπο που συνηθίζει.

  1. Δίνεται ψευδής εικόνα για την αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ

Στην ομιλία του κ. Πατούλη αφήνεται να εννοηθεί ότι υπάρχει ανάδοχος για την εκπόνηση των μελετών αναθεώρησης του ΠΕΣΔΑ από το Μάρτη και αναφέρεται ότι θα υπάρχει ένα πρώτο προσχέδιο του νέου ΠΕΣΔΑ (σημ. και πρώτο και προσχέδιο!!!) αμέσως μετά το καλοκαίρι. Η πραγματικότητα είναι η εξής:

  • Η κατακύρωση του διαγωνισμού στο συγκεκριμένο ανάδοχο έγινε στις 30/4/2020.
  • Δεν είναι γνωστό αν έχει υπογραφεί η σχετική σύμβαση.
  • Ο συμβατικός χρόνος παράδοσης είναι 12 μήνες από την υπογραφή του συμφωνητικού.
  • Ακολουθεί η προβλεπόμενη διαδικασίατης δημόσιας διαβούλευσης,ηέγκριση από το περιφερειακό συμβούλιο και η επικύρωση από τον αρμόδιο υπουργό. Στην καλύτερη περίπτωση, αναθεωρημένος ΠΕΣΔΑ θα υπάρχει μετάτο φθινόπωρο του 2021.
  • Η αναφορά στα προσχέδια είναι χωρίς πρακτική σημασία και γίνεται μόνο για να δημιουργηθούν ψευδείς εντυπώσεις και να δικαιολογηθεί η παρεκτροπή από τις προβλέψεις του υφιστάμενου ΠΕΣΔΑ.
  1. Παραβιάζονται βασικές προβλέψεις του εθνικούκαι του περιφερειακού σχεδίου διαχείρισης αποβλήτων

Το Εθνικό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων (ΕΣΔΑ), μεταξύ πολλών άλλων:

  • Μιλά για τη διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος διαχείρισης αποβλήτων
  • Υποστηρίζει την αποκεντρωμένη διαχείριση των αποβλήτων
  • Αποκλείει την ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων σαν μέθοδο διαχείρισής τους
  • Επιτάσσει τη ριζική αναθεώρηση του συστήματος ανακύκλωσης και περιγράφει συγκεκριμένα τις τοπικές δημοτικές ή διαδημοτικές υποδομές διαχείρισης των ανακυκλωμένων και άλλων προδιαλεγμένων υλικών, όπως τα βιοαπόβλητα

Το ισχύον Περιφερειακό σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) Αττικής προβλέπει:

  • Συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους, σε βάθος πενταετίας (οι οποίοι παρέμειναν ανεκπλήρωτοι)
  • Δημοτικές και διαδημοτικές υποδομές διαχείρισης προδιαλεγμένων υλικών(δεν υλοποιήθηκε καμία, αφού δεν υπήρξε ούτε η κατεύθυνση, ούτε οποιαδήποτε οικονομική στήριξη)
  • Έξι μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (το υπάρχον ΕΜΑΚ στη Φυλή, στο Σχιστό, στο Γραμματικό, στο νότιο τομέα και δύο μονάδες στον κεντρικό τομέα, με ενδεικτικές θέσεις χωροθέτησης τον Ελαιώνα και το πρώην εργοτάξιο της Αττικής οδού στου Γουδή).
  • Νέους χώρους ταφής, για την κάλυψη των αναγκών σε βάθος 20ετίας (στα «χαρτιά», χωρίς να υπάρξει καμία χωροθέτηση)
  • Οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής
  • Σταδιακό περιορισμό των σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων (ΣΜΑ)

Ο κ. Πατούλης και ο ελεγχόμενος από τον ίδιο ΕΔΣΝΑ κινούνται σε άμεση ή έμμεση αντιπαράθεση με τις παραπάνω προβλέψεις. Πιο συγκεκριμένα:

  • Από τις προτάσεις τους απουσιάζει οποιαδήποτε στοχοθεσία, σε βάθος χρόνου, για την υλοποίηση στόχων προδιαλογής των ξεχωριστών ρευμάτων αποβλήτων και εκτροπής από την ταφή. Όλα έχουν αφεθεί στον «αυτόματο πιλότο». Το μόνο που ενδιαφέρει είναι το πως θα μετατεθεί η διαφαινόμενη περιβαλλοντική και υγειονομική κρίση και το πως θα τηρηθούν οι δεσμεύσεις απέναντι στους γνωστούς σκουπιδο-εργολάβους.
  • Έχει εγκαταλειφθεί κάθε σκέψη για τη δημιουργία μόνιμων δημοτικών ή διαδημοτικών υποδομών υποδοχής και επεξεργασίας ανακυκλώσιμων υλικών, ανεξάρτητων από τα πλήρως ιδιωτικοποιημένα συστήματα «εναλλακτικής» διαχείρισης. Αντίθετα, η τύχη της ανακύκλωσης έχει αφεθεί στα χέρια αυτών των συστημάτων, που έχουν αποδείξει την πλήρη ανεπάρκειάτους. Οι δράσεις που υποστηρίζονται είναι επιφανειακές και αποτελούν διεκπεραίωση μικρότερων ή μεγαλύτερων εργολαβιών (μοίρασμα κάδων, «σπιτάκια» της εταιρείας Ανταποδοτική Ανακύκλωση, κινητές μονάδες ανακύκλωσης, κινητά φορτηγά ανακύκλωσης κλπ.) και προορίζονται κυρίως για επικοινωνιακή εκμετάλλευση.
  • Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις αποκεντρωμένες υποδομές διαχείρισης βιοαποβλήτων, με τη διαφορά ότι εκεί υπάρχει η αόριστη υπόσχεση ότι αναζητούνται χώροι για τη δημιουργία διαδημοτικών μονάδων, «όπου είναι δυνατόν».Για την ώρα, όλο το φορτίο της διαχείρισης των βιοαποβλήτων θα το σηκώσει η υπάρχουσα μονάδα της Φυλής (ΕΜΑΚ), η οποία το 2018 δέχθηκε μόλις 1.750 τόνους βιοαπόβλητα,ενώτώρα καλείται να δεχτεί 100.000 τόνους/έτος και στο επόμενο στάδιο 200.000 τόνους/έτος, κάτι που μόνο σαν εφιάλτη μπορούν να το εισπράξουν οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής.
  • «Η επόμενη μέρα στη διαχείριση βιοαποβλήτων στην Αττική», που υπόσχεται ο κ. Πατούλης δε θα έρθει με επικοινωνιακές κορώνες. Το«ξεφόρτωμα» στους δήμους των 80 απορριμματοφόρων που είχε παραγγείλει η κ. Δούρου και το μοίρασμα 10.000 καφέκάδων,δε συνιστά σχέδιο. Θα το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί: χωρίς ενημέρωση των πολιτών, χωρίς συζήτηση στα δημοτικά συμβούλια, χωρίς κατάστρωση συγκεκριμένου σχεδίου και χωρίς τις αναγκαίες αποκεντρωμένες μονάδες διαχείρισης κινδυνεύει να οδηγηθείσε «φιάσκο» μια από τις πιο σημαντικές μάχες, αυτή της εκτεταμένης προδιαλογής και εκτροπής από την ταφή των βιοαποβλήτων.
  • Το περίφημο σχέδιο της DWASTE για τη διαχείριση των βιοαποβλήτων δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ενημερωτικού χαρακτήρα παρουσίαση για μέτρια πληροφορημένο κοινό. Από τη συγκεκριμένη παρουσίαση αξίζει να κρατήσουμε το ότι πρόκειται για ένα χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα, από την ΕΕ και το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Περιβάλλοντος, Προστασίας της Φύσηςκαι Πυρηνικής Ασφάλειας (BMU) και ότι αφορά στην πιλοτική εφαρμογή χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων σε επιλεγμένες περιοχές 6 δήμων της Δυτικής Αττικής. Αν με πιλοτικά προγράμματα σε μερικές γειτονιές 6 δήμων πιστεύει ο κ. Πατούλης ότι θα ξημερώσει «η επόμενη μέρα στη διαχείριση των βιοαποβλήτων» της Αττικής ή παραπλανά συστηματικά ή δεν έχει ιδέα από διαχείριση βιοαποβλήτων.
  • Ο στόχος της κατασκευής 5 αποκεντρωμένων μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων δέχτηκε το πρώτο πλήγμα από τη διοίκηση Δούρου, που τον άφησε στα «χαρτιά». Τώρα, oκ. Πατούλης και η ΕΕ του ΕΔΣΝΑ τον ανατρέπουν πλήρως. Εγκαταλείπονται οι δύο μονάδες επεξεργασίας του κεντρικού τομέα και η μονάδα του νότιου τομέα. Παραμένει η μονάδα του Σχιστού και η μικρή μονάδα του Γραμματικού. Το χειρότερο όλων: προωθείται νέα μονάδα επεξεργασίας και καύσης στη Φυλή, συνολικής δυναμικότητας 450.000 τόνων/έτος. Το πιο προκλητικό είναι ότι εξακολουθούν να την ονομάζουν μονάδα του κεντρικού τομέα, για να μας «πείσουν» ότι είναι συμβατή με το ισχύον ΠΕΣΔΑ.
  • Έχει εγκαταλειφθεί πλήρως ο στόχος της δημιουργίας νέων, ασφαλών χώρων τελικής διάθεσης (ταφής), ο οποίος δεν υπάρχει ούτε καν σαν αόριστη υπόσχεση.
  • Η καύση των αποβλήτων ή των προϊόντων της επεξεργασίας τους έχει επανέλθει στο προσκήνιο, με ρητή αναφορά στη νέα μονάδα στη Φυλή και στη μονάδα του Σχιστού.
  • Η δημόσια διαχείριση δέχεται νέα πλήγματα, με την κατασκευή των νέων μονάδων στη Φυλή και στο Σχιστό με τη μέθοδο της σύμπραξης δημόσιου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), -μέθοδο, δυστυχώς, γενικευμένη τα τελευταία χρόνια- και με την εντονότερη διείσδυση των ιδιωτών στον τομέα της ανακύκλωσης, όπου αναπτύσσονται και εσωτερικοί ανταγωνισμοί, αντίστοιχοι των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που εξυπηρετούνται. Σε αρμονία, φυσικά, με την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, στο επίπεδο των δήμων.Όλα αυτά, ως δώρο στις μεγάλες εργολαβικές συμπράξεις, με θύματα τους δημότες και το περιβάλλον.
  • Αντί να συρρικνωθούν, κατασκευάζονται νέοι σταθμοί μεταφόρτωσης απορριμμάτων (ΣΜΑ), ακόμη και μέσα σε δασικές εκτάσεις, ακόμη και σε δήμους με άμεση γειτνίαση με την εγκατάσταση της Φυλής (Αγ. Ανάργυροι, Ασπρόπυργος,Περιστέρι, Πετρούπολη).
  1. Διαιωνίζεται η λειτουργία του ΧΥΤΑ και της εγκατάστασης της Φυλής

Έχει, ήδη, ανατεθεί η κατασκευή νέου χώρου ταφής στον ανενεργό -εδώ και 15 χρόνια- ΧΥΤΑ Α. Λιοσίων, με χρόνο ζωής πέντε μήνες,καθώς σε λίγους μήνες εξαντλείται ο ενεργός ΧΥΤΑ Φυλής (που και σ’ αυτόν έγιναν τρεις εσωτερικές επεκτάσεις, με εκβάθυνση και «πανωσηκώματα»).

Το σημαντικότερο είναι ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η κατασκευή νέωνΧΥΤΑ στη Φυλή, με χρόνο ζωής, τουλάχιστον ως το 2025. Αυτό έχει αναγκάσει τον κ. Πατούλη να ψελλίζει το σεμνό «κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής το 2025», αντί για το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής, που προβλέπει το ισχύον ΠΕΣΔΑ. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει η παραμικρή κίνηση για την κατασκευή των αναγκαίων νέων χώρων ταφής, κάτι τέτοιοδεν μπορεί να συμβεί παρά μόνο αντο 2025 θα έχουμε φτάσει την προδιαλογή των υλικών στο 100%. Μπορεί να το πιστέψει κανείς αυτό, μετά τα όσα έχουν προαναφερθεί;

Στο θέμα του ΧΥΤΑ Φυλής παραβιάζεται, για ακόμη μια φορά, το ισχύον ΠΕΣΔΑ της Αττικής, το οποίο, εκτός από το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής, αναφέρεται και στην προσωρινή του λειτουργία, μέχρι να δημιουργηθούν οι νέοι χώροι ταφής υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Πουθενά δεν υπονοείται ότι μπορεί και να μη δημιουργηθούν νέοι ΧΥΤΥ, ούτε ότι μπορούν -στο διηνεκές- να κατασκευάζονται νέοι ΧΥΤΑ στη Φυλή, πέραν αυτών που είχαν αδειοδοτηθεί μέχρι την ημερομηνία έγκρισής του, το Δεκέμβρη του 2016.

  • Υποστηρίζουμε ότι η εγκατάσταση της Φυλής προορίζεται να συνεχίσει να λειτουργεί για τις επόμενες τρεις δεκαετίες (και) σαν χώρος ταφής, εξυπηρετώντας τις ανάγκες ολόκληρης της περιφέρειας Αττικής. Την εκτίμησή μας αυτήν τη στηρίζουμε:
  • Στην απουσία πολιτικής βούλησης για τη δημιουργία νέων χώρων ταφής, από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.
  • Στην επέκταση της δυναμικότητας και της λειτουργίας του υφιστάμενου εργοστασίου επεξεργασίας (ΕΜΑΚ). Βρίσκεται σε εξέλιξη ο σχετικός διαγωνισμός, με προϋπολογισμό 130 εκατομμύρια ευρώ και αρχικό χρόνο λειτουργίας τα 6 χρόνια. Είναι προφανές ότι για να αποσβεστεί το κόστος της επέκτασης θα λειτουργήσει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη.
  • Στην απόφαση του ΕΔΣΝΑ για τηνκατασκευή και νέας μονάδας επεξεργασίας και καύσης -υποτίθεται του κεντρικού τομέα- δυναμικότητας 450.000 τόνων/έτος, με τη μέθοδο ΣΔΙΤ. Στις περιπτώσεις αυτές, προβλέπεται διασφαλισμένη λειτουργία για διάστημα 25-27 χρόνια.
  • Στη συνέχιση της λειτουργίας,μέσα στην εγκατάσταση της Φυλής, της μονάδας της ιδιωτικήςεταιρείας WATT ΑΕ, η οποία έχει κάνει σαφή την πρόθεσή της να μετατραπεί σε κλασική μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων, όπως οι παραπάνω.
  • Στην έγκριση, μόλις πριν τρεις μήνες, λειτουργίας αορίστου χρόνου στον αποτεφρωτήρα επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων, ο οποίος καλύπτει τις ανάγκες των υγειονομικών μονάδων ολόκληρης της χώρας.
  • Στην απεγνωσμένη προσπάθεια του ΕΔΣΝΑ και του δημάρχου Φυλής να αποκρύψουν πολύ σοβαρά στοιχεία για την εφιαλτική περιβαλλοντική κατάσταση στην  περιοχή.
  • Στην αύξηση των «αντισταθμιστικών» ανταλλαγμάτων, κυρίως στο δήμο Φυλής, για να διασφαλίζουν τη σιωπή της τοπικής αρχής (από 39, 47 εκ. ευρώ, σε 42,87 εκ. ευρώ/χρόνο).
  • Μόνο κάποιος αφελής μπορεί να πιστέψει ότι,ενώ το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων της Αττικής θα εξακολουθεί να οδηγείταιστις μονάδες επεξεργασίας στη Φυλή, μπορεί να κλείσει ο ΧΥΤΑ. Για το λόγο αυτό, θεωρούμε ότι λυδία λίθος της αξιοπιστίας των υποσχέσεων για κλείσιμο της Φυλής -που δίνουν αφειδώς κόμματα, περιφέρεια, δήμοι, αυτοδιοικητικά σχήματα και φορείς- είναι η στάσητους απέναντι στο δίκαιο και ώριμο αίτημα για το άμεσο και οριστικό κλείσιμο του συνόλου της εγκατάστασης της Φυλής.
  1. Το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων θα αυξηθεί

Στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, στην οποία καθορίστηκε η τιμολογιακή πολιτική για το 2020, πάρθηκαν αποφάσεις, οι οποίες προκάλεσαν εκτεταμένες αντιδράσεις δημοτικών αρχών -πολλές από αυτές φίλα προσκείμενες στον κ. Πατούλη και στο κόμμα της ΝΔ-, που ανάγκασαν το ΔΣ της ΠΕΔΑ να ζητήσει την αναστολή της εφαρμογής τους.

Πέρα από τη αύξηση των αντισταθμιστικών στους «πρόθυμους» της Φυλής, το ΔΣ του ΕΔΣΝΑ αποφάσισε -χωρίς να είναι υποχρεωμένο- να επιβάλλει τη χρέωση με 26,71 ευρώ/τόνο στα «πράσινα» που οδηγούνται στο ΕΜΑΚ (ήταν μηδενική τα τελευταία χρόνια) και να ορίσει τη μεσοσταθμική χρέωση των υπόλοιπων αποβλήτων στα 53,82 ευρώ/τόνο, από 49,68 που ήταν το 2019.

Η διεύρυνση της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών διαχείρισης αποβλήτων στους δήμους (τελευταία γίνεται λόγος και για ιδιωτικοποιημένους ΣΜΑ) και στην περιφέρεια και, κυρίως, η προσθήκη δυο νέων μονάδων επεξεργασίας (στη Φυλή και στο Σχιστό), που θα λειτουργήσουν με καθεστώς ΣΔΙΤ, είναι βέβαιο ότι θα εξακοντίσει στα ύψη το κόστος διαχείρισης. Οι δήμοι της Αττικής και περισσότερο οι δημότες, ας φροντίσουν να πράξουν τα δέοντα, όσο ακόμη είναι καιρός.

9.6.2020

ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Συντονισμός φορέων, συλλογικοτήτων και πολιτών Δ. Αττικής – Δ. Αθήνας

oxixytafilis.blogspot.com – [email protected] – f/b: Δυτικό Μέτωπο

Μοιραστείτε το:
Tagged