“Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός φέρνουμε τις μεγάλες μέρες το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα της ανθρωπότητας όχι πια σκλάβοι και τεμπέληδες δέκα που μοχθούν για έναν που ξαπλώνει αλλά ένα δίκαιο μοίρασμα στα αγαθά της ζωής
Η 8η Μάρτη ξετυλίγει στη μνήμη τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης στην οικογένεια, την κοινωνία,την εργασία. Η ανισότητα είναι παρούσα παρά τους αγώνες των γυναικών και τους αγώνες του παγκοσμίου αριστερού κινήματος. Η συνεχής παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η στέρηση της εκπαίδευσης, η χαμηλότερα αμειβόμενη εργασία, η έλλειψη φροντίδας για τη μητρότητα και την υγεία, η σωματεμπορία οι βιασμοί ,η αφαίρεση της ζωής η ενδοοικογενειακή βία, είναι αποτυπώσεις της ζωής των γυναικών όχι μόνο στις φτωχές και υποανάπτυκτες χώρες ,αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι γυναίκες, έτσι, υποχρεώνονται να επιλέξουν ανάμεσα σ’ εργασία και μητρότητα, γεγονός, που μας γυρίζει σ’ εποχές που η γυναίκα ήταν εγκλωβισμένη ανάμεσα στους ρόλους της μητέρας και της νοικοκυράς.
Η 8η Μαρτίου αναδεικνύει την ανάγκη του αγώνα ,για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των γυναικών από την επίθεση του κεφαλαίου ,τη διεκδίκηση εργασίας και αυξήσεων στους μισθούς, η χορήγηση παράταση άδειας με αποδοχές για το μεγάλωμα των παιδιών και στους δύο γονείς.
Απαιτείται αγώνας διαρκείας, για να καταπολεμηθεί ο ρατσισμός, οι διακρίσεις, η προκατάληψη κι ότι το ένα φύλο είναι εγγενώς ανώτερο από το άλλο και να καλλιεργούνται οι αξίες της ισοτιμίας και της αλληλεγγύης των ανθρώπων, ανεξάρτητα από φύλο, εθνικότητα και κοινωνικές τάξεις.
Στην Ελλάδα της μνημονιακής κρίσης, οι γυναίκες αποτελούν το 65% των ανέργων, ενώ για ίση εργασία λαμβάνουν το 70% της αμοιβής των ανδρών συναδέλφων τους. Το δικαίωμα στη μητρότητα βάλλεται από την απόφαση του δικαστηρίου που νομιμοποιεί τις απολύσεις εγκύων εργαζομένων, στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων , παρέχοντας νομική κάλυψη σε σωρεία αντίστοιχων παραβιάσεων κι εργοδοτικών αυθαιρεσιών στον ιδιωτικό τομέα. Η καταστρατήγηση του δικαιώματος στην άδεια, κύησης, αποτελεί πλήγμα για την οικογένεια. Μικρότερη αμοιβή μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας, ελαστικά εργαζόμενες, μόνιμη καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Στην Ελλάδα της μνημονιακής κρίσης διεκδικούμε κι απαιτούμε:
- να καταπολεμούνται η βία σεξουαλική παρενόχληση που έχουν θύματά τους κυρίως τις γυναίκες
- να διασφαλιστεί η ισότητα ευκαιριών, σε ό,τι αφορά την επαγγελματική εξέλιξη και την ανάληψη θέσεων ευθύνης, τη συμμετοχή τους στο συνδικαλισμό και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν αρκούν μόνο μεγαλοστομίες για συγκρότηση ψηφοδελτίων με αυξημένη τη γυναικεία παρουσία. Ανάγκη είναι να υπάρξουν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις, ώστε να θωρακίζονται οι ίδιες οικονομικά και θεσμικά.
Μέσα από ανατροπές, μπορεί να διεκδικήσει γυναίκα, την ισοτιμία, την εξίσωση προς το άλλο φύλο.
ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΤΣΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ