Θλίψη και των γονέων για πάλαι ποτέ μεγάλη δημοτική παράταξη στο Περιστέρι…

Uncategorized
Μοιραστείτε το:

Νόμος της ανθρώπινης φύσης ορίζει ότι ο «γενάρχης», δημιουργεί, ο πρώτος επίγονος επαυξάνει και ο δεύτερος επίγονος οδηγεί σε απαξίωση το δημιούργημα του γενάρχη. Το ίδιο συμβαίνει και στην πολιτική και δει στην ελληνική, όπως καταγράφεται ιστορικά, ειδικά όταν η πολιτική συλλογικότητα, καλώς ή κακώς βρέθηκε ή βρίσκετε κάτω από την εξουσιαστική επιρροή ισχυρής πολιτικά προσωπικότητας.

Κάποιος, με φαντασία ή αναλυτική σκέψη, θα σημειώσει ότι η προηγούμενη παράγραφος περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια το πάλαι ποτέ πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ και τον γενάρχη του Ανδρέα Παπανδρέου. Και θα έχει απόλυτο δίκαιο, αφού το πολιτικό κόμμα που άφησε το ποιο ισχυρό αποτύπωμα στην γενιά της μεταπολίτευσης, βρίσκεται πλέον στην θέση που του αρμόζει, όντας θύμα των επιγόνων του γενάρχη του.

Το παρόν σημείωμα, όμως, δεν πραγματεύεται ούτε την πολιτική τύχη του ΠΑΣΟΚ, ούτε την κατηφορική διαδρομή του από τις θέσεις πολιτικής κυριαρχίας που είχε πετύχει, αλλά απλώς αποτυπώνει την καταστροφική πορεία και κατάσταση στην οποία έχει πλέον περιέλθει πάλαι ποτέ κυρίαρχος στα τοπικά πολιτικά δρώμενα της πόλης του Περιστερίου, δημοτικός βραχίονάς του.

Ας τα πάρουμε, όμως, με την σειρά και κυρίως τι οδήγησε μία δημοτική παράταξη, για τη χάρη της οποίας  όλοι, ανεξαιρέτως ιδεολογικού προσανατολισμού, στριμώχνονταν ακόμη και έξω από την ουρά της πόρτας της, προκειμένου να έχουν την μαρτυρία «ότι ήταν κι αυτού εκεί», σε πλήρη κατάρρευση και ανυπαρξία, σε σημείο που να έχουν «εξαφανισθεί» κυριολεκτικά όλοι οι υποψήφιοι να ενταχθούν στο ψηφοδέλτιο της και να αρνούνται την ανάληψη της ηγεσίας του.

Μία οικονομική αρχή ή αν θέλετε σοφία της οικονομικής «πιάτσας» λέει ότι στις κρίσεις δεν τα παρατάς, αλλά μάχεσαι να διαμορφώσεις θέσεις που θα σε καθιερώσουν και θα σε απογειώσουν στα ψηλότερα σκαλοπάτια, όταν θα έλθει η ώρα οι δύσκολες καταστάσεις να πάρουν τον ανεπίστρεφο δρόμο τους.

Συνήθως, στην πολιτική ισχύουν τα ίδια. Στα δύσκολα, στις περιόδους απαξίωσης, δεν εγκαταλείπεις, δεν κρύβεσαι, μένεις και επιμένεις έως την δικαίωση, εφόσον βέβαια πιστεύεις σ’ αυτό που βγάζεις προς τα έξω ως πιστεύω σου. Σε κάθε περίπτωση ποτέ δεν μπορείς να ισχυρισθείς ότι βρίσκεσαι σε αναμονή για καλύτερες ημέρες, πολιτικές εννοείται, αφού τόσο η φύση, όσο και η πολιτική σιχαίνονται τα κενά. Συνήθως  η τακτική αυτή οδηγεί στην απαξίωση και το πέρασμα στη λήθη, αφού αν εξαιρέσει κανείς τους φανατισμένους ιδεολήπτες, η μνήμη είναι πάντα ισχυρή και καθορίζει την αμοιβή που αναλογεί και πρέπει ακριβοδίκαια στον καθένα.

Επί του προκείμενου, όμως…

Ο δημοτικός βραχίονας του ΠΑΣΟΚ, στο Περιστέρι, συγκροτημένος κυρίως από πρόσωπα που με τον ένα ή άλλο τρόπο, γεύονταν τα οφέλη της Κυβερνητικής εξουσίας του μητρικού κόμματος του ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε κατάφερε να αποτελέσει συγκροτημένη τοπική πολιτική ομάδα με αρχές προσανατολισμένες στην ζωή της Πόλης και στις ανάγκες της. Αντίθετα, αποτέλεσε απλό φερέφωνο των κελευσμάτων των βουλευτικών και Κυβερνητικών βαρωνίων της Δυτικής Αθήνας, που η μόνη πολιτική τους ήταν όχι η ανάπτυξη του Δήμου, αλλά η δημιουργία ελεγχόμενων συνθηκών η οποία με τον ένα ή άλλο τρόπο εξασφάλιζε την επανεκλογή τους στην βουλή, σε σημείο που να υπάρξουν «Περιστεριάρχες».

Τα δε μέλη της δημοτικής παράταξης, εθίστηκαν τόσο πολύ στην εξουσία που όταν ήλθε η ώρα να περάσουν σε δεύτερη μοίρα, πέρασαν σε άλλες πολιτικές και όχι μόνο φόρμες, απαξιώνοντας όχι το λαό τους, εξάλλου αυτός πάντα διαλέγει ότι του αναλογεί, αλλά τον εαυτό τους, σαν πολιτικά ζώα πάντοτε για να μην παρεξηγηθούμε. Εξάλλου είναι γνωστό ότι δώσε στους έλληνες Καρέκλα κι αυτοί νομίζουν ότι η «κόλλα» που τους συνδέει με αυτή δεν πρόκειται ποτέ να σπάσει.

Έτσι, και τα παιδιά της συγκεκριμένης παράταξης, αφού δεν κατάφεραν ή μάλλον δεν θέλησαν να κάνουν τόπο για να ανθήσει και η νεολαία σταδιακά, όντας παντογνώστες «πατερούληδες», ουδέποτε στην εποχή της μεγάλης δόξας, κίνησαν τις διαδικασίες για το τι θα γίνει την επόμενη ημέρα. Αποτέλεσμα, όταν έφθασε η ημέρα της κρίσης, όταν πλέον οι «γέροντες», είτε απορρίφθηκαν από το λαό λόγω της κόπωσης που του προκάλεσαν, είτε σοφά αποφάσισαν να μπούνε στην άκρη, να βρεθεί η κραταιά δημοτική παράταξη, μόνο με τους λίγους πολιτικά που συνήθως έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και πολύ εγωισμό.

Η πρώτη επιλογή τους για την ηγεσία της παράταξης, ο ιατρός κ. Λαλένης, αποδείχθηκε για πολλούς λόγους, [πολιτικά καταστροφική, αφού ορισμένοι απ’ αυτούς που είχαν γευθεί την γλύκα της εξουσίας της Καρέκλας, πέρασαν στο αντίπαλο δέος, τον τότε ανερχόμενο κ. Παχατουρίδη, ο δε νέος ηγέτης δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι οι πολιτικές συνθήκες και το κοινωνικό γίγνεσθαι στην πόλη είχαν αλλάξει πλέον κατεύθυνση.

Στο τι ακολούθησε, βέβαια, δεν ευθύνεται μόνο ο τότε ηγέτης της δημοτικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι παράγοντες της κεντρικής πολιτικής σκηνής του κόμματος, που επέμεναν στην επεμβατική πολιτική δράση τους, κτίζοντας και διατηρώντας τιμάρια για την δική τους εκλογική υποστήριξη. Με απλά λόγια, οι ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και η αυτόνομη τοπική πολιτική δράση, ποδηγετήθηκε προκειμένου οι κ.κ. βουλεύοντες και βολευόμενοι στην δυτική Αθήνα να έχουν τον πρώτο λόγο, με στόχο την κατά το δοκούν χειραγώγηση της τοπικής κοινωνίας υπέρ τους και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο. Συμπαραστάτες τους, οι επονομαζόμενοι και πασοκάνθρωποι, μία κατηγορία πολιτών ή μάλλον δημοτών που αφού οφελήθηκαν στο όνομα τη αγωνιστικότητάς τους και ανταμείφθηκαν πολλαπλώς ακόμη και στο σύνολο της οικογένειάς τους, πρόβαλλαν και προβάλλουν την κομματική παντογνωσία τους ως αυθεντίες που κανείς δεν θα πρέπει να αγνοήσει πριν λάβει οιανδήποτε απόφαση. Πολιτικά ανθρωπάκια που στην ουσία εκπροσωπούν τον εαυτό τους και μόνο, αλλά οι απαιτήσεις τους, πολιτικές εννοείται, φθάνουν στα ύψη…

Το παίγνιο αυτό, με πολλούς να έχουν άποψη, λίγους να παίρνουν και να εκτελούν αποφάσεις και κυρίως ακατάλληλους πολιτικά να προβάλουν φανερά ή στα παρασκήνια τον πολιτικό και όχι μόνο  εγωισμό τους, είχε σαν αποτέλεσμα η δημοτική παράταξη να οδηγηθεί ουσιαστικά σε κατάρρευση, αλλά παρόλα αυτά οι Δυτικάρχες βουλευτές να διατηρούν τα ψηφοσυλλεκτικά τιμάριά τους.

Η κακή πολιτικά διαχείριση της αυτοδιοικητικής περιόδου  2007-2011, αποψίλωσε από νέα αλλά και παλιά στελέχη  την δημοτική παράταξη και επέφερε την ρήξη, με αποτέλεσμα στις εκλογές του 2011 να υπάρξουν δύο δημοτικές παρατάξεις, στηριζόμενες από διαφορετικές φατρίες του κεντρικού ΠΑΣΟΚ, η μία υπό τον κ. Λαλένη και η άλλη από υπό τον κ. Κελάφα που κατέβηκε με νέα δική του κεντροαριστερή δημοτική παράταξη, αντλώντας υποψηφίους τόσο από την μητρική, όσο και από τον προσωπικό κοινωνικό και πολιτικό κύκλο του.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε, απ’ όσα διαδραματίσθηκαν μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο την τριετία 2011-14 με τον μεν κ. Λαλένη, να αγνοεί την εντολή που του δόθηκε, απών μονίμως από τα καθήκοντα του δημοτικού συμβούλου και αδιαφορώντας για την δημοτική παράταξη στην οποία υποτίθεται ότι ήταν ο επικεφαλής της, τον δε κ. Κελάφα να μην ασκεί ουσιαστική αντιπολίτευση στην Διοίκηση Παχατουρίδη.

Στις εκλογές του 2014, στον χώρο της κεντροαριστεράς, υπήρξε μόνο η παράταξη του κ. Κελάφα, που, όμως, για πολλούς λόγους, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την στήριξη του μηχανισμού της παλιάς δημοτικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ. Η εμφανής αλλά άτυπη στήριξη των τελευταίων στον Ανδρέα Παχατουρίδη προκειμένου να πληγεί ο Δ. Κελάφας σε συνδυασμό με την πολύ λάθος και άκαιρη χρονικά προεκλογική εκστρατεία του τελευταίου, είχε σαν αποτέλεσμα τα γνωστά τραγικά εκλογικά αποτελέσματα για τον ίδιο και τον θρίαμβο του νυν Δημάρχου.

Το μεγαλύτερο, όμως χτύπημα στην πάλαι ποτέ πανίσχυρη δημοτική παράταξη, ήταν η «μετατόπιση» των ψηφοφόρων και κυρίως των νέων γενιών προς την δημοτική παράταξη του Δημάρχου της Πόλης, κάτι που τελικά και λόγω των κακών χειρισμών του Δ.Κελάφα, οδήγησαν ουσιαστική στην αυτοδιάλυση της δημοτικής παράταξης του τελευταίου.

Σήμερα, όμως…

Τα πράγματα για την πλευρά του ΠΑΣΟΚ ή αν θέλετε του ΚΙΝΑΛ, είναι ακόμη ποιο τραγικά. Παραταξιακά, υπάρχουν οι Κιναλίτες και οι Πασόκοι, με τους μεν να υποβλέπουν τους δε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σήμερα, 4/3/2019, τα στελέχη που υποτίθεται  ότι εκπροσωπούν και διοικούν το τοπικό παράρτημα του κόμματος, δεν έχουν καταφέρει να βάλουν τις βάσεις για την συγκρότηση δημοτικής παράταξης που θα συμμετάσχει στις εκλογές του Μαΐου.

Η πρώτη προσπάθεια ξεκίνησε με «ανάθεση» σε παλιό τοπικό αυτοδιοικητικό στέλεχος, γνωστό στην τοπική πολιτική σκηνή ως  αρχηγός ή μάλλον εκπρόσωπος της ομάδας Μπουρναζίου, να ξεκινήσει τις διαδικασίες για την συγκρότηση νέας δημοτικής ομάδας για τις επερχόμενες δημοτικές  εκλογές. Ο ίδιος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κράτησε για τον εαυτό του, τον πρώτο ρόλο για την ανάληψη της υποψηφιότητας του μέλλοντος δημάρχου. Όχι ότι αυτό ήταν ή είναι πολιτικά κακό, αλλά οι συναντήσεις που διοργάνωσε περιλάμβαναν αποκλεισμούς μη αρεστών ενώ σ’ αυτές συμμετείχαν δύο πρόσωπα που δημόσια είχαν δηλώσει δημόσια την προσχώρησή τους στην παράταξη Παχατουρίδη, ενώ ένα τρίτο ήταν γνωστό ότι συμμετείχε ενεργά και με πρωταγωνιστικό ρόλο στην συγκρότηση της εναλλακτικής δημοτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην διαδρομή αυτών των διεργασιών, προτάθηκε σαν υποψήφιος δήμαρχος της νεάς δημοτικής παράταξης που θα συγκροτούνταν νέος και πολλά υποσχόμενος επαγγελματικά και πολιτικά οικονομολόγος, πρόσωπο ευρείας αποδοχής και με περάσματα στην τοπική κοινωνία, που όμως, παρά τις πολιτικές και κομματικές πιέσεις, ακόμη και από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, τελικά αρνήθηκε να αναλάβει τις ευθύνες του ρόλου αυτού, αφενός λόγο της έλλειψης χρόνου για να ασχοληθεί με αυτόν και αφετέρου λόγο της αρνητικής απάντησης της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ να χρηματοδοτήσει την επικοινωνιακή προσπάθεια της νέας παράταξης, λόγο έλλειψης πόρων.

Ακολούθησε η ονοματολογία διαφόρων προσώπων για τη θέση του επικεφαλής της παράταξης, προερχόμενων είτε από το ΚΙΝΑΛ, είτε από το ΠΑΣΟΚ, είτε από την ΔΗΜΑΡ, τα περισσότερα των οποίων απορρίφθηκαν ως ανεπαρκή ή κατά το ορθόν, ως μη έχοντα το αναγκαίο ειδικό πολιτικό βάρος για να αναλάβουν τον ρόλο του υποψηφίου δημάρχου, ένας αρνήθηκε γιατί δεν διέθετε τους απαραίτητους για την χρηματοδότηση της προσπάθειας πόρους, ενώ η πρόταση που έπεσε τελευταία και αφορούσε απόγονο επώνυμου παλιού «Περιστεριάρχη», δεν ευδοκίμησε καν.

Η τελική λύση…

Τη Κυριακή, 3/3/2019, πραγματοποιήθηκαν  στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Περιστερίου, στο κτίριο της Ξυλοτεχνίας, οι εκλογές για την ανάδειξη εκπροσώπων στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ που πρόκειται να πραγματοποιηθεί σ6το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Παρόν στις σχετικές διαδικασίες, αν και δεν μπορούμε να πούμε αν ο ίδιος ψήφισε τελικά, γνωστός “σαλτιμπάγκος” της τοπικής πολιτικής σκηνής, που εδώ και πολλούς μήνες διατηρεί και τηλεοπτική εκπομπή, ενώ ταυτόχρονα από την προεκλογική περίοδο του 2014 προβάλει τον εαυτό του ως κοινωνιστή λόγο του εθελοντικού έργου που συντονίζει.

Ο ίδιος, από την περασμένη άνοιξη, προσπάθησε να υφαρπάσει  τον ορισμό του επικεφαλής της νέας δημοτικής παράταξης που δημιούργησε ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που τελικά δεν κατάφερε, όπως δεν κατάφερε να τεθεί επικεφαλής της νέας δημοτικής πολυσυλλεκτικής δημοτικής παράταξης που θα ανακοινωθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, με την προϋπόθεση ότι αυτή θα καταφέρει τελικά να συγκροτήσει ψηφοδέλτιο.

Ο ίδιος, δεν διαθέτει κοινωνική και πολιτική δύναμη ικανή να του δώσει τον απαραίτητο αριθμό συγκρότησης ψηφοδελτίου, και αναζητεί εναγωνίως  συμπαράσταση και συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους, υπό τον όρο ότι αυτός θα είναι ο επικεφαλής της ομάδας και υποψήφιος δήμαρχος.

Κι εδώ είναι η είδηση που προκαλεί, αν μη τι άλλο θλίψη για την άλλοτε κραταιά δημοτική παράταξη. Σύμφωνα με όσα κυκλοφορούν στα στέκια της συγκεκριμένης παράταξης, υπάρχει κατατεθειμένη, άγνωστο από ποιόν, πρόταση στα ανησυχούντα για την τύχη του χώρου στελέχη της, να τεθεί υποψήφιος δήμαρχος με την δημοτική ομάδα που «θα» συγκροτηθεί το συγκεκριμένο πρόσωπο, ως το μόνο που πλέον δέχεται αυτόν τον ρόλο.

Ο ίδιος προβάλει τον εαυτό του, ως την ποιο σωστή και ολοκληρωμένη λύση, τονίζοντας ότι έχει και την στήριξη πρώην και νυν βουλευτών, όπως και πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ και του ΚΙΝΑΛ που προτίθενται να πολιτευτούν στην Δυτική Αθήνα (Δυτικός Τομέας Αθήνας).

Στην πρόταση, αυτή, αντιδρά και αντιτίθεται νεοσυγκροτηθείσα ομάδα ιδεών και προβληματισμού που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ και η οποία διεμήνυσε ήδη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ότι η αποδοχή του συγκεκριμένου προσώπου, ως υποψηφίου δημάρχου, αλλά και η είσοδος στο ψηφοδέλτιο παλιών πασόκων που στις προηγούμενες εκλογές συμμετείχαν υπό τον νυν Δήμαρχο Αμ. Παχατουρίδη, αποτελεί «πράξη πολέμου» που θα έχει σαν αποτέλεσμα τον μηδενισμό κάθε συλλογικής προσπάθειας όχι μόνο στις τοπικές εκλογές και στις ευρωεκλογές, αλλά και στις εθνικές εκλογές που έπονται.  Με απλά λόγια το μήνυμα προς την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και τους υποτιθέμενους υποστηρικτές της συγκεκριμένης υποψηφιότητας είναι: «Δεν θα βρείτε ούτε την ψήφο σας».

Κατά τα άλλα το δράμα για τον χώρο, συνεχίζεται, παρότι υπάρχουν μικρές σχετικά αλλά  υγιείς δυνάμεις που προσπαθούν έξω μακριά από βυζαντινισμούς να βρουν λύση…

Το οδυνηρό, όμως ερώτημα παραμένει. Είναι δυνατόν ο «σαλτιμπάγκος» της τοπικής πολιτικής σκηνής να τεθεί επικεφαλής της ιστορικής παράταξης; …έστω κι αν έχει τέσσερεις φατσότοιχους για την διάδοση του μηνύματός του…

——————-

Υ.Γ.: Μην θεωρεί ο αναγνώστης ότι για τις άλλες δημοτικές παρατάξεις της Πόλης, ακόμη κι αυτή του νυν Δημάρχου, τα πράγματα είναι ρόδινα. Κάθε πράγμα και πολιτικό γεγονός, όμως, στην ώρα του. Με την σειρά και μία μία η παρουσίαση. Στο επόμενο σημείωμα, τα τεκταινόμενα στην νέα, αλλά ταυτόχρονα παλιά δημοτική ομάδα «Ανοικτοί Ορίζοντες». Μέχρι τότε παραμείνετε στην ανάγνωση…

«Ο Κολάζων & Σχολάζων»

Peristeri.org

Μοιραστείτε το:
Tagged