Ή μήπως οι πλάκες πεζοδρομίου…;
Τα δένδρα που περπατάνε…; Πεζοδρόμια εγκαταλειμμένα για περισσότερα από 30 ή και 40 χρόνια, δένδρα που ασφυκτιούν στο ριζοβλάστομα τους, σηκώνοντας στο αέρα τις τσιμεντένιες πλάκες πεζοδρομίου, διαμορφώνοντας κατ’ αυτή την συνθήκη μικρούς ανισόπεδους και επικίνδυνους για τους πεζούς μικροκόμβους γύρω τους, αναγκάζοντας τους τελευταίους να κατέρχονται στο οδόστρωμα που κυκλοφορούν τα οχήματα, με την διοίκηση του Δήμου, απλώς να αδιαφορεί… Αυτά και άλλα στον σημερινό δήμο Παπάγου..
——————-
Η οδός Περικλέους, στο Δήμο Παπάγου είναι χαρακτηριστικό δείγμα της νοοτροπίας των σημερινών δημοτικών αρχών στη χώρα μας, που έχουν αφήσει ή μάλλον εγκαταλείψει στον «αυτόματο», σχεδόν το σύνολο της πόλης που διοικούν, -εκτός φυσικά το κέντρο της που αποτελεί και την «βιτρίνα» για τους επισκέπτες-, χωρίς καμία συντήρηση με αποτέλεσμα να δημιουργούνται επικίνδυνες καταστάσεις για τους πεζούς και όχι μόνο…
Πεζοδρόμια διαμορφωμένα πριν τουλάχιστον 25 ή και 30 χρόνια και έκτοτε αφημένα στην τύχη τους, δένδρα δημόσιου χώρου με μόνη φροντίδα το κόψιμο των κλαδιών που εμποδίζουν τους περίοικους και όλα αυτά να συνθέτουν ένα τοπίο πλήρους εγκατάλειψης από την δημοτική αρχή…
Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, τα δένδρα μεγαλώνοντας με τα χρόνια, δεν έκαναν παρά αυτό που κάνουν από την αρχή της εμφάνισής τους στη γη που ζούμε… Προσπάθησαν να αναπνεύσουν στο σημείο που βρέθηκαν (φυτεύθηκαν) σηκώνοντας στον αέρα τις πλάκες που περιόριζαν την ανάπτυξη τους…
Φαντασθείτε ένα μικρό κλαράκι με διάμετρο όχι μεγαλύτερη από 4 εκατοστά, όταν πρωτοφυτεύτηκε πριν 25-30 χρόνια περίπου ή και περισσότερα και σήμερα, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες να έχει φθάσει σε μία διάμετρο 45-50 εκατοστά και περίμετρο ένα μέτρο περίπου, που μεγαλώνοντας όλα αυτά τα χρόνια «παραμέρισε» ότι περιόριζε αυτή την ανάπτυξη…
Αυτή η εικόνα είναι και η μαρτυρία της φύσης και αν θέλετε η πιστοποίηση της πλήρους εγκατάλειψης του δρόμου, -δηλαδή της οδού Περικλέους- και των πεζοδρομίων της, από την διοίκηση του Δήμου Παπάγου, -φυσικά όχι μόνο την σημερινή αλλά διαχρονικά, σε ότι αφορά την συντήρηση τους, από την εποχή που φυτεύθηκαν τα συγκεκριμένα δένδρα… Και επειδή ο Δήμος Παπάγου, είναι νέος σχετικά δήμος ως προς την διαμόρφωση του αστικού τοπίου του, το φαινόμενο αυτό που παρουσιάζεται στις παρατιθέμενες φωτογραφίες, «με τα, -κατά ποιητική έκφραση-, δένδρα να προσπαθούν να περπατήσουν αποτινάσσοντας από πάνω τους τις πλάκες τσιμέντου που πίεζαν και πιέζουν τις ρίζες τους», παρατηρείται σε ένα μεγάλο αριθμό ήσυχων κατά τα άλλα δρόμων…
Κάτοικοι μάλιστα της περιοχής μας τόνισαν ότι επειδή κινδυνεύουν από ατυχήματα που μπορούν να αποβούν ή και να εξελιχθούν σε πολύ δυσάρεστα για την υγεία και ακεραιότητά τους, έχουν σταματήσει να διέρχονται από τα συγκεκριμένα σημεία και να «κατεβαίνουν» στο οδόστρωμα με ότι κι αν αυτό σημαίνει για τον κίνδυνο να είναι θύματα κάποιου ατυχήματος από τα διερχόμενα οχήματα…
Τι θα κάνει η σημερινή διοίκηση του Δήμου Παπάγου…; Άγνωστο… Αυτό που έχει σημασία για το ταλαιπωρημένο περιβαλλοντικά αστικό τοπίο της Πόλης, να διατηρηθούν τα πολύχρονα δένδρα (ελιές) στα πεζοδρόμια και να ανακατασκευασθούν τα πεζοδρόμια, χωρίς να καταλήξει η διοίκηση στην εύκολη λύση της εποχής, δηλαδή την εξάλειψη του προβλήματος με το κόψιμο των δένδρων…
Η στήλη θα παρακολουθεί το θέμα και θα επανέλθει…
Έφη Γιοβάνου
